Tamil Sex Stories செல்லமே

Tamil Sex Stories “என் செல்லமே! Tamil Kamakathaikal உன்னோடது இவ்வளவு பெருசாயிருக்குமுன்னு இதுவரைக்கும் அம்மாக்குத் தெரியாமப் போயிடுச்சேடா ராஜா!Tamil Sex Stories உம்ம்ம்ம்ம்! குத்துடா என் தங்கம்! அம்மாவைக் குத்துடா என் சிங்கக்குட்டி!” கைகள் நடுங்கப் பிடித்துக் கொண்டிருந்த அந்தப் பழுப்பேறிய புத்தகத்தின் வரிகளைப் படிக்கப் படிக்க லலிதாவின் கண்களில் பளபளப்பு அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தது. தாய்க்கும் மகனுக்கு இடையிலான தகாத உறவு குறித்த கதை அது.
“ஹும்ம்ம்! உள்ளே போகுதேடா! யப்பா, எவ்ளோ பெருசுடா உன்னுது? அம்மா அதை எப்படி இறுக்கிப் பிடிச்சு வச்சிருக்கேன் பார்த்தியாடா செல்லம்?” உயிரோடு இருக்கிறானா இல்லையா என்று கூடத் தெரியாத கணவனின் உடமைகள் இருந்த அறையில், ஒரு மார்கழி இரவில் கம்பளி தேட வந்தவளின் கண்களில், அவன் இளமைப்பருவத்தில் வாசிப்பதற்கென்று வாங்கிச் சேகரித்து வைத்திருந்த காமக்கதைப் புத்தகங்கள் அகப்பட்டு விட்டன.
உடனடியாக அங்கேயே அதைப் படிக்கத்தொடங்கி விட்டாள். படிக்கப் படிக்க அவளுக்கு மூர்ச்சையே வந்துவிடும் போலிருந்தது.
இப்படியொரு அப்பட்டமான, ஆபாசமான புத்தகத்தை அவள் அதுவரை படித்ததில்லை. “ஐயோ! உள்ளே முழுசாப் போயிருச்சுடா! உவ்வ்வ்! அம்மாவுக்குள்ளே முழுசா…! குத்துடா மகனே! அம்மாவைக் குத்துடா! ஆசைதீரக் குத்துடா..” வலுக்கட்டாயமாக லலிதா மேற்கொண்டு வாசிப்பதை நிறுத்தினாள். கண்களை மூடியபடி ஒரு நிமிடம் தனது உடலில் ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த வெப்பத்தை அளவிட்டுப்பார்த்தாள். மறுக்க முடியாத அளவுக்கு, தொடைகளுக்கு நடுவே கைகளை வைத்துப் பார்க்கவும் அவசியமேயில்லாத அளவுக்கு, எழுச்சியில் துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்த அவளது கூதியின் குறுகுறுப்பு அளவை மீறியிருந்தது. நாடி நரம்புகளை உசுப்பிவிட்ட அந்தப் புத்தகத்தை எடுத்துக்கொண்டு குளியலறைக்குள் சென்று தாளிட்டுக்கொண்டாள் லலிதா. விளக்கைப்போட்டு விட்டு சுவற்றில் பதித்திருந்த கண்ணாடியில் தன்னை ஒருமுறை பார்த்துக்கொண்டாள். முப்பத்தி ஆறு வயதான அவளுக்கு இந்தப் புத்தகம் ஒரு பெருத்த அபாயம்- அவளுக்கும் பதினெட்டு வயதில் ஒரு மகன் இருந்தான். தனக்கு 36 வயது என்று நம்ப மாட்டார்கள் என்பது லலிதாவுக்கும் தெரியும்.
அகன்றகண்கள் அழகூட்டிய அவளது வட்டமுகத்திற்கு அடர்த்தியான கருங்கூந்தல் அழகு சேர்த்துக்கொண்டிருந்தது. சற்றே முதிர்ந்துபோயிருந்த இதழ்களின் ஓரங்களில் சிறிய சுருக்கங்கள் இருப்பினும், அவள் தன்னை இருபத்தி ஐந்து வயதுப்பெண்மணி என்று துணிவாகச் சொல்லிக்கொள்ள முடியும். கண்ணாடியில் தெரிந்த தனது பிம்பத்தைப் பார்த்தபோது, தான் அணிந்து கொண்டிருந்த மெல்லிய நைட்டியும், அதற்குள் ஒளிந்து கொண்டிருந்த வாளிப்பான தேகமும் தெரிந்தது. இன்னும் அகலமடையாத இடுப்பு, செழிப்பான குண்டிக்கோளங்கள், உடலின் அளவுக்கு சற்றே அதிக அளவிலான கனமுலைகள். அவள் மட்டும் பிரா அணிந்து கொள்ளாமல் போனால், முனிவர்களின் சுண்ணியும் முறைத்துக்கொண்டு எழும்பி நின்று விடும். இப்படியொரு மெல்லிய உடையை அவள் அணிந்து கொள்ள வேண்டிய அவசியம்? இரண்டு படுக்கையறைகள் மட்டுமே கொண்ட அந்த வீட்டில் அப்போது அவளுடன் வசித்துக்கொண்டிருந்தது
அவளது ஒரே மகன் மனோ மட்டுமே! ஆனால், இந்த நைட்டியில் அவன் அவளை இதுவரை பார்த்திருக்க வாய்ப்பிலை. ஆனால், ஒருவேளை பார்த்து விட்டால்…? அவளது நைட்டிவழியாக அவளது பருத்த முலைகள் அப்பட்டமாகத் தெரிந்து கொண்டிருந்தன. தனது காம்புகளின் வடிவத்தையும் வண்ணத்தையும் அவளால் காண முடிந்தது. இவற்றை மனோ பார்த்திருந்தால் என்ன நினைத்திருப்பான்? தான் மகனை வசியப்படுத்த முயல்கிறோமோ என்று முதல்முதலாக லலிதா யோசித்தாள். நடுநிசியில் வீடு நிசப்தமாக இருந்தது. மனோ இன்னும் வீடுதிரும்பவில்லை. வழக்கம்போல வெளியே சென்றிருந்த மகன், வழக்கம்போல எவளையாவது புரட்டியெடுத்துக்கொண்டிருக்கலாம். அவனுக்கு அழகு இருப்பதுபோலவே, அவனது உறுப்பும் அவன் அப்பாவுடையது போலவே இருக்குமா? நீளமாக, பருமனாக…? லலிதா புத்தகத்தை மீண்டும் சில பக்கங்கள் புரட்டிப் படித்தாள். “ஊஹ்ஹ்ஹ்! என்னை சூத்துலே போடுடா! பாரு என்னோட சூத்து உன் பூலுக்கு எவ்வளவு டைட்டா இருக்குதுன்னு! கண்ணு, அம்மாவை சூத்துலே குத்துடா! அதுக்குள்ளே ஊத்திடுடா ராஜா.” லலிதா மீண்டும் புத்தகத்தை மூடினாள்.
இப்போது அவளது உணர்ச்சிகள் தீவிரமடைந்திருந்தன. விடைத்துப்போயிருந்த அவளது காம்புகள் நைட்டியைக் கிழித்து வெளியேறும் போலிருந்தது. குறுகுறுத்திருந்த அவளது புழை ஒழுகத் தொடங்கியிருந்தது. மேற்கத்திய பாணி டாய்லட்டின் மீது அமர்ந்தவள், தன்னையறியாமல் நைட்டியைத் தூக்கிவிட்டுக்கொண்டாள். மென்மையாக முனகியபடி, தனது தொடைகளை விரித்துக்கொண்டாள். அவளது விரல்கள் உப்பியிருந்த அவளது கூதியுதடுகளைப் பிரித்து,அதன் மீது படர்ந்திருந்த மயிரை ஊடுருவியபடி, இன்னும் இறுக்கமாகவே இருந்த புழைக்குள்ளே நுழைந்தன. ஒரு கையில் புத்தகத்தை வைத்துக்கொண்டு, லலிதா தனது புழையைத் தனது விரல்களாலேயே ஓக்கத் தொடங்கினாள். “ஓளுடா!” வேகமாக வாசித்தவாறே, துணிச்சலாக, தயக்கமின்றி லலிதா மகன் மனோவின் பூலை மனதில் கற்பனை செய்த லலிதா தான் கேட்க விரும்பிய கேள்வியையும் முணுமுணுத்தாள். “மனோ, உனக்கு உங்கம்மாவை ஓக்கணுமாடா? அம்மாவுக்கு உன்னை ஓக்கணுண்டா…வாடா…இந்தப் புத்தகத்திலே அந்தப் பையன் அவனோட அம்மாவைப் பண்ணுற மாதிரியே என்னையும் பண்ணு…ஓத்துடுடா உங்கம்மாவை…” ஒரு நிமிடம் கூடத் தாக்குப்பிடிக்க முடியாமல் லலிதா, உடல்குலுங்கி நரம்புகள் முறுக்கேறி இன்பப்பெருக்கை அடைந்தாள். அவளது கொழுத்த முலைகள் குலுங்கின.
