லலிதாவின் கால்கள் அவனது முதுகை ஓரு பூட்டுப் போலப் பிணைத்திருந்தன. அவள் மகனின் ஒவ்வொரு குத்துக்கும் ஏற்ப, தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி இறக்கி இறக்கிக் கொடுக்க ஆரம்பித்தாள். “குத்துடா! அம்மாவைக் குத்துடா என் செல்லம்!” மனோவின் இளமையான வலுவான உடல் இறங்கியபோதெல்லாம், லலிதாவின் முலைகள் அவனது மார்புக்குக் கீழே நசுங்கின. தனது முகத்தை அம்மாவின் கழுத்து மற்றும் தோளுக்கு நடுவே புதைத்தபடி அவளது கால்களுக்கு நடுவே தனது கால்களை நீட்டிக்கொண்டான். அந்தக் கோணத்தில் அவன் ஓத்தபோது முன்னை விட வேகமாக அவனது சுண்ணி அம்மாவின் புழைக்குள்ளே அதிரடியாக இறங்க ஆரம்பித்திருந்தது. சற்றே இடுப்பைச் சாய்த்து, வெப்பத்தில் தகித்துக்கொண்டிருந்த அம்மாவின் புழையின் ஒவ்வொரு அங்குலத்தையும் அளந்தவாறு குத்திக்கொண்டேயிருந்தான்.
மெதுவாய் வெளியேற்றி மீண்டும் இறக்கி அவன் தொடர்ந்து ஓத்துக்கொண்டேயிருந்தான். அவனது இடுப்பின் வேகம் அதிகரிக்க அதிகரிக்க, அவனது இரும்புத்தடி போன்றிருந்த சுண்ணி அம்மாவின் பட்டுப்போன்ற மிருதுவான புழையைப் படாதபாடு படுத்தியவாறு ஓத்துக்கொண்டிருந்தது. மகனின் சுண்ணி வலுவுடனும் அழுத்தத்துடனும் சீராக அதிகரித்த வேகத்துடனும் தனது புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடியதில் லலிதா சற்று விக்கித்துத் தான் போயிருந்தாள். அவனிடம் ஓள்வாங்கியபடியே அவனுக்கு ஓளைக் கற்றுக்கொடுத்த முகம் தெரியாத எவளுக்கோ அவள் மனதுக்குள்ளே நன்றி தெரிவித்துக்கொண்டிருந்தாள். “அப்படிப்போடுறா என் சக்கரைக்குட்டி,” லலிதாவின் கைகள் மகனின் முதுகை ஆரத்தழுவிக்கொண்டன. “என்னமாக் குத்தறேடா அம்மாவை…? விட்டுராதே, குத்துடா உங்கம்மாவை…” மனோவின் குத்துக்களின் வேகம் அதிகரித்துக்கொண்டே போயின. அவளது புழையைக் குத்திக் கிழித்து விடுவது போல, அவளது உடலுக்குள்ளே காணப்படாத ஆழங்களையும் கண்டு பிடிக்கத் துடிப்பது போல, ஒவ்வொரு குத்தும் லலிதாவைத் துள்ளத் துடிக்க வைத்தபடி! “உம்ம்! இன்னும்….இன்னும்…இன்னும்…” லலிதா இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்தாள்.
அவளது குண்டிக்கோளங்கள் தரையின் மீது மளார் மளாரென்று மோதிக்கொண்டிருந்தன. “ஹும்ம்ம்! அம்மா எவ்வளவு சூடாயிருக்கேன் பார்த்தியா? விடாதே, குத்திட்டேயிரு, இன்னும் வேகமா…இன்னும்…” மனோவின் கைகள் லலிதாவின் இடுப்பில் ஊர்ந்து இறங்கி, அவளது வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களைப் பற்றி இறுக்கின. பிறகு, அவன் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு வேகமாகவும் அழுத்தமாகவும் அம்மாவின் புழையை அதிரடியாக ஓத்துத் தள்ளினான். அவளது வழுவழுப்பான கூதித்தசைகள் தனது சுண்ணியைப் பற்றி இறுக்கி வைத்துக்கொண்டு கறக்க முற்பட்ட மகிழ்ச்சியில் அவன் முனகினான். அம்மாவின் புழைக்குள்ளே ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த அதிர்வுகளைக் கணித்த மனோ, தனக்கு முன்னாலேயே அம்மா இன்பப்பெருக்கு அடைந்தாலும் அடைந்து விடுவாள் என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டது. லலிதாவோ எல்லாக் கூச்சத்தையும் மறந்தவளாய் மகனின் குண்டியை அறைந்து அறைந்து அவனை உற்சாகப்படுத்திக்கொண்டிருந்தாள். அவளது புழைக்குள்ளே ஆழமாக இறங்குகிறபோதெல்லாம் அவனது சுண்ணித்தண்டு அவளது மொட்டை உராய்ந்து உராய்ந்து அவளது வெறியைப் பன்மடங்கு அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தது. காமவேட்கையில் அவளது சூத்தும் குறுகுறுப்பது போலிருந்தது. “குத்து இன்னும் வேகமா…குத்துடா!” தலையை இப்புறம் அப்புறமாய் வேகவேகமாய் அசைத்தபடியே அவள் அலறினாள்.
“எனக்கு வந்திட்டிருக்குடா என் செல்லம்! குத்துடா அம்மாவை…குத்து…!” அவளது புழைக்குள்ளே தயிர்கடையப்பட்டிருந்தது போல ஒழுகிக்கொண்டிருந்தது. மிருகத்தனமாக உள்ளே வெளியே போய் வந்து கொண்டிருந்த மகனின் சுண்ணியைப் பிடித்து வைத்துக்கொள்ள அவளது சொதசொதவென்றிருந்த புழை படாதபாடு பட்டுக்கொண்டிருந்தது. அப்படியொரு கிளர்ச்சி அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்ததாக அவளுக்கு நினைவில்லை. மடைதிறந்த வெள்ளமாக அவளது புழை பெருக்கெடுத்துக்கொண்டிருந்தது. “அம்ம்…அம்ம்ம்ம்மா!” மனோ அம்மாவின் வயிற்றில் சாய்ந்தபோது,அவனது சுண்ணி அவளுக்குள்ளே புதைந்து காணாமலே போய்விட்டிருந்தது. அவனது கொட்டைகளிலிருந்து பீறிட்டுப்பாய்ந்த வெள்ளைத்திரவத்தின் வெள்ளம், லலிதா இன்பப்பெருமூச்சோடு ஏற்றுக்கொள்ள,அவளது கணவாயை நிரப்பியது. அவள் தன்னிச்சையாக தனது கூதியின் தசைகளைத் தளர்த்தவே, அதுவரை உள்ளுக்குள் ஊறிக்கொண்டிருந்த அவளது வெள்ளமும் வேகமாக வெளியேறியது. லலிதாவின் முகத்தில் வெட்கமும் வெற்றிப்புன்னகையும் சங்கமித்தன. இப்படி அவள் யாரிடமும் ஓள்வாங்கியதில்லை. மறுநாள் காலை கண்விழித்த லலிதாவுக்கு முதலில் தனது ஈரமாயிருந்த, குறுகுறுத்திருந்த, ஒழுகியிருந்த கூதியே உறைத்தது. அம்மணமாகப் புன்னகைத்தபடி அவள் தனது உடலைப் போர்வைக்குள்ளே புகுத்திக்கொண்டாள்.
அவளது உடலில் வலி ஏற்பட்டிருந்தது. மகனை ஊம்பியதால் அவளுக்குத் தாடை வலித்துக்கொண்டிருந்தது. அவனது சுண்ணியின் சுறுசுறுப்பான ஓளை வாங்கியதால் அவளது புழையுதடுகளிலும் வலியிருந்தது. வெறும் தரையில் மோதி மோதி அவளது குண்டியிலும் வலி ஏற்பட்டிருந்தது. ஆனால், இவை எல்லாவற்றையும் மீறி அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்த மனநிறைவும், தகாத உறவைச் சுவைத்திருந்ததால் ஏற்பட்டிருந்த புதிய வேட்கையும் அவளை முழுமையாக ஆக்கிரமித்திருந்தன. படுக்கையிலிருந்து எழுந்தவள், கூந்தலை முடிந்து விட்டுக்கொண்டு, காமக்கதை படித்துக்கொண்டு விரலால் தன்னை ஓத்துக்கொண்டபோது அணிந்து கொண்டிருந்த நைட்டியை எடுத்து அணிந்து கொண்டாள். அவளுக்கு முந்தைய இரவு மகனோடு செய்த சல்லாபம் குறித்து எந்த வெட்கமும் இருக்கவில்லை. சொல்லப்போனால், கல்லூரிக்குப் போவதற்கு முன்னர், இன்னொரு முறை மகனிடம் ஒள்வாங்கினால் நன்றாக இருக்குமே என்ற நப்பாசையே இருந்தது. வரவேற்பறையை நெருங்கியபோது மனோ ரொட்டித்துண்டுகளைச் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தான். அவனது கண்கள் முதலில் அம்மாவின் கொழுத்த முலைகளின் மீது விழுந்து பிறகு, தர்மசங்கடத்துடன் திரும்பிக்கொண்டன.
