“டிரைவர்…..”
“ஐயா… என்னங்கய்யா !!”
“எம் பொண்ணை ஹாஸ்டல்ல கொண்டு போய் விட்டுட்டு வா!..
இப்போவே மணி ஏழு ஆயிடிச்சு. அங்கு போய் சேர எட்டரை ஆயிடும். ஒன்பது மணிக்கெல்லாம் ஹாஸ்டல் கேட்டை பூட்டிடுவாங்க. இவ கிட்ட அஞ்சு மணியிலிருந்தே கிளம்பும்மா நேரமாகுதுன்னு சொல்லிக்கிட்டு இருக்கேன். இவ கேட்டாத்தானே…. நல்லாவே இருட்டிருச்சு. மழையும் வேற வரும் போல இருக்கே!! காரை பார்த்து பத்திரமா ஓட்டிட்டு போடா !” என்று என் முதலாளி எனக்கு உத்தரவு போட்டார்.
“சரிங்க முதலாளி…. பாப்பாவை பத்திரமா நான் கொண்டு விட்டுடறேன்யா..!” என்றேன்.
பாப்பான்னு நான் சொன்னதுமே, இந்த டிரைவர் ஏதோ அறுபது வயசு கிழம்னு நினைச்சிடாதீங்க. எனக்கு இருபத்தி நாலு வயசுதாங்க ஆவுது. என் பெயர் ‘மணி’ங்க. கொஞ்சம் மாநிறத்துடன் பார்க்க ஓரளவு நல்லாவே இருப்பேன். ஆனா என் எட்டரை இன்ச் கஜக்கோலை மட்டும் எந்த பொண்ணுகிட்டேயாவது நான் காட்டிட்டேன்னு வைங்க…., அப்படியே என்னை கொத்திக்கிட்டு போயிடுவா!! உலக்கைத் தடியாட்டமா சும்மா நச்சுன்னு வளத்து வச்சிருக்கோம்ல..!
நான் படிச்சு பெரிய ஆளா வருவேன்னு எங்க அம்மா கனவு கண்டுட்டு இருந்தாங்க. முறுக்கு, அப்பளம், வடாகமெல்லாம் போட்டு, அதை விற்று, என்னையும் என் தங்கையையும் படிக்கவும் வச்சாங்க. அவங்க நினைப்பில எல்லாம் மண்ணை அள்ளிப்போட்டேன் நான். படிப்பே சுத்தமாக மண்டையில் ஏறாததால, ப்ளஸ் டூ வரைக்கும் தட்டுத்தடுமாறி படிச்சு, ஒரு வழியா ஃபெயிலும் ஆயிட்டேனுங்க.
என்னை திட்டி திட்டியே டுயுட்டோரியல் காலேஜில சேர்த்தாங்க எங்க அம்மா. அங்க போயும் என்னத்த கிழிக்க?.. பாடம் எடுத்த டீச்சருக்கு முலை என்னா சைஸு? அவ ஜட்டி போட்டிருக்காளா? பாடி என்ன கலர்ல இருக்கும்? “கண்ணனின் கறுப்பா…!! விஜியின் வெளுப்பா….!!” என்றெல்லாம் சாலமன் பாப்பையா தலைமையில் என் மண்டைக்குள்ளாலயே பட்டிமன்றம் நடந்துக்கிட்டு இருந்திச்சின்னா அப்புறமா எஞ்சேயிருந்து படிக்கிறது…? என் படிப்புக்கு ஒரு பெரிய ஆப்பையா வச்சாரு டுயுட்டோரியல் காலேஜ் பிரின்ஸிபால் சுப்பையா..!!
பாவம் அம்மாவைத்தான் எவ்வளவு நாள் நாம கஷ்டப்படுத்தறதுன்னு நினைச்சு, நானும் டிரைவிங் ஸ்கூல்ல சேர்ந்து டிரைவிங் கத்துக்கிட்டேங்க. லைசன்ஸ் எடுத்ததுக்கு அப்பால எங்களின் குடும்ப நண்பரின் சிபாரிசின் மூலமா இந்த மில்முதலாளி அய்யா வீட்டில வேலையும் கிடைச்சுடுச்சு. சம்பளம் ஏதோ பரவா இல்லங்க. இப்போ ஆறு மாசமா வண்டி ஸ்மூத்தா ஓடிட்டு இருக்கு. குடும்ப நண்பர் மூலமா டிரைவரா சேர்ந்ததாலே, நானும் என்னால எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு யோக்கியமானவனா, விசுவாசமானவனா அய்யாக்கு கிட்ட நடந்திக்கிட்டு இருக்கேன். என் பெயரையும் கெடுத்துக்கக்கூடாது..! அதேநேரம் சிபாரிசு செஞ்ச ஆளின் பெயருக்கும் களங்கம் வந்து விடக்கூடாதே!! அவரை நான் ‘தாதா’ ன்னு பெருமையா கூப்பிடுவேனுங்க.