அவளது விரல்கள் புழைக்குள்ளே சுருங்கி விரியும் தசைகளின் அதிர்வுகளை உணர்ந்தன. அவள் எழுந்தபோது குளியலறை முழுக்க அவளது திரவத்தின் வாசம் அடித்தது. புத்தகத்தை எங்கிருந்து எடுத்தாளோ, அங்கேயே வைத்தாள். மறுநாள் அரக்கப் பரக்க எழுந்து கொள்ளவேண்டிய அவசரமில்லை. இருந்தாலும் விளக்குகளை அணைத்து விட்டுப் படுக்கையில் சாய்ந்தாள் லலிதா. தனக்குத் தீடீரென்று ஏற்பட்டிருக்கிற இந்தக் காமவேட்கை குறித்து அவள் யோசித்தாள். கணவன் கைவிட்டுச் சென்றதிலிருந்து உடலுறவை அனுபவித்திராததால், இயல்பாகவே மிகுந்த கிளர்ச்சிக்கு உட்படுகிற அவளுக்கு அடுத்து என்ன செய்வது என்று புரியவில்லை. பிரகாஷுக்கும் அவளுக்கும் கருத்து வேற்றுமை ஏற்பட்டிருந்த நாட்களில் கூட, ஒரு நாளைக்குப் பலமுறை அவனிடம் ஓள்வாங்கியிருந்தாள் அவள். ஆனால், வாய்ப்புக் கிடைத்தால் அவள் மீது பாய்வதற்குப் பலர் காத்திருந்தனர் என்பதை அவள் அறிந்திருந்தாள். இன்னும் வடிவுகுலையாத தனது உடலின் வனப்பை எண்ணி அவள் இருட்டில் புன்னகைத்தாள். தன்னைப் பார்க்கிறவன் எவனும் மயங்கலாம் என்றபோதிலும், அவள் மயங்குகிறாற்போல எவனையும் அவள் சந்தித்திருக்கவில்லை. பிரகாஷுக்குப் பிறகு, அவள் இப்போது எவனுக்காவது தனது உடலைத் தரத் தயாராயிருந்தாள் என்றால், அது மகன் மனோ மட்டுமே! இருட்டிலிருந்தபோதும், தான் வெட்கப்படுவதை லலிதா உணர்ந்தாள். மறுக்க முடியாது.
மனோ வாலிபனானதிலிருந்து, முதல் முதலாக அவனது எழுச்சிக் கூடாரத்தைப் பார்த்ததிலிருந்து, இளமையின் முறுக்கோடிருந்த மகனின் சுண்ணியை ஊம்பவும், அதனால் ஓள்வாங்கவும் அவள் துடித்துக் கொண்டிருந்தாள். புரண்டு படுத்த லலிதா, வேண்டுமென்றே தனது புழையில் மீண்டும் விரல் போட்டுக்கொண்டாள். சினேகிதி காவேரி எப்படிச் சமாளித்துக்கொண்டிருக்கிறாள்? அவளும் அவளது மகன் சுரேஷ் குறித்து இது போன்ற வைத்திருப்பாளோ? 38 வயதுக்காரியான காவேரி, லலிதாவைப் போலவே நல்ல அழகும் உடல்வாகும் வாய்த்தவள்; அதே தெருவில் வசிக்கிற விதவை; துணையாக அவளுக்கும் சுரேஷ் என்ற ஒரே ஒரு மகன். லலிதாவும் காவேரியும் நெருங்கிய சினேகிதிகளாக இருந்தனர். பலமுறை பார்த்தபோதெல்லாம் சுரேஷ் எவ்வளவு அழகான வாலிபன் என்று லலிதா வியந்திருக்கிறாள். மீண்டும் விரலால் தன் புழையை ஓத்தபடியே, லலிதா தன் சினேகிதி எப்படித் தனது வேட்கையை சமாளித்துக் கொண்டிருப்பாள் என்று எண்ணத் தொடங்கினாள். இருபத்தி நான்கு மணிநேரம் கழித்து, தொலைக்காட்சிப் பெட்டியின் முன் லலிதா அமர்ந்திருந்தாள். அவளது கண்கள் திரையை விடவும் கடியாரத்தையே அடிக்கடி பார்த்துக்கொண்டிருந்தன. Tamil Sex Stories
மனோ எப்போது வருவான்? அது வார இறுதியல்ல என்றபோதிலும், தோளுக்கு மேல் வளர்ந்த பிள்ளையைக் கட்டுப்படுத்த விரும்பாமல் அவனுக்கு லலிதா முழுசுதந்திரம் அளித்திருந்தாள். மனோ கட்டுமஸ்தான் இளைஞன் என்பதால், தன்னைக் காப்பாற்றிக்கொள்ள அவனுக்குத் தெரியும். அவனுக்காகத் தான் ஏன் காத்துக்கொண்டிருக்கிறோம் என்பதை அறிந்த லலிதாவுக்கு பரபரப்பும் வெட்கமும் கலந்திருந்தது. அவள் அவனைத் தன்வசப்படுத்த விரும்பினாள். நேரடியாகத் தெரிவிக்காமல், அவனோடு எதுகுறித்தாவது பேச்சை ஆரம்பித்து, சுற்றி வளைத்து சம்பாசனையை ஓளில் கொண்டு நிறுத்தி விட வேண்டும் என்று அவள் முடிவு செய்திருந்தாள். தொலைக்காட்சிப்பெட்டியிலிருந்து வந்த ஒளியைத் தவிர, அறை இருண்டிருந்தது. ஒரு முறை கவனமாகத் தேர்வு செய்து அணிந்து கொண்டிருந்த உடைகளைச் சரிபார்த்துக்கொண்டாள் லலிதா. சர்வசாதாரணமாக அவள் வீட்டில் தனியாக இருக்கும்போது, வேலை செய்ய வசதியாக வெறும் பெட்டிக்கோட்டும், பிளவுசுமாக இருப்பது போலத் தான் அப்போதும் இருந்தாள் என்றபோதிலும், வேண்டுமென்றே அவள் பிரா அணிந்திருக்கவில்லை. அதன் காரணமாக அவளது முலைகள் பிளவுஸின் வழியாகப் பிதுங்கிக்கொண்டு வர முயல்வது போலத் தென்பட்டன. கழுத்துப் பகுதியை இறக்கமாகத் தைத்திருந்ததால், அவளது ஆழமான மார்புப்பிளவு கவர்ச்சியாகத் தென்பட்டுக்கொண்டிருந்தது.
இறுக்கமான பேன்ட்டீஸ் அவளது குண்டிக்கோளங்களையும், கூதிமேட்டையும் அழுத்தியபடியிருந்தது. மனோ கூர்ந்து கவனித்தால் அவளது கூதிப்பிளவை அவனால் கண்டு கொள்ள முடியும். மெத்துமெத்தென்றிருந்த சோபாவில் நெளிந்தபடி, லலிதா தனது நீளமான கால்களை அகற்றியபடி, குறுகுறுத்துக்கொண்டிருந்த தனது கூதியைத் தேய்த்து விட்டுக்கொள்ளத் தொடங்கினாள். காமவேட்கையின் உச்சதில் அவள் கொந்தளித்திருந்தாள். உடனடியாக அவளுக்குத் தனது புழையில் சொருகிக்கொள்ள ஒரு பூல் தேவைப்பட்டது. அந்த நேரம், தன்னிடமிருந்த இன்னோர் சாவியை உபயோகித்துக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்த மனோ, மளார் என்று கதவை அறைந்து சாத்தினான். ஓரக்கண்ணால் மகனைப் பார்த்த லலிதாவுக்கு அவன் மிகுந்த கோபத்திலிருக்கிறான் என்பதை மட்டும் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. “மனோ! குத்துக்கல்லாட்டம் நானொருத்தி உட்கார்ந்துக்கிட்டிருக்கேன்!” “ஹாய் அம்மா,” மனோ முணுமுணுத்தான். “என்ன வரும்போதே புயல்மாதிரி வர்றே?” என்று சோபாவைத் தட்டினாள் லலிதா.