லலிதாவுக்குள்ளிருந்த தாயன்பு தலைதூக்கியது. முந்தைய இரவில் பெற்ற தாயையே ஓத்துவிட்டோம் என்பதால் மகன் சற்றே குற்ற உணர்ச்சியோடு இருக்கிறான் என்பதை அவள் உணர்ந்தாள். அவளது புழையைத் தனது விந்துவால் நிரப்பியபிறகு, மனோ அவசர அவசரமாக எழுந்து கொண்டு, தனது உடைகளைச் சேகரித்துக்கொண்டு தனது அறையை நோக்கி விரைந்தது அவளுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. மீதமிருந்த இரவில் அவன் உறங்கியிருப்பானா, அல்லது அம்மாவைப் போட்டு ஓத்து விட்டோமே என்ற கவலையிலோ, அல்லது அம்மாவின் கூதியைப் பற்றிய நினைவிலோ உறங்காமல் கழித்திருப்பானா என்று அவளால் நிச்சயமாய்க் கூற முடியவில்லை. “ஏன் மனோ, அம்மாவை எழுப்பியிருக்கலாமில்லே?” “இல்லேம்மா, நிறைய தொந்தரவு பண்ணிட்டேன் ஏற்கனவே..,” என்று கூறிய மனோ கண்களைத் தாழ்த்திக்கொண்டான். அவனது முகம் கூச்சத்தில் சிவந்திருக்கவே, தன்னை ஓத்து விட்டதற்காக மகன் மனதுக்குள்ளே மருகிக்கொண்டிருப்பதை லலிதாவால் உணர முடிந்தது. முதலில் அவன் மனதில் ஏற்பட்டிருந்த குற்ற உணர்ச்சியை விரட்டி, அதற்குப் பதிலாக காமவேட்கையை நிரப்பிவிட வேண்டும் என்று லலிதா முடிவு செய்தாள். “படிப்பெல்லாம் எப்படியிருக்கு மனோ?” “நல்லாப்போகுதும்மா, நேத்துக்கூட டெஸ்ட் வச்சாங்க! நல்லாப் பண்ணியிருக்கேன்.”
“எவ்வளவு மார்க் வரும்?” மனோஜ் தயங்கிக்கொண்டிருந்தான். தன்னைக் கவனிக்காமலிருக்க மகன் எவ்வளவு மெனக்கெடுகிறான் என்பதைக் கவனித்த லலிதாவுக்கு கொஞ்சம் மகிழ்ச்சியாகவே இருந்தது. இவ்வளவு மெல்லிய நைட்டியில் அவன் அவளைப் பார்த்திருக்க வாய்ப்பேயில்லை. அவன் தலை நிமிர்ந்தபோதெல்லாம் அவனது கண்கள் அவளது பருத்த முலைகளையும், குறுகிய இடுப்பையும், அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே உப்பலாகத் தெரிந்த கூதியையுமே பார்த்தன. “எண்பத்தாறு,” என்றான் அவன். “எண்பத்தெட்டு..எண்பத்தெட்டு!” “எண்பத்தாறா? எண்பத்தெட்டா?” என்று கேட்டபடி லலிதா வேண்டுமென்றே அவனுக்கு மிக அருகில் சென்று நின்றாள். இப்போது மனோவின் முகத்திலிருந்து அவளது கூதி ஓரிரெண்டு அங்குலங்கள் தூரத்திலேயே இருந்தன. “எண்பத்தெட்டு தான்!” மனோ இழுத்து மூச்சு விடுவதையும், அவனது ஜீன்ஸில் அவனது சுண்ணி விரைத்துக்கொண்டிருப்பதையும் லலிதாவால் காண முடிந்தது. செயலற்றுப்போனவனாய் அவன் தண்ணீரைக் குடித்தபடியே அவளை வெறித்தான். “சாப்பிட வேறே ஏதாவது வேணுமா?” வேண்டுமென்றே, வெட்கமின்றி லலிதா தனது நைட்டியைத் தூக்கி சுருள் சுருளாக மயிர் படர்ந்து அடர்ந்திருந்த தனது கூதியை மகனுக்குக் காட்டினாள். இன்னும் ஈரமாக, உப்பலாக, பிளந்து கொண்டிருப்பது போலிருந்த அம்மாவின் கூதியை மனோ கண்கொட்டாமல் வெறித்தான்.
அதிலிருந்து வெப்பமும் ஈரமும் வெளிப்பட்டதோடு, ஒரு வினோதமான பெண்மையின் வாசமும் வந்து கொண்டிருந்தது. அந்த வாசம் அறையை ஒரு நொடியில் ஆட்கொண்டது. “அம்மா,” மனோ கிசுகிசுத்தான். “இதுக்கு மேலேயும் என்னாலே பொறுக்க முடியாது.” நாற்காலியிலிருந்து துள்ளி எழுந்த மனோ, கூதியைக் காட்டிக்கொண்டிருந்த தன் அம்மாவைப் பிடித்து வலுக்கட்டாயமாக, மல்யுத்தம் செய்பவன் போலத் தரையிலே சாய்த்தான். மனதுக்குள்ளே குதூகலித்தாலும் லலிதா பாசாங்காக கூவியபடியே அவனைத் தடுப்பவளைப் போலத் தன் கைகளால் தள்ளி விட முயன்றாள். “மனோ, என்ன பண்ணறே? காலேஜ் பஸ் போயிடப்போவது!” “உன்னைச் சாப்பிடப்போறேன்,” என்று முணுமுணுத்தான் மனோ.”எதைப் பத்தியும் கவலையில்லே! முதல்லே உன்னோட அதிரசத்தைச் சாப்பிட்டு முடிச்சிட்டுத்தான் மறுவேலை.” அம்மாவின் தொடைகளை விரித்த மனோ, அதற்கிடையே பலவந்தமாக ஊர்ந்து கொண்டு அவளைத் தரையோடு தரையாக வைத்து அழுத்தினான். அவன் முரட்டுத்தனமாக தொடைகளை விரித்து விடவும், தனது புழையுதடுகள் எதிர்பார்ப்புடன் பிளந்து கொள்ளவே, லலிதாவுக்கு உடல் சிலிர்த்தது. யானைப்பசி வந்தவன் போல, மனோ தனது வாயால் அம்மாவின் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த கூதியைக் கவ்வினான். “ஓ மனோ! வேண்டாண்டா,” லலிதாவின் கைகள் மகனின் தலையை அவளது கூதியின் மீது வைத்து அழுத்திப் பிடித்துக்கொண்டன.
“என்னடா இது, காலங்கார்த்தாலேயே…ஹும்ம்?” மனோ அம்மாவின் மயிர் படர்ந்த புழையை, நாக்கால் நாலாபுறமும் பாலை நக்குகிற பூனையைப் போல நக்கியபடி சுவைக்கத் தொடங்கினான். அவளது புழையிலிருந்து ஒழுகிய ரசத்தை அள்ளி அள்ளிப் பருகினான். தரைக்கும் லலிதாவின் உடலுக்கும் நடுவே ஒரு கையைச் செலுத்தி, அவளது ஒரு குண்டிக்கோளத்தைப் பிடித்து இறுக்கியபடியே, ஆறாத வேட்கையுடன் அம்மாவின் கூதியில் நாக்குப் போட்டு விளையாடத் தொடங்கினான். லலிதாவின் விரல்கள் மனோவின் கழுத்தின் பின்புறத்தில் இறுக்கமாக அழுந்த, மகனின் நாக்கு தனது புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடி அளித்த சுகத்தில் அவள் மூச்சிரைத்தபடி முனகினாள். “அப்படித்தான், மனோ! எனக்கு என்னமோ பண்ணுதுடா செல்லம்! உறிஞ்சிக்குடிடா என் ராஜா! அம்மாவை ஆசைதீர அள்ளியள்ளிக்குடிடா என் தங்கமே!” மனோ ஒரு கையால் லலிதாவின் புழையுதடுகளைப் பிரித்து, அவளது உப்பியிருந்த மொட்டை வெளிக்கொணர்ந்தான். அவனது நாக்கு தனது நாசூக்கான சிவந்தமொட்டின் மீது விழுந்ததும் லலிதாவுக்கு மூச்சே ஒரு கணம் நின்று விடும்போலிருந்தது. “ஓஹ்ஹ்! யாருடா சொல்லிக்குடுத்தா இதையெல்லாம்? எப்படிடா…எப்படிடா இதெல்லாம் பண்ணறே என் செல்லக்குட்டி?” தண்ணீரிலிருந்து தரையில் விழுந்த மீனாகத் துள்ளிய லலிதா மகனின் வாயைத் தனது மொட்டின் மீது வைத்து அழுத்தினாள். “ஆமாண்டா ராஜா! அங்கேதாண்டா என் கண்ணு! நக்குடா! நக்குடா என் செல்லம்.” ஒரு பெரிய திராட்சையளவுக்கு லலிதாவின் மொட்டு பெரிதாக உப்பியிருந்தது. மனோ அதை உதடுகளால் கவ்வி உறிஞ்சத் தொடங்கினான். கத்திக்குத்து பட்டவளைப் போல லலிதா கதறினாள்.
புசுபுசுவென்று மயிரால் மூடப்பட்டிருந்த தனது கூதியை மகனின் முகத்தின் மீது மோதினாள். “பண்ணுடா..பண்ணு!” அவளது துள்ளல்களைச் சமாளிக்க முடியாத மனோ, அவளது குண்டியை விடுவித்தான். அம்மாவின் புழையுதடுகளைப் பிரித்தது பிரித்தபடியே வைத்துக்கொண்டு, இன்னொரு கையின் விரல்களை அவளது ஈரமான குழிக்குள்ளே இறக்கினான். தனது மர்மக்குகைக்குள்ளே மகனின் விரல்கள் நுழைவதை உணர்ந்த லலிதா தரையின் மீது தத்தளித்தாள். அவனது விரல்கள் அவளது கணவாய்க்குள்ளே காணாமல் போகிறவரைக்கும் அவள் உடலை வளைத்து நெளித்து முக்கி முனகிக்கொண்டிருந்தாள். “விடாதேடா அம்மாவை! விரலாலேயே பண்ணிடு! பண்ணு…” மனோ நாக்கால் அவளது மொட்டை அழுந்தி அழுந்தி நக்கிக்கொண்டிருந்த அதே நேரத்தில், அவனது விரல்களும் அம்மாவின் புழைக்குள்ளே விளையாடிக்கொண்டிருந்தன. அவைகளை விரல்களாக எண்ணாமல், சின்னஞ்சிறிய சுண்ணிகளாக பாவித்தபடி அவற்றால் அம்மாவின் புழைக்குள்ளே உள்ளே வெளியே விளையாடிக்கொண்டிருந்தான்.
