தமிழ்நாடு அரசு விரைவு பேருந்து – 03

0
323

அதிர்ச்சி, கிளர்ச்சி, அவமானம், பெருமிதம், கூச்சம் இவை அனைத்தும் கலந்த விநோத உணர்வை நீங்கள் என்றேனும் உணர்ந்ததுண்டா? எனக்குள் ஏற்பட்ட உணர்வை அவ்வாறுதான் விவரிக்க இயலும். அவற்றின் கலவை விகிதாசாரம் வேண்டுமானால் ஒவ்வொரு நொடிக்குள்ளும் ஆயிரம் முறை மாறியிருக்கும். கண்களால் அதைக் கொடுக்குமாறு கெஞ்சினேன். முடியாது எனத்தலை அசைத்தான். கையை நீட்டினேன். சட்டையைத் தூக்கி முன்புற கைலிமடிப்பில் என் ஜட்டியை சொருகினான். முடிந்தால் எடுத்துக்கொள் என்பதுபோல் பார்த்தான். எடுக்க முனைந்தபோது கால் உயர்த்தி எம்பினான். நான் அமர்ந்து கொண்டு கை நீட்டியதால் அவன் உறுப்புதான் என் கையில் பட்டது. தருணத்தைத் தவறவிடாது அதை என் கையில் பிடித்துக் கொடுத்தான். “ப்ளீஸ் ..ஒரே நிமிடம்” என்றான். இணங்கினால் ஜட்டியை தந்துவிடுவது போல் சைகை செய்தான். அவன் சைகை செய்தானா அல்லது நானாக நினைத்துக் கொண்டேனா?!!

“ . . . என் மகனின் இருக்கையை ஒட்டி என்னை நோக்கி சாய்வாகத்திரும்பி அவன் நின்றதால் பேருந்தின் முன்பக்கம் இருப்பவர்கள் பார்க்க நேர்ந்தாலும் அவன் முதுகுப்புறம்தான் தெரியும். பேருந்தில் எங்கள் பின்புறம் உள்ள இரு இருக்கை வரிசையிலும் யாருமில்லை. அமர்ந்திருக்கும் என் கை என்ன செய்கிறது என்று பார்க்க பிறருக்கு துளியும் வாய்ப்பில்லை. ஜட்டியை எப்படியாவது மீட்டெடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் . .அதற்காக ஒரு நிமிடம் அவன் சொல்படி கேட்பதில் இழப்பெதுவுமில்லை. . “ காம வயப்படும்போது மனம்தான் என்ன ஒரு வேகத்தில் செயல்படுகிறது —
நிலைமையை நொடியில் கணித்த நான் விருப்பமில்லாமல் செய்வது போல் அவன் கைலிக்குள் காத்திருந்த ஆண்மையை கைப்பிடித்தேன். பதமாக உருவ ஆரம்பித்தேன். “. . ம்.ம்.ம். .. ஒரு பெண்ணின் இன்பக் குழியில்ஆழ அகல உழக்கூடிய கலப்பைதான்; என் கணவரின் கலப்பையோடு ஒப்பிடும்போது நீளம், தடிமன் ஏறக்குறைய ஒத்துப்போகிறது; விறைப்பு மட்டும் அதிக உறுதியாக உள்ளதே.. . இரும்பைப் போல் ஒரு விறைப்பு; நீண்ட நேரம் இதே விறைப்பு இருந்தால் இவனிடம் படுக்கும் பெண்ணுக்கு யோகம்தான் . . “