“இங்கே உட்காரு! கொஞ்ச நேரம் டி.வி.பாரு! ரிலாக்ஸ் பண்ணு!!” “ஐயே, சுத்த போர்,” என்று பதிலளித்தான் மனோ. “மனோ!” லலிதாவின் குரலில் கண்டிப்பு இருந்தது. “சொன்னாக் கேளு! பக்கத்துலே வந்து உட்காரு! என்ன பிரச்சினைன்னு சொல்லு!” டி.வியின் வெளிச்சத்தில் மனோ கட்டுமஸ்தான கண்ணுக்கழகான வாலிபனாகத் தெரிந்தான். வெளியே செல்வதற்கு முன்பு உடைகளைத் தேர்வு செய்ய நிறைய நேரம் செலவழித்திருந்தான் என்பதை அவள் கவனித்திருந்தாள். அவன் கோபமாகத் திரும்பியிருந்தாலும், அவனது பேண்ட்டில் இன்னும் எழுச்சியின் வீக்கம் மிச்சமிருப்பதையும் அவளது குறும்புக்கண்கள் கண்டுபிடித்தன. “மனோ! கண்ணாடியிலே உன் மூஞ்சியைப் பாரு! அழுதவன் மாதிரி இருக்கே!” “யாரு நானா?” மனோ சிரித்தான். “அழற வயசா எனக்கு?” சோபாவில் லலிதாவின் அருகே தொப்பென்று அமர்ந்து கைகளைக் கட்டிக்கொண்டான் மனோ. “எனக்கு வெறுப்பாயிருக்கும்மா! அந்தக் கூறுகெட்ட கூதிமவ இருக்காளே…,” மனோ பற்களை நறநறவென்று கடித்தான். கெட்டவார்த்தை பேசாதே என்று அவனைக் கடிந்து கொள்ளலாமா என்று லலிதாவுக்கு ஒரு கணம் தோன்றினாலும், உள்ளுக்குள் அவன் எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு கெட்ட வார்த்தைகளை உபயோகிக்கிறானோ, அவ்வளவுக்கு அவ்வளவு தனது திட்டமும் விரைந்து நிறைவேறும் என்று புரிந்தது.
எனவே… “எவளோட கூதியைப் பத்திச் சொல்லுறே?” என்று வேண்டுமென்றே அவன் சொன்ன வார்த்தையையே உபயோகித்தாள் லலிதா. “இன்னிக்குப் பார்க்கப்போனேனே, பிந்து!,” என்று சலித்துக்கொண்டான் மனோ. “சரியான அலப்பறை.” “பிந்துவா? நல்ல பொண்ணுன்னு சொன்னே?” என்று கேட்டபடி, லலிதா சற்றே ஒருக்களித்து மகனின் தலைமயிரைக் கோதினாள். “அதான் பிரச்சினையே!” என்று தர்மசங்கடத்தோடு பேசினான் மனோ. “சில விஷயங்களை அம்மா கிட்டே சொல்ல முடியாதும்மா.” “உங்கம்மாவும் பொம்பிளைதாண்டா,” என்று சிரித்தாள் லலிதா. “நான் ஒண்ணும் அப்செட் ஆக மாட்டேன். என்ன நடந்ததுன்னு சொன்னாத் தானே தெரியும்?” “அவ மாட்டேன்னுட்டாம்மா,” என்று நெளிந்தவாறே சொன்னான் மனோ. “எதுக்கு?” லலிதா ஒன்றும் புரியாதவள் போல் சீண்டினாள். “அதாம்மா! ஜாலியா இருக்கலாமுன்னா தப்புன்னு சொல்லிட்டா..” தனது பருத்த முலைகள் நைட்டியின் கீழே விம்மிப்புடைக்க, லலிதா இழுத்து இழுத்து மூச்சு விடத் தொடங்கினாள். ஒரு கணம் முகம் தெரியாத எவளோ ஒரு பெண்ணின் புழைக்குள் மகன் தனது பூலை வலுக்கட்டாயமாகத் திணிக்க முயல்வது போல ஒரு காட்சி மின்னல் போல அவளது கண்முன்பு ஓடியது. “ஓ! செக்ஸ் வச்சுக்க மாட்டேங்கிறாளா?” லலிதா தழைந்த குரலில் கேட்டாள். “நம்மூர்ப் பொண்ணுங்கெல்லாம் அவ்வளவு சீக்கிரம் கொடுக்க மாட்டாங்கடா!” மனோ திரும்பி லலிதாவை ஏறிட்டான். அவனது பார்வை இறங்கி அவளது வாளிப்பான உடலழகை நோட்டமிட்டது. அதைக் கவனித்த லலிதாவுக்கு இதயம்படபடக்க, கூதி குறுகுறுக்க, மகனின் எழுச்சி மீண்டும் உயிர்கொள்வதை அவளால் காண முடிந்தது. “நீ சொல்றதும் சரிதான்,” என்ற மனோ,”அதில்லேம்மா பிரச்சினை! வந்து…ஆரம்பத்திலே எதுவுமே சொல்லாம இருந்திட்டு…திடீர்னு….எப்படிச் சொல்றதும்மா…முதல்லேயே வேண்டாமுன்னு சொல்லித் தொலைச்சிருக்கலாமே…? இப்போ…சே! அதுதான் பிரச்சினை..” “ஓஹோ! உசுப்பேத்தி விட்டுட்டாளா?” என்று கேட்டபடியே லலிதா நெருங்கி அமர்ந்து கொள்ள, அவளது தொடை மனோவின் தொடையோடு உராய்ந்தது. மனோவின் கண்கள் தாழ்ந்தபோது அவனால் மெல்லிய நைட்டியில் அம்மாவின் கூதியின் உப்பலையும் பிளவையும் அரைகுறையாகக் காண முடிந்தது. Tamil Sex Stories
அதே நேரத்தில் ஒவ்வொரு நொடியும் வீரியத்தில் வீங்கிக்கொண்டே போன மகனின் பூலின் எழுச்சியைப் பார்த்து லலிதா ஆச்சரியத்தில் ஆழ்ந்திருந்தாள். “ஆமா, ரொம்பவே உசுப்பேத்திட்டா! அவளை அங்கங்கே, உனக்குப் புரியுமே அம்மா, தொட்டு விளையாட வுட்டுட்டு முக்கியமான கட்டத்துக்கு வந்ததும் காலை இறுக்கிக்கிட்டு மாட்டேன்னுட்டா! காருக்குப் பின்னாடி மூணு மணிநேரம் வெளையாடிட்டு…கடைசியிலே கடுப்போட ஒண்ணும் பண்ணாம திரும்பி வந்திருக்கேன்.” என்றான் மனோ. “தெரியது,” என்றாள் லலிதா. “அதான் என் புள்ளையோட பேண்ட் மேலே இவ்வளவு பெருசா வீங்கியிருக்கா?” மனோ கூச்சத்தோடு குனிந்தவன்,தனது எழுச்சியின் பிரம்மாண்டத்தைப் பார்த்து நெளிந்தான்.