“மனோ…!” என்று முனகியபடி உடல் அதிர லலிதா இன்பப்பெருக்கை எய்தினாள். தரையிலிருந்து சுமார் அரையடி உயரத்துக்கு அவளது குண்டி எம்பியிருக்க, அவளது உடலெங்கும் இன்ப அதிர்வுகள் மின்னதிர்வுகள் போலப் படர்ந்தன. மகனின் பின்னங்கழுத்தில் நகங்கள் பதியுமளவு விரல்களை அழுத்தியவள், தன்னிச்சையாகத் தனது இடுப்பை உயர்த்த அவளது ஒழுகிக்கொண்டிருந்த கூதி அவனது வாயோடு அழுந்தியது. அதிலிருந்து பெருகிய காமரசத்தை மனோ பருகிமகிழ்ந்தபடியே, விரல்களால் அவளைத் தொடர்ந்து ஓத்துக்கொண்டேயிருந்தான். “ஓ! மனோ!! ஓவ்!!” அயர்ச்சியில் மெதுவாக லலிதாவின் குண்டித் தரையில் பொத்தென்று விழுந்தது. அவளது கண்களுக்கு முன்னால் வண்ணங்கள் சிதறுவது போலிருந்தது. இவ்வளவு இன்பப்பெருக்கை அவள் இதுவரைக்கும் அடைந்ததே இல்லையோ என்று எண்ணத்தோன்றியது. அவள் சுயநினைவுக்குத் திரும்பியபோது மனோ, தனது ஜீன்ஸைக் களைந்து விட்டிருந்தான். நன்கு விரிக்கப்பட்டிருந்த அம்மாவின் இரண்டு கால்களுக்கும் நடுவிலே புகுந்து கொண்டிருந்தான்.
அவனது ராட்சதச்சுண்ணி அவளது புழையை அச்சுறுத்துவது போல நெட்டுக்குத்தாக நின்று கொண்டிருந்தது. “மனோ, என்னடா பண்ணப்போறே? காலேஜு….?” “நாசமாப் போட்டும் காலேஜ்,” என்றான் மனோ. “எனக்கு உன்னை இப்போ ஓத்தே தீரணும். என் பூலைப் பாரு, எப்படி இருக்குதுன்னு…” அவன் சொன்னது சரியே! முந்திய இரவில் பார்த்ததை விடவும் மனோவின் சுண்ணி அபாயகரமாக வீங்கி நீண்டு காணப்பட்டது. படிக்கக் கிளம்பிக்கொண்டிருந்த மகனை மயக்கி அவனிடம் ஓள் வாங்கிக்கொள்ளுகிற அளவுக்குத் தான் ஒரு தரம் தாழ்ந்துவிட்ட தாயாகியிருப்பதை லலிதா உணராமலில்லை. ஆனால், அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்த காமவேட்கையில், அப்போது அவளுக்கு ஒரு செமத்தியான ஓள் தேவைப்பட்டது. மனோ சுண்ணியை இறுக்கப்பிடித்தவாறே, அதை அம்மாவின் புழையுதடுகளுக்கு நடுவிலே வைத்து உள்ளே தள்ள முயன்றான். பிறகு, அவன் தனது இடுப்பை அவளின் இடுப்போடு வைத்து மோதவும், அவனது சுண்ணி சுர்ரென்று அம்மாவின் புழைக்குள்ளே நுழைந்து கொண்டது. அடுத்த கணமே லலிதா கால்களை அகட்டி, புழையை இன்னும் விரித்து மகனின் சுண்ணியை மேலும் ஆழமாகத் தனக்குள்ளே நுழைய வசதி செய்து கொடுத்தாள்.
“ஓ! மனோ! உன்னோடது ரொம்பப் பெருசுடா!” லலிதா வேட்கையுடன் தனது இடுப்பைத் தூக்கியிறக்கத் தொடங்கினாள். அவளது கால்கள் மகனை வளைத்து இறுக்கிக்கொண்டன. “குத்துடா ராஜா! அம்மாவுக்குப் பசிக்குது!! குத்துடா செல்லம்!” “ஆஹா! அம்மா! உன்னோட கூதி செமை டைட்டாயிருக்கு…ஆஹ்…,” மனோ மெதுவாகத் தனது சுண்ணியை இறக்கி ஏற்றி அம்மாவை ஓக்கத் தொடங்கினான். அவளது ஈரப்புழை அவனது சுண்ணியை இறுக்கிப் பிடித்தது. அங்குலம் அங்குலமாகத் தனது சுண்ணியின் மொத்த நீளத்தையும் அம்மாவின் புழைக்குள்ளே செலுத்தி முடித்ததும், அவன் ஒரு கணம் நிதானித்தான். “நிறுத்தாதே, குத்துடா செல்லம்!” தாள முடியாத காமவேட்கையில் லலிதா நிலைகொள்ளாமல் தனது இடுப்பைத் தூக்கி அவன் மீது மோதினாள். மனோ மெதுவாக, தனது சுண்ணியை அம்மாவின் புழையிலிருந்து இழுத்து, அவளது தசைகள் விடாப்பிடியாகப் பற்றியிருப்பதை உணர்ந்து பெருமூச்சு விட்டான்.
மீண்டும் மெதுவாக மகனின் சுண்ணி தனக்குள்ளே ஊடுருவுவதை உணர்ந்த லலிதா முனகினாள். “விளையாடாதேடா இப்போ! குத்துடா அம்மாவை… குத்து..!” லலிதா தனது மெல்லிய கால்களால் மகனை வளைத்து இழுத்துப் பிடித்து வைத்துக்கொண்டாள். பிறகு, தரையிலிருந்து தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கி அவனது இடுப்பின் மீது மோதத்தொடங்கினாள். “அம்ம்ம்மா!” மனோ கிசுகிசுத்தான். “உன் கூதி சூப்பரா இருக்குது.” நரம்புகள் புடைத்திருந்த தனது இளம்சுண்ணியால் அம்மாவை அதிரடியாக ஓத்துத்தள்ளினான் மனோ. அவனது வலு, இளமை,வேகம் இவற்றிற்கு ஈடுகொடுக்க முடியாமல் அவனுக்குக் கீழே நசுங்கிக்கிடந்தாள் லலிதா. அவள் மகளுக்குள் தான் பெற்ற மகனிடமே ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறோம் என்ற எண்ணம் மிகுந்த பெருமையை ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தது. “வேகமாப் பண்ணுடா!” மகனின் முதுகை விரல்களால் அழுத்திவருடியபடியே அவள் கிசுகிசுத்தாள். பிறகு, அவளது கைகள் அவனது குண்டியைப் பிடித்துக்கொண்டன. முலைகள் துள்ளத் துள்ளத் துடித்துக்கொண்டிருந்த தன் அம்மாவை மனோ மிருகத்தனமாக ஓத்துக்கொண்டிருந்தான்.
சின்னாபின்னமாகிக்கொண்டிருந்த தனது புழைக்குள்ளே மெல்லிய அதிர்வுகள் ஏற்படுவதை லலிதா உணர்ந்தாள். அவளது மொட்டு வீங்கிக் கொண்டிருப்பதையும் அவளது தசைகள் இறுகிச்சுருங்கிக்கொண்டிருப்பதையும் அவளால் உணர முடிந்தது. தனது உச்சத்தை நெருங்கியவள் உரக்கக் குரலெடுத்து முனகினாள். “அம்மாக்கு…வந்தி..வந்திருச்சிடா….” முட்டுக்கால்கள் மகனின் தோள்களோடு உரசுகிற அளவுக்கு லலிதா தனது கால்களை உயர்த்திக்கொண்டாள். “பண்ணுடா..பண்ணுடா செல்லமே…!” இன்பப்பெருக்கில் அவளது புழை சுருங்கி விரிந்தது; மகனின் சுண்ணியை இறுக்கிக்கொள்ள முயன்றது. தனது கொந்தளிப்பைத் தடுத்து நிறுத்த விரும்பாத மனோவும், அம்மாவின் உடலோடு அணைந்துகொண்டு, அவனது சுண்ணியிலிருந்து பீறிட்டுக் கிளம்பிய விந்துவின் வெள்ளத்தால் அம்மாவின் கணவாயை நிறைத்தான். “ஓஹ்ஹ்ஹ்ஹ்!” லலிதா உரக்க முனகினாள்.அவளது புழை மகனின் சுண்ணியை இறுக்கிக் கறந்தது.
“அம்ம்ம்ம்ம்மா!” மனோ அம்மாவின் உடலின் மீது தளர்ந்து கொள்ள, அவன் சுண்ணி அவளது புழையிலிருந்து சுருங்கி வெளியேறத்துவங்கியது. அவனது முகத்தில் சோர்வையும் மீறி இன்னும் நிறைய பசியிருந்தது. “அம்மா! ப்ளீஸ்! இன்னொரு தடவை பண்ணலாமா?” “டேய் போதுண்டா! காலேஜுக்குக் கிளம்புற வழியைப் பாரு!” மனோ வற்புறுத்தவில்லை. அம்மா இன்னும் தரையிலேயே நிர்வாணமாகப் படுத்திருக்க, அவளைக் கண்களால் பருகியபடியே அவன் உடைகளை அணிந்து கொண்டு, அவளை நோக்கிக் கண்சிமிட்டியபடி “டாட்டா” கூறி விட்டுக் கல்லூரிக்குக் கிளம்பினான். ஆனால், லலிதா அதே இடத்தில் வெகுநேரம் அப்படியே படுத்திருந்தாள்; சற்று முன் அந்த வெறும் தரையில் மகனோடு செய்த சல்லாபத்தின் ஒவ்வொரு கணத்தையும் மீண்டும் மீண்டும் நினைத்துப் பார்த்தபடியே! சிறிது நேரத்துக்குப் பிறகு, தாளாமையால் அவளது விரல்கள் அவளது புழைக்குள்ளே இறங்கி விளையாடத்தொடங்கின. “இன்னும் மீசை கூட முளைக்காத பயல், அவனுக்கு என்னோட படுக்கணுமாம்,” காப்பியைப் பருகியபடியே காவேரி தொடர்ந்தாள். “என்ன துணிச்சல் பாரு லலிதா? ரங்கநாதன் தெருவிலே தைரியமா வந்து காதுலே கிசுகிசுத்திட்டுப் போறான்!” “அதுக்கு நீ என்ன சொன்னே?” லலிதா குறுகுறுப்போடு கேட்டாள். “பதிலே சொல்லலை,” என்றாள் காவேரி. “இது மாதிரி நிறைய ஆயிருச்சு! பஸ்சிலே போனா குண்டியைத் தடவறானுங்க! டிரையின் கூட்டத்திலே முலையை அமுக்குறானுங்க! வுட்டா பப்ளிக்கிலேயே படுக்கப்போட்டு சொருவிடுவானுங்க போலிருக்கு! ஏன் லலிதா, உனக்கு இது மாதிரி பிரச்சினையில்லையா?” “ஏன் அப்படிக் கேட்கறே?” என்றாள் லலிதா. “நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே மாதிரிப் பிரச்சினை,” என்று சிரித்தாள் காவேரி.
