ஒரு அரவாணியின் கதை

அனுப்பியவர் அரவாணி கவிதா ஒவ்வொரு ஆணுக்குள்ளும் சிறிதளவு பெண்மை இருக்கும். அதேபோல, ஒவ்வொரு பெண்ணுக்குள்ளும் சிறிதளவு ஆண்மை இருக்கும். ஆனால், ஆணாகப் பிறந்து பெண்மை மட்டுமே அதிகமாகக் கொண்டிருக்கும் என்போன்ற திருநங்கையின் கதை தான் இந்த அவதாரம். என் பெயர் ராஜா, பெயரில் மட்டுமே கம்பீரம். உடலோ மிகவும் மென்மை. உடலின் ஒவ்வொரு அணுவிலும் வியாபித்திருப்பதோ பெண்மை. இந்தியாவின் மக்கள் தொகை உயர்வில் மட்டும் பங்களிக்கும் ஒரு இனத்தில், ஏழை பெற்றோர்களுக்கு பத்தாவதாக பிறந்தவன்/ள் தான் நான். ஏழையாக இருந்தாலும், சமூகத்தில் அந்தஸ்துடன் வாழ நினைக்கும் குடும்பத்தின், கேலிப் படைப்பாகத்தான் என்னைப் பார்த்தது இந்த சமூகம். எட்டாம் வகுப்பில் படிக்கும்போது தான் என்னையே உணர்ந்தேன். இருபாலர் படிக்கும் பள்ளியில், ஆண்களுடன் அமர்வது என் உடலை kooசச் செய்யும். அருகிலிருக்கும் நண்பனின் தொடைகளை தடவ வேண்டும் போல் தோன்றும். வீட்டில் ராஜாவாகவும், என்போன்ற திருநங்கைகளின் மத்தியில் ராணியாகவும் வலம்வந்தேன். பாடம் நடத்தும் ஆசிரியர்களின் கேலிப்பேச்சும், வகுப்பறையில் உடன் படிக்கும் மாணவர்களின் தகாத வார்த்தைகளும், என்னை உயிருடன் கொலை செய்தன. எனக்கோ மாணவிகளுடன் ஒன்றாக அமர வேண்டும் என்று ஆசை. மதிய உணவு வேளைகளில் மாணவிகளின் அருகில் சென்று அமருவேன். என்மேல் கரிசனம் காட்டும் ஒரே உயிர், எனது மூத்த சகோதரி. அவள் மருத்துவம் படித்துக் கொண்டிருந்ததால், என்போன்ற மனிதர்களின் உடற் kooறு பற்றி அறிந்திருந்தாள். அக்கா மட்டுமே, எனக்கு பிடித்த மாதிரி, என்னை வாடீ, போடீ என்று அழைப்பாள். வீட்டில் யாரும் இல்லாத சமயங்களில், என்னுடைய உடையைக் களைந்து பரிசோதனை செய்வாள். sunடு விரலின் பாதியளவே இருக்கும் என் ஆண்குறியை தொட்டு பார்த்து சோதனை செய்வாள், அதை தட்டியும் விடுவாள். எனக்கோ ஒரு சாதாரண தொடு உணர்வு மட்டுமே தோன்றும். என்னை நினைத்து வருந்துவாள். இதை சரி செய்து விடலாம் என்றெல்லாம், என் மனதை தேற்றுவாள். எனக்கோ என் அக்காவை போல உடை அணிந்து கொள்ள ஆசை. அவளின் பாவாடை, உள்ளாடை என அனைத்தையும் யாருக்கும் தெரியாமல் அணிந்து கொள்வேன். அக்கா அணியும் பேண்டீஸ் மிகவும் மென்மையாக இருக்கும். அதை அணிந்து கொண்டு, அதன் மேற்புறங்களில் தடவுவேன். றெக்கை கட்டிக்கொண்டு பறப்பது போலத் தோன்றும். ஒரு நாள் அக்காவின் பிரா மற்றும் பேண்டீஸை அணிந்து கொண்டு, அதன் மேற்புறம் வெள்ளை நிற சட்டையும், காக்கி நிற பேண்டும் அணிந்து கொண்டு பள்ளிக்கு சென்றேன். என் அருகே அப்பாஸ், நிறத்தில் கருத்தாலும், திம்மென்ற உடல் வலிமையுடன் அமர்ந்திருந்தான். என்னை கட்டிப்பிடித்து முத்தம் தர மாட்டானா என்று ஏங்கினேன். உடல் தானாக நெளிந்தது, மனதுக்குள் ஆசைகள் முட்டி மோதின. பாடம் நடத்திக் கொண்டிருக்கும் தமிழாசிரியை, என்னை பிரம்பால் அடித்து “ஏண்டா, பாடம் நடத்தும் போது நெளியுற, நாயே…., உன்னமாதிரி ரெண்டுங்கெட்டானயெல்லாம் ஸ்kooலுக்குள்ளயே விடக்kooடாதுடா…, நேரா உக்காருடா ஒம்போது .” என்றெல்லாம் திட்டினார்கள். வீக்கம் ஏற்படுமளவுக்கு வலித்த அடியைக் காட்டிலும், அவர்களின் சொல்லால் என் இதயத்தில் இரத்தம் கசிவது போன்ற ஒரு உணர்வு ஏற்பட்டது. என் ஆசை நாயகன் அப்பாஸ் kooட என்னை கேலி செய்தான். டீச்சர், “இந்த பொண்டுசட்டிய என்kooட உட்கார வைக்காதீங்க….” என்றெல்லாம் கேலி செய்தான். வகுப்பறையே கெக்கை போட்டு சிரித்தது. என் மனம் அழுதாலும் வெளியில் காட்டிக் கொள்ளாமல் மறைத்துக் கொண்டேன். எனக்கு நானே தேற்றிக் கொண்டு, அன்று வகுப்பு முடிந்தவுடன் வீட்டுக்குச் சென்றேன். என் அக்காவிடம் நடந்ததைச் சொல்லி அழுதேன். O வென கதறினேன். எனக்கு வாழவே பிடிக்கவில்லை. நான் சாகிறேன் என்றெல்லாம் மனம் வெதும்பி kooறினேன். கவலை படாதடீ, நான் இருக்கேன் உனக்கு. அடுத்த வாரம் ரம்ஜான் வருதில்ல, அது முடிஞ்சவுடன் எனக்கு தெரிஞ்ச பெரிய டாக்டர் இருக்கார், அவருகிட்ட kooட்டிட்டுப் போறேன் என்றாள். அக்காவின் ஆறுதல் எனக்கு சிறிதளவு சமாதானத்தைத் தந்தது. அவளின் தாவணி நுனியினை எடுத்து, நீர் வழியும் எனது கண்களை துடைத்துவிட்டாள். சரி கொஞ்ச நேரம் பஷிர்மா வீட்டுக்கு போயிட்டு வா, உன் மனசு ரிலாக்ஸ் ஆகும் என்று என்னை அனுப்பி வைத்தாள். பஷிர்மாவும் என்னைப்போன்ற ஒரு திருநங்கை தான். அப்பகுதியில் வாழும் குடும்பங்களின் வீட்டுத் திருமணங்களில் பிரியாணி செய்து கொடுத்து, அதில் வரும் வருமானத்தில் வாழ்க்கை நடத்துபவள். நான் சென்றிருந்த சமயம், ஒப்படம், காமாட்சி, ஜான்ஸி போன்ற மேலும் பல திருநங்கைகள் அங்கே குழுமியிருந்தனர். எங்களுக்குள் மட்டுமே மிகச்சரியான மதநல்லிணக்கம் இருக்கும். பார்த்தீர்களா அனைத்து மதத்தையும் சேர்ந்த திருநங்கைகள் ஒன்றாக குழுமியிருக்கிறோம். பஷீர்மாவிடம் நடந்தவற்றைக் kooறி அழுதேன். அனைவரும் என்னை கட்டித்தழுவி ஆறுதல் kooறினர். தங்களுக்கும் நடந்த வன்கொடுமைகள், கிண்டல்கள், கேலிகள் ஆகியவற்றையும் kooறி என் மனதை தேற்றினர். இதற்கெல்லாம் ஒரே நிவாரணம் நிர்வாணம். அதை செய்து கொண்டால் நிம்மதியாக வாழலாம் என்றும் kooறினர். அங்கே இருந்த யாருக்கும் நிர்வாணம் செய்யப்படவில்லை. அனைவருமே நிர்வாணம் என்று அழைக்கப்படும் அறுவை மாற்று சிகிச்சை செய்து கொள்ள பணம் சேற்றிக் கொண்டு இருந்தனர். “நிர்வாணம் என்றால் என்ன…” அக்கா என்று பஷீர்மாவிடம் கேட்டேன். “நம் உடலில் துருத்திக் கொண்டிருக்கும் ஆணுறுப்பை துண்டித்து, பெண்மையை போன்று உருவாக்கும் பிளாஸ்டிக் சர்ஜரி தான் இந்த நிர்வாணம் ராணி…” என்று பஷீர்மா சொன்னாள். “இந்த ஆபரேசன் செய்து கொண்டால் நமக்கும் மாதவிடாய், பிள்ளைப்பேறு போன்ற பாக்கியங்கள் கிடைக்குமாக்கா…” என்று கேட்டேன். “இயற்கையாகவே கருப்பை இருக்கும் பெண்களுக்கு மட்டுமே மாதவிடாய், பிள்ளைப்பேறு போன்றவை நிகழும் ராணி, இந்த ஆபரேசனில் கருப்பை எல்லாம் உருவாக்க முடியாதும்மா, வெறும் உறுப்பு மாற்று சிகிச்சை தாம்மா இது…, என்று பஷீர்மா kooறினாள். “பெரும்பாலான பெண்கள், தமக்கு நிகழும் மாதவிடாய், பிள்ளைப்பேறு போன்றவற்றை வெறுப்பதாக ஒரு புள்ளி விபரம் kooறுகிறது…”, என்று ஒப்படம் குறுக்கிட்டாள். மேலும், “நிர்வாணம் செய்து கொள்ள ஐம்பதாயிரத்திலிருந்து ஒரு லட்ச ரூபாய் செலவாகும் என்று…” பஷீர்மா kooறினாள். “அவ்வளவு பணத்துக்கு நம்ம எங்க போறதுக்கா…” என்று நானும் வெதும்பினேன். அதற்குள், காமாட்சி எங்களனைவருக்கும் காபி கலந்து கொண்டு வந்திருந்தாள். அனைவரும் காபி குடித்தோம். பஷீர்மாவிடமுள்ள பாவாடை, தாவணியை எடுத்து அணிந்து கொண்டேன். டேப் ரிக்கார்டரில் பாட்டை போட்டு, தீப்பிடிக்க, தீப்பிடிக்க முத்தம் கொடுடா… என் திமிரெல்லாம் அடங்காது கொஞ்சம் கடிடா.. என்ற பாட்டுக்கு ஆடிக்கொண்டிருந்தோம். பாவடை, தாவணியில் நான், இடுப்பை வளைத்து, வளைத்து ஆடுவதை அனவரும் ரசித்தனர். “ஏய் இப்ப மட்டும் உன் காதலன் அப்பாஸ், உன்னப்பாத்தான், இங்கேயே உன்ன செஞ்சிடுவாண்டி…” என்று ஜான்ஸி kooறினாள். என் உடலில் ஒரு வித வெப்பம் படரத் தொடங்கியது. ஜான்ஸியை ஆரத்தழுவி அணைத்துக் கொண்டேன். அதற்குள், பஷீர்மா எங்களை விலக்கிவிட்டாள். “ஏண்டி, ராணி, உனக்கு பதிமூணு வயசு தான் ஆச்சுடி, பதினெட்டு வரை பொறுத்துக்கோ, நானே உனக்கு ஒரு மவராசன பார்த்து கட்டி வக்கிரண்டி….” என்றாள். அன்று இரவு தாமதமாக வீட்டிற்கு சென்று, அக்காவுடன் படுத்துக் கொண்டேன். “என்னப்பா, ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்க, இதுக்குத்தான் பஷீர்மா வீட்டுக்கு போ என்று உன்னை அனுப்பி வைத்தேன்…” என்று அக்கா kooறினாள். அடுத்த நாள் ஞாயிற்றுக்கிழமை, ரம்ஜான் பண்டிகையை முன்னொட்டி, கண்ணாடி வளையல் விற்கும் வியாபாரி ஒருவர் எங்கள் வீட்டுக்கு வந்தார். வளையல் மூட்டையைச் சுமந்து, அவர் வருவதைப் பார்த்தாலே இளம் பெண்களுக்கு உற்சாகம் பொங்கும். எங்கள் பகுதியில் இருக்கும், திருமணமாகாத பெண்களில், அதிகம் படிப்பதும், அழகானவளுமான என் அக்கா, அவளது தோழிகள் என அனைவரும் எங்கள் வீட்டில் குழுமியிருந்தனர். அவர்களுடன் நானும், வளையல் மாட்டிக் கொள்ளும் ஆசையுடன் நின்றிருந்தேன். முதலில் அக்கா சென்று, வளையல் வியாபாரியின் அருகில் அமர்ந்தார். மூட்டையிலிருந்து ரோல்களை உருவிய வியாபாரி, வெவ்வேரு நிறங்களில் மும்மூன்று வளையல்களை உருவி, அக்காவின் வலது கையில் மாட்டினார். அதேபோல், இடது கையிலும் மாட்டினார். அக்காவுக்குப் போட்டுவிட்ட பின் எனக்கு வளையல் போடலாமென்று, நானும் வியாபாரி முன் சென்று அமர்ந்தேன். எனது வலது கையை நீட்டி, “எனக்கும் போடுங்ணா..” என்று கையை நீட்டினேன். அங்கே வந்த எனது தந்தை, “எந்திரிடா பொண்டுசட்டி நாயே…” என்று kooறி எனது முதுகில் ஒரு உதை வைத்தார். அவர்விட்ட உதையில் தாவிச்சென்று, வளையல் ரோல்களில் விழுந்தேன். kooடியிருக்கும் பெண்களும், வியாபாரியும் என்னை கேலி செய்து சிரித்தார்கள். “மான் போன்ற எண்ணங்கள் படைத்த உள்ளம் தவிடுபொடியாகி சிங்கமாக உருமாறியது”. ஆய், ஏய் என்று கத்திக்கொண்டே, வளையல் ரோல்கள் இரண்டை எடுத்து, என் தந்தையின் மண்டையில் Oங்கி அடித்தேன். அடித்த வேகத்தில் வளையல்கள் உடைந்து சிதறின. தந்தையின் முகத்தில் பட்ட, உடைந்த வளையல் சில்கள், அவர் முகத்தில் கோடுகள் போட்டன. “என்னயாடா அடிக்கிற, தே… பையனே…”, என்று என் அடிவயிற்றில் ஒரு உதை விட்டார். மீண்டும் அடிக்க என்னை நோக்கி Oடிவந்தார். Oடு, Oடு என்று என்னைப்பார்த்து கண்சாடை செய்தாள் அக்கா. பஷீர்மா வீட்டிற்கு சென்று அடைக்கலம் தேடலாம் என்ற நோக்கத்தில், அசுரவேகத்தில் Oடினேன். இரண்டு தெருக்கள் தள்ளி இருக்கும் பஷீர்மா வீடு வரை Oடினேன். ஞாயிற்றுக்கிழமையாதலால், விசேஷத்திற்கு பிரியாணி செய்யப் போயிருப்பாள் போல, பஷீர்மா வீடு pooட்டியிருந்தது. “என்னடா இப்படி ஆத்திரத்தில் செய்துவிட்டோமே…” என்று அங்கேயே அமர்ந்து அழுதேன். தூரத்தில் வரும் என் தந்தையைப் பார்த்து, மீண்டும் Oடத்தொடங்கினேன். அவ்வழியாகச் சென்று கொண்டிருந்த, இறுதி ஊர்வலத்தின் நடுவே சென்று ஐக்கியமானேன். kooட்டத்துடன் சேர்ந்து, நானும் சுடுகாட்டுக்குள் சென்றேன். பிணத்தை எறித்துவிட்டு, உறவினர்கள் சென்றுவிட்டார்கள். கோலம்போடுவது kooட என் ஆசை தான். முதன்முதலாய், கீழே பரவியிருந்த பிணமெறித்த சாம்பலை எடுத்து கோலம்போட்டேன். கல்லறைக்குள் வாழும் பிணங்களுக்கு kooட, ஏளனமாய் நான் தெரிவேனோ என்று கலங்கினேன். இவ்வாறாக நேரம் சென்றுகொண்டிருக்க, மணி இரவு பதினொன்றைக் கடந்திருந்தது. சுடுகாடும், இடுகாடும் ஒன்றாக அமைந்த மயானத்தின் நடுப்பகுதியில் ஒரு புளியமரம் இருந்தது. காலையிலிருந்து சாப்பிடாமல் இருப்பதால் ஏற்பட்ட மயக்க நிலையில், அருகிலுள்ள புளிய மரத்தடியில் உறங்கிக் கொண்டிருந்தேன். சுடுகாட்டின் வெகுதொலைவில் அமைந்திருக்கும், Oட்டு வீடுகளின் லைட் வெளிச்சமும் ஒன்றன் பின் ஒன்றாக அணையத் தொடங்கியது. கல்லறைகளின் இடுக்குகளிலிருந்து வரும் காற்று, விஸ்……. என்று விசிலடிப்பது போலத்தோன்றியது. என் உடம்பை தென்றலாய் தீண்டிச் சென்றது. மயக்க நிலையிலிருந்த நான், கண்ணை விழித்து அக்கம் பக்கம் பார்த்தேன். சுற்றிலும் கும்மிருட்டு, தொலைவில் கேட்கும் நாய்களின் Oலம், மெல்ல மெல்ல என்னை நோக்கி, “ஊ….” வென Oலமிட்டுக் கொண்டு வந்தது. என்னைச்சுற்றி வளைத்துக் கொண்ட ஐந்தாறு நாய்கள், என்னை நோக்கி முறைத்துக் கொண்டே, “உர், உர், உர்…” என்று உறுமத்தொடங்கின. எனது உடம்பில் உள்ள அனைத்து மயிர்களும் பயத்தால் விரைத்து நின்றன. திடீரென்று பயங்கர சத்தம், புயலடிப்பது போன்ற காற்று. உருமிக்கொண்டிருந்த நாய்களின் Oலம் கப்பென்று அடங்கியது. நாய்களின் கண்களில் ஒரு மிரட்சி, அவைகளின் உடம்பும் நடுங்க ஆரம்பித்தது. உலர்ந்து, காய்ந்துபோன இலைகளயும் சேர்த்து உருவான சுழற்காற்று, ஒரு வட்ட திசையில் சுற்றிக் கொண்டே நானும், நாய்களும் இருக்கும் இடத்தை நோக்கி மெதுவாக நகர்ந்து வந்தது. சுழற்காற்றின் வேகம் அதிகரித்தது. எனது உடலின் நடுக்கமும், அதிகமான பயமும் தொற்றியது. என்னையே இலக்காக முறைத்துக் கொண்டிருந்த நாய்களின் கவனம், சுழற்காற்றை நோக்கித் திரும்பியது. சுழற்காற்றின் அருகே சென்ற ஒவ்வொரு நாயும், தொலை தூரம் தூக்கியெறியப்பட்டது. என் சப்த நாடியும் அடங்குவது போல தோன்றினாலும், எனக்குள் தான் உயிர் இருந்தது. இதயத்துடிப்பு அதிகமாகிக் கொண்டே போனது. பேய்க்காத்து வீசும் என்று கேள்விப் பட்டிருக்கிறேன். அதை சுடுகாட்டில் வைத்து பார்த்தால் எப்படி இருக்கும். என் உடல் முழுவதும் துவண்டுவிட்டது. அருகில்வரும் சுழற்காற்றின் நடுவே வெள்ளை நிழல், மனித தேகம் போன்ற தோற்றம், மேலும் கம்பீரத்துடன் என்னை நெறுங்கிக் கொண்டிருந்தது. “உம், உம், உம்…” என்று உறுமிக் கொண்டே, சல், சல், சல்… என்ற சலங்கை ஒலியின் சப்தமும் சேர்ந்து கொள்ள, என்னை மேன்மேலும் பயமுறுத்தியது. பேய்களிடமிருந்து நம்மைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள பயன்படுத்தும் மந்திரங்களை உச்சரிக்கலானேன். ” ஏய், மானுடா நிறுத்துடா, உன் மந்திரத்தை…, நான் உனக்கு உதவி செய்ய வந்திருக்கேனடா…” என்று சொல்லிக் கொண்டே என்னருகில் வந்தது. எனது வாயுக்குள், தனது கையைவிட்டு, மந்திரம ஏய், மானுடா நிறுத்துடா, உன் மந்திரத்தை…, நான் உனக்கு உதவி செய்ய வந்திருக்கேனடா…” என்று சொல்லிக் கொண்டே என்னருகில் வந்தது. எனது வாயுக்குள், தனது கையைவிட்டு, மந்திரம் உச்சரிக்கும் என் நாவின் இயக்கத்தை நிறுத்தியது. பயத்தால் வந்த சிறுநீர் எனது கால்சட்டையை நனைத்தது. அமர்ந்திருக்கும் என்னை, தனது ஒரு கையால் மேலே தூக்கிய உருவம், எனது கண்ணத்தில் Oங்கி ஒரு அறைவிட்டது. அடியின் தாக்கம் எனது பயத்தை kooட்டுவதற்கு மாறாக, தைரியத்தை தந்தது. துவண்டு போன உடலில் பரவசம் ஏற்பட்டது. கண்ணைத் திறந்து உருவத்தைப் பார்த்தேன். எனது கண்ணுக்குள் ஒரு ஒளி ஊடுறுவியது. என்னைச் சுற்றியிருக்கும் சுடுகாடு பிரகாசமாய்த் தெரிந்தது. எதிரில் உள்ள சுழல் காற்றின் வேகம் மெல்லமாய்த் தணிந்தது. அதன் நடுவேயுள்ள வெள்ளை நிற நிழல், மெதுவாய் உருவம் பெற்றுக் கொண்டிருந்தது. மாய உலகில் இருப்பது போன்று உணர்ந்தேன். எதிரேயுள்ள நிழல் முழுவதும் உருவம் பெற்று, ஒரு அழகான பெண் உருவில் தோன்றியது. போனி டெயில் (குதிரை வால்) போன்ற சிகையலங்காரம், கால் முட்டிவரையுள்ள வெள்ளை நிற கவுன், மார்பு பிளவு தெரியுமாறு அமைந்த கவுனில் ஒளிரும் நவரத்தினக்கல் என அவளின் உடம்பும், ஆடையும் சேர்ந்து ஜொலித்தது. கவுனை முட்டிக்கொண்டு நிற்கும் மார்புக் கலசங்களிலிருந்து ஒரு நறுமணம் வந்து கொண்டிருந்தது. அந்த நறுமணம் ஒன்று போதும் அவள் இவ்வுலகைச் சார்ந்தவளன்று என்று பறை சாற்றியது. ” நீ, நீ, நீங்கள்… யார்.., என்னை ஒன்றும் செய்துவிடாதீர்கள்…” என்றேன். பயப்படாதெ மகனே, நான் உன்னை துன்புறுத்த வரவில்லை!!! “மாறாக, உமக்கு உதவி புரியவே இங்கு வந்துள்ளோம், யாம் தான் pooதகுல ராணி…. என் பெயர் Mrs. மேரி ஜான் மார்சிலோ… உனது உடற்குறையை நீக்கி, முழுமையான பெண்ணாக மாற்றவே இங்கு வருகை தந்துள்ளோம்…” என்று எனது நெற்றிப்பொட்டில் கை