மகனின் உறுப்பு எழுச்சியடைந்திருப்பதைப் பற்றிக் குறிப்பிட்டதொன்றும் மகாபாவமல்ல என்பது போல, லலிதா தொடர்ந்து அவனது தலையைக் கோதிக்கொடுத்தாள். “பாவம் என் புள்ளே,” என்றாள் லலிதா.”கடவுளே, அதைப் பார்த்தா ஒரு முழம் நீளம் இருக்கும்போலிருக்கே! போதாக்குறைக்கு இன்னிக்கு நீ அம்மாவைப் பார்க்கிற விதம்…..” மனோ கூச்சத்தோடு தனது கண்களை அம்மாவின் தொடைகளுக்கு இடையிலிருந்து விலக்கி நிமிர்ந்து அவளது முகத்தை ஏறிட்டான். அதற்குள் அவனது பூலின் எழுச்சி கடப்பாரை போல இறுக்கமாகவும் நீளமாகவும் ஆகி விட்டிருந்தது. “மனோ, இத்தோட உன்னை அலைக்கழிக்க விடக்கூடாது. இவ்வளவு பெரிய வஸ்துவை வச்சுக்கிட்டு உன்னாலே தூங்கவே முடியாது.” இதற்கு மேலும் தன்னைக் கட்டுப்படுத்திக்கொள்ள அவசியமில்லை என்பது போல, லலிதா மகனின் எழுச்சிக்கூடாரத்தை தனது உள்ளங்கையால் வருடினாள். அவளது விரல்கள் தனது எழுச்சியை வளைத்துப்பிடித்து அழுத்தியதும் மனோ இழுத்து மூச்சு விட்டான். “அம்..அம்ம்மா!” “ரொம்பவே பெருசா, ரொம்பவே விறைப்பாயிருக்குடா..,” என்று கிசுகிசுத்தவாறே, சோபாவிலிருந்து லலிதா கீழிறங்கி, மகனின் இரண்டு கால்களுக்கும் நடுவில் மண்டியிட்டாள். “நீ ரொம்ப அவஸ்தைப்படப்போறே போலிருக்கு,” என்றாள் லலிதா.
“அம்மா ஏதாவது பண்ணினாத் தான் உன்னாலே தூங்க முடியும்.” நடுங்கும் விரல்களால் மகனின் பேண்ட் ஜிப்பை லலிதா இறக்கினாள். தனது பேண்ட்டை அம்மா கழற்ற, மனோ சிலையாய்ச் சமைந்தவன் போல உட்கார்ந்திருந்தான். அதைத் தொடர்ந்து அவனது ஜட்டியும் உருவப்பட்டுத் தரையில் சுருண்டு விழுந்தது. “என் ராஜா! உன்னோடது ரொம்ம்ம்பப் பெருசு!” லலிதா மகனின் பூலின் அழகைக் கண்களால் பருகினாள். அவள் கற்பனை செய்திருந்ததை விடவும் அது பிரம்மாண்டமாக இருந்தது. பருமனாக, நீளமாக அடித்தளத்தில் பெரிய கொட்டைகள் வீங்கியிருக்க, அவனது சுண்ணி குத்திட்டு நின்றது. “என் குழந்தையோட தடி எவ்வளவு பெருசு!” லலிதா இரண்டு கைகளாலும் மகனின் சுண்ணியைப் பற்றி வளைத்தபோது, அவளது முட்டிக்கு மேலே இன்னும் ஓர் ஏழு அங்குலத்துக்கு மனோவின் சுண்ணி உயரமாக நின்றது. அதன் தலைப்பகுதி தண்டைவிடவும் உருண்டையாக, பெரியதாகக் காணப்பட்டது. அதன் சின்னஞ்சிறிய பிளவிலிருந்து அடக்க மாட்டாமல் ஆரம்ப எழுச்சியின் அறிகுறிகளாய் வெள்ளை முத்துக்கள் வெளிவந்து கொண்டிருந்தன. “என் செல்லத்தை நான் ஊம்பி விடட்டுமா?” லலிதா மகனின் சுண்ணியை வைத்த கண் வாங்காமல் கேட்டாள்.
“என் மனோவுக்கு அம்மா வாயிலே வச்சு உறிஞ்சினாப் புடிக்குமா?” “அம்ம்..அம்ம்மா!” அதிர்ச்சியுற்ற மனோவால் அசையவும் முடியவில்லை. “என்னாலே…நம்ப முடியலேம்மா…” “நம்பணும்,” என்று சிரித்தாள் லலிதா. “என் புள்ளை மேலே எனக்கு அவ்வளவு ஆசை.” குனிந்து கொண்டு, மனோவின் சுண்ணியின் நுனி மீது தனது உதடுகளை வைத்து அழுத்தினாள். அடுத்த கணமே அவளது புழைக்குள்ளே ஒரு பூகம்பத்துக்கான அறிகுறிகள் தென்பட்டன. மகனின் முதல் எழுச்சியின் துளிகளை அவளது இதழ்கள் மோப்பம் பிடித்து, அவளது நாக்கில் அதன் ருசி புலப்பட்டதும் அவளது புழை துடித்தது. “ஓஹ்ஹ்!” மனோவின் சுண்ணி மேலும் இறுகி நீண்டது. உடலை நெளித்தபடி அவன் சோபாவில் கண்களை ஒரு கணம் மூடியபடி சாய்ந்தான். “அம்மா! ரொம்ப நல்லாயிருக்கும்மா!” லலிதா, தனது இதழ்களால் அவனது சுண்ணியின் தலை மற்றும் தண்டை வருடியபடியே, மகனின் சுண்ணியை மெதுவாக ஆனால் அழுத்தமாகக் குலுக்கி விடத்தொடங்கினாள். தன் வாழ்க்கையில் பார்த்தவை அனைத்திலும் மகனின் சுண்ணியே மிகப்பெரியது என்பதை அவள் புரிந்து கொண்டாள். அதை ஊம்பிவிடுவதற்காக அவள் துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தாள். மகனின் சுண்ணியிலிருந்து வெளிப்படப்போகும் வெள்ளைத்திரவம் தனது தொண்டைக்குள் இறங்கிவிடவேண்டும் என்று அவள் பொறுமையிழந்து ஆசைப்பட்டிருந்தாள். Tamil Sex Stories
பளபளத்துக்கொண்டிருந்த மகனின் சுண்ணித்தலையின் மீது தனது இதழ்களை அழுத்தி, இரண்டு கைகளாலும் அவனது தண்டை அழுத்தியபடி, லலிதா மெதுவாக தனது வாயைத் திறந்தாள். மகனின் சுண்ணியை வாய்க்குள்ளே இழுத்துக்கொள்ளும்போது, வேண்டுமென்றே அவனுக்குக் கிளர்ச்சியூட்டும் விதமாக அவள் வினோதமாக முனகினாள். “ஓ, அம்ம்ம்மா!” மனோவின் முகத்தில் மகிழ்ச்சியின் மூலாம் பூசப்பட்டிருந்தது. அம்மா தனது சுண்ணியை ஆசையோடு ஊம்பத்தொடங்கியிருப்பதை அவன் ஆர்வத்தோடு கவனித்தான். “அப்படித்தான்…அப்படித்தான்..பண்ணும்மா…ப்ளீஸ்..பண்ணும்மா…” மகனை ஊம்பிவிட வேண்டும் என்று தனக்கு ஏற்பட்டிருந்த ஆவல் காரணமாக, லலிதா அவனது சுண்ணியை தொண்டைக்குழி வரைக்கும் உள்ளே இழுத்து வைத்துக்கொண்டிருந்தாள்; ஏறக்குறைய மூச்சுத் திண்றுகிற அளவுக்கு! ஆனால், உள்ளே போனதில் ஒரு அங்குலத்தையும் வெளியே விட விரும்பாதவளாக, அவள் போராடியபடியே தொடர்ந்து மகனின் சுண்ணியைச் சுவைக்கத் தொடங்கினாள்.
அம்மா மகனின் சுண்ணியை ஊம்பிக்கொண்டிருந்த சத்தம் அந்த அறையை நிரப்பியது. அவளது வாயின் உட்புறங்களோடு மகனின் சுண்ணியில் புடைத்துக்கொண்டிருந்த நரம்புகள் உரசின. ஒரு ஆணை எப்படி ஊம்பி மகிழ்விப்பது என்பதை அவள் கணவனோடு வாழ்ந்த காலத்தில் கற்றுக்கொண்டிருந்தாள் என்பதால், கன்னத்தை உள்ளிழுத்தும் உப்பவைத்தும் அவள் கச்சிதமாக மகனின் சுண்ணியை மகிழ்வித்துக்கொண்டிருந்தாள். ஊம்ப ஊம்ப, தனது கூதி குறுகுறுத்துக்கொண்டேயிருக்க, மகனின் பூலிலிருந்தும் கொட்டையிலிருந்தும் வெளிப்பட்ட ஆண்மையின் வாசத்தை முகர்ந்தவாறே அவள் கண்களை மூடிக்கொண்டாள். சற்றே மயிர் படர்ந்திருந்த மகனின் தொடைகளை வருடியவாறே சென்ற அவளது விரல்கள் மகனின் கொட்டைகளைப் பிடித்து மென்மையாக வருடி அமுக்கி விட்டன. மனோவின் சுண்ணியோ ஒவ்வொரு நொடியும் வீங்கி வீங்கி நீண்டு கொண்டே போனது. அம்மாவின் தலைக்குப் பின்னால் கைவைத்து இறுக்கி இழுத்தவன், அவளது அடர்த்தியான கூந்தலை அளையத் தொடங்கினான். பிறகு, அவன் சோபாவில் அமர்ந்தவாறே தனது இடுப்பை முன்னும் பின்னும் அசைத்து அசைத்து அம்மாவின் வாய்க்குள்ளே தனது சுண்ணியைத் தள்ளத் தொடங்கினான்.