ஆனால் என் யோக்கியத்தனத்துக்கு வேட்டு வச்சா இந்த படுபாவி பாப்பா! அவ என்னை நல்லவனாகவே இருக்க விடமாட்டா போல! பாப்பா என்பது அவளின் செல்லப்பெயர். பானுமதி என்பதுதான் அவளின் நிஜப்பெயர். ஆள் தளதளன்னு சும்மா தக்காளிப்பழம் போல இருப்பா. கண்ணுங்க ரெண்டும் கருவண்டு போல இருக்கும். கண்ணை சுத்தி மை போட்டிருப்பதால, அவ பார்வையிலேயே ஒரு போதை இருந்துக்கிட்டு இருக்கும். ஆரஞ்சு சுளை போன்ற உதட்டை எப்பவுமே சுவைச்சிக்கிட்டு இருக்கணும் போல எனக்கு தோணும். நீள மூக்கு, சங்கு கழுத்து, அப்புறம் கொஞ்சமா கீழே இறங்கினோம்னா, யப்பா !… இது என்ன “முலையா அல்லது மலையா..!” என்று திண்டுக்கல் லியோனியை வச்சு இன்னொரு பட்டிமன்றமே நடத்தலாம் போல இருக்கே !!. அந்த அளவுக்கு தேங்கா மாதிரி பெருசா, அதே நேரம் கூர்மையான கத்தி போல இரண்டும் நீண்டு நிக்கும். அத பாத்தாலே என் சுண்ணி கொடிக்கம்பமாயிடும்.
வேலைக்கு சேர்ந்த மொத மூணு மாசம் நல்லாத்தான் போயிக்கிட்டு இருந்திச்சு. அதுக்கப்பாலதான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா இவ சுய ரூபத்தை எங்கிட்ட காட்ட ஆரம்பிச்சா. சனியும், ஞாயிறும் காலேஜ் லீவு என்பதால், ஹாஸ்டலில் தங்கி இன்ஜினீரிங் படித்துக் கொண்டிருந்த இவளை, வெள்ளிக்கிழமை மாலை ஹாஸ்டலுக்கு சென்று அழைத்து வந்து, ஞாயிறு மாலை மீண்டும் கொண்டு போய் விட்டு விடுவேன். இது என்னுடைய ரொட்டீன் ஒர்க். காரில் போகும் போதும் வரும் போதும் என்னை உசுப்பேத்தி விடுவது போல் ஏதாவது செஞ்சிக்கிட்டே இருப்பா.
இன்னைக்கு என்ன பிளான் வச்சுருக்காளோ தெரியல…!! எல்லாம் அந்த ‘சாமி’க்குத்தான் வெளிச்சம் என்று நினைத்துக் கொண்டேன். “நாளைக்கு வரும் போது நீ வேட்டி உடுத்துட்டு வந்தா போதும் மணி” என்று நேற்றே என் காதில் ஓதி சென்றாள். கிளம்புவதற்கு தயாராக நின்று கொண்டிருந்த அவளோ, முட்டுக்கால் தெரியும் அளவுக்கு ஒரு மிடியும், பனியன் கிளாத்தில் டாப்ஸும் அணிந்திருந்தாள். ஏற்கனவே பருத்து பெருத்திருந்த அவளின் முலைகளோ போட்டிருந்த பனியன் துணி உடம்போடு ஒட்டியிருக்க, அவைகள் இரண்டும் முழு பரிமாணத்தோடு என் கண்களுக்கு விருந்தாகியது. முலைக்காம்புகள் இரண்டும் நீண்டு, பனியனையும் துளைத்துக்கொண்டு தெள்ளத் தெளிவாக வெளியே தெரிந்தது. ‘சண்டாளி…!! பிராவும் போடலை….’
எப்போதும் பேண்டும் சட்டையும் போட்டுக் கொண்டு வேலைக்கு வருபவன், இவள் சொன்னதால் நானும் இன்று வேட்டியைத் தான் உடுத்தி வந்திருந்தேன். என்னை அவளின் காமக் கண்களால் துளைத்தெடுத்தவள், அவளின் அப்பா பார்க்காத நேரமாக பார்த்து என்னிடம் ‘வேட்டியில நீ சூப்பர்’ என்று சைகையால் கூறி கண்ணடித்தாள். அம்மா இல்லாத குறை தெரியாத வண்ணம் இவளுக்கு மிகவும் செல்லம் கொடுத்து வளர்த்து, கெடுத்து குட்டிச்சுவராக்கி வைத்திருக்கிறார் என் முதலாளி.
“போய்ட்டு வர்றேன் டாடி” என்று அவளின் அப்பாவிடம் சொல்லியவாறே காரின் பின்சீட்டில் ஏறி அமர்ந்து கொண்டாள். ஏ.சி. வண்டியாதலால் கார் கண்ணாடி முழுவதும் சிக்கென அடைத்திருந்தேன். கறுப்பு ஃபிலிம் ஒட்டியிருந்ததால் காருக்குள் யார் இருக்கிறார்கள் என்பது வெளியே உள்ளவர்களுக்கு தெரியவே வழியில்லை. நானும் வண்டியை கிளப்பி மெயின்ரோடுக்கு வந்து டவுனை கடக்கும் போது, “என்ன மணி… வேட்டியில ரொம்ப அம்சமா இருக்கியே…!!” என்று என்னிடம் கேட்டுக் கொண்டே முன்பக்கமாக என் சீட்டை ஒட்டி வந்தாள்.
“நீங்க சொன்னீங்கன்னு தாம்மா நான் வேட்டியே உடுத்திக்கிட்டேன்… நீங்கதான் என்னவோ நல்லா இருக்குன்னு சொல்றீங்க..” என்றேன். “நீங்களும் இந்த ட்ரஸ்லே ரொம்பவே அம்சமா இருக்கீங்கம்மா” என்றும் அவளை புகழ்ந்து தள்ளினேன்.
“அப்படியா மணி நல்லா இருக்கா…!!” என்று கேட்டவளின் மூச்சுக்காற்று மிகவும் நெருக்கமாக என் கழுத்தில் பட்டது.
“ஆமாம்மா…. சிம்ரன் மாதிரி சிக்குன்னு சூப்பரால்ல இருக்கீங்க” என்று ஒரு ‘பிட்’டை போட, மிகவும் புளகாங்கிதம் அடைந்தவளாய், “தேங்க்ஸ் மணி” என்று சொல்லியவள், சட்டென்று நான் எதிர்பாராவண்ணம் என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள்.
அப்போது வண்டி டவுன் எல்லையை தாண்டி ஹைவே ரோட்டில் வழுக்கிக்கொண்டு ஓடியது. என்ன நினைத்தாளோ தெரியாது, வண்டி ஓடிக் கொண்டிருக்கும் போதே, பின் சீட்டிலிருந்தவள், குரங்கு மரக் கிளையில் தாவுவது போல தாவி, முன் சீட்டில் என் அருகாமையில் வந்து அமர்ந்து கொண்டாள்.
“மணி…!! நீ வீட்டிலிருந்து கிளம்பும்போது என் பனியனையே பார்த்துக்கிட்டு இருந்தியே ஏன்? அதுல என்ன தெரிஞ்சுதுன்னு அப்படி பார்த்தே” என்று கேட்டாளே ஒரு கேள்வி. ‘சிறுக்கி மக எப்படி கொக்கிய போடறா பாருங்க மக்களே….!! எமகாதகி…!!’.
நானும் அவளை சும்மா விடலை…!! அவளின் லொள்ளு கேள்விக்கு நானும் லொள்ளுத்தனமா பதில் கொடுக்கணுமா வேண்டாமா? “இல்லிங்கம்மா…. அது வந்து… உங்க மாருங்க இரண்டும் சும்மா நச்சுன்னு தூக்கிக்கிட்டு நிக்குது இல்லீங்ளா..!!” “நிப்பிள்ஸ் கூட கூர்மையா நல்லா வெளியே தெரியுது. உங்க அழகே அதில தாம்மா இருக்கு” என்று ஒரு கிலோ ஐஸ் கட்டியை அவளின் தலையின் மேல் வைத்தேன். சந்தேகமில்லாமல் உண்மையும் அதுதானே..!!
ஆள் அரவமே இல்லாத ரோட்டில் கார் ஓடிக்கொண்டிருக்க, பட்டென்று என் இடது கையை பிடித்து அவளின் முலை மீது வைத்தாள். “புடிச்சு பாரு மணி…!! எப்படி இருக்குன்னு சொல்லு… ?” என்றபடியே என்னை நெருங்கி வந்து அவளின் முலைகளை என் கையில் தந்தாள். ஒரு கையால் காரின் ஸ்டியரிங்கை பிடித்தபடியே மற்றொரு கையால் அவளின் ஒரு பக்க முலையை பிடித்து ஹார்ன் அடித்துக் கொண்டிருந்தேன். வண்டியை நிறுத்திவிடலாமா என்று ஒருகணம் நினைத்தேன். நிறுத்தினால் ஒன்பது மணிக்குள்ளாக ஹாஸ்டலுக்கு போக முடியாது. அப்புறம் பிரச்சினையாகிவிடும் என்று நினைத்து வண்டியை தொடர்ந்து ஓட்டிக் கொண்டிருந்தேன்.
