முந்தைய இரவில் சித்தியோடு சுய இன்பம் அனுபவித்து, பிறகு அவளோடு உடலுறவும் கொண்ட பிறகு,ஆனந்த் அயர்ந்து உறங்கி விட்டிருந்ததால், மறுநாள் காலை அவன் எழுந்து கொண்டபோது, கட்டிலில்சித்தியைக் காணவில்லை. கடியாரத்தைப் பார்த்தபோது மணி ஏழு ஆகியிருந்தது. சோம்பல் முறித்து எழுந்துகொண்டவன், தனது பையிலிருந்து பற்பசை, பிரஷ் எடுத்துக்கொண்டு பாத்-ரூமை அடைந்தபோது, ஏற்கனவேஉள்ளே யாரோ இருப்பதை அவன் அறிந்து கொண்டான்.
“புஷ்பா போயிருக்கா!” என்று குரல்வந்த திசையை நோக்கி ஆனந்த் திரும்பியபோது, சமையலறையில்அவனுக்கு முதுகைக் காட்டியபடியே சித்தி ரஞ்சிதா அடுப்பில் பாலைக் கவனித்துக்கொண்டிருந்தாள். ஒருகணம் முந்தைய இரவில் தான் சித்தியோடு விளையாடிய காமலீலைகள் ஆனந்துக்கு நினைவுக்கு வரவே,அவன் குறும்புப்புன்னகையோடு சமையலறைக்குள்ளே நுழைந்தான். அவனது காலடிச்சத்தம் கேட்டும்,ரஞ்சிதா கூச்சம் காரணமாக திரும்பிப்பார்க்காமலே இருந்தாள். ஆனால், அவனது இடுப்பு தனது குண்டியின்மீது வந்து அழுந்தியதும், அவளால் சும்மாயிருக்க முடியவில்லை.
“ஆனந்த்! அதுதான் ராத்திரி சித்தியை உண்டு இல்லேன்னு பண்ணியாச்சில்லே? இப்போ,காலங்கார்த்தாலேயே என்னவாம்?”
ஆனந்துக்கு ஒரு நப்பாசை ஏற்பட்டது. முந்தைய இரவில் அவன் அரையிருளில் பார்த்த சித்தியின் அழகைபகல் வெளிச்சத்தில் பார்க்க வேண்டும் என்று தோன்றியது.