“ஊம்பும்மா…நல்லா ஊம்பு….” லலிதாவின் ஊம்பலின் ஒலிகள் இப்போது உரக்க உரக்கக் கேட்டுக்கொண்டிருக்க, அவளது உடல் சுயகட்டுப்பாட்டை இழந்து இயங்கிக்கொண்டிருந்தது.
அவள் தனது தலையை இன்னும் தாழ்த்திக்கொள்ள, மகனின் சுண்ணியின் மேலும் ஓரிரெண்டு அங்குலங்கள் அவளது தொண்டைக்குள்ளே இறங்கின. அவளது நாக்கு வெறிவந்தது போல மகனின் சுண்ணித்தண்டை சுற்றிச் சுற்றி வருடிக்கொடுத்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது முட்டி இப்போது மகனின் சுண்ணியைச் சுற்றி இன்னும் இறுகியிருக்க, அவள் அதை வேகவேகமாகக் குலுக்கியபடியே ஊம்பத்தொடங்கினாள். “வந்திருச்சும்மா…வந்திருச்சும்மா…” மனோ குலுங்கி அதிர்ந்து சோபாவின் மீது கையாலாகாமல் துள்ளியபடி அம்மாவின் முகத்தின் மீது இடுப்பால் மோதினான்.
ஊம்பு..ஊம்பும்மா…இன்னும்…இன்னும் ஊம்பு….” லலிதாவின் புழையிலிருந்து வெண்ணை உருகி நெய்வழிவது போலாகியிருக்க, மகனின் விந்துவை ருசி பார்க்க அவள் அலைபாய்ந்து கொண்டிருந்தாள். அவனது சுண்ணியை எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு இறுக்கிக் குலுக்கினாள். அவளது திணறல்களும் முனகல்களும் முன்னை விட உரக்கக் கேட்கத் தொடங்கியிருந்தன. அவளது விரல்கள் மகனின் கொட்டைகளை இறுக்கி அமுக்கிக்கொண்டிருந்தன. “அவ்வளவு தான்..இதோ..அம்மா..இதோ….” மனோவின் உடல் இறுகி முறுக்கிக்கொள்ள அவன் சோபாவின் மீது சரிந்தான். லலிதாவின் தொண்டையில் மகனின் சுண்ணி அசுரவளர்ச்சியும் மிருகவலுவும் பெற்றிருக்க, அது பட்டென்று வீறுகொண்டு பீறிட்டுக் கிளம்பியது. அதிலிருந்து கிளம்பிய விந்துவெள்ளம் லலிதாவின் தொண்டைக்குழியைத் தொடுமுன்னரே, லலிதாவின் புழையிலிருந்து இன்பவெள்ளம் பாயத்தொடங்கியிருந்தது. அவளது நாக்கை மகனின் விந்துப்பெருக்கு முற்றிலும் மூழ்கடித்தது. தேவாமிருதத்தை உண்டவள் போலத் திளைத்தாள் லலிதா.
உரக்க ஓசையெழுப்பியபடி விழுங்கியவாறே, காமவேட்கையில் திளைத்த அந்தத் தாய் தனது உதடுகளையும், விரல்களையும் மகனின் சுண்ணியின் மீது அழுத்தி இறுக்கினாள். பிறகு அவனது சுண்ணியிலிருந்து வெளிப்பட்ட வெள்ளத்தைத் தொண்டைக்குள் இறக்கிப் பருகினாள். “அம்மா! ஓ!!” மனோ சோபாவின் மீது சிலிர்த்தபடியே, அம்மா தொடர்ந்து தனது சுண்ணியைச் சுவைப்பதைக் கவனித்தான். “பிரமாதமாப் பண்ணினேம்மா, இதை நீ பண்ணுவேன்னு நான் எதிர்பார்க்கவேயில்லேம்மா…” மகனின் சுண்ணியை வாயிலிருந்து விடுவித்தாள் லலிதா. அதிலிருந்து அவனது விந்துவும் அவளது எச்சிலும் கலந்து வடிந்து கொண்டிருந்தன. ஆனால், அது இன்னும் இறுகியே இருந்தது. முட்டியால் மகனின் சுண்ணியை அவள் மீண்டும் அழுத்தவே, அது மீண்டும் தலைதூக்கிக்கொண்டது. “இன்னும் மொறைக்குது பாரு,” என்று முணுமுணுத்தாள் லலிதா. “இதெல்லாம் பத்தலே போலிருக்கு!” மகனின் சுண்ணியை விடுவித்தவள், அடுத்துத் தனது நைட்டியை விடுவித்தாள். கண்கள் கொட்டாமல் மகன் தனது பருத்த முலைகளைக் காமவெறியோடு பார்த்துக்கொண்டிருப்பதைக் கவனித்தவளுக்குப் பெருமையாக இருந்தது.
“அம்மாவோட பாச்சி பிடிச்சிருக்காடா?” ஒரு முலையைக் கையால் தூக்கிய லலிதா, அதன் காம்பை நாக்கால் நக்கியதும் அது சட்டென்று விடைத்துக்கொண்டது. “அம்மாவை நீ அம்மணமா பார்த்ததே இல்லைதானே?” “அம்மா!” மனோ முணுமுணுத்தான். “உன்னோட ரெண்டு மொலையும் செமத்தியா இருக்கும்மா…” கலகலவென்று சிரித்த லலிதா தனது பேன்ட்டீஸையும் களைந்து முழுநிர்வாணமாக நின்றாள். அதற்குள்ளாகவே, தன் மகனின் சுண்ணி மீண்டும் புத்துயிர் பெற்று விடைத்து நின்று கொண்டிருப்பதையும் அவள் கவனிக்கத் தவறவில்லை. லலிதா அப்படியே சாய்ந்து கொண்டு தரையிலே மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டபோது, சில்லென்ற தரையில் அவளது குண்டிக்கோளங்கள் நசுங்கின. மெதுவாகத் தனது கால்களை விரித்து, மயிர் படர்ந்திருந்த தனது கூதிமேட்டை மகனின் கண்களுக்கு விருந்தாக அளித்தாள். “நீயும் மிச்சம் மீதம் இருக்கிறதை அவுத்திட்டு வாடா,” என்று கிசுகிசுத்தாள். “உங்கம்மாவை இஷ்டம் போலப் போட்டுத்தள்ளு.” மனோ தன்னை முழுநிர்வாணமாக்கிக்கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தவாறே, லலிதா தனது புழையை விரல்களால் ஓக்கத் தொடங்கினாள். சிறிது நேரத்தில் அம்மாவும் மகனும் ஒருவர் மற்றவரின் நிர்வாணத்தைக் கண்டு வியந்து கொண்டிருந்தனர்.