வைத்து, “டாம், டீம், டுக்காவ்… ஜீம், ஜாம், பக்காவ்…” என்று pooதகுல மந்திரத்தை மூன்று முறை உச்சரித்தது. என் உடல் தூக்கி வாரிப்போட்டது போல் தோன்றியதே தவிற, உடல் மாற்றம் எதுவும் நிகழவில்லை. pooதகுல ராணி பலமுறை அதே மந்திரத்தை உச்சரித்தும் பலனேதுமில்லை. “ஏய், ஏய், ஏய்….” என்று தனது உடலை தானே உலுக்கிக் கொண்டு, உனக்கு தமிழில் மந்திரம் சொன்னால் தான் பலிக்கும் போல என்றது. உஷ், உஷ், உஷ்ஷென்று காற்று, ஒரு இசை போல் அடிக்க, கீழ்க்கண்ட மந்திரத்தை, pooதகுல ராணி உச்சரிக்கத் தொடங்கியது. ஒங்கொம்மாலோக்கா, ங்காத்தாலோக்கா உடுமலைப்பேட்டை…. ங்கொப்பனுக்கு sunணியல Oட்ட… ங்கோத்தாலுக்கு punடையில Oட்ட… ஏய் இந்தா, ஏய் இந்தா, ஏய் இந்தா, ஏய் இந்தா, இந்தா…. என்று மந்திரத்தை Oத, Oத, யாரோ மின்சார பிளக்கை பிடுங்குவது போல, எனது பேண்டுக்குள் இருக்கும் sunடுவிரல் sunணியை பிடுங்கினார்கள். சைக்கிள் பம்பை வைத்து காற்றடிப்பது போல, எனது மார்புப்பகுதி வீங்கி முலைகள் உருவாகிக் கொண்டிருந்தது. எனது உடைகள் தானாகவே பிரிந்து, என் மேனியிலிருந்து பறந்து போக, நிர்வாணமான கன்னிப்பெண் போல் ஆனேன். கீழே குனிந்து, என் தொடையிடுக்கை கவனித்தேன். ஒரு அழகிய punடை, சிறிதளவு pooனை மயிருடன் உருவாகி ஜொலித்துக் கொண்டிருந்தது. punடைப்பிளவின் நடுவே விரலால் தொட்டேன். நீண்ட punடைப் பிளவு, அதன் நடுவே மேற்புறத்தில் முடிச்சு போன்ற பருப்பு, ரோஜா இதழ்களைப் போன்ற பெரிய punடை இதழ்கள் என ஒவ்வொன்றும் ஒரு தனி கவர்ச்சியுடன் என்னை pooரிப்படையச் செய்தது. இரண்டு கைகளாலும் மார்பை தொட்டுப் பார்த்தேன். இரண்டு முலைகளும் அடங்காமல் துள்ளி குதிக்க தயாறாக இருந்தன. யாராவது கட்டிளங்காளையை வைத்து அடக்கு என்று எனக்கே உத்தரவு போட்டது. வெட்டி ஒட்டப்பட்ட எனது கிராப் தலைமுடி வளர்ந்து, நீண்ட கருங்kooந்தலாய் மாறியது. அதன் நீளம் என் குண்டிப்பிளவு வரை நீண்டு, பிளவில் உரசி, எனக்கு தனிக் கிறக்கத்தை தந்து கொண்டிருந்தது. மெலிந்த குண்டிக் கோளங்கள், தடித்து பருமனாய் மாறி என் உடலிற்கு மேலும் கவர்ச்சியை ஊட்டியது. என் உடல் முழுவதும் ஒரு முழுப் பெண்ணாய் மாறியது. pooதகுல ராணி மந்திர உச்சரிப்பை நிறுத்தி, எனது உடல் முழுவதும் பெண்ணாய் மாறியிருக்கிறதா என்று சோதனை செய்ய ஆரம்பித்தது. எனது மார்புக் கலசங்களை, மெதுவாகப் பிடித்து பிசைந்துவிட்டது. எனது கண்கள் சொக்கி, வாயினுள் எச்சில் ஊற ஆறம்பித்தது. நான் இதுவரை அடைந்து வந்த காம உணர்ச்சியிலிருந்து வேறுபட்டிருந்தது இந்த புதிய உணர்ச்சி. எனது நாக்கினால், உதடுகளை நக்க ஆரம்பித்தேன். poo.கு ராணி, என்னருகில் வந்து, என்னை கட்டிப்பிடித்து, எனது உதடுகளை கவ்வியது. நானும் poo.கு ராணியை கட்டித்தழுவி, அவள் உதடுகளை உறிஞ்சினேன். அவள் அணிந்திருந்த கவுனுக்குள் முட்டிக் கொண்டிருந்த பால் குடங்களால், எனது மார்புக் கலசங்களை தேய்த்தாள். நான் கண்ணை மூடிக்கொண்டு, “ஸ், ஸ், ஸ், ஆ, ஆ, ஆ…..” என்று முனகினேன். எனது காது மடல்களை நக்கியும், அவற்றைக் கவ்வியும், என் பெண்மையின் மென்மையை முரடாக்கினாள். தனது விரல்களால் எனது நிப்பில்ஸை திருகினாள். தன் நாவினால், எனது முலைகாம்பு முழுவதும் சப்பி, அதை kooசச் செய்தாள். என் உடல் நெளித்து, அவள் முகத்தினை மார்பில் வைத்து அழுத்தி, “ஸ், ஸ், ஸ்……” என்று சத்தமாக கத்தினேன். தனது வலது காலை தூக்கி, எனது இடுப்போடு சேர்த்து அணைத்து, எங்களிரிருவரின் பெண்மையையும் ஒன்றோடொன்று முட்டி மோத வைத்தாள். அவள் தேய்க்க, தேய்க்க எனது பெண்மையின் ஆழத்திலிருந்து, மதன நீர் கசியத் தொடங்கியது. எனது punடைப் பிளவின் ஆழத்தில், தனது விரலை விட்டு மதன நீர் கசிந்திருப்பதை அறிந்து கொண்டாள். பின்னர், அந்த விரலை தனது வாயினுள் விட்டு சுவை பார்த்தாள். “ம், ம், ம்…, துவர்ப்பு, புளிப்பு இரண்டும் ஒருசேர கலந்து இயற்கையான மதன நீர் போல் தான் உள்ளது…, மகளே…” என்று என்னை அனைத்துக் கொண்டாள். “என் வேலை முடிந்தது, நான் புறப்படவா, மகளே…”, என்றாள். பேரழகியாய் ஜொலிக்கும் என் மார்பில் poo.கு ராணி தனது வாயால் ஊத, அது என் உடலில் நறுமணமாய் மணக்கிறது. நிர்வாண நிலையில் நின்று கொண்டிருக்கும் நான், எனது கட்டழகு மேனியை மறைக்க, ஆடை வேண்டும், தாயே… என்று கோரிக்கை வைத்தேன். கோரிக்கை ஏற்கப்பட்டு, ஒரு டஜன் பட்டுப்பாவாடைகள், அதற்கு மேட்சிங்கான பிளவுஸ்கள் மற்றும் பல்வேறு வண்ண தாவணிகளும் வழங்கப்பட்டது. “தாயே…., வந்து, வந்து….” என்று தயங்கினேன். “என்ன மகளே…? வேறு ஏதாவது வேண்டுமா, என்னிடம் தயங்காமல் கேள்…” என்று poo.கு ராணி சொன்னது. “மார்பகத்தை பிரா போட்டு, தூக்கி நிறுத்தினால் தான், பார்ப்பதற்கு அழகாக, கவர்ச்சியாகத் தெரியும். இல்லையேல் தொங்கிப்போன பலூன் மாதிரி இருக்கும். மேலும், எனது ஆப்பத்தை அடைகாக்க நைலான் பேன்டீஸ்களும் வேண்டும், தரமுடியுமா, தாயே…”, என்றேன். மகளே…, இதுபோன்ற அயிட்டங்களைப் பயன்படுத்துவதோ / அணிவதோ pooதகுல அரசன் மார்சிலோவுக்கு அறவே பிடிக்காது. எனவே, இதைமட்டும் என்னால் தரமுடியாது…. , என்றது. என்ன கொடுமை சார் இது. பிரா, பேண்டீஸ் போன்ற நாயுடு ஹால் சமாச்சாரங்கள் pooத லோகத்தில் தடைசெய்யப்பட்டுள்ளதா?… என்று மனதில் எண்ணினேன். poo.கு ராணி, எனது கையில் ஒரு சைக்கிள் சையினைத் தந்து, “இது சாதாரண சைக்கிள் சையின் இல்லை…, இதுதான் pooதகுலத்தின் நவீன ஆயுதம் மற்றும் மந்திரக்கோல்”. இதன்மூலம் எதிரிகளையும் அடிக்கலாம், அற்புதங்களும் நிகழ்த்தலாம். சாதாரண அற்புதம் இல்லை மகளே, பேரின்பம் தரும் அனைத்து விஷயங்களையும் இதன் மூலம் நீ அடைந்து கொள்ளலாம். கண்ணை மூடி, இந்த சைக்கிள் சையினில் சிறிது கிரீஸ் தடவி, பின்னர் அதை கையால் உருவிக் கொண்டே, என் soothதப்புடி, ஐலசா…. soothதப்புடி, ஐலசா…. என் முலையப்புடி, ஐலசா…. முலையப்புடி, ஐலசா…. ஏய்.. punடைய நக்கு ஐலசா…. punடைய நக்கு ஐலசா…. ஏய்.. நல்லா Oலு ங்கொக்கமக்கா… நல்லா Oலு ங்கொக்கமக்கா…. என்ற pooதகுல மந்திரத்தை ராகத்துடன் உச்சரித்தால், உனது ஆசை நிறைவேறும். மனதில் நினைத்தது நடக்கும்.., என்றது poo.கு ராணி. என்னுடைய மனதில் தோன்றிய சந்தோஷத்திற்கு அளவே இல்லை. “நினைத்தது எல்லாம் நடக்குமா, அப்படி நடந்தால் எப்படி இருக்கும்…”, என்று ஒரு முறை யோசித்துப் பார்த்தேன். poo.கு அளித்த ஆடைகளிலிருந்து ரோஸ் நிற பிளவுசை எடுத்து அணிந்தேன். பிளவுஸின் கொக்கிகளை, கீழிருந்து மேலாக ஒன்றன் பின் ஒன்றாக மாட்டினேன். பிரா அணியாத பிளவுசுக்குள் இருக்கும், எனது வெள்ளை நிற மாங்கனிகள் பார்ப்பதற்கு அழகு ஊட்டின. பிளவுஸின் மீது கைவைத்து, நானே ஒருமுறை முலைகளை அழுத்திப் பார்த்தேன். செக்கச்சிவந்த பாதங்கள், வாழைத்தண்டு போன்ற வழ, வழக்கும் கால்கள், பளிங்கு போன்ற தொடைகள் என ஒவ்வொன்றும் அழகாய்த் தெரிய, வெட்கம் என்னைப் பிடுங்கித் தின்றது. வெள்ளி ஜரிகைகளால் ஜொலிக்கும் ரோஸ் நிற பட்டுப்பாவாடையை எடுத்து, அதனை அழகாய் விரித்து எனது கால்களை உள்ளே திணித்தேன். இடுப்புப் பகுதியில் இறுக்கி, நாடாவை கட்டும்போது தான் கவனித்தேன். அரை இன்ச் அளவுக்கு சிறித்து போயிருந்த, வட்ட வடிவ தொப்புள் குழி, பதுங்கும் பளிங்கு குழி போல் தெரிந்தது. டைரக்டர் ஆர்.