“கடவுள் பெருசு பெருசா முலையைக் கொடுத்திட்டான்.” லலிதாவும் காவேரியோடு சேர்ந்து சிரித்தாள். அதே சமயம் காவேரி தனது கொழுத்த முலைகளை ஒரு கணம் கூர்ந்து பார்த்ததையும் அவள் கவனித்தாள். வழக்கம்போல லலிதாவும் காவேரியும் கடைத்தெருவுக்குப் போய் உள்ளாடைகள் வாங்கித் திரும்பி வந்திருந்தனர். லலிதாவின் வீட்டில் காப்பி அருந்திக்கொண்டிருந்தனர். கணவன் இறந்தபிறகு, காவேரியும் அவள் மகன் சுரேஷும் லலிதாவின் வீட்டுக்கு எதிர்வீட்டில் வசித்து வந்தனர். சுரேஷும் மனோவும் ஒரே வயதுக்காரர்கள் என்றபோதிலும் மனோ அளவுக்கு சுரேஷ் வெளியே புழங்குகிற பழக்கமில்லாமல் இருந்தான். காவேரிக்கு முப்பத்தி எட்டு வயதாகியிருந்தும், அவள் இன்னும் மிகவும் கவர்ச்சியாகவே கட்டுக்குலையாத உடலழகோடு இருந்தாள். அடர்ந்து நீண்ட சுருள்சுருளான கூந்தல்; காண்பவர் கண்களைக் கொள்ளை கொள்ளும் பருத்த கொழுத்த முலைகள். மாதத்தில் இருமுறையேனும் இரண்டு பெண்மணிகளும் கடைத்தெருவுக்குப் போய் வந்து விட்டு, வீடு திரும்பி உரையாடுவது உண்டு. சில சமயங்களில் செக்ஸ் குறித்தும் பேசுவார்கள். தன் மீது அத்துமீறி கைவைக்க முயல்கிற ஆண்கள் குறித்து காவேரி எப்போதும் ஏதேனும் புகார்களைத் தெரிவித்தபடியிருப்பாள். ஆனால், உள்ளுக்குள்ளே இது போன்ற நிகழ்ச்சிகள் காவேரிக்கு ஒரு ரகசியமான சந்தோஷத்தை அளித்துக்கொண்டிருக்கிறது என்பதை லலிதா நாளடைவில் புரிந்து கொண்டாள்.
இந்த முறை, காவேரியிடம் தான் பெற்ற மகனிடமே செமத்தியாக ஓள் வாங்கியதைச் சொல்லிவிடலாமா என்று அவளுக்குத் திரும்பத் திரும்பத் தோன்றியது. அருகில் இன்னொரு பெண் இருந்த நிலையிலும், மனோவைக் குறித்து எண்ணியதுமே அவளது கூதி குறுகுறுக்கத் தொடங்கி விட்டிருந்தது. போதாக்குறைக்கு மனோ கல்லூரியிலிருந்து திரும்ப அதிக நேரமுமில்லை. வழக்கம் போல வாங்கி வந்த உள்ளாடைகளை இரண்டு பெண்மணிகளும் அணிந்து பார்த்துக்கொள்ள விரும்பினர். மனோவைப் பற்றிய சிந்தனை ஏற்படுத்தியிருந்த கிளர்ச்சியாலோ என்னவோ, இம்முறை காவேரி எழுந்து கொண்டு நடந்தபோது, லலிதாவின் கண்கள் காவேரியின் வாளிப்பான குண்டியின் வனப்பைக் கணக்கெடுத்தன. இதே காவேரி நிர்வாணமாக இருந்தால், அவளது குண்டியும் முலைகளும் பார்க்க எப்படியிருக்கும் என்று லலிதா எண்ணத்தொடங்கினாள். மகனிடமேயே ஓள் வாங்கியவளின் மனதில் இது போன்ற விபரீதமான எண்ணங்கள் ஏற்படுவதில் என்ன வியப்பு இருக்க முடியும்? “அடக் கண்றாவியே!” என்று சலித்துக்கொண்டிருந்தாள் காவேரி. அப்போது தான் பார்த்துப் பார்த்து வாங்கி வந்த உள்ளாடைகள் அவளுக்குப் பொருந்தவில்லை போலும். “கண்ணுலே விளக்கெண்ணையை விட்டுப் பார்த்து வாங்கினாலும் சரியா ஏமாத்திடறானுங்க!” லலிதா காவேரியைக் கூர்ந்து நோக்கினாள்.
இதுவரைக்கும் பலமுறை இருவரும் அவரவரின் உள்ளாடைகள் சரியாயிருக்கிறதா என்று பார்க்க அதை அணிந்து ஒருவர் மற்றவருக்குக் காண்பித்தது உண்டு. ஆனால், இன்று காவேரி வெறும் பிராவும் பேன்ட்டீசும் அணிந்து கொண்டு நிற்பதைப் பார்ப்பது ஒரு புது அனுபவம் போலிருந்தது லலிதாவுக்கு. “சரியாத் தானேயிருக்கு? நான் பார்க்கிறேன்,” என்று படபடக்கும் மனதோடு காவேரியை நெருங்கினாள் லலிதா. காவேரியின் முன்னால் மண்டியிட்டவள் வேண்டுமென்றே தனது கைகளை சினேகிதியின் வழவழப்பான் தொடைகளோடு உரசியதும் காவேரி இழுத்து மூச்சு விடுத்தாள். “என்ன காவேரி? செக்ஸ் பத்தி கொஞ்சம் ஓவராப் பேசிட்டோமோ இன்னிக்கு?” என்றவாறே காவேரியின் பேன்ட்டீஸில் தென்பட்ட ஈரத்தை சுட்டிக்காட்டினாள். லலிதாவின் கேள்வியிலிருந்து குறும்பைப் புரிந்து கொண்ட காவேரி குனிந்துகொண்டு கூச்சத்தோடு புன்னகைத்தாள். திடீரென்று, லலிதாவுக்கு சினேகிதியின் பேன்ட்டீஸிலிருந்து கிளம்பிய பெண்மையின் வாசனை கிறுகிறுப்பை ஏற்படுத்தியது. இந்த அற்புதமான வாசத்தை அவளது மகன் எப்போதாவது முகர்ந்து பார்த்திருப்பானோ என்று விபரீதமாக யோசித்தாள். அந்த சிந்தனை லலிதாவுக்கும் ஒரு அதிரடிக் கிளர்ச்சியை உண்டாக்கியது. “இந்த செக்ஸைப் பத்திப் பேசினாலே இப்படி ஆயிடுது,” என்று சலித்துக்கொண்டாள் காவேரி.
“அதான் பார்த்தாலே தெரியுதே,” என்றாள் லலிதா.”ஆனால் நீ குளிச்சிட்டு வந்திருக்கிறா மாதிரியில்லே ஈரமாயிருக்கே? உனக்கு ஒரு ஆம்பிளை தேவை காவேரி!” பதில் சொல்லத் தெரியாமல் காவேரி தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தாள். லலிதாவின் கவனம் இப்போது காவேரியின் உள்ளாடையின் மீது இல்லை. அவளே திடீரென்று ஒரு விபரீதமான உந்துதலுக்கு ஆளாகியிருந்தாள். போதாக்குறைக்கு காவேரியின் ஒழுகலின் வாசனை அதிகரித்து விட்டிருப்பது போலிருந்தது. திடீரென்று லலிதாவுக்கு உறைத்தது. எப்படி அவள் தன் மகனின் அபார எழுச்சியைத் தணித்தாளோ, அதே போல தனது விதவை சினேகிதிக்கு ஏற்பட்டிருந்த கிளர்ச்சியையும் தணிக்க வேண்டும் என்று அவளுக்குள்ளே ஒரு எண்ணம் ஏற்பட்டிருந்தது. “காவேரி,” லலிதா கிசுகிசுத்தாள். “அப்படியே ஒரு நிமிஷம் நில்லு!” மண்டியிட்டிருந்த நிலையில், நிமிர்ந்து நோக்கிய லலிதாவின் கண்களில் பிராவுக்குள்ளே விம்மிக்கொண்டிருந்த சினேகிதியின் கொழுகொழுமுலைகளின் ஏற்ற இறக்கங்கள் தென்பட்டன. ஒரு கணநேரத்தயக்கத்துக்குப் பிறகு, லலிதா மெதுவாகக் காவேரி அணிந்து கொண்டிருந்த பேன்ட்டீஸைக் கீழே இறக்கினாள். சினேகிதியின் தொடைகளை அழுத்தி வருடியபடியே ஈரமாகியிருந்த அவளது கூதிக்கு மிக அருகில் தனது விரல்களை வைத்தாள். “ஓ!” காவேரி தன்னிச்சையாக முனகினாள். “பிசுபிசுன்னு ஒட்டுது காவேரி,” லலிதா உலர்ந்து போயிருந்த தனது இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டாள். “ஒண்ணு சொன்னா கோவிச்சுக்க மாட்டியே காவேரி? ஒரு பொண்ணை சந்தோஷப்படுத்த எப்பவும் ஒரு ஆம்பிளையாலே மட்டும்தான் முடியுமுன்னு நினைக்காதே!” லலிதா பசியோடு காவேரியின் கூதியை வெறித்தாள். காவேரியின் கூதி கண்களைக் கவர்ந்தது. அவளது புழையின் உதடுகள் பெரிதாகவும், செக்கச்செவேலென்றும் உப்பியும்,சற்றும் தொய்வின்றியும் காணப்பட்டன. கன்னங்கரேலென்ற கருமயிர் காவேரியின் கூதிமேட்டில் அடர்த்தியாகப் படர்ந்திருந்தது.