மனோவின் சுண்ணி கடப்பாரை போல நீண்டு நின்றது. அவன் கால்களை மடக்கி, விரிந்திருந்த அம்மாவின் கால்களுக்கு நடுவிலே ஊர்ந்தான். “அம்மாவுக்கு ரொம்பக் குறுகுறுங்குதுடா என் செல்லம்,” லலிதா முணுமுணுத்தாள். “ரொம்ப நேரம் காக்க வச்சிடாதே! உள்ளே போட்டுக் குத்த ஆரம்பிடா ராஜா.” அவள் முந்தைய நாள் படித்த புத்தகத்தில் வாசித்த அதே வரிகள் தன் வாயிலிருந்து வெளிவருவது போலப் பட்டது. ஆனால், அவளை மேற்கொண்டு பின்னோக்கி சிந்திக்க விடாத மனோ, ஒரு கையால் தனது சுண்ணியைப் பிடித்துக்கொண்டு, அவள் மீது படர்ந்தான். அவனது சுண்ணியின் தலை உப்பிப் பிளந்து கொண்டிருந்த அம்மாவின் கூதியுதடுகளின் மீது உராய்ந்தது. அவன் அம்மாவின் கூதிப்பிளவின் மீது தனது சுண்ணியின் நுனியால் மேலும் கீழும் வருடி விடத் தொடங்கினான். அவளது மொட்டை உராய்ந்து அவளைச் சீண்டினான். பிறகு, அவன் தன் சுண்ணியை அம்மாவின் புழைக்குள்ளே பத்திரமாக இறக்கினான்.
மகனின் சுண்ணிக்குத் தனது புழை திறந்து வழிகொடுப்பதை உணர்ந்த லலிதா உதட்டைக்கடித்தபடி முனகினாள். தனது சுண்ணியை அம்மாவின் புழையின் சதைச்சுவர்கள் இறுக்கிப் பற்றிக்கொண்டதை உணர்ந்த மனோவும் முனகினான். “நான் ரெடி! இதோ பாரு…!” தன் சுண்ணி அம்மாவின் புழைக்குள்ளே புகுந்திருக்க, மனோ சற்றே முன்பக்கமாக இறங்கி இரண்டு கைகளையும் அம்மாவின் நிர்வாண உடலின் இரண்டு பக்கங்களிலும் ஊன்றிக்கொண்டான். ஓக்கும்போது அம்மாவின் அழகு முகத்தில் ஏற்படுகிற உற்சாகத்தைக் காண அவன் மனம் துடிதுடித்தது. மனோ தனது இடுப்பை மெதுவாகத் தூக்கி, வேகமாக இறக்கினான். ஒரே குத்தில் தனது புழைக்குள்ளே மகனின் சுண்ணி ஓரிரு அங்குலங்கள் இறங்கிய இன்ப அதிர்வில் லலிதா சிலிர்த்தாள். “ஓஹ்ஹ்ஹ்ஹ்!” தனது இரண்டு கால்களையும் தூக்கி, மகனின் குண்டிக்கோளங்களைச் சுற்றிவளைத்து இறுக்கினாள். “கரெக்டா விட்டிட்டியே! உள்ளுக்குள்ளே ரெண்டாப் பொளந்த மாதிரியிருக்குடா! உம், ஆரம்பிடா…குத்த ஆரம்பிடா…” மனோ அம்மாவையே உற்றுப் பார்த்தபடி, இடுப்பைத் தூக்கி இறக்கி இயங்கியவாறே, அம்மாவின் கொழுத்த முலைகள் குலுங்குவதைக் கவனிக்கத் தொடங்கினான்.
அவனது சுண்ணியில் சரிபாதி அம்மாவின் புழைக்குள்ளே நுழைந்து கொண்டிருந்ததால், அவளது புழை தன்னை இறுக்கிப் பிடித்து உள்ளே இழுக்க முயல்வதையும் அவனால் உணர முடிந்தது. “வேகமா..இன்னும்..இன்னும் வேகமா…அப்படித்தான்…குத்து…குத்துடா என் தங்கம்!” லலிதாவின் கால்கள் அவனது முதுகை ஓரு பூட்டுப் போலப் பிணைத்திருந்தன. அவள் மகனின் ஒவ்வொரு குத்துக்கும் ஏற்ப, தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி இறக்கி இறக்கிக் கொடுக்க ஆரம்பித்தாள். “குத்துடா! அம்மாவைக் குத்துடா என் செல்லம்!” மனோவின் இளமையான வலுவான உடல் இறங்கியபோதெல்லாம், லலிதாவின் முலைகள் அவனது மார்புக்குக் கீழே நசுங்கின. தனது முகத்தை அம்மாவின் கழுத்து மற்றும் தோளுக்கு நடுவே புதைத்தபடி அவளது கால்களுக்கு நடுவே தனது கால்களை நீட்டிக்கொண்டான். அந்தக் கோணத்தில் அவன் ஓத்தபோது முன்னை விட வேகமாக அவனது சுண்ணி அம்மாவின் புழைக்குள்ளே அதிரடியாக இறங்க ஆரம்பித்திருந்தது. சற்றே இடுப்பைச் சாய்த்து, வெப்பத்தில் தகித்துக்கொண்டிருந்த அம்மாவின் புழையின் ஒவ்வொரு அங்குலத்தையும் அளந்தவாறு குத்திக்கொண்டேயிருந்தான்.
மெதுவாய் வெளியேற்றி மீண்டும் இறக்கி அவன் தொடர்ந்து ஓத்துக்கொண்டேயிருந்தான். அவனது இடுப்பின் வேகம் அதிகரிக்க அதிகரிக்க, அவனது இரும்புத்தடி போன்றிருந்த சுண்ணி அம்மாவின் பட்டுப்போன்ற மிருதுவான புழையைப் படாதபாடு படுத்தியவாறு ஓத்துக்கொண்டிருந்தது. மகனின் சுண்ணி வலுவுடனும் அழுத்தத்துடனும் சீராக அதிகரித்த வேகத்துடனும் தனது புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடியதில் லலிதா சற்று விக்கித்துத் தான் போயிருந்தாள். அவனிடம் ஓள்வாங்கியபடியே அவனுக்கு ஓளைக் கற்றுக்கொடுத்த முகம் தெரியாத எவளுக்கோ அவள் மனதுக்குள்ளே நன்றி தெரிவித்துக்கொண்டிருந்தாள். “அப்படிப்போடுறா என் சக்கரைக்குட்டி,” லலிதாவின் கைகள் மகனின் முதுகை ஆரத்தழுவிக்கொண்டன. “என்னமாக் குத்தறேடா அம்மாவை…? விட்டுராதே, குத்துடா உங்கம்மாவை…” மனோவின் குத்துக்களின் வேகம் அதிகரித்துக்கொண்டே போயின. அவளது புழையைக் குத்திக் கிழித்து விடுவது போல, அவளது உடலுக்குள்ளே காணப்படாத ஆழங்களையும் கண்டு பிடிக்கத் துடிப்பது போல, ஒவ்வொரு குத்தும் லலிதாவைத் துள்ளத் துடிக்க வைத்தபடி! “உம்ம்! இன்னும்….இன்னும்…இன்னும்…” லலிதா இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்தாள்.
அவளது குண்டிக்கோளங்கள் தரையின் மீது மளார் மளாரென்று மோதிக்கொண்டிருந்தன. “ஹும்ம்ம்! அம்மா எவ்வளவு சூடாயிருக்கேன் பார்த்தியா? விடாதே, குத்திட்டேயிரு, இன்னும் வேகமா…இன்னும்…” மனோவின் கைகள் லலிதாவின் இடுப்பில் ஊர்ந்து இறங்கி, அவளது வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களைப் பற்றி இறுக்கின. பிறகு, அவன் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு வேகமாகவும் அழுத்தமாகவும் அம்மாவின் புழையை அதிரடியாக ஓத்துத் தள்ளினான். அவளது வழுவழுப்பான கூதித்தசைகள் தனது சுண்ணியைப் பற்றி இறுக்கி வைத்துக்கொண்டு கறக்க முற்பட்ட மகிழ்ச்சியில் அவன் முனகினான். அம்மாவின் புழைக்குள்ளே ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த அதிர்வுகளைக் கணித்த மனோ, தனக்கு முன்னாலேயே அம்மா இன்பப்பெருக்கு அடைந்தாலும் அடைந்து விடுவாள் என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டது. லலிதாவோ எல்லாக் கூச்சத்தையும் மறந்தவளாய் மகனின் குண்டியை அறைந்து அறைந்து அவனை உற்சாகப்படுத்திக்கொண்டிருந்தாள். அவளது புழைக்குள்ளே ஆழமாக இறங்குகிறபோதெல்லாம் அவனது சுண்ணித்தண்டு அவளது மொட்டை உராய்ந்து உராய்ந்து அவளது வெறியைப் பன்மடங்கு அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தது. காமவேட்கையில் அவளது சூத்தும் குறுகுறுப்பது போலிருந்தது. “குத்து இன்னும் வேகமா…குத்துடா!” தலையை இப்புறம் அப்புறமாய் வேகவேகமாய் அசைத்தபடியே அவள் அலறினாள்.