வி உதயகுமார் பார்த்திருந்தால், விஜயகாந்தை வைத்து, எனது தொப்புள் குழியில் பல்லாங்குழி விளையாடச் சொல்லி படமெடுத்திருப்பார். எனக்கே தெரியாமல், தொப்புளில் அணிவிக்கப்பட்ட, சிறு தங்க வளையம் ஒளிரும் நட்சத்திரத்தைப் போன்று மின்னியது. பின்னர், பச்சை நிற தாவணியை என் உடம்பு முழுவதும் சுற்றினேன். தாவணியின் மாராப்பை “சிவாஜி நாயகி ஸ்ரேயா..” மடித்தது போல் மடித்து அணிந்து கொண்டேன். நீண்டு வளர்ந்த kooந்தல் இப்போது தான் ஷாம்பு போட்டு குளித்தது போல் மென்மையாகவும், ஸ்ட்ரைடெனிங் செய்யப்பட்டது போல ஒரே நேராகவும் இருந்தது. kooந்தலினூடே எனது விரல்களை விட்டு கோதிப்பார்தேன். “எப்படி இருந்த நான், இப்படி ஆயிட்டேன்…” என்று soothதை ஆட்டி சொல்லவேண்டும் போல் தோன்றியது. எங்கே அவ்வாறு செய்தால், தன்னை அவமதிப்பதாக poo.கு ராணி தவறாக எண்ணிவிடுமோ என்று நினைத்து, அவ்வாறு செய்யவில்லை. எனது முகம் எப்படி மாறியிருக்கும் என்பதை மட்டும் என்னால் ஊகிக்க முடியவில்லை. காலில் சுடுதண்ணியை ஊற்றியது போல, தனது கையையும், காலையும் poo.கு ராணி உதறி, குதித்துக் கொண்டிருந்தது.. “தாமதமாகிறது, மகளே… நான் நேரத்திற்கு செல்லவில்லையென்றால், poo.கு மன்னருக்கு அரிப்பெடுக்க ஆரம்பித்துவிடும்…. பின்னர், pooலோகத்திற்கு வந்து யாராவது கன்னிப்பெண்ணின் kooதியை குடைய ஆரம்பித்து விடுவார்…”, என்று தனக்கு காலதாமதம் ஆகிவிட்டதை நினைவூட்டியது. “சரி தாயே, நீ சென்று வா… உனது உதவியை உயிருள்ளவரை மறக்கமாட்டேன்… உனது உருவப்படத்தை என் வீட்டு pooஜையறையில் வைத்து, தினந்தோறும் pooஜை செய்கிறேன்….” என்று poo.கு ராணியை வழியனுப்பி வைத்தேன். இப்போது தான் எனக்கு புதிய குழப்பம் வந்தது. தற்போதுள்ள சூழ்நிலையில், நரகம் போன்ற என் வீட்டிற்கும் செல்ல இயலாது. இனி நாம் என்ன செய்யலாம் என்ற யோசனையில் மூழ்கினேன். எனது சிந்தனையில் சைக்கிள் சையின் வந்துபோனது. இதை பயன்படுத்த வேண்டுமானால், கிரீஸ் வேண்டுமே என்றும் பொறி தட்டியது. முதல் முறைப் பயன்படுத்த அதில், Oரளவு கிரீஸ் தடவப்பட்டு தான் poo.கு ராணி தந்திருக்கிறாள். சைக்கிள் சையினை எடுத்து, அதை கையால் உருவிக் கொண்டே, என் soothதப்புடி, ஐயிலசா…. என்று ஆரம்பிக்கும் pooதகுல மந்திரத்தை ராகத்துடன் உச்சரித்தேன். கறுப்பு நிறத்தில் அழகிய செவ்ரோலெட் லுமினா காரும், அழகிய வீடும் வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டேன். மூடிய கண்ணை திறந்து பார்த்தேன். அருகில் எந்த காரையும் காணவில்லை. ஒரே கும்மிருட்டு மயானம் தான் கண்ணுக்குத் தெரிந்தது. என்னடா, “டுபாக்kooர் சைக்கிள் சையினா இருக்கே..” என்று மனதில் நினைத்தேன். நன்றாக சுற்றி அங்குமிங்கும் பார்த்தேன். தூரத்திலிருந்த மயான வாசலில், ஒரு கார் நின்று கொண்டிருந்தது. காரின் உள்ளே எரிந்து கொண்டிருண்டிருக்கும் லைட்டின் வெளிச்சம், அதன் உள்ளே யாரும் இல்லை என்பதை தெளிவுபடுத்தியது. பிஸ்கட் கலர் தோலினால் செய்யப்பட்ட காரின் சீட் மற்றும் உள்ளமைப்பு, அதன் கருப்பு நிறம் என அனைத்தும் என்னைக் கவர்ந்தது. காரின் முன்புற வலது கதவருகே சென்று, திறந்து பார்த்தேன். லாக் செய்யப்படவில்லை. அதை திறந்து உள்ளே பார்த்தால், காரின் சாவி இக்னீஷியனில் தொங்கிக் கொண்டிருந்தது. காரின் டேஷ்போர்டில் ஒரு அட்டை, அதில் “வெல்கம் மிஸ் ராணி…..”, என்று எழுதியிருந்தது. காரின் உள்ளே டியோடெரண்ட் அடிக்கப்பட்டு, கம கமவென்று மணந்து கொண்டிருந்தது. காரின் உள்ளே அமைக்கப்பட்டிருக்கும் ஜி.பி.எஸ் போன்றதொரு அமைப்பிலிருந்து, “ஷல் வி கோ டு யுவர் ஹோம், மிஸ் ராணி..” என்று ஒலியும் அதற்கான பட்டனை அழுத்துமாறும் வேண்டுகோள்விட்டது. காரில் “ஆட்டோ டிரைவிங் சிஸ்டம்” பொறுத்தப்பட்டுள்ளது போல, பட்டனை அழுத்தியது தான் தாமதம் கார் தனியாக இயங்கத் தொடங்கியது. மயான ரோட்டிலிருந்து வெளியே வந்து, ஒரு ஹைவேயைக் கடந்து, செல்வந்தர்கள் அதிகம் வாழும் பகுதியில் உள்ள ஒரு மாளிகையின் முன்னே நின்றது. மாளிகையின் கேட்டுக்கும், காருக்கும் இடையே சங்கேத மொழிகள் பரிமாறிக் கொள்ளப்பட, பிரம்மாண்டமான இரும்பு கேட் தானாக திறந்து கொண்டது. அதன் உள்ளே சென்ற கார், மாளிகையின் வாயிலில் நின்றது. காரின் கதவு தானாக திறந்து கொள்ள….. “யு ஹேவ் ரீச்ட் த டார்கெட், பிளீஸ் எக்ஜிட் ஃப்ரம் த கார், மிஸ் ராணி…” என்று ஒலித்தது. பணக்காரப் பெண்ணுக்கே உரிய, மெல்லிய கர்வம் என்னை சேர்ந்து கொண்டது. அதிகப்பணம், ஆடம்பர வசதிகள் போன்றவை மனிதர்களின் மனங்களைக் kooட மாற்றும் என்பதற்கு சரியான உதாரணம். நான் காரைவிட்டு கீழே இறங்கினேன். மீண்டும் காரின் கதவு தானாக மூடிக்கொள்ள, காரின் இயக்கமும் நின்றது. எனது வலது காலைத் தூக்கி, வீட்டுக்குள் முதல் அடியை வைத்தேன். பளிங்கு போல் பாலீஸ் செய்யப்பட்ட மார்பிள் கற்களாலான தரை. அதில் முதல் முறை கால் வைப்பது, ஏதோ நீச்சல் குளத்தில் நடப்பது போன்ற உணர்வையேத் தந்தது. வீட்டு ஹாலின் நடுவே, ஒரு அழகான பெண்ணின் போட்டோ மாட்டி வைக்கப்பட்டிருந்தது. போட்டோவிலுள்ள, தெற்றுப்பல் தெரிய சிரித்துக் கொண்டிருக்கும் பெண்ணின் அழகை, யார் பார்த்தாலும் சொக்கிவிடுவார்கள். “ஹும்…, மிக, மிக அழகாகத் தான் இருக்கிறாள்…” என்று எனக்குள் நினைத்தேன். ஹாலின் இடப்புறமுள்ள படிகளில் ஏறி, முதல் தளத்தில் இருக்கும் படுக்கை அறைக்குச் சென்றேன். அந்த அறையின் நடுவே போடப்பட்டிருக்கும் கட்டிலில், வெள்ளை நிற விரிப்புகளால் பொதியப்பட்ட பஞ்சு மெத்தை. அதன் மேலே பரப்பி வைக்கப்பட்டிருக்கும் வண்ணமயமான டெடி பியர் பொம்மைகள் என ஒவ்வொன்றையும் பார்க்கப்பார்க்க பரவசத்தை kooட்டியது. “ல, ல, ல, ல, லா……” என்று பாடிக்கொண்டே மேக்கப் டேபிள் பக்கம் திரும்பினேன். அங்குள்ள நிலைக்கண்ணாடியை நோக்கியபோது, kooரிய வேல் போன்ற எனது அகன்ற விழிகள் தெரிந்தன. மேலும், ஹாலில் மாட்டி வைக்கப்பட்டிருந்த போட்டோவிலுள்ள அதே முகம், எனது பிம்பத்தை பிரதிபலித்தது. எனது கண்ணை கசக்கிக் கொண்டு மீண்டும் ஒரு முறை பார்த்தேன், அதே உருவம் தான் மீண்டும், மீண்டும் தெரிந்தது. எனக்கு நிலை கொள்ளவில்லை, நானா இவ்வளவு அழகு… வானுக்கும், pooமிக்கும் இடையில் குதிப்பது போல் குதித்தேன். நிலைக்கண்ணாடி அருகே சென்று, எனது முகத்தை உற்று நோக்கினேன். நடிகை ஸ்ரேயாவைப் போன்ற முகச்சாயல். கண்ணாடியில் தெரியும் எனது பிம்பத்திற்கு, நானே முத்தம் கொடுத்தேன். எனது தாவணியை நழுவவிட்டு, ரோஸ் நிற ஜாக்கெட்டுக்குள் இருக்கும் வெள்ளை முயல் குட்டிகளைப் பார்த்தேன். எனது முலைக்கலசங்களின் நிப்பில்ஸ் என்ன நிறத்தில் இருக்கும் என்று பார்க்கத் தோன்றியது. பிளவுசின் ஹூக்குகளை கழற்றியதும், முலைகளிரண்டும் சட்டென வெளியே தாவிக்குதித்தன. அவற்றின் நடுவே அழகான காம்புகள் ரோஸ் நிறத்தில் இருந்தன. ஏனோ, தெரியவில்லை முலை மொட்டுக்கள் kooட துருத்திக் கொண்டிருந்தன. முலையின் பாரத்தை உள்ளங்கையால் அழுத்திக் கொண்டே, முலை மொட்டைப் பிடித்து திருகினேன். மீண்டும், மீண்டும் செய்ய வேண்டும் போல் தோன்றியது. முலைக்காம்பின் மேற்பகுதியில் விரலால் உராசினேன். “ஸ், ஸ், ஸ்………. ம், ம், ம்….” என்று முனகிக் கொண்டே, punடைப்பகுதியை பாவாடையின் மேற்புறத்தில் தடவினேன். எனது அழகு, எனக்கே காமத்தை ஊட்டுகிறது என்றால், ஒரு ஆண்மகன் பார்த்தால் எப்படி இருக்கும் என்று எண்ணினேன். அந்த எண்ணம் என்னை மேலும் போதையுறச் செய்தது. என்னுடைய ஆப்பத்தை பிசைந்து, தேனடையில் நீர் ஒழுக சுயஇன்பம் காண வேண்டும் என்று ஒருபுறம் நினைத்தாலும், சே, ச… முதன் முதலாய் சுயஇன்பம் காண்பதா….. வேண்டாம். kooதியை விரித்துக் காட்டி, நல்ல ஆண்மகன் எவனாவது ரொம்ப நேரம் Oக்க வேண்டும் என்று மனது ஆசைப்பட்டது. ஆசையை அடக்கிக் கொண்டு, கீழே இருக்கும் ஹாலுக்கு வந்தேன். 39 இன்ச் பிளாஸ்மா டி.வியை ஆன் செய்தேன். B.B.C சேனலில் யாரோ பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். ஒரு கையில் சைக்கிள் சையினை வைத்துக் கொண்டே, மறுகையால் ரிமோட்டை அழுத்தினேன். சன் டி.