ஓத்துக் புண்டைக்குள்ளே ஆழ ஆழமாக இறங்கிக்கொண்டே போகவும்

0
109

“நீங்க கவலையே படாதீங்க தம்பி…,” என்று திருவேங்கடம் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, அந்த அறைக்குள் மல்லிகைப்பவுடரின் வாசனையை நிரப்பியபடி, கீதா உள்ளே நுழைந்தாள். திருவேங்கடம் வெளியேறியதும், கதவு வெளியிலிருந்து சாத்தப்பட்டது. உள்பக்கத்திலிருந்து கீதாவே தாளிட்டபோது, சினிமாவிலே மட்டுமே பார்த்துப் பார்த்து பிரமித்துப் போக வைத்திருந்த அவளது பெரிய பிருஷ்டங்களைக் கண்டு கதிருக்கு, இது கனவோ என்று ஒரு எண்ணம் ஏற்பட்டது. வெயிலுக்கு அணியும்கண்ணாடியைக் கழட்டி, படுக்கைக்கருகிலேயிருந்த டீப்பாயின் மீது வைத்த கீதா, அவனைப் பார்த்து ஒரு சிறிய புன்னகையை உதிர்த்ததும், கதிருக்கு அவன் ஏற்கனவே போட்டிருந்த எல்லாத் திட்டங்களும் தவிடுபொடியாகி விட்டது புரிந்தது.அந்த பிரமிப்பிலிருந்து மீளவே அவனுக்கு சில நிமிடங்கள் பிடித்தன. பொள்ளாச்சியில் அடிக்கடி நடைபெறும் படப்பிடிப்புகளின் போது அவன் ஒரு சில நடிகர், நடிகைகளை ஓரளவு பக்கத்திலிருந்து பார்த்திருந்தாலும், இப்படி ஒரு சினிமா நடிகையை, மூச்சு படும் தூரத்தில், அதுவும் ஒரு தனியறையில்,அதுவும் வெளியேயும் உள்ளேயும் சாத்தப்பட்டிருந்த ஒரு படுக்கைஅறையில் சந்தித்த பிரமிப்பில் அவன் சிலை போலவே சற்று நேரம்அமர்ந்திருந்தான்.”சரியா ரெண்டு மணி நேரம்!” என்றபடி அவள் கூந்தலை அவிழ்க்கத் தொடங்கினாள். “ரெண்டு லட்சம் ரெடியாயிருக்கா?”கதிர் பதிலேதும் பேசாமல் சட்டையின் உள்பாக்கெட்டிலிருந்த இரண்டு ஆயிரம் ரூபாய் கட்டுகளை எடுத்து நீட்டினான்.அதைத் திருப்பித் திருப்பிப் பார்த்த கீதா,”ஓஹோ! நீங்க பொள்ளாச்சியா?” என்றாள்.”இல்லை. உடுமலைப்பேட்டை,” என்றான் கதிர்.”பின்னே நோட்டுக்கட்டிலே பேங்க் ஆ·ப் இந்தியா பொள்ளாச்சின்னு போட்டிருக்கு,” என்று கேட்டாள்.”நீங்க குஜராத்தியா?” என்று சற்றே குறும்பை வரவழைத்தபடி கேட்டான் கதிர்.”ஹலோ, நான் ஸ்ரீரங்கம்,” என்றாள் கீதா.”அப்புறம் ஏன் சூரத் புடவை கட்டியிருக்கீங்க?” என்று சிரித்தபடி கேட்டான் கதிர்.”அட, நல்லா பேசறீங்களே,” என்றபடி அவனருகில் அமர்ந்தாள். இந்த சிரிப்பையும், சிரிக்கும்போதுஜொலிக்கும் கண்களையும் பார்த்துத் தானே, வடிகட்டின கஞ்சனான ஒரு அப்பன்காரக் கவுண்டனை உருட்டிமிரட்டிப் பணம் பறித்து உடுமலைப்பேட்டையிலிருந்து சென்னைக்கு வந்து சேர்ந்திருக்கிறேன் என்று கதிர்எண்ணிக்கொண்டான்.”ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் உங்க மேலே கையே வைக்காம உங்களையே பார்த்திட்டிருக்கணும் போலத் தோணுது,”என்றான் கதிர். “உங்களைப் பார்த்ததும் என்னென்னமோ செய்யணுமுன்னு நான் திட்டம் போட்டிருந்தேன்.ஆனா, நீங்க உள்ளே வந்ததும், உங்களைப் பார்த்ததும் எனக்கு எல்லாமே மறந்து போயிருச்சு!””உங்களுக்கு என்ன வயசு இப்ப?” என்று குறுகுறுத்த பார்வையுடன் அவனையே ஊடுருவியபடி கேட்டாள்.”பதினெட்டு,” என்றன் கதிர்.”இதான் ·பர்ஸ்ட் டைமா?” என்றாள் கீதா.”நீங்க வேறே, உடுமலைப்பேட்டை, பொள்ளாச்சி, அவினாசின்னு நான் போகாத ஊரில்லீங்க,” என்று சற்றுபெருமிதத்தோடு சொன்னான் கதிர்.