“எனக்கு வந்திட்டிருக்குடா என் செல்லம்! குத்துடா அம்மாவை…குத்து…!” அவளது புழைக்குள்ளே தயிர்கடையப்பட்டிருந்தது போல ஒழுகிக்கொண்டிருந்தது. மிருகத்தனமாக உள்ளே வெளியே போய் வந்து கொண்டிருந்த மகனின் சுண்ணியைப் பிடித்து வைத்துக்கொள்ள அவளது சொதசொதவென்றிருந்த புழை படாதபாடு பட்டுக்கொண்டிருந்தது. அப்படியொரு கிளர்ச்சி அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்ததாக அவளுக்கு நினைவில்லை. மடைதிறந்த வெள்ளமாக அவளது புழை பெருக்கெடுத்துக்கொண்டிருந்தது. “அம்ம்…அம்ம்ம்ம்மா!” மனோ அம்மாவின் வயிற்றில் சாய்ந்தபோது,அவனது சுண்ணி அவளுக்குள்ளே புதைந்து காணாமலே போய்விட்டிருந்தது. அவனது கொட்டைகளிலிருந்து பீறிட்டுப்பாய்ந்த வெள்ளைத்திரவத்தின் வெள்ளம், லலிதா இன்பப்பெருமூச்சோடு ஏற்றுக்கொள்ள,அவளது கணவாயை நிரப்பியது. அவள் தன்னிச்சையாக தனது கூதியின் தசைகளைத் தளர்த்தவே, அதுவரை உள்ளுக்குள் ஊறிக்கொண்டிருந்த அவளது வெள்ளமும் வேகமாக வெளியேறியது. லலிதாவின் முகத்தில் வெட்கமும் வெற்றிப்புன்னகையும் சங்கமித்தன. இப்படி அவள் யாரிடமும் ஓள்வாங்கியதில்லை. மறுநாள் காலை கண்விழித்த லலிதாவுக்கு முதலில் தனது ஈரமாயிருந்த, குறுகுறுத்திருந்த, ஒழுகியிருந்த கூதியே உறைத்தது. அம்மணமாகப் புன்னகைத்தபடி அவள் தனது உடலைப் போர்வைக்குள்ளே புகுத்திக்கொண்டாள்.
அவளது உடலில் வலி ஏற்பட்டிருந்தது. மகனை ஊம்பியதால் அவளுக்குத் தாடை வலித்துக்கொண்டிருந்தது. அவனது சுண்ணியின் சுறுசுறுப்பான ஓளை வாங்கியதால் அவளது புழையுதடுகளிலும் வலியிருந்தது. வெறும் தரையில் மோதி மோதி அவளது குண்டியிலும் வலி ஏற்பட்டிருந்தது. ஆனால், இவை எல்லாவற்றையும் மீறி அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்த மனநிறைவும், தகாத உறவைச் சுவைத்திருந்ததால் ஏற்பட்டிருந்த புதிய வேட்கையும் அவளை முழுமையாக ஆக்கிரமித்திருந்தன. படுக்கையிலிருந்து எழுந்தவள், கூந்தலை முடிந்து விட்டுக்கொண்டு, காமக்கதை படித்துக்கொண்டு விரலால் தன்னை ஓத்துக்கொண்டபோது அணிந்து கொண்டிருந்த நைட்டியை எடுத்து அணிந்து கொண்டாள். அவளுக்கு முந்தைய இரவு மகனோடு செய்த சல்லாபம் குறித்து எந்த வெட்கமும் இருக்கவில்லை. சொல்லப்போனால், கல்லூரிக்குப் போவதற்கு முன்னர், இன்னொரு முறை மகனிடம் ஒள்வாங்கினால் நன்றாக இருக்குமே என்ற நப்பாசையே இருந்தது. வரவேற்பறையை நெருங்கியபோது மனோ ரொட்டித்துண்டுகளைச் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தான். அவனது கண்கள் முதலில் அம்மாவின் கொழுத்த முலைகளின் மீது விழுந்து பிறகு, தர்மசங்கடத்துடன் திரும்பிக்கொண்டன.
லலிதாவுக்குள்ளிருந்த தாயன்பு தலைதூக்கியது. முந்தைய இரவில் பெற்ற தாயையே ஓத்துவிட்டோம் என்பதால் மகன் சற்றே குற்ற உணர்ச்சியோடு இருக்கிறான் என்பதை அவள் உணர்ந்தாள். அவளது புழையைத் தனது விந்துவால் நிரப்பியபிறகு, மனோ அவசர அவசரமாக எழுந்து கொண்டு, தனது உடைகளைச் சேகரித்துக்கொண்டு தனது அறையை நோக்கி விரைந்தது அவளுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. மீதமிருந்த இரவில் அவன் உறங்கியிருப்பானா, அல்லது அம்மாவைப் போட்டு ஓத்து விட்டோமே என்ற கவலையிலோ, அல்லது அம்மாவின் கூதியைப் பற்றிய நினைவிலோ உறங்காமல் கழித்திருப்பானா என்று அவளால் நிச்சயமாய்க் கூற முடியவில்லை. “ஏன் மனோ, அம்மாவை எழுப்பியிருக்கலாமில்லே?” “இல்லேம்மா, நிறைய தொந்தரவு பண்ணிட்டேன் ஏற்கனவே..,” என்று கூறிய மனோ கண்களைத் தாழ்த்திக்கொண்டான். அவனது முகம் கூச்சத்தில் சிவந்திருக்கவே, தன்னை ஓத்து விட்டதற்காக மகன் மனதுக்குள்ளே மருகிக்கொண்டிருப்பதை லலிதாவால் உணர முடிந்தது. முதலில் அவன் மனதில் ஏற்பட்டிருந்த குற்ற உணர்ச்சியை விரட்டி, அதற்குப் பதிலாக காமவேட்கையை நிரப்பிவிட வேண்டும் என்று லலிதா முடிவு செய்தாள். “படிப்பெல்லாம் எப்படியிருக்கு மனோ?” “நல்லாப்போகுதும்மா, நேத்துக்கூட டெஸ்ட் வச்சாங்க! நல்லாப் பண்ணியிருக்கேன்.”
“எவ்வளவு மார்க் வரும்?” மனோஜ் தயங்கிக்கொண்டிருந்தான். தன்னைக் கவனிக்காமலிருக்க மகன் எவ்வளவு மெனக்கெடுகிறான் என்பதைக் கவனித்த லலிதாவுக்கு கொஞ்சம் மகிழ்ச்சியாகவே இருந்தது. இவ்வளவு மெல்லிய நைட்டியில் அவன் அவளைப் பார்த்திருக்க வாய்ப்பேயில்லை. அவன் தலை நிமிர்ந்தபோதெல்லாம் அவனது கண்கள் அவளது பருத்த முலைகளையும், குறுகிய இடுப்பையும், அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே உப்பலாகத் தெரிந்த கூதியையுமே பார்த்தன. “எண்பத்தாறு,” என்றான் அவன். “எண்பத்தெட்டு..எண்பத்தெட்டு!” “எண்பத்தாறா? எண்பத்தெட்டா?” என்று கேட்டபடி லலிதா வேண்டுமென்றே அவனுக்கு மிக அருகில் சென்று நின்றாள். இப்போது மனோவின் முகத்திலிருந்து அவளது கூதி ஓரிரெண்டு அங்குலங்கள் தூரத்திலேயே இருந்தன. “எண்பத்தெட்டு தான்!” மனோ இழுத்து மூச்சு விடுவதையும், அவனது ஜீன்ஸில் அவனது சுண்ணி விரைத்துக்கொண்டிருப்பதையும் லலிதாவால் காண முடிந்தது. செயலற்றுப்போனவனாய் அவன் தண்ணீரைக் குடித்தபடியே அவளை வெறித்தான். “சாப்பிட வேறே ஏதாவது வேணுமா?” வேண்டுமென்றே, வெட்கமின்றி லலிதா தனது நைட்டியைத் தூக்கி சுருள் சுருளாக மயிர் படர்ந்து அடர்ந்திருந்த தனது கூதியை மகனுக்குக் காட்டினாள். இன்னும் ஈரமாக, உப்பலாக, பிளந்து கொண்டிருப்பது போலிருந்த அம்மாவின் கூதியை மனோ கண்கொட்டாமல் வெறித்தான்.