வியில், செண்பகமே, செண்பகமே…….. தென்மதுரை சந்தனமே………. என்ற பாடல் ஒளித்துக் கொண்டிருந்தது. பாடல் காட்சியில் ராமராஜன் நீலநிற ட்ரவுசர் அணிந்து, வெற்றுமேலுடன் பசுவின் காம்பை பிடித்து பால் கறந்து கொண்டிருந்தார். என்னோட காம்பையும் பிடிச்சு கறந்தா எப்படி இருக்கும்னு நினைத்தேன். சே, ச… நளினியே விட்டுட்டு Oடிப்போயிட்டா…. நமக்கு வேற ஆள் பார்ப்போம்பா…, மீண்டும் ரிமோட்டை அழுத்தினேன். Z மியூசிக் சேனலில் ஒரு இந்திப்பாடல் ஒளித்துக் கொண்டிருந்தது. அதில், சல்மான்கானும், பிரீத்தி ஜிந்தாவும் ஆடிக்கொண்டிருந்தார்கள். இங்கேயும் வெற்றுமேல் தான், சல்மான்கான் ஷர்ட் போடாமல், தனது ஜிம் பாடியை வளைத்து ஆட்டி, ஆட்டி நடனமாடும் சீன் வந்தது. சல்மான்கானின் வெற்றுடம்பு, kooரிய மூக்கு, மயக்கும் பார்வை, கலையான முகம் ஆகியவற்றைப் பார்க்க, பார்க்க எனது soothது தானாக நெளிந்தது. kooதியின் இதழ்கள் விரிந்து கொண்டன. ரிமோட்டை வைத்தே பாவாடையின் மீது, kooதிக்கு நேர்மேலாக வைத்து தேய்த்தேன். ரிமோட்டை தேய்க்க, தேய்க்க kooதியின் அரிப்பு kooடியது. ரிமோட்டை கீழே வைத்துவிட்டு, சைக்கிள் சையினை வேகமாக உருவினேன்………. என் soothதப்புடி, ஐயிலசா…. என்ற மந்திரத்தை ராகத்துடன் உச்சரித்துக் கொண்டே, சல்மான் வா�., என் பக்கத்திலே வா.. வந்து என்னை நல்ல Oழு…. என்று நினைத்துக் கொண்டேன். திடீரென, டி.வியின் ஒளி அணைந்து, ஒலியுடன் kooடிய மின்னல் வெட்டியது. உடம்பு டி.விக்குள் சிக்கிக்கொள்ள, தனது தலையும், கழுத்துப் பகுதியையும் வெளியேவிட்டு, ஸ்கிரீனிலிருந்து வெளியேவர முயன்று கொண்டிருந்தார், காலேஜ் பெண்களின் ஃபிங்கரிங் நாயகன் சல்மான்கான். நான் டி.வி அருகே சென்று, சல்மானின் அக்குள் பகுதிக்குள் எனது கைகளைவிட்டு, அவரை என்பக்கம் இழுத்தேன். சல்மானும் என்னை இறுக்கமாக கட்டிக்கொள்ள, ஒருவரை ஒருவர் பிணைந்து கொண்டோம். ஒருவழியாக வெளியே வந்தார். “O, தேங்க் யூ ஹானி…” என்றார். “ம்… இட்ஸ் ok “O, தேங்க் யூ ஹானி…” என்றார். “ம்… இட்ஸ் ஒ கே மை ஸ்வீட் ஹார்ட்…” என்றேன். என்னை மேலிருந்து கீழ்வரை பார்த்தார். “யூ லுக் சோ க்யூட், பிரெட்டி கேர்ள்…” என்று, என் கண்ணைப் பார்த்து punமுறுவல் செய்தார். “ஐயாம், யுவர் ஃபேன் டியர்.. அன்ட் வான பி யுவர் ஸ்லேவ் டூ…” என்று பதிலளித்தேன். அப்போது தான் பொறி தட்டியது, சல்மான்கானுக்கு தமிழும் தெரியாது. இப்படியேவிட்டால் இவன் இங்கிலீசுலயே பேசிட்டு போயிடுவான். அதுக்குவேற, காமலோகத்தில் கு(தி)ட்டு வாங்கணும் (ஸாரி �அஷோ� உங்க ஞாபகம் தான் வருது, கஷ்டப்பட்டு நெனச்சாக்kooட ஜே.எம் / ஹயாத் / ஸ்மார்ட் ஞாபகம் வரமாட்டேங்குது. ஹி, ஹி…) எப்படியாவது, சல்மான்கானை தமிழ் பேச வைக்கணுமே என்று, அவர் கழுத்தில் மாலைபோடுவது போல் சைக்கிள் சையினை சுற்றி என்பக்கம் இழுத்தேன். “ஆர், யூ மேட்…” என அவர் கத்த, கத்த�. என் soothதப்புடி, ஐயிலசா…. என்ற மந்திரத்தை ராகத்துடன் உச்சரித்துக் கொண்டே, சல்மான் தமிழில் பேசு என்று நினைத்துக் கொண்டேன். தன்னுடைய கழுத்தைச் சுற்றிய சைக்கிள் சையினை கழற்றி, என் கண்ணையே உற்று நோக்கினார். “ஏன், இப்படி பார்க்கிறீங்க, சல்மான்….”, என்றேன். “அழகுச்சிலைக்கு உயிர் கொடுத்தது போல, அம்சமா இருக்கிறாய், உன்ன இப்படி பார்க்காம எப்படி பார்க்குறதாம்…”, என்றார். “அப்படி பார்க்காதீங்க, எனக்கு ரொம்ப வெட்கமா இருக்கு…” என்று கீழே பார்த்து, நிலத்தில் வலதுகாலின் பெருவிரலை தேய்த்துக் கொண்டே kooறினேன். என்னருகில் வந்த சல்மான், என் மோவாயை பிடித்து, தனது விரல்களை எனது உதடுகளில் உரசினார். காமம் தனது ஸ்விட்சை ஆன் / ஆஃப் செய்து விளையாடுகிறது போல. எனது உடலின் உஷ்னம் ஏறி, இறங்கிக் கொண்டிருந்தது. அவரின் நெருக்கம் அதிகரிக்க, உடலின் உஷ்னம் kooடியது. எனது soothதின் பின்புறம் ஒரு உந்துவிசை ஏற்பட்டு, punடைமேடு பகுதியை சல்மானின் பேண்ட் ஜிப்பின் மீது பட்டும்படாமலும் உரசினேன். எனது காதருகே வந்த சல்மானின் விரல்கள், காது மடல்களை உரச, எனக்கு உள்ளூர kooசியது. எனது உதடுகளை மூடி, எச்சிலை விழுங்கிக் கொண்டேன். தனது உதடுகளால், எனது காதுமடல்களை நக்கி மேலும் சூடேற்றினார். காதுமடல்களை நக்கிக் கொண்டே, “குடிப்பதற்கு ரெட் ஒயின் இருக்கா…”, என்று எனது கிசு, கிசுத்தார். “ஃப்ரிட்ஜில இருக்கானு பார்க்கணும்… இருங்க பார்த்திட்டு வரேன்…” என்று சொல்லி, கிட்சனில் இருக்கும் ஃப்ரிட்ஜை நோக்கி நடந்தேன். சல்மானும் என்னைப் பின் தொடர்ந்தார். ஃப்ரிட்ஜை Oபன் பண்ணி, உள்ளிருக்கும் ஒயின் பாட்டிலை எடுக்கும்போது, பின்னிருந்து சல்மான் என் உடம்பை அணைத்து, என் பின் கழுத்துப் பகுதியில் முத்தமிட்டார். எனது இடுப்பை சுற்றிய அவர் கைகள், ஜிவ்வென்ற சுகத்தை என் வயிறு முழுவதும் தந்தது. “ஐயோ!!! விடுங்க, இது கிட்சன்ங்க…”, என்று சொல்லி, ஒயின் பாட்டிலை எடுத்துக் கொண்டு, விறுவிறுவென ஹாலுக்கு Oடினேன். முன்கதைச் சுருக்கம்: திருநங்கையாக இருந்த நான், pooதகுல ராணியின் மந்திரத்தால் புதுமங்கையாக அவதரிக்கிறேன். சைக்கிள் சையின் மந்திரத்தால், நடிகர் சல்மான்கானை என் வீட்டிற்கு வரவழைக்கிறேன். எனது இடுப்பை சுற்றிய அவர் கைகள், ஜிவ்வென்ற சுகத்தை என் வயிறு முழுவதும் தந்தது. “ஐயோ!!! விடுங்க, இது கிட்சன்ங்க…”, என்று சொல்லி, ஒயின் பாட்டிலை எடுத்துக் கொண்டு, விறுவிறுவென ஹாலுக்கு Oடினேன். என்னைப் பின் தொடர்ந்த சல்மான்கான், என்னை அமுக்கிப்பிடித்து “வாடி, என் செல்லக்குட்டி…” என்று இறுக்கினார். எனது தாவணியின் முந்தானை கீழேசரிய, ஜாக்கெட்டுடன் சேர்த்து முலையை ஒரு கசக்கு கசக்கினார். “வலிக்குதுங்க, மெதுவா, பிளீஸ்…” என்று நான் சொல்ல, எனது உதடுகளை கவ்வி, தனது நாக்கை உள்ளே திணித்தார். “டேய், ஏன்டா, இப்படி என்னக் கொல்ற… விடுடா….முரடா…. ” என்று நான் கெஞ்சுவது போல் கொஞ்சினேன். நான் சொல்வது உண்மை என்று நம்பிக்கொண்ட சல்மான், என்னை விட்டு, விட்டு, வா.. நம்ம ஒயின் சாப்பிடலாம்…. என்று அழைத்தார். இரண்டு மதுக்கோப்பைகளில் சிறிது ஐஸ் க்யூப்களைப் போட்டு, அதில் கொஞ்சம் ரெட் ஒயினை ஊற்றினார். பின்னர், ஆடியோ சிஸ்டத்தை ஆன் செய்து, “இட்ஸ் ஜஸ்ட் அனதர் டே இன் பாரடைஸ்..” என்ற ஃபில் கோல்லின்ஸ் பாடலை ஒலிக்கச் செய்தார். சரிந்திருந்த தாவணியை ஒழுங்குபடுத்திக் கொண்டிருந்த என் கையில் ஒரு மதுக்கோப்பையை திணித்தார். சல்மானின் இடதுகை எனது இடையைச் சுற்றிக் கொள்ள, தனது வலதுகையில் மதுக்கோப்பையை பிடித்துக் கொண்டார். ஒலிக்கும் பாடலின் இசைக்கேற்ப, எங்களது உடல்கள் ஆடத்தொடங்கியது. இருவரது உடல்களும் உரசின. மேலும், கீழுமாய் உரசினோம். எனது தொடைகளுக்கிடையில் வைத்து, தனது வலதுகால் முட்டியை உரசினார். �நீ மானைத்தானே வேட்டையாடினாய்…. நான் உன்னை வேட்டையாடி……… எனது கோட்டையான Oட்டைக்குள் சிறைவைப்பேன்…�, என்று மனதில் கவிதை பாடினேன். சல்மானின் கோப்பையிலுள்ள ஒயினை, எனது வாயில் திணிக்க, சிறிதளவு உறிந்து குடித்தேன். எனது கோப்பையிலுள்ள ஒயினை, சல்மானின் வாயில் ஊற்ற அவரும் குடித்தார். மீண்டும் சிறிதளவு ஒயினை எனது வாயில் ஊற்றி, அதை தனது வாயால் உறிந்தார். சல்மானின் நாக்கு எனது நாக்குடன் ஒட்டி உறவாடியது. எனது கீழுதடை உறிந்து சப்பினார். எனக்கோ முலைக்காம்பு தடிக்கத் தொடங்கியது. உலர்ந்த kooதியின் உட்புறச் சுவர்கள் ஈரமாகின. மலை போன்ற அவர் தேகத்தை கட்டிப்பிடித்தேன். சல்மானும் என் மென்மையான உடலை இறுக்கி அணைக்க, அவரது