மெதுவாய் வெளியேற்றி மீண்டும் இறக்கி அவன் தொடர்ந்து ஓத்துக்கொண்டேயிருந்தான். அவனது இடுப்பின் வேகம் அதிகரிக்க அதிகரிக்க, அவனது இரும்புத்தடி போன்றிருந்த சுண்ணி அம்மாவின் பட்டுப்போன்ற மிருதுவான புழையைப் படாதபாடு படுத்தியவாறு ஓத்துக்கொண்டிருந்தது. மகனின் சுண்ணி வலுவுடனும் அழுத்தத்துடனும் சீராக அதிகரித்த வேகத்துடனும் தனது புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடியதில் லலிதா சற்று விக்கித்துத் தான் போயிருந்தாள். அவனிடம் ஓள்வாங்கியபடியே அவனுக்கு ஓளைக் கற்றுக்கொடுத்த முகம் தெரியாத எவளுக்கோ அவள் மனதுக்குள்ளே நன்றி தெரிவித்துக்கொண்டிருந்தாள். “அப்படிப்போடுறா என் சக்கரைக்குட்டி,” லலிதாவின் கைகள் மகனின் முதுகை ஆரத்தழுவிக்கொண்டன. “என்னமாக் குத்தறேடா அம்மாவை…? விட்டுராதே, குத்துடா உங்கம்மாவை…” மனோவின் குத்துக்களின் வேகம் அதிகரித்துக்கொண்டே போயின. அவளது புழையைக் குத்திக் கிழித்து விடுவது போல, அவளது உடலுக்குள்ளே காணப்படாத ஆழங்களையும் கண்டு பிடிக்கத் துடிப்பது போல, ஒவ்வொரு குத்தும் லலிதாவைத் துள்ளத் துடிக்க வைத்தபடி! “உம்ம்! இன்னும்….இன்னும்…இன்னும்…” லலிதா இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்தாள்.
அவளது குண்டிக்கோளங்கள் தரையின் மீது மளார் மளாரென்று மோதிக்கொண்டிருந்தன. “ஹும்ம்ம்! அம்மா எவ்வளவு சூடாயிருக்கேன் பார்த்தியா? விடாதே, குத்திட்டேயிரு, இன்னும் வேகமா…இன்னும்…” மனோவின் கைகள் லலிதாவின் இடுப்பில் ஊர்ந்து இறங்கி, அவளது வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களைப் பற்றி இறுக்கின. பிறகு, அவன் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு வேகமாகவும் அழுத்தமாகவும் அம்மாவின் புழையை அதிரடியாக ஓத்துத் தள்ளினான். அவளது வழுவழுப்பான கூதித்தசைகள் தனது சுண்ணியைப் பற்றி இறுக்கி வைத்துக்கொண்டு கறக்க முற்பட்ட மகிழ்ச்சியில் அவன் முனகினான். அம்மாவின் புழைக்குள்ளே ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த அதிர்வுகளைக் கணித்த மனோ, தனக்கு முன்னாலேயே அம்மா இன்பப்பெருக்கு அடைந்தாலும் அடைந்து விடுவாள் என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டது. லலிதாவோ எல்லாக் கூச்சத்தையும் மறந்தவளாய் மகனின் குண்டியை அறைந்து அறைந்து அவனை உற்சாகப்படுத்திக்கொண்டிருந்தாள். அவளது புழைக்குள்ளே ஆழமாக இறங்குகிறபோதெல்லாம் அவனது சுண்ணித்தண்டு அவளது மொட்டை உராய்ந்து உராய்ந்து அவளது வெறியைப் பன்மடங்கு அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தது. காமவேட்கையில் அவளது சூத்தும் குறுகுறுப்பது போலிருந்தது. “குத்து இன்னும் வேகமா…குத்துடா!” தலையை இப்புறம் அப்புறமாய் வேகவேகமாய் அசைத்தபடியே அவள் அலறினாள்.
“எனக்கு வந்திட்டிருக்குடா என் செல்லம்! குத்துடா அம்மாவை…குத்து…!” அவளது புழைக்குள்ளே தயிர்கடையப்பட்டிருந்தது போல ஒழுகிக்கொண்டிருந்தது. மிருகத்தனமாக உள்ளே வெளியே போய் வந்து கொண்டிருந்த மகனின் சுண்ணியைப் பிடித்து வைத்துக்கொள்ள அவளது சொதசொதவென்றிருந்த புழை படாதபாடு பட்டுக்கொண்டிருந்தது. அப்படியொரு கிளர்ச்சி அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்ததாக அவளுக்கு நினைவில்லை. மடைதிறந்த வெள்ளமாக அவளது புழை பெருக்கெடுத்துக்கொண்டிருந்தது. “அம்ம்…அம்ம்ம்ம்மா!” மனோ அம்மாவின் வயிற்றில் சாய்ந்தபோது,அவனது சுண்ணி அவளுக்குள்ளே புதைந்து காணாமலே போய்விட்டிருந்தது. அவனது கொட்டைகளிலிருந்து பீறிட்டுப்பாய்ந்த வெள்ளைத்திரவத்தின் வெள்ளம், லலிதா இன்பப்பெருமூச்சோடு ஏற்றுக்கொள்ள,அவளது கணவாயை நிரப்பியது. அவள் தன்னிச்சையாக தனது கூதியின் தசைகளைத் தளர்த்தவே, அதுவரை உள்ளுக்குள் ஊறிக்கொண்டிருந்த அவளது வெள்ளமும் வேகமாக வெளியேறியது. லலிதாவின் முகத்தில் வெட்கமும் வெற்றிப்புன்னகையும் சங்கமித்தன. இப்படி அவள் யாரிடமும் ஓள்வாங்கியதில்லை. மறுநாள் காலை கண்விழித்த லலிதாவுக்கு முதலில் தனது ஈரமாயிருந்த, குறுகுறுத்திருந்த, ஒழுகியிருந்த கூதியே உறைத்தது. அம்மணமாகப் புன்னகைத்தபடி அவள் தனது உடலைப் போர்வைக்குள்ளே புகுத்திக்கொண்டாள்.
அவளது உடலில் வலி ஏற்பட்டிருந்தது. மகனை ஊம்பியதால் அவளுக்குத் தாடை வலித்துக்கொண்டிருந்தது. அவனது சுண்ணியின் சுறுசுறுப்பான ஓளை வாங்கியதால் அவளது புழையுதடுகளிலும் வலியிருந்தது. வெறும் தரையில் மோதி மோதி அவளது குண்டியிலும் வலி ஏற்பட்டிருந்தது. ஆனால், இவை எல்லாவற்றையும் மீறி அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்த மனநிறைவும், தகாத உறவைச் சுவைத்திருந்ததால் ஏற்பட்டிருந்த புதிய வேட்கையும் அவளை முழுமையாக ஆக்கிரமித்திருந்தன. படுக்கையிலிருந்து எழுந்தவள், கூந்தலை முடிந்து விட்டுக்கொண்டு, காமக்கதை படித்துக்கொண்டு விரலால் தன்னை ஓத்துக்கொண்டபோது அணிந்து கொண்டிருந்த நைட்டியை எடுத்து அணிந்து கொண்டாள். அவளுக்கு முந்தைய இரவு மகனோடு செய்த சல்லாபம் குறித்து எந்த வெட்கமும் இருக்கவில்லை. சொல்லப்போனால், கல்லூரிக்குப் போவதற்கு முன்னர், இன்னொரு முறை மகனிடம் ஒள்வாங்கினால் நன்றாக இருக்குமே என்ற நப்பாசையே இருந்தது. வரவேற்பறையை நெருங்கியபோது மனோ ரொட்டித்துண்டுகளைச் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தான். அவனது கண்கள் முதலில் அம்மாவின் கொழுத்த முலைகளின் மீது விழுந்து பிறகு, தர்மசங்கடத்துடன் திரும்பிக்கொண்டன.
லலிதாவுக்குள்ளிருந்த தாயன்பு தலைதூக்கியது. முந்தைய இரவில் பெற்ற தாயையே ஓத்துவிட்டோம் என்பதால் மகன் சற்றே குற்ற உணர்ச்சியோடு இருக்கிறான் என்பதை அவள் உணர்ந்தாள். அவளது புழையைத் தனது விந்துவால் நிரப்பியபிறகு, மனோ அவசர அவசரமாக எழுந்து கொண்டு, தனது உடைகளைச் சேகரித்துக்கொண்டு தனது அறையை நோக்கி விரைந்தது அவளுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. மீதமிருந்த இரவில் அவன் உறங்கியிருப்பானா, அல்லது அம்மாவைப் போட்டு ஓத்து விட்டோமே என்ற கவலையிலோ, அல்லது அம்மாவின் கூதியைப் பற்றிய நினைவிலோ உறங்காமல் கழித்திருப்பானா என்று அவளால் நிச்சயமாய்க் கூற முடியவில்லை. “ஏன் மனோ, அம்மாவை எழுப்பியிருக்கலாமில்லே?” “இல்லேம்மா, நிறைய தொந்தரவு பண்ணிட்டேன் ஏற்கனவே..,” என்று கூறிய மனோ கண்களைத் தாழ்த்திக்கொண்டான். அவனது முகம் கூச்சத்தில் சிவந்திருக்கவே, தன்னை ஓத்து விட்டதற்காக மகன் மனதுக்குள்ளே மருகிக்கொண்டிருப்பதை லலிதாவால் உணர முடிந்தது. முதலில் அவன் மனதில் ஏற்பட்டிருந்த குற்ற உணர்ச்சியை விரட்டி, அதற்குப் பதிலாக காமவேட்கையை நிரப்பிவிட வேண்டும் என்று லலிதா முடிவு செய்தாள். “படிப்பெல்லாம் எப்படியிருக்கு மனோ?” “நல்லாப்போகுதும்மா, நேத்துக்கூட டெஸ்ட் வச்சாங்க! நல்லாப் பண்ணியிருக்கேன்.”
“எவ்வளவு மார்க் வரும்?” மனோஜ் தயங்கிக்கொண்டிருந்தான். தன்னைக் கவனிக்காமலிருக்க மகன் எவ்வளவு மெனக்கெடுகிறான் என்பதைக் கவனித்த லலிதாவுக்கு கொஞ்சம் மகிழ்ச்சியாகவே இருந்தது. இவ்வளவு மெல்லிய நைட்டியில் அவன் அவளைப் பார்த்திருக்க வாய்ப்பேயில்லை. அவன் தலை நிமிர்ந்தபோதெல்லாம் அவனது கண்கள் அவளது பருத்த முலைகளையும், குறுகிய இடுப்பையும், அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே உப்பலாகத் தெரிந்த கூதியையுமே பார்த்தன. “எண்பத்தாறு,” என்றான் அவன். “எண்பத்தெட்டு..எண்பத்தெட்டு!” “எண்பத்தாறா? எண்பத்தெட்டா?” என்று கேட்டபடி லலிதா வேண்டுமென்றே அவனுக்கு மிக அருகில் சென்று நின்றாள். இப்போது மனோவின் முகத்திலிருந்து அவளது கூதி ஓரிரெண்டு அங்குலங்கள் தூரத்திலேயே இருந்தன. “எண்பத்தெட்டு தான்!” மனோ இழுத்து மூச்சு விடுவதையும், அவனது ஜீன்ஸில் அவனது சுண்ணி விரைத்துக்கொண்டிருப்பதையும் லலிதாவால் காண முடிந்தது. செயலற்றுப்போனவனாய் அவன் தண்ணீரைக் குடித்தபடியே அவளை வெறித்தான். “சாப்பிட வேறே ஏதாவது வேணுமா?” வேண்டுமென்றே, வெட்கமின்றி லலிதா தனது நைட்டியைத் தூக்கி சுருள் சுருளாக மயிர் படர்ந்து அடர்ந்திருந்த தனது கூதியை மகனுக்குக் காட்டினாள். இன்னும் ஈரமாக, உப்பலாக, பிளந்து கொண்டிருப்பது போலிருந்த அம்மாவின் கூதியை மனோ கண்கொட்டாமல் வெறித்தான்.
அதிலிருந்து வெப்பமும் ஈரமும் வெளிப்பட்டதோடு, ஒரு வினோதமான பெண்மையின் வாசமும் வந்து கொண்டிருந்தது. அந்த வாசம் அறையை ஒரு நொடியில் ஆட்கொண்டது. “அம்மா,” மனோ கிசுகிசுத்தான். “இதுக்கு மேலேயும் என்னாலே பொறுக்க முடியாது.” நாற்காலியிலிருந்து துள்ளி எழுந்த மனோ, கூதியைக் காட்டிக்கொண்டிருந்த தன் அம்மாவைப் பிடித்து வலுக்கட்டாயமாக, மல்யுத்தம் செய்பவன் போலத் தரையிலே சாய்த்தான். மனதுக்குள்ளே குதூகலித்தாலும் லலிதா பாசாங்காக கூவியபடியே அவனைத் தடுப்பவளைப் போலத் தன் கைகளால் தள்ளி விட முயன்றாள். “மனோ, என்ன பண்ணறே? காலேஜ் பஸ் போயிடப்போவது!” “உன்னைச் சாப்பிடப்போறேன்,” என்று முணுமுணுத்தான் மனோ.”எதைப் பத்தியும் கவலையில்லே! முதல்லே உன்னோட அதிரசத்தைச் சாப்பிட்டு முடிச்சிட்டுத்தான் மறுவேலை.” அம்மாவின் தொடைகளை விரித்த மனோ, அதற்கிடையே பலவந்தமாக ஊர்ந்து கொண்டு அவளைத் தரையோடு தரையாக வைத்து அழுத்தினான். அவன் முரட்டுத்தனமாக தொடைகளை விரித்து விடவும், தனது புழையுதடுகள் எதிர்பார்ப்புடன் பிளந்து கொள்ளவே, லலிதாவுக்கு உடல் சிலிர்த்தது. யானைப்பசி வந்தவன் போல, மனோ தனது வாயால் அம்மாவின் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த கூதியைக் கவ்வினான். “ஓ மனோ! வேண்டாண்டா,” லலிதாவின் கைகள் மகனின் தலையை அவளது கூதியின் மீது வைத்து அழுத்திப் பிடித்துக்கொண்டன.
“என்னடா இது, காலங்கார்த்தாலேயே…ஹும்ம்?” மனோ அம்மாவின் மயிர் படர்ந்த புழையை, நாக்கால் நாலாபுறமும் பாலை நக்குகிற பூனையைப் போல நக்கியபடி சுவைக்கத் தொடங்கினான். அவளது புழையிலிருந்து ஒழுகிய ரசத்தை அள்ளி அள்ளிப் பருகினான். தரைக்கும் லலிதாவின் உடலுக்கும் நடுவே ஒரு கையைச் செலுத்தி, அவளது ஒரு குண்டிக்கோளத்தைப் பிடித்து இறுக்கியபடியே, ஆறாத வேட்கையுடன் அம்மாவின் கூதியில் நாக்குப் போட்டு விளையாடத் தொடங்கினான். லலிதாவின் விரல்கள் மனோவின் கழுத்தின் பின்புறத்தில் இறுக்கமாக அழுந்த, மகனின் நாக்கு தனது புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடி அளித்த சுகத்தில் அவள் மூச்சிரைத்தபடி முனகினாள். “அப்படித்தான், மனோ! எனக்கு என்னமோ பண்ணுதுடா செல்லம்! உறிஞ்சிக்குடிடா என் ராஜா! அம்மாவை ஆசைதீர அள்ளியள்ளிக்குடிடா என் தங்கமே!” மனோ ஒரு கையால் லலிதாவின் புழையுதடுகளைப் பிரித்து, அவளது உப்பியிருந்த மொட்டை வெளிக்கொணர்ந்தான். அவனது நாக்கு தனது நாசூக்கான சிவந்தமொட்டின் மீது விழுந்ததும் லலிதாவுக்கு மூச்சே ஒரு கணம் நின்று விடும்போலிருந்தது. “ஓஹ்ஹ்! யாருடா சொல்லிக்குடுத்தா இதையெல்லாம்? எப்படிடா…எப்படிடா இதெல்லாம் பண்ணறே என் செல்லக்குட்டி?” தண்ணீரிலிருந்து தரையில் விழுந்த மீனாகத் துள்ளிய லலிதா மகனின் வாயைத் தனது மொட்டின் மீது வைத்து அழுத்தினாள். “ஆமாண்டா ராஜா! அங்கேதாண்டா என் கண்ணு! நக்குடா! நக்குடா என் செல்லம்.” ஒரு பெரிய திராட்சையளவுக்கு லலிதாவின் மொட்டு பெரிதாக உப்பியிருந்தது. மனோ அதை உதடுகளால் கவ்வி உறிஞ்சத் தொடங்கினான். கத்திக்குத்து பட்டவளைப் போல லலிதா கதறினாள்.
புசுபுசுவென்று மயிரால் மூடப்பட்டிருந்த தனது கூதியை மகனின் முகத்தின் மீது மோதினாள். “பண்ணுடா..பண்ணு!” அவளது துள்ளல்களைச் சமாளிக்க முடியாத மனோ, அவளது குண்டியை விடுவித்தான். அம்மாவின் புழையுதடுகளைப் பிரித்தது பிரித்தபடியே வைத்துக்கொண்டு, இன்னொரு கையின் விரல்களை அவளது ஈரமான குழிக்குள்ளே இறக்கினான். தனது மர்மக்குகைக்குள்ளே மகனின் விரல்கள் நுழைவதை உணர்ந்த லலிதா தரையின் மீது தத்தளித்தாள். அவனது விரல்கள் அவளது கணவாய்க்குள்ளே காணாமல் போகிறவரைக்கும் அவள் உடலை வளைத்து நெளித்து முக்கி முனகிக்கொண்டிருந்தாள். “விடாதேடா அம்மாவை! விரலாலேயே பண்ணிடு! பண்ணு…” மனோ நாக்கால் அவளது மொட்டை அழுந்தி அழுந்தி நக்கிக்கொண்டிருந்த அதே நேரத்தில், அவனது விரல்களும் அம்மாவின் புழைக்குள்ளே விளையாடிக்கொண்டிருந்தன. அவைகளை விரல்களாக எண்ணாமல், சின்னஞ்சிறிய சுண்ணிகளாக பாவித்தபடி அவற்றால் அம்மாவின் புழைக்குள்ளே உள்ளே வெளியே விளையாடிக்கொண்டிருந்தான்.
“மனோ…!” என்று முனகியபடி உடல் அதிர லலிதா இன்பப்பெருக்கை எய்தினாள். தரையிலிருந்து சுமார் அரையடி உயரத்துக்கு அவளது குண்டி எம்பியிருக்க, அவளது உடலெங்கும் இன்ப அதிர்வுகள் மின்னதிர்வுகள் போலப் படர்ந்தன. மகனின் பின்னங்கழுத்தில் நகங்கள் பதியுமளவு விரல்களை அழுத்தியவள், தன்னிச்சையாகத் தனது இடுப்பை உயர்த்த அவளது ஒழுகிக்கொண்டிருந்த கூதி அவனது வாயோடு அழுந்தியது. அதிலிருந்து பெருகிய காமரசத்தை மனோ பருகிமகிழ்ந்தபடியே, விரல்களால் அவளைத் தொடர்ந்து ஓத்துக்கொண்டேயிருந்தான். “ஓ! மனோ!! ஓவ்!!” அயர்ச்சியில் மெதுவாக லலிதாவின் குண்டித் தரையில் பொத்தென்று விழுந்தது. அவளது கண்களுக்கு முன்னால் வண்ணங்கள் சிதறுவது போலிருந்தது. இவ்வளவு இன்பப்பெருக்கை அவள் இதுவரைக்கும் அடைந்ததே இல்லையோ என்று எண்ணத்தோன்றியது. அவள் சுயநினைவுக்குத் திரும்பியபோது மனோ, தனது ஜீன்ஸைக் களைந்து விட்டிருந்தான். நன்கு விரிக்கப்பட்டிருந்த அம்மாவின் இரண்டு கால்களுக்கும் நடுவிலே புகுந்து கொண்டிருந்தான்.
அவனது ராட்சதச்சுண்ணி அவளது புழையை அச்சுறுத்துவது போல நெட்டுக்குத்தாக நின்று கொண்டிருந்தது. “மனோ, என்னடா பண்ணப்போறே? காலேஜு….?” “நாசமாப் போட்டும் காலேஜ்,” என்றான் மனோ. “எனக்கு உன்னை இப்போ ஓத்தே தீரணும். என் பூலைப் பாரு, எப்படி இருக்குதுன்னு…” அவன் சொன்னது சரியே! முந்திய இரவில் பார்த்ததை விடவும் மனோவின் சுண்ணி அபாயகரமாக வீங்கி நீண்டு காணப்பட்டது. படிக்கக் கிளம்பிக்கொண்டிருந்த மகனை மயக்கி அவனிடம் ஓள் வாங்கிக்கொள்ளுகிற அளவுக்குத் தான் ஒரு தரம் தாழ்ந்துவிட்ட தாயாகியிருப்பதை லலிதா உணராமலில்லை. ஆனால், அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்த காமவேட்கையில், அப்போது அவளுக்கு ஒரு செமத்தியான ஓள் தேவைப்பட்டது. மனோ சுண்ணியை இறுக்கப்பிடித்தவாறே, அதை அம்மாவின் புழையுதடுகளுக்கு நடுவிலே வைத்து உள்ளே தள்ள முயன்றான். பிறகு, அவன் தனது இடுப்பை அவளின் இடுப்போடு வைத்து மோதவும், அவனது சுண்ணி சுர்ரென்று அம்மாவின் புழைக்குள்ளே நுழைந்து கொண்டது. அடுத்த கணமே லலிதா கால்களை அகட்டி, புழையை இன்னும் விரித்து மகனின் சுண்ணியை மேலும் ஆழமாகத் தனக்குள்ளே நுழைய வசதி செய்து கொடுத்தாள்.
“ஓ! மனோ! உன்னோடது ரொம்பப் பெருசுடா!” லலிதா வேட்கையுடன் தனது இடுப்பைத் தூக்கியிறக்கத் தொடங்கினாள். அவளது கால்கள் மகனை வளைத்து இறுக்கிக்கொண்டன. “குத்துடா ராஜா! அம்மாவுக்குப் பசிக்குது!! குத்துடா செல்லம்!” “ஆஹா! அம்மா! உன்னோட கூதி செமை டைட்டாயிருக்கு…ஆஹ்…,” மனோ மெதுவாகத் தனது சுண்ணியை இறக்கி ஏற்றி அம்மாவை ஓக்கத் தொடங்கினான். அவளது ஈரப்புழை அவனது சுண்ணியை இறுக்கிப் பிடித்தது. அங்குலம் அங்குலமாகத் தனது சுண்ணியின் மொத்த நீளத்தையும் அம்மாவின் புழைக்குள்ளே செலுத்தி முடித்ததும், அவன் ஒரு கணம் நிதானித்தான். “நிறுத்தாதே, குத்துடா செல்லம்!” தாள முடியாத காமவேட்கையில் லலிதா நிலைகொள்ளாமல் தனது இடுப்பைத் தூக்கி அவன் மீது மோதினாள். மனோ மெதுவாக, தனது சுண்ணியை அம்மாவின் புழையிலிருந்து இழுத்து, அவளது தசைகள் விடாப்பிடியாகப் பற்றியிருப்பதை உணர்ந்து பெருமூச்சு விட்டான்.
மீண்டும் மெதுவாக மகனின் சுண்ணி தனக்குள்ளே ஊடுருவுவதை உணர்ந்த லலிதா முனகினாள். “விளையாடாதேடா இப்போ! குத்துடா அம்மாவை… குத்து..!” லலிதா தனது மெல்லிய கால்களால் மகனை வளைத்து இழுத்துப் பிடித்து வைத்துக்கொண்டாள். பிறகு, தரையிலிருந்து தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கி அவனது இடுப்பின் மீது மோதத்தொடங்கினாள். “அம்ம்ம்மா!” மனோ கிசுகிசுத்தான். “உன் கூதி சூப்பரா இருக்குது.” நரம்புகள் புடைத்திருந்த தனது இளம்சுண்ணியால் அம்மாவை அதிரடியாக ஓத்துத்தள்ளினான் மனோ. அவனது வலு, இளமை,வேகம் இவற்றிற்கு ஈடுகொடுக்க முடியாமல் அவனுக்குக் கீழே நசுங்கிக்கிடந்தாள் லலிதா. அவள் மகளுக்குள் தான் பெற்ற மகனிடமே ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறோம் என்ற எண்ணம் மிகுந்த பெருமையை ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தது. “வேகமாப் பண்ணுடா!” மகனின் முதுகை விரல்களால் அழுத்திவருடியபடியே அவள் கிசுகிசுத்தாள். பிறகு, அவளது கைகள் அவனது குண்டியைப் பிடித்துக்கொண்டன. முலைகள் துள்ளத் துள்ளத் துடித்துக்கொண்டிருந்த தன் அம்மாவை மனோ மிருகத்தனமாக ஓத்துக்கொண்டிருந்தான்.
சின்னாபின்னமாகிக்கொண்டிருந்த தனது புழைக்குள்ளே மெல்லிய அதிர்வுகள் ஏற்படுவதை லலிதா உணர்ந்தாள். அவளது மொட்டு வீங்கிக் கொண்டிருப்பதையும் அவளது தசைகள் இறுகிச்சுருங்கிக்கொண்டிருப்பதையும் அவளால் உணர முடிந்தது. தனது உச்சத்தை நெருங்கியவள் உரக்கக் குரலெடுத்து முனகினாள். “அம்மாக்கு…வந்தி..வந்திருச்சிடா….” முட்டுக்கால்கள் மகனின் தோள்களோடு உரசுகிற அளவுக்கு லலிதா தனது கால்களை உயர்த்திக்கொண்டாள். “பண்ணுடா..பண்ணுடா செல்லமே…!” இன்பப்பெருக்கில் அவளது புழை சுருங்கி விரிந்தது; மகனின் சுண்ணியை இறுக்கிக்கொள்ள முயன்றது. தனது கொந்தளிப்பைத் தடுத்து நிறுத்த விரும்பாத மனோவும், அம்மாவின் உடலோடு அணைந்துகொண்டு, அவனது சுண்ணியிலிருந்து பீறிட்டுக் கிளம்பிய விந்துவின் வெள்ளத்தால் அம்மாவின் கணவாயை நிறைத்தான். “ஓஹ்ஹ்ஹ்ஹ்!” லலிதா உரக்க முனகினாள்.அவளது புழை மகனின் சுண்ணியை இறுக்கிக் கறந்தது.
“அம்ம்ம்ம்ம்மா!” மனோ அம்மாவின் உடலின் மீது தளர்ந்து கொள்ள, அவன் சுண்ணி அவளது புழையிலிருந்து சுருங்கி வெளியேறத்துவங்கியது. அவனது முகத்தில் சோர்வையும் மீறி இன்னும் நிறைய பசியிருந்தது. “அம்மா! ப்ளீஸ்! இன்னொரு தடவை பண்ணலாமா?” “டேய் போதுண்டா! காலேஜுக்குக் கிளம்புற வழியைப் பாரு!” மனோ வற்புறுத்தவில்லை. அம்மா இன்னும் தரையிலேயே நிர்வாணமாகப் படுத்திருக்க, அவளைக் கண்களால் பருகியபடியே அவன் உடைகளை அணிந்து கொண்டு, அவளை நோக்கிக் கண்சிமிட்டியபடி “டாட்டா” கூறி விட்டுக் கல்லூரிக்குக் கிளம்பினான். ஆனால், லலிதா அதே இடத்தில் வெகுநேரம் அப்படியே படுத்திருந்தாள்; சற்று முன் அந்த வெறும் தரையில் மகனோடு செய்த சல்லாபத்தின் ஒவ்வொரு கணத்தையும் மீண்டும் மீண்டும் நினைத்துப் பார்த்தபடியே! சிறிது நேரத்துக்குப் பிறகு, தாளாமையால் அவளது விரல்கள் அவளது புழைக்குள்ளே இறங்கி விளையாடத்தொடங்கின. “இன்னும் மீசை கூட முளைக்காத பயல், அவனுக்கு என்னோட படுக்கணுமாம்,” காப்பியைப் பருகியபடியே காவேரி தொடர்ந்தாள். “என்ன துணிச்சல் பாரு லலிதா? ரங்கநாதன் தெருவிலே தைரியமா வந்து காதுலே கிசுகிசுத்திட்டுப் போறான்!” “அதுக்கு நீ என்ன சொன்னே?” லலிதா குறுகுறுப்போடு கேட்டாள். “பதிலே சொல்லலை,” என்றாள் காவேரி. “இது மாதிரி நிறைய ஆயிருச்சு! பஸ்சிலே போனா குண்டியைத் தடவறானுங்க! டிரையின் கூட்டத்திலே முலையை அமுக்குறானுங்க! வுட்டா பப்ளிக்கிலேயே படுக்கப்போட்டு சொருவிடுவானுங்க போலிருக்கு! ஏன் லலிதா, உனக்கு இது மாதிரி பிரச்சினையில்லையா?” “ஏன் அப்படிக் கேட்கறே?” என்றாள் லலிதா. “நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே மாதிரிப் பிரச்சினை,” என்று சிரித்தாள் காவேரி.
