என்னை எல்லொரும் ராசியில்லாதவள்,என் முகத்தை பார்த்தா நல்ல நேரமும் கெட்ட நேரமாகும் எனஎன்னை பார்த்து எளனமாய் பேசக்கூடியவர்கள்.. என் ஊரில் இருப்பவர்கள்..
ஆமாங்க நான் பொறந்த உடனே அம்மாவை இழந்தேன்.. அடுத்து என் அண்ணாவை,
அதனால்.. என்னை பார்த்தா யாருக்கும் பிடிக்காது..சின்ன வயது முதல் நான் பட்ட கொடுமைகள்..
எத்தனை..எத்தனை.. சொல்லால் முடியக்கூடிய வார்த்தைகள் இல்லை…
கருத்தம்மா என் பேருங்க.. நான் கருப்பாய் இருப்பதனால்தான் என்னவோ பேரும் கருப்பாய்போச்சி..
ம்ம்ம்ம். சரி…
என் சோகத்தை சொல்லி நான் உங்கள போரடிக்க விரும்பல…
கதைக்கு போவோம்….பூஞ்சோலையில்தான் நான் பொறந்தது வளந்தது எல்லாம்….
அங்கு எந்த தப்பு நடந்தாலும் தட்டி கேட்க்க போலிஸோ,கருப்பு பாவாடபோட்ட வக்கீலோ, கிடையாது
எல்லாம் எங்க ஊரு டப்பா கண்ணுதான்.. அதுதாங்க பஞ்சாயித்து பெருசு…
நான் எட்டாம் வகுப்பு மட்டும் தான் படித்து இருகிறேன்.அதுக்கு மேலே எங்க சின்னம்மா
படிக்க வக்கிலே..(அப்பாவின் ரெண்டாம் தாரம்)
இப்போ இருபது வயசு ஆகியும் பலன் இல்லை.. ம்ம் ம் இல்லை சொன்னா…என்ன.. காமம் இல்லாதவாழ்கன்னு சொன்னா…..வாழ்ககை வாழ்ந்தும் என்ன பலன்..