நெஞ்சில் முகம் புதைத்தேன். சல்மானின் அகன்ற மார்பும், அவர் அடித்திருக்கும் பாடி ஸ்பிரேயின் மணமும் என்னைக் கிறங்கடித்தது. அவரது இடுப்பைச் சுற்றி எனது கைகளை இறுக்கினேன். எனது குண்டிக்கோளங்களை பிசைந்த சல்மானின் கைகள், அதை இரண்டாக பிளப்பது போல் பிசைந்தது. எனது punடைப்பகுதியை சல்மானின், sunணிக்கு நேராக வைத்து அழுத்தினேன். punடையின் ஈரம் அதிகரிப்பதை உணர்ந்தேன். “ஸ், ஸ், ஸ்……… ஹேய்………… ஹா……….” என்றெல்லாம் பிதற்றத் தொடங்கினேன். சல்மானின் தேக்கு போன்ற தேகத்தினை எனது நகங்களால் கீறினேன். அவரின் மார்புப்பகுதியை, எனது முலைகள் மீது அழுத்தி தேய்த்தார். நானும் எதிர் திசையில் அழுத்த, ஜாக்கெட்டுக்குள் இருக்கும் இளம் முலைகள் பிதுங்கின. சல்மானின் தோல் வரை உயரமுள்ள நான், எனது முகத்தினை புதைத்து, அவர் நெஞ்சு சதைகளை கடித்தேன். அவரது sunணி புடைத்து, பேண்டுக்குள் முட்டி நிற்பதை உணர்ந்தேன். sunணியை உடைத்து முறிப்பது போல், பேண்டின் மீது கைவைத்து அமுக்கினேன். பேண்ட் ஜிப்பினை கீழிறக்கி, உள்ளிருக்கும் வெள்ளை நிற ப்ரீஃப்னையும் கசக்கினேன். அவர், “பக்கடோ, மேரா லவடேக்கா பால் பக்கடோ……, O.. அச்சா பக்கடோ…..”, என இந்தியில் முனகினார். பேண்டுக்குள் இருக்கும் எனது கை, ப்ரீஃபின் உள்ளே சென்று, கம்பிபோல் விடைத்து நிற்கும் அவரது sunணி முடிகளை ஆராய்ச்சி செய்தது. முன் தோல் நீக்கப்பட்ட சல்மானின், sunணி மொட்டை எனது விரல்களால் தட்டிவிட்டேன். “ஹேய்…….. தும் க்யா கர்றே…… ஹா…. ஹஹ்…….. ஹா…” என முனகி, எனது ஒரு முலையின் மேற்புறம் பிளவுசை பிசைந்தார். எனது சில்மிஷங்களை அதிகரிக்க, அவரது மந்திரக்கோல் அசுர வேகத்தில் வளர்ந்தது. கையாலேயே pooலை அளந்தேன். pooலின் பெரிய சைஸை நினைத்து, kooதியின் மயிர்கள் kooச்செரியத் தொடங்கின. சல்மானின் உடல் சூடாகவும், கொட்டைப்பைகள் குளிர்ந்த நிலையில் இருவித உணர்வில் என்னை மேலும் கிளுகிளுப்pooட்டியது. வீறுகொண்டு எழுந்த வேங்கையை நினைத்து எனது உதடுகள் நனைய ஆரம்பித்தது. நனைந்த உதடுகள் தானாய் பிரிந்து கொள்ள, எனது நாக்கு வெளியே எட்டிப்பார்த்தது. sunணியின் மொட்டுச் சதையை, நாக்கால் நக்க வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டே, பேண்டின் பெல்டை கழற்றினேன். உதடுகளை நக்கிக் கொண்டிருந்த எனது நாவினை, சல்மான் தனது உதடுகளால் கவ்வி லாவகமாக சூப்பினார். அவர் சூப்ப, சூப்ப எனது முலைக்காம்புகள் விரைத்துக் கொண்டது. சல்மானின் பேண்டை கழற்றி, வெள்ளை நிற ஜட்டி அடைகாக்கும் குஞ்சினை நொடிப்பது போல கசக்கினேன். “ஹேய்…….. ஹா…. ஹஹ்…….. ஹா…” என்று சல்மானின் முனகல் சத்தம் kooடியது. கடப்பாறை போன்ற அவர் sunணியை வளைத்து, நெளித்தேன். அவரது கால்களுக்கு நடுவே அமர்ந்து, sunணியுடன் சேர்த்து ஜட்டியைக் கடித்தேன். அவசரமாக ஜட்டியை கீழிறக்கி, sunணியைப் பார்த்தேன். வட நாட்டுக் காரணல்லவா, வெளுத்த sunணியில் செவத்த மொட்டு, அதனுடன் சேர்ந்து ஒரு சில நீர்த்திவளைகள் sunணி மொட்டில் ஒழுகும் நிலையில் இருக்க, என் நாவினில் எச்சில் ஊறியது. sunணிக்கு ஒரு முத்தம் கொடுக்க, சல்மான் என் தலையைப்பிடித்து ஆட்டினார். அவர் ஆட்டும் திசையில் sunணி இருந்ததால், எனது வாய்க்குள் உள்ளே / வெளியே விளையாடியது அவர் pooல். அவரது sunணி Oட்டையில், எனது நாவின் நுனியை உள்ளே செலுத்த முடியுமா என்று முயற்சி செய்தேன். முயற்சி தோல்வியடைய, வாயை விரித்து வெறிப்பிடித்தது போல் pooலை சப்பினேன். அவரது கால்களை அகலமாக விரித்து நின்றுகொள்ள, எனது தொண்டைக்குழிக்குள் இடிக்குமளவுக்கு sunணியை voomபினேன். நல்லி எழும்புக்குள்ளிருக்கும் மஜ்ஜையை உறிஞ்சுவது போல், sunணியை உறிஞ்சினேன். அவர் “ஹா…. ஹா…….. ஹா…” என்று உரக்க கத்தினார். அதிக உணர்ச்சி வசப்பட்டுவிட்டார் போல, அவர் கால்களுக்கிடையே அமர்ந்து voomபிக் கொண்டிருக்கும் என்னை மேலே தூக்கி நிற்க வைத்தார். அவரது pooலை voomபிய எனது வாய்க்குள் தனது விரல்களை விட்டு சப்பச் செய்தார். திடீரென, எனது பிளவுஸ் ஹூக்குகளை கழற்றி, முலையைப் பிசைந்தார். முரடன், அவன் கசக்கும் வேகத்துக்கு, என் முலைகள் மார்பிலிருந்து கழன்றுவிடும் போல் தோன்றியது. “ஹேய்…….. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ், மெதுவா…. கசக்குங்க…………” என்றேன். அவர் “க்யா…… க்யா…” என்று கேட்டுக்கொண்டே வேகத்தை அதிகப்படுத்தினார். வலிபொறுக்க முடியாமல் எனது கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தது. “ஐயோ, வலிக்குதுடா………. மெதுவா, கசக்குடா……” என்றேன். அவர் காது கொடுத்து கேட்பது போல் தெரியவில்லை. அவரை தள்ளிவிட்டுக் கொண்டு, அவரிடம் இருந்து விலகி, முதல் மாடியில் இருக்கும் படுக்கையறையை நோக்கி Oடினேன். காமுகன், எனக்கு முன்னால் ஒடிவந்து, படுக்கையறை வாயிலருகே நின்றுகொண்டான். அவரது நெஞ்சில் கைவைத்து தள்ளினேன். சல்மான் ஒரு ஆணழகனல்லவா, தினமும் உடற்பயிற்சி செய்து உடலை திம்மென்று வைத்திருப்பவன் வேற, என்னை அப்படியே அலக்காகத் தூக்கினான். பாவாடை, ஹூக் கழற்றப்பட்ட பிளவுஸ் மட்டுமே அணிந்திருந்த எனது இளம் உடல், அவனது காமவெறியைத் தூண்டியது போல. என்னை, தனது அடிவயிற்றில் அமர வைத்தான். அவரது இடுப்பைச் சுற்றி எனது கால்களைப் போட்டேன். எனது குண்டிகளை தாங்கலாகப் பிடித்துக் கொண்டு, எனது மார்பில் முகம் புதைத்து, இங்குமங்கும் ஆட்டினான். அவனது வயிற்றில் ஒரு குழந்தையைப் போல அமர்ந்திருக்கும், எனது punடைப்பிளவினுள் தனது sunணியை நுழைக்க முயற்சி செய்தான். எனது kooதியை அசைத்து, அசைத்து sunணியில் முட்டுமாறு செய்தேன். சல்மானின் காதோரங்களைக் கடித்தேன், அவனது முடியைப் பிய்த்து எனது காமவெறியை இலைமறையாகக் காட்டினேன். என்னை அப்படியே கொண்டு போய் பெட்டின் Oரத்தில் அமரச்செய்தான். நான், எனது கால்களை விரித்துப் பிடித்து, அவனை வெறித்துப் பார்த்தேன். எனது punடைப்பிளவின் Oரங்களை விரித்துப் பிடித்தான். அவனது ஒரு பெருவிரலைக் கொண்டு எனது பருப்பினை தேய்த்தான். முதல்முறை ஒரு ஆணின் விரல் என் பருப்பின் மீது பட, என்னுள் பல்லாயிரம் வாட் மின்சாரம் உற்பத்தியாகி, அதன் வெளிச்சம் எனது முகத்தில் பிரதிபலித்தது. அவனது கட்டைவிரல் kooட, பாதியளவு sunணிபோல் தான் இருந்தது. இருந்தாலும் sunணியைக் கொண்டு பருப்பில் உராய்வது போல் வருமா என்ன, அவனது sunணியைப் பாய்ந்து பிடித்தேன். sunணியை இழுக்க அவனும் வந்தான். இரண்டு கைகளால் நன்றாக sunணியைப் பிடித்து, கேரட்டை பருப்பில் தடவுவது போல் தடவினேன். sunணியை உரசுவதற்கு ஏதுவாக அவனும் தனது கால்களை விரித்து, என் kooதியருகே நின்றான். எனது kooதி வெடித்துவிடும் போல் ஆனது, என்னால் கண்ட்ரோல் பண்ண முடியவில்லை. பெட்டின் Oரத்தில் அமர்ந்து, அவனது sunணியை பிடித்து தேய்த்துக் கொண்டிருந்த நான், எழுந்து நின்றேன். அவன் sunணிக்கு நேராக என் kooதியை வைத்து, நானே சொருகுவது போல் இயங்கினேன். அவன் எனது இடுப்பை பற்றிக்கொண்டு, எனக்கு கம்பெனி கொடுத்தான். நானும், அவனும் வேக, வேகமாக இயங்கினோம். அவனது soothதை அழுத்திப் பிடித்துக் கொண்டு, அவனது sunணியை எனது punடைக்குள் இடித்தேன். Oத்தா…….. நல்லா உடற்பயிற்சி செய்து, உடம்பை கும்முனு வச்சிருக்கிறவன் Oக்கணும். அவனுடைய ஒவ்வொரு அடியும், இடி போல் இறங்கியது. என்னவொரு வேகம், அதிகமாக ஒழுகும் எனது லூப்ரிகேடட் punடையில், மெகாசைஸ் pooளன் சல்மான் Oக்குறதுனா சும்மாவா…… அவனுடைய ஒவ்வொரு குத்துக்கும் sunணி உள்ளே சென்றுவர “சளக், புளக்…. சளக், புளக்….. சளக், புளக்……….” சப்தத்தின் வேகமும் அதிகரித்தது. கடைசி வேளையில் ஐம்பது முறையாவது sunணி உள்ளே சென்று வந்திருக்கும். நான், “ஹா… ஹா… ஹா….” என்று ஐம்பது முறையாவது முனகியிருப்பேன். அந்த சூழ் நிலையிலும், சல்மாமின் sunணி, சூப்பர் sunணி தான். நல்லா உடற்பயிற்சி செய்து, சிகரெட் குடிக்காம இருக்குறவனுக்குத் தான் இப்படி கடப்பாரை போல இருக்குமாம். இல்லேனா, பத்துக் குத்துக்கே சொங்கிப் போயிருமாம். ஆனால், எனது kooதி சொங்கிவிட்டது. சல்மானின் சூடான விந்து பட்டால் தான், உற்சாகத்துடன் உச்சமடையும் போல் தோன்றியது. “ஹேய்��.. கம் ஆன், பிளீஸ் கம் டியர்…. பிளீஸ்…..” என்று கெஞ்சினேன். கஜகோல் ராஜனுக்கு இன்னும் Oக்கவேண்டும் போல, என் kooதியை கிழித்துவிடும் அளவுக்கு இன்னும் வேகமாக Oக்கிறான். இருந்தாலும் அவன் pooலோட டெம்பர் குறையமாட்டேங்குது. சல்மான், “பிளீஸ், ஐ வில் கெட் மை ஆர்கஸம், ஒன்லி இஃப் யூ கம்….. டா…… பிளீஸ்�.” என்று கெஞ்சினேன். அவனோ தனது கண்ணை மூடிக்கொண்டு, “ஐசு, ஐசு……….” என்று ஐஸ்வர்யா ராயை Oப்பது போல் நினைத்து என்னை Oத்தான். ஒரு பத்துக் குத்து குத்தியிருப்பான், சூடான பால் பொங்கி எனது அடுப்பில் வழிந்தது. உச்சம் அடைந்த சந்தோஷத்தில், இருக்கமாக அணைத்து அவனது நெற்றியில் ஒரு முத்தம் பதித்தேன். பாவம் என் சல்மான் எத்தனையோ இளம் பெண்களின் ஹீரோ கணவனால் திருப்தி படுத்தப்படாத மனைவிகளின் கனவு நாயகன் இன்றைய சிறைப்பறவை ராணியின் சைக்கிள் சையின் உனது விதியை வெல்லட்டும். திருநங்கைகளைப் பற்றிய முழுவிபரத்தையும் இங்கே பதிய விரும்புகிறேன். அன்பு நண்பர்களே இந்தப்பாகத்தை மட்டும் தயவுசெய்து தவிர்க்காதீர்கள். கடவுளின் விசித்ரமான படைப்புகளில் திருநங்கைகளும் அடங்குவர். உருவத்தால் பெண் போலவும், குரலில் ஆணாகவும், சிவனின் “உமையொரு பாகன்!” தத்துவத்தை விளக்க வந்த படைப்பைப் போன்று இருப்பார்கள். திருநங்கைகளைப் பற்றி மகாபாரததில் kooட குறிப்பு உள்ளது. மகாபாரதப்போர் துவங்குமுன் அர்ஜுனனின் மகன் அரவாணனை தேர்ந்தெடுத்து களபலி கொடுப்பார்கள். திருநங்கைகள் இந்த அரவாணனையே தங்கள் கணவனாக பாவித்து, சித்திரை மாத பவுணர்மி அன்று kooத்தாண்டவர் கோவிலில் (தமிழ்நாட்டில் விழுப்புரம் அருகில் உள்ளது) ஒரு pooசாரியைக் கொண்டு தாலி கட்டி, அடுத்த நாள் அவன் இறந்ததாக நினைத்து, அந்த தாலியை அறுத்தெறிந்து அழுது புலம்புவது ஒரு சடங்காக உள்ளது. வட இந்தியாவிற்கு நாம் ரயிலில் பயணம் செய்ய நேரிட்டால், சில ஸ்டேஷன்களில் kooட்டம் kooட்டமாக இவர்கள் ரயிலில் ஏறி பயணிகளிடம் காசு வசூலிப்பார்கள். சிலநேரங்களில் பணக்கார வீட்டு திருமணங்கள் நடக்கும் இடங்களுக்குச் சென்று, அந்த தம்பதியரை ஆசிர்வாதம் செய்தும் பணம் சம்பாதிப்பார்கள். சென்னை மெரீனாக் கடற்கரையில் kooட கைக்கு அஞ்சு, வாய்க்கு பத்து எனப் பேரம் பேசி சம்பாதிப்பார்கள். இவர்களிடம் Oசி கிராக்கியாக வரும் ஏரியா போலீஸ்காரர்களும், ரௌடிகளும் உண்டு. எத்தகைய வேதனையையும் தமக்குள் சுமந்து கொண்டு, அதை துளியும் வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல் இவர்களால் மட்டுமே வாழமுடியும். பெரும்பாலும் திருநங்கைகள் தங்கள் பெற்றவர்களால் புறக்கணிக்கப்பட்டு, துரத்தப்பட்டு நாடோடியாக திரிகிறார்கள். இந்த சமூகமும் இவர்களை ஏளனமாகவும், ஒரு வித வேற்றுக்கிரக ஜந்துவை பார்ப்பது போலவும் தான் பார்க்கிறது. சினிமாவில் காமெடி டிராக்கில் இவர்கள் கண்டிப்பாக தேவைப்படுவார்கள். பெரும்பாலும் நமது ஹீரோக்கள் இவர்களை கலாய்க்க மற்றும் பாட்டுக்கு நடுவில் ஏடாkooட வசனம் பேசவும் தான் பயன்படுத்துவார்கள். அவர்கள் கைகளைத் தட்டி உங்களிடம் யாசகம் கேட்டால், தயங்காமல் உங்களால் இயன்றதை செய்யுங்கள். பாவம்!!! தனது உறுப்பு மாற்று சிகிச்சைக்காகவோ (அ) வயிற்றுப்பசியைப் போக்கவோ தான் கேட்கிறார்கள். அரசாங்கம் இவர்களை கண்டு கொண்டுள்ளதா? ஒரு துரும்பையாவது இவர்களுக்காக நகர்த்தி உள்ளதா? இவர்களுடைய நிலை என்ன? என்பதை இந்திய அரசு தெளிவுபடுத்துமா? இவர்களை “Physically Challenged Category”ல் சேர்த்தால் ரிசர்வேஷன் கோட்டா கிடைக்குமே செய்வார்களா? எனக்குத் தெரிந்த திருநங்கை ஒருத்தி, உறுப்புமாற்று சிகிச்சை செய்தபின்னர், தனது பிறப்புச்சான்றிதழில் தன்னை ஒரு பெண்ணாக குறிக்க வேண்டும் என்று நான்கு வருடமாக அழைகிறார். பலன் pooஜ்ஜியம் தான்…. இவர்களது எண்ணிக்கை மட்டும் ஒரு தொகுதிக்கு பத்தாயிரம் என்று இருந்தால், நமது கரை வேட்டிகள் வாக்குறுதிகளை அள்ளி வீசி இருக்கமாட்டார்களா? இவர்களும், தங்கள் தன்மானத்தை விட்டுக்கொடுத்து ஏன் இப்படி திரிய வேண்டும்? படங்களில் தங்களை கேவலமாக சித்தரித்துக் கொள்ள வேண்டும்? கடவுள்களை காப்பாற்ற மனிதர்கள் சண்டையிடும் போது, இவர்களையெல்லாம் காப்பாற்ற எந்தக் கடவுள் வருவார். எனது கோபத்தின் வெளிப்பாடே இந்த “அவதாரம்”. கடவுள் தான் வரமாட்டார், கடவுளின் எதிரியான pooதமாவது வரட்டுமே என்ற கற்பனைக்கதை தான் அவதாரம். இதுவரை திருநங்கைகள் சந்திக்கும் அவலத்தை படித்த நீங்கள், திருநங்கைகளின் வகைகள் மற்றும் அவர்களுக்கு நடக்கும் உறுப்புமாற்று சிகிச்சையப் பற்றியும் அறிய வேண்டுமென்று அன்புடன் கேட்டுக் கொள்கிறேன். பிறப்பின்போது இவர்கள் ஆணாகவே பிறக்கின்றனர். இடையில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் இவர்களை மூன்று வகையாகப் பிரிக்கிறது. முதலாம் வகை டிரான்ஸ்வெஸ்டிஸ்ம்: எதிர்பால் அணியும் ஆடைகளை அணிய விருப்பப்படுவர். லத்தின் மொழியில் டிரான்ஸ் என்றால் கிராஸ் என்றும் வெஸ்டா என்றால் ஆடையணியும் முறை (clothing) என்றும் அர்த்தம். அதாவது CROSS DRESS. இரண்டாவது வகை ஷிமேல்: உறுப்புமாற்று சிகிச்சை மூலம் ஆணுறுப்பை மாற்றம் செய்யாமல், ஹார்மோன் சிகிச்சை மூலம் மார்பு மற்றும் பின்புறத்தை பெண்ணைப் போல மாற்றி வாழ்பவர்கள். மூன்றாவது வகை TS: அதாவது டிரான்செக்சுவல், இவர்கள் தான் முழுமையான பால் மாற்றம் செய்தவர்கள் தனது ஆணுறுப்பை மாற்றி பெண்ணுறுப்பாக்கி வாழ்பவர்கள். இனி பால் (செக்ஸ்) மாற்றம் எவ்வாறு செய்கிறார்கள் என்று பார்ப்போம். ஆணாகப் பிறந்த திருநங்கை ஒரு பெண்ணாக மாறவேண்டுமென்றால், முகத்திலுள்ள முடிகளைப் போக்க லேசர் சிகிச்சை, மார்பு மற்றும் மார்புக்காம்பை பெரிதாக்க ஹார்மோன் சிகிச்சை, பெண்ணின் ஹார்மோனை உடலில் ஏற்றும் சிகிச்சை, எஸ்ட்ரோஜன் பேட்சஸ் இவ்வாறு பல சிகிச்சை முறைகளை மேற்கொண்டு கடைசியில் தான் உறுப்புமாற்று சிகிச்சை செய்து கொள்ள வேண்டும். உறுப்புமாற்று சிகிச்சை ஒன்றும் சாதாரண விஷயமில்லை. திருநங்கையின் ஆணுறுப்பு (sunணி) மற்றும் கொட்டை (testicles) வெட்டியெடுத்து, அங்கே திசுவினாலான பெண்ணுறுப்பை எலெக்ட்ரோலைசிஸ் முறை மூலம் ஏற்படுத்துவது தான் இந்த சிகிச்சை. ஒருவருடைய குடலை வெட்டியோ (அ) வெட்டியெடுக்கப்பட்ட தும்மாத்தூண்டு ஆணுறுப்பின் மூலமோ திசுவினாலான பெண்ணுறுப்பாக (vagina) மாற்றும் அதிசயம் நிகழ்கிறது. உறுப்புமாற்று சிகிச்சை மட்டும் ஒருவருக்கு சக்ஸஸ் ஆகிவிட்டால், இவள் ஒரு திருநங்கையாக இருந்து உருமாறியவள் என்று (மகப்பேறு மருத்துவர் நீங்கலாக) எந்தக் கொம்பனாலேயும் கண்டுபிடிக்க முடியாது. இந்த நவீன மங்கைகள் குழந்தை பெற முடியுமா? என்று இப்போது மனசுல ஒரு கேள்வி எழும், சரிதானே. குளோனிங் முறையையே செயல்படுத்த எதிர்க்கும் மதகுருமார்களும் அவர்களை கண்மூடித்தனமாக ஆதரிக்கும் மக்களும் (நீங்களும், நானும் தான்), ஒரு திருநங்கை குழந்தை பெறவிடுவோமா என்ன? ஏன் என்பதை “மஜாமல்லிகா கேவி பதில்கள் ” பகுதியில் தான் விவாதிக்க வேண்டும். நமக்கு ஏன் வீண்வம்பு? அமெரிக்காவில் நிகழும் உறுப்புமாற்று சிகிச்சை, இந்தியாவில் குறைந்த செலவில் திருநங்கைகள் மூலம் நடக்கும் சோகக்கதை தான் இந்த இறுதிப்பகுதி. உறக்கம் கலைந்து விழித்துப் பார்த்தேன், அங்கே சல்மானைக் காணவில்லை. வீடு முழுவதும் தேடிப்பார்த்தேன், சல்மான் மட்டும் காணவேயில்லை. சரி அவர் போய்விட்டார் போலும் என்று நினைத்துக் கொண்டேன். அன்று இரவு முழுவதும் நன்றாக உறங்கினேன். என்ன தான் பெரிய மாளிகையில் இருந்தாலும், தனிமை என்னை பிடுங்கித்தின்றது. நினைவில் என் அக்காள் வந்தாள், அவளை இங்கே அழைத்து வருவது சாத்தியமில்லை. என் வீட்டிற்குச் செல்ல விருப்பமுமில்லை. அப்போது தான் பஷீர்மா, ஒப்படம், காமாட்சி மற்றும் ஜான்ஸி போன்ற திருநங்கைகள் ஞாபகத்திற்கு வந்தனர். அவர்களிடம் நடந்தவற்றைக் kooறி, உடன் அழைத்துவந்து தங்கச்சொல்லலாம் என்று முடிவு செய்தேன். காரில் அமர்ந்து ஆணையிட, அது பஷீர்மா வீட்டை நோக்கிப் பறந்தது. இன்றும் பஷீர்மா வீட்டில் pooட்டு தொங்கியது. காரிலிருந்து இறங்கி, அக்கம்பக்கத்து வீட்டாரிடம் விசாரித்தேன். பஷீர்மா, ஜான்ஸியின் வீட்டிற்குச் சென்றதாகச் சொன்னார்கள். ஜான்ஸியின் வீட்டை நோக்கி கார் பறந்தது. ஜான்ஸி ஒரு அரசு கலைக்கல்லூரியில், இரண்டாமாண்டு வணிகவியல் படித்துக் கொண்டிருந்தாள். பேண்ட், சட்டை அணிந்து, ஒரு ஆண்மகனைப் போல கல்லூரிக்குச் செல்வாள், காரணம் கல்லூரியில் அவள் பெயர் ஜான்ஸன். அதே கல்லூரியிலுள்ள ஒரு பேராசிரியர் தான் ஜான்ஸியின் காதலன். பேராசிரியர் விவாகரத்து வாங்கி தனித்து வாழ்பவர். மாலை வேளைகளில் அந்த பேராசிரியரின் வீட்டில் தான் ஜான்ஸி இருப்பாள். அங்கே வரும், பேராசிரியரின் நண்பர்களுடைய sunணியை ஆட்டிக் கொடுத்தும், அதையே voomபிக் கொடுத்தும் ஒரு தனி வருமானம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். இது அந்தப் பேராசிரியருக்கும் தெரியும். தான் இதுவரை பேராசியருக்கு மட்டுமே தன் soothதைக் காட்டியதாகவும், பேராசியரை மட்டுமே தன் காதலனாக நினைத்து, அவருக்காகவே வாழ்ந்து வருவதாகவும் என்னிடம் kooறியிருக்கிறாள். பேராசிரியருக்கும் ஜான்ஸி மீது கொள்ளைப்பிரியம். “நீ மட்டும் உறுப்பு மாற்று சிகிச்சை செய்து கொள், நான் உன்னையே திருமணம் செய்து கொள்கிறேன்..” என்று அவளை ஆசைகாட்டியே, அவள் மனதில் சிகிச்சை செய்துகொள்ளும் ஆர்வத்தை விதைத்திருக்கிறார். ஆண்களோ / பெண்களோ மட்டுமே மனிதர்களில்லையே, எங்களுக்கும் துணையுடன் வாழவேண்டும் என்ற ஆசையிருக்குமல்லவா. அதனாலேயே பேராசியர் போன்றோரை எங்கள் தெய்வங்களாக மதித்தோம். பாவம்! பேராசிரியர் ஜான்ஸியின் உறுப்பு மாற்று சிகிச்சைக்கு வேண்டிய பணத்திற்காக, லோன் kooட போட்டிருந்தார். எனக்கும் kooட இந்த மாதிரி மவராசன் கிடைக்க மாட்டானா என்று ஏங்கிய காலம் உண்டு. இந்த மாதிரி நேரத்தில் தான் அந்தப் பெரிய சோகம் நிகழ்ந்தது. இதோ எனது கார் ஜான்ஸியின் வீட்டை நெருங்கிக் கொண்டிருக்கிறது. ஜான்ஸியின் வீட்டில் பேராசிரியரின் மோட்டார் சைக்கிள் நிற்க, இவரெப்படி இங்கே என்று நினைத்துக் கொண்டே வீட்டினுள் சென்றேன். வீட்டினுள் பஷீர்மா, காமாட்சி, ஒப்படம் மற்றும் பேராசிரியரும் அமர்ந்திருந்தனர். எல்லாரும் என்னை அதிசயமாகப் பார்த்தார்கள். “யாருமா நீ, என்ன வேண்டும் உனக்கு..”, என்று பேராசிரியர் என்னிடம் வினவினார். நான் பஷீர்மா அருகே சென்று, நான் தான் ராணி என்று நடந்தவற்றையெல்லாம் விவரித்தேன். “அப்பாடா….. யாரும் தூண்டித்துருவி கேள்வி கேட்கவில்லை, அனைவரும் என்னை நம்பிவிட்டனர்”. ஜான்ஸி, எங்கே என்று வினவினேன். அவள் குளித்துக் கொண்டிருக்கிறாள். இன்றைக்கு அவளுக்கு நிர்வாணpooஜை, என்று காமாட்சியக்கா சொன்னார்கள். “என்னது நிர்வாணpooஜையா? எங்கே ஜான்ஸி நான் அவளிடம் பேசுகிறேன்..” என்று சொல்லி குளியளறைக்குள் சென்றேன். அழகிய கிராப் தலையுடன், உடலெல்லாம் மஞ்சள் pooசி, தேகமெல்லாம் நீர்த்திவளைகளுடன் ஜான்ஸி குளித்துக் கொண்டிருக்கிறாள். எனது பார்வை ஜான்ஸியின் குஞ்சு இருக்குமிடத்திற்குச் சென்றது, பாவம் அது குஞ்சு போலவே மிகவும் சிறியதாக இருந்தது. 19 வயது மனிதனுக்கு, பிறந்த குழந்தையின் ஆணுறுப்ப்பு இருந்தால் அது குஞ்சு தானே. நான் ஜான்ஸி அருகே சென்றேன், அவள் என்னை யாரென்று வினவ, என்னைப்பற்றிய முழுவிவரத்தையும் சுறுக்கமாக kooறினேன். ஜான்ஸியின் பிஞ்சுக் குஞ்சை என் விரல்களால் ஆட்டி, அவளை கிச்சு கிச்சு மூட்டினேன். ஜான்ஸி தனது மார்புக்கு சோப்புப் போட்டுக் கொண்டிருந்தாள். ஜான்ஸியின் மார்பு மட்டும் இயற்கையாகவே பெண்ணைப் போன்று இருக்கும், அதில் மயங்கியே பேராசிரியர் இவளை காதலித்ததாகப் பலமுறை kooறியிருக்கிறாள். “ஏன் ஜான்ஸி நிர்வாணப்pooஜை பண்ண முடிவெடுத்த, ரொம்ப வலிக்கும் ஜான்ஸி, பெண்களின் தலைப்பிரசவம் kooட இந்தளவுக்கு வலிக்காது, பிளீஸ் பணம் ரெடியாகுற வரைக்கும் பொறுத்துக்கோ ஜான்ஸி, நம்ம உறுப்புமாற்று ஆபரேஷன் பண்ணி மாத்திக்கலாம்…” என்று எவ்வளவோ kooறினேன். அவள் செவிசாய்ப்பது போல் தெரியவில்லை. “எனக்குக் கிடைச்சிருக்கிற பொக்கிஷம் இந்தப் பேராசியர், எனக்கு இருக்கிற மார்பைப் பார்த்துத்தான் என்கிட்ட மயங்கி இருக்கார், பணம் ரெடியாகிற வரைக்கும் என்னால பொறுக்க முடியாது, ராணி..” என்று ஜான்ஸி kooறினாள். “அதனாலென்ன, பேராசிரியர் தான் நல்லவராச்சே, பொறுத்துக்கச் சொன்னா, பொறுத்துக்கப் போறார்..”, என்றேன். “இல்லம்மா, அவரப்பத்தி உனக்குத் தெரியாது, அவருக்கு பின்னாடி சொருகிறதக்காட்டிலும் முன்னாடி சொருகிறதுல தான் ஆசை அதிகம்… ஏற்கனவே, எங்kooட படிக்கிற பொண்ணு ஒருத்திய kooட்டிட்டு வந்து அடிக்கடி செய்றாரு…. எங்க என்ன மறந்திடுவாரோனு தான் இப்படி அவசரமா நிர்வாணpooஜை பண்ண ஒத்துக்கிட்டேன்…”, என்று என்னை கன்வின்ஸ் செய்தாள். நானும் அவள் உடம்புக்கு சோப்புப்போட்டு, அவள் உடம்பை தண்ணீரால் கழுவினேன். ஒரு அழகிய பாவாடையை மார்புவரை ஏற்றி கட்டிக்கொண்டாள். அவளை அழைத்துவந்து அனைவருக்கும் நடுவில் அமரவைத்தேன். எங்கள் யார் முகத்திலும் சந்தோஷமில்லை, மாறாக எதையோ ஏங்கித்தவிக்கும் சோகம் தான் தெரிந்தது. வீட்டின் கதவு தட்டப்படும் சத்தம் கேட்டு திறந்தேன், பம்பாயிலிருந்து வந்த ராசாயி என்ற “திருநங்கைகளின் ஆஸ்தான மருத்துவர்” ராசாயி அக்காவும் அருகில் ஒரு pooசாரியும் நிற்க, அவர்களை உள்ளே அழைத்தேன். ராசாயி அக்கா ஆறுமாதத்திற்கு ஒருமுறை தமிழ்நாட்டுக்கு வருவார். யாருக்காவது நிர்வாணpooஜை செய்யவேண்டுமென்றால் இலவசமாக செய்துதருவார். உடன் வரும் pooசாரிக்கு மட்டும் ஐநூறு ரூபாய் கொடுத்தால் போதும். நிர்வாணpooஜை செய்துகொள்ளும் பெண்ணுக்கு இரண்டு தூக்கமாத்திரைகளைக் கொடுத்து, குளோரோஃபார்ம் (அ) அனஸ்தீசியா ஊசி போடாமல், அந்த சிறிய ஆணுறுப்பை வெட்டிவிடுவது தான் நிர்வாணpooஜை. செய்யும்போதே பத்துக்கு இரண்டு பேர் இறந்துவிடுவார்கள் என்பது கொடுமை. “நாங்கள் வாழ்ந்தாலென்ன, செத்தாலென்ன, நாங்கள் தான் பழிக்கப்பட்ட ஜென்மம்” போலல்லவா நீங்கள் பாவிக்கிறீர்கள். எனது உடல்கள் நடுங்க ஆரம்பித்தது. ஜான்ஸி என் உடன்பிறவாச் சகோதரி. அவளுக்கு என்ன ஆகுமோ? ஏது ஆகுமோ என்ற பயத்தில் நான். தூக்கமாத்திரை சாப்பிட்ட பத்தாவது நிமிடத்தில் ஜான்ஸி மயக்கமுற்றாள். அனைவரும் அவளை கைத்தாங்கலாக அழைத்துச் சென்று, அருகிலிருக்கும் மரநாற்காலியில் அமரச் செய்தார்கள். ராசாயி அக்கா என்னை வெளியே போகச்சொன்னார்கள். நான் வெளியே வந்த அரைமணி நேரத்தில், ஜான்ஸியின் பெரிய அலறல் சத்தம் கேட்டது. kooடவே, நீங்களும் இதுபோல் எனக்கு அனுப்பலாமே!!!!!!!