“கடவுள் பெருசு பெருசா முலையைக் கொடுத்திட்டான்.” லலிதாவும் காவேரியோடு சேர்ந்து சிரித்தாள். அதே சமயம் காவேரி தனது கொழுத்த முலைகளை ஒரு கணம் கூர்ந்து பார்த்ததையும் அவள் கவனித்தாள். வழக்கம்போல லலிதாவும் காவேரியும் கடைத்தெருவுக்குப் போய் உள்ளாடைகள் வாங்கித் திரும்பி வந்திருந்தனர். லலிதாவின் வீட்டில் காப்பி அருந்திக்கொண்டிருந்தனர். கணவன் இறந்தபிறகு, காவேரியும் அவள் மகன் சுரேஷும் லலிதாவின் வீட்டுக்கு எதிர்வீட்டில் வசித்து வந்தனர். சுரேஷும் மனோவும் ஒரே வயதுக்காரர்கள் என்றபோதிலும் மனோ அளவுக்கு சுரேஷ் வெளியே புழங்குகிற பழக்கமில்லாமல் இருந்தான். காவேரிக்கு முப்பத்தி எட்டு வயதாகியிருந்தும், அவள் இன்னும் மிகவும் கவர்ச்சியாகவே கட்டுக்குலையாத உடலழகோடு இருந்தாள். அடர்ந்து நீண்ட சுருள்சுருளான கூந்தல்; காண்பவர் கண்களைக் கொள்ளை கொள்ளும் பருத்த கொழுத்த முலைகள். மாதத்தில் இருமுறையேனும் இரண்டு பெண்மணிகளும் கடைத்தெருவுக்குப் போய் வந்து விட்டு, வீடு திரும்பி உரையாடுவது உண்டு. சில சமயங்களில் செக்ஸ் குறித்தும் பேசுவார்கள். தன் மீது அத்துமீறி கைவைக்க முயல்கிற ஆண்கள் குறித்து காவேரி எப்போதும் ஏதேனும் புகார்களைத் தெரிவித்தபடியிருப்பாள். ஆனால், உள்ளுக்குள்ளே இது போன்ற நிகழ்ச்சிகள் காவேரிக்கு ஒரு ரகசியமான சந்தோஷத்தை அளித்துக்கொண்டிருக்கிறது என்பதை லலிதா நாளடைவில் புரிந்து கொண்டாள்.
இந்த முறை, காவேரியிடம் தான் பெற்ற மகனிடமே செமத்தியாக ஓள் வாங்கியதைச் சொல்லிவிடலாமா என்று அவளுக்குத் திரும்பத் திரும்பத் தோன்றியது. அருகில் இன்னொரு பெண் இருந்த நிலையிலும், மனோவைக் குறித்து எண்ணியதுமே அவளது கூதி குறுகுறுக்கத் தொடங்கி விட்டிருந்தது. போதாக்குறைக்கு மனோ கல்லூரியிலிருந்து திரும்ப அதிக நேரமுமில்லை. வழக்கம் போல வாங்கி வந்த உள்ளாடைகளை இரண்டு பெண்மணிகளும் அணிந்து பார்த்துக்கொள்ள விரும்பினர். மனோவைப் பற்றிய சிந்தனை ஏற்படுத்தியிருந்த கிளர்ச்சியாலோ என்னவோ, இம்முறை காவேரி எழுந்து கொண்டு நடந்தபோது, லலிதாவின் கண்கள் காவேரியின் வாளிப்பான குண்டியின் வனப்பைக் கணக்கெடுத்தன. இதே காவேரி நிர்வாணமாக இருந்தால், அவளது குண்டியும் முலைகளும் பார்க்க எப்படியிருக்கும் என்று லலிதா எண்ணத்தொடங்கினாள். மகனிடமேயே ஓள் வாங்கியவளின் மனதில் இது போன்ற விபரீதமான எண்ணங்கள் ஏற்படுவதில் என்ன வியப்பு இருக்க முடியும்? “அடக் கண்றாவியே!” என்று சலித்துக்கொண்டிருந்தாள் காவேரி. அப்போது தான் பார்த்துப் பார்த்து வாங்கி வந்த உள்ளாடைகள் அவளுக்குப் பொருந்தவில்லை போலும். “கண்ணுலே விளக்கெண்ணையை விட்டுப் பார்த்து வாங்கினாலும் சரியா ஏமாத்திடறானுங்க!” லலிதா காவேரியைக் கூர்ந்து நோக்கினாள்.
இதுவரைக்கும் பலமுறை இருவரும் அவரவரின் உள்ளாடைகள் சரியாயிருக்கிறதா என்று பார்க்க அதை அணிந்து ஒருவர் மற்றவருக்குக் காண்பித்தது உண்டு. ஆனால், இன்று காவேரி வெறும் பிராவும் பேன்ட்டீசும் அணிந்து கொண்டு நிற்பதைப் பார்ப்பது ஒரு புது அனுபவம் போலிருந்தது லலிதாவுக்கு. “சரியாத் தானேயிருக்கு? நான் பார்க்கிறேன்,” என்று படபடக்கும் மனதோடு காவேரியை நெருங்கினாள் லலிதா. காவேரியின் முன்னால் மண்டியிட்டவள் வேண்டுமென்றே தனது கைகளை சினேகிதியின் வழவழப்பான் தொடைகளோடு உரசியதும் காவேரி இழுத்து மூச்சு விடுத்தாள். “என்ன காவேரி? செக்ஸ் பத்தி கொஞ்சம் ஓவராப் பேசிட்டோமோ இன்னிக்கு?” என்றவாறே காவேரியின் பேன்ட்டீஸில் தென்பட்ட ஈரத்தை சுட்டிக்காட்டினாள். லலிதாவின் கேள்வியிலிருந்து குறும்பைப் புரிந்து கொண்ட காவேரி குனிந்துகொண்டு கூச்சத்தோடு புன்னகைத்தாள். திடீரென்று, லலிதாவுக்கு சினேகிதியின் பேன்ட்டீஸிலிருந்து கிளம்பிய பெண்மையின் வாசனை கிறுகிறுப்பை ஏற்படுத்தியது. இந்த அற்புதமான வாசத்தை அவளது மகன் எப்போதாவது முகர்ந்து பார்த்திருப்பானோ என்று விபரீதமாக யோசித்தாள். அந்த சிந்தனை லலிதாவுக்கும் ஒரு அதிரடிக் கிளர்ச்சியை உண்டாக்கியது. “இந்த செக்ஸைப் பத்திப் பேசினாலே இப்படி ஆயிடுது,” என்று சலித்துக்கொண்டாள் காவேரி.
“அதான் பார்த்தாலே தெரியுதே,” என்றாள் லலிதா.”ஆனால் நீ குளிச்சிட்டு வந்திருக்கிறா மாதிரியில்லே ஈரமாயிருக்கே? உனக்கு ஒரு ஆம்பிளை தேவை காவேரி!” பதில் சொல்லத் தெரியாமல் காவேரி தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தாள். லலிதாவின் கவனம் இப்போது காவேரியின் உள்ளாடையின் மீது இல்லை. அவளே திடீரென்று ஒரு விபரீதமான உந்துதலுக்கு ஆளாகியிருந்தாள். போதாக்குறைக்கு காவேரியின் ஒழுகலின் வாசனை அதிகரித்து விட்டிருப்பது போலிருந்தது. திடீரென்று லலிதாவுக்கு உறைத்தது. எப்படி அவள் தன் மகனின் அபார எழுச்சியைத் தணித்தாளோ, அதே போல தனது விதவை சினேகிதிக்கு ஏற்பட்டிருந்த கிளர்ச்சியையும் தணிக்க வேண்டும் என்று அவளுக்குள்ளே ஒரு எண்ணம் ஏற்பட்டிருந்தது. “காவேரி,” லலிதா கிசுகிசுத்தாள். “அப்படியே ஒரு நிமிஷம் நில்லு!” மண்டியிட்டிருந்த நிலையில், நிமிர்ந்து நோக்கிய லலிதாவின் கண்களில் பிராவுக்குள்ளே விம்மிக்கொண்டிருந்த சினேகிதியின் கொழுகொழுமுலைகளின் ஏற்ற இறக்கங்கள் தென்பட்டன. ஒரு கணநேரத்தயக்கத்துக்குப் பிறகு, லலிதா மெதுவாகக் காவேரி அணிந்து கொண்டிருந்த பேன்ட்டீஸைக் கீழே இறக்கினாள். சினேகிதியின் தொடைகளை அழுத்தி வருடியபடியே ஈரமாகியிருந்த அவளது கூதிக்கு மிக அருகில் தனது விரல்களை வைத்தாள். “ஓ!” காவேரி தன்னிச்சையாக முனகினாள். “பிசுபிசுன்னு ஒட்டுது காவேரி,” லலிதா உலர்ந்து போயிருந்த தனது இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டாள். “ஒண்ணு சொன்னா கோவிச்சுக்க மாட்டியே காவேரி? ஒரு பொண்ணை சந்தோஷப்படுத்த எப்பவும் ஒரு ஆம்பிளையாலே மட்டும்தான் முடியுமுன்னு நினைக்காதே!” லலிதா பசியோடு காவேரியின் கூதியை வெறித்தாள். காவேரியின் கூதி கண்களைக் கவர்ந்தது. அவளது புழையின் உதடுகள் பெரிதாகவும், செக்கச்செவேலென்றும் உப்பியும்,சற்றும் தொய்வின்றியும் காணப்பட்டன. கன்னங்கரேலென்ற கருமயிர் காவேரியின் கூதிமேட்டில் அடர்த்தியாகப் படர்ந்திருந்தது.
