தொடர்வது உங்கள் கையில்…………
முதலில் நமது தலை நகரில் இருந்து ஆரம்பிப்போம்…….
அதிகாலை பொழுது. காகங்கள் போட்டி போட்டு சத்தமிட்டு கொண்டு இருந்தன. தூக்கம் கலைந்து எழுந்த நான் முதல் வேலையாக கடிகாரத்தைப் பார்த்தேன். மணி ஐந்து நாற்பத்தி ஐந்து.
டெல்லியில் இருக்கும் போது இவ்வளவு சீக்கிரம் எழுந்ததே இல்லை. இரவு எல்லாம் நண்பர்களோடு vooர் சுற்றி வீடு திரும்பவே மணி மூன்று ஆகி விடும். தினமும் கும்மாளம்தான். அதில் ஏற்பட்ட பிரச்சினை காரணமாகத்தான் அப்பா என்னை மெட்ராசுக்கு அனுப்பி விட்டார். மெட்ராஸ் எனக்கு ஒரு புது அனுபவம். ஏதோ டைம் மெஷின் ஏறி பத்து பதினைந்து வருஷம் பின்னாலே போய்ட்ட மாதிரி இருந்தது எனக்கு. மெட்ராஸ்லே அப்பாவோட நண்பர் ஹரி இருந்தார். அவர் வீட்டிலே தங்கி காலேஜ் போய்கொண்டு இருந்தேன். வீட்டிலே ஹரி மாமாவும், சந்தியா மாமியும் மட்டும்தான். ரெண்டு பேருக்கும் குழந்தை இல்லை. மாமிக்கு வயசு 30 , மாமா வயசு ஜாஸ்தி 42 . மாமா எப்பவும் வேலை, வேலைனு ஒரே அலைச்சல். நிதம் வீட்டுக்கு வரவே 11 மணி ஆகும். வந்த புதிசிலே எனக்கு பிடிக்கவே இல்லை. ரொம்ப போர் அடிச்சது. லாங்வேஜ், சாப்பாடு அப்படினு ஒரே தகராறு. நண்பர்கள் வேறே இல்லை.
சந்தியா மாமி ஒரே வார்த்தையில் சொல்லனும்னா செம கட்டை. 30 வயசு sooப்பர் பிகர் . நல்ல பெரிய முலைகள் (சைஸ் 36மாமி பிரா பாத்ரூமிலே விட்டுட்டா அதில் இருந்து கண்டு பிடிச்சது), நல்ல கலர், செக்க செவேல்னு. இடுப்பு 28 இருக்கும், லேசா லேசா Oரே ஒரு மடிப்பு அந்த இடுப்பிலே. பருத்த குண்டி, சைஸ் 36. பார்த்தாலே ஆசை வந்திடும், அப்படி ஒரு அமைப்பு சந்தியா மாமிக்கு. ஆனா மாமா தான் மாமியை அப்படி ரசிச்ச மாதிரியோ, ருசிச்ச மாதிரியோ தெரியலே எனக்கு. மாமி நல்லா சமைப்பா, மாமா அதைkooட ரசிச்சது இல்லை. அவசர அவசரமாக அள்ளி கொட்டிட்டு ஆபிஸுக்கு ஒடிடுவார். முக்கால்வாசி நாள் நானும், மாமியும்தான் ஒன்றாக சாப்பிடுவோம். டின்னரும் அதே மாதிரிதான். மாமா வர லேட் ஆகும், நானும் மாமியும் சாப்பிடுவோம். மாமா வரும்வரை பேசிக்கொண்டு இருப்போம்.
மெட்ராஸ் வந்த புதிசில் மாமியை கவனிக்கலை. டெல்லி விட்டு வந்த வருத்தத்திலே இருந்தேன். அப்புறம் ஒரு நாள், வெள்ளிக்கிழமைனு நினைக்கிறேன். காலைலேயே அவசரம். மைலாpooர்லே பழைய காலத்து வீடு, டாய்லெட், பாத்ரூம் எல்லாம் பின்பக்கம் இருந்தது. அதுவரைக்கும் அவ்வளவு சீக்கிரம் எழுந்ததே இல்லை. அவசரத்திலே அப்படியே போட்டிருந்த அரை டிராயருடனேயே கீழே ஒடிவிட்டேன். உள்ளே போய்ட்டு வெளியே வந்தா, அப்பப்பா! என்ன ஒரு சீன். கொல்லையில் இருக்கற கொடிலே மாமி துணி காய போட்டுட்டு இருந்தாங்க. இதுவரை மாமியை இப்படி நான் பார்த்ததே இல்லை. அரை குறை வெளிச்சம், ஒரே ஒரு குண்டு பல்பு மட்டும் தான் இருந்தது அங்கே. மாமி யாரையும் எதிர்பார்க்கலைனு நினைக்கிறேன். ஒரு ஈர சேலை உடம்பை சுத்தி இருந்தாங்க. அங்கே அங்கே சேலை உடம்பிலே ஒட்டிக்கிட்டு இருந்தது. மாமிக்கு கம்பி எட்டலை. குதிங்காலை உசத்தி நின்னு துணி போட்டுட்டு இருந்ததால், மாமியோட பருத்த குண்டி டைட்டா தெரிந்தது. சேலை ஈரமாக இருந்ததினால், குண்டி மேலே ஒட்டி இருந்தது. ரெண்டு குண்டிக்கும் நடுவிலே இருந்த ஆழமான பிளவிலே சொருகி கிடந்தது சேலை. அந்த சீன் பார்த்ததுமே என்னோட sunனி விரைக்க ஆரம்பித்தது. ஷார்ட்ஸ் உள்ளே ஜட்டி வேறே போடலை. குத்திக்கிட்டு நிக்க ஆரம்பிச்சது sunனி. நின்னு பார்க்க ரொம்ப ஆசையாகத்தான் இருந்தது, ஆனால் குத்திக்கிட்டு நிக்கற என் sunனியை மாமி பார்த்திட்டா வம்பு. போக நினைத்து திரும்பினால், கதவிலே இடிச்சுட்டேன். சத்தம் கேட்டு மாமியும் “யாரு அது?” கேட்டுட்டே திரும்பினாள். பாதி விரைச்ச sunனியை மாமியோட முன்பக்கம் முழுசாக நிக்கவைத்தது. கடப்பாறை மாதிரி நட்டமாக நின்றது sunனி.