அதிலிருந்து வெப்பமும் ஈரமும் வெளிப்பட்டதோடு, ஒரு வினோதமான பெண்மையின் வாசமும் வந்து கொண்டிருந்தது. அந்த வாசம் அறையை ஒரு நொடியில் ஆட்கொண்டது. “அம்மா,” மனோ கிசுகிசுத்தான். “இதுக்கு மேலேயும் என்னாலே பொறுக்க முடியாது.” நாற்காலியிலிருந்து துள்ளி எழுந்த மனோ, கூதியைக் காட்டிக்கொண்டிருந்த தன் அம்மாவைப் பிடித்து வலுக்கட்டாயமாக, மல்யுத்தம் செய்பவன் போலத் தரையிலே சாய்த்தான். மனதுக்குள்ளே குதூகலித்தாலும் லலிதா பாசாங்காக கூவியபடியே அவனைத் தடுப்பவளைப் போலத் தன் கைகளால் தள்ளி விட முயன்றாள். “மனோ, என்ன பண்ணறே? காலேஜ் பஸ் போயிடப்போவது!” “உன்னைச் சாப்பிடப்போறேன்,” என்று முணுமுணுத்தான் மனோ.”எதைப் பத்தியும் கவலையில்லே! முதல்லே உன்னோட அதிரசத்தைச் சாப்பிட்டு முடிச்சிட்டுத்தான் மறுவேலை.” அம்மாவின் தொடைகளை விரித்த மனோ, அதற்கிடையே பலவந்தமாக ஊர்ந்து கொண்டு அவளைத் தரையோடு தரையாக வைத்து அழுத்தினான். அவன் முரட்டுத்தனமாக தொடைகளை விரித்து விடவும், தனது புழையுதடுகள் எதிர்பார்ப்புடன் பிளந்து கொள்ளவே, லலிதாவுக்கு உடல் சிலிர்த்தது. யானைப்பசி வந்தவன் போல, மனோ தனது வாயால் அம்மாவின் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த கூதியைக் கவ்வினான். “ஓ மனோ! வேண்டாண்டா,” லலிதாவின் கைகள் மகனின் தலையை அவளது கூதியின் மீது வைத்து அழுத்திப் பிடித்துக்கொண்டன.
“என்னடா இது, காலங்கார்த்தாலேயே…ஹும்ம்?” மனோ அம்மாவின் மயிர் படர்ந்த புழையை, நாக்கால் நாலாபுறமும் பாலை நக்குகிற பூனையைப் போல நக்கியபடி சுவைக்கத் தொடங்கினான். அவளது புழையிலிருந்து ஒழுகிய ரசத்தை அள்ளி அள்ளிப் பருகினான். தரைக்கும் லலிதாவின் உடலுக்கும் நடுவே ஒரு கையைச் செலுத்தி, அவளது ஒரு குண்டிக்கோளத்தைப் பிடித்து இறுக்கியபடியே, ஆறாத வேட்கையுடன் அம்மாவின் கூதியில் நாக்குப் போட்டு விளையாடத் தொடங்கினான். லலிதாவின் விரல்கள் மனோவின் கழுத்தின் பின்புறத்தில் இறுக்கமாக அழுந்த, மகனின் நாக்கு தனது புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடி அளித்த சுகத்தில் அவள் மூச்சிரைத்தபடி முனகினாள். “அப்படித்தான், மனோ! எனக்கு என்னமோ பண்ணுதுடா செல்லம்! உறிஞ்சிக்குடிடா என் ராஜா! அம்மாவை ஆசைதீர அள்ளியள்ளிக்குடிடா என் தங்கமே!” மனோ ஒரு கையால் லலிதாவின் புழையுதடுகளைப் பிரித்து, அவளது உப்பியிருந்த மொட்டை வெளிக்கொணர்ந்தான். அவனது நாக்கு தனது நாசூக்கான சிவந்தமொட்டின் மீது விழுந்ததும் லலிதாவுக்கு மூச்சே ஒரு கணம் நின்று விடும்போலிருந்தது. “ஓஹ்ஹ்! யாருடா சொல்லிக்குடுத்தா இதையெல்லாம்? எப்படிடா…எப்படிடா இதெல்லாம் பண்ணறே என் செல்லக்குட்டி?” தண்ணீரிலிருந்து தரையில் விழுந்த மீனாகத் துள்ளிய லலிதா மகனின் வாயைத் தனது மொட்டின் மீது வைத்து அழுத்தினாள். “ஆமாண்டா ராஜா! அங்கேதாண்டா என் கண்ணு! நக்குடா! நக்குடா என் செல்லம்.” ஒரு பெரிய திராட்சையளவுக்கு லலிதாவின் மொட்டு பெரிதாக உப்பியிருந்தது. மனோ அதை உதடுகளால் கவ்வி உறிஞ்சத் தொடங்கினான். கத்திக்குத்து பட்டவளைப் போல லலிதா கதறினாள்.
புசுபுசுவென்று மயிரால் மூடப்பட்டிருந்த தனது கூதியை மகனின் முகத்தின் மீது மோதினாள். “பண்ணுடா..பண்ணு!” அவளது துள்ளல்களைச் சமாளிக்க முடியாத மனோ, அவளது குண்டியை விடுவித்தான். அம்மாவின் புழையுதடுகளைப் பிரித்தது பிரித்தபடியே வைத்துக்கொண்டு, இன்னொரு கையின் விரல்களை அவளது ஈரமான குழிக்குள்ளே இறக்கினான். தனது மர்மக்குகைக்குள்ளே மகனின் விரல்கள் நுழைவதை உணர்ந்த லலிதா தரையின் மீது தத்தளித்தாள். அவனது விரல்கள் அவளது கணவாய்க்குள்ளே காணாமல் போகிறவரைக்கும் அவள் உடலை வளைத்து நெளித்து முக்கி முனகிக்கொண்டிருந்தாள். “விடாதேடா அம்மாவை! விரலாலேயே பண்ணிடு! பண்ணு…” மனோ நாக்கால் அவளது மொட்டை அழுந்தி அழுந்தி நக்கிக்கொண்டிருந்த அதே நேரத்தில், அவனது விரல்களும் அம்மாவின் புழைக்குள்ளே விளையாடிக்கொண்டிருந்தன. அவைகளை விரல்களாக எண்ணாமல், சின்னஞ்சிறிய சுண்ணிகளாக பாவித்தபடி அவற்றால் அம்மாவின் புழைக்குள்ளே உள்ளே வெளியே விளையாடிக்கொண்டிருந்தான்.
“மனோ…!” என்று முனகியபடி உடல் அதிர லலிதா இன்பப்பெருக்கை எய்தினாள். தரையிலிருந்து சுமார் அரையடி உயரத்துக்கு அவளது குண்டி எம்பியிருக்க, அவளது உடலெங்கும் இன்ப அதிர்வுகள் மின்னதிர்வுகள் போலப் படர்ந்தன. மகனின் பின்னங்கழுத்தில் நகங்கள் பதியுமளவு விரல்களை அழுத்தியவள், தன்னிச்சையாகத் தனது இடுப்பை உயர்த்த அவளது ஒழுகிக்கொண்டிருந்த கூதி அவனது வாயோடு அழுந்தியது. அதிலிருந்து பெருகிய காமரசத்தை மனோ பருகிமகிழ்ந்தபடியே, விரல்களால் அவளைத் தொடர்ந்து ஓத்துக்கொண்டேயிருந்தான். “ஓ! மனோ!! ஓவ்!!” அயர்ச்சியில் மெதுவாக லலிதாவின் குண்டித் தரையில் பொத்தென்று விழுந்தது. அவளது கண்களுக்கு முன்னால் வண்ணங்கள் சிதறுவது போலிருந்தது. இவ்வளவு இன்பப்பெருக்கை அவள் இதுவரைக்கும் அடைந்ததே இல்லையோ என்று எண்ணத்தோன்றியது. அவள் சுயநினைவுக்குத் திரும்பியபோது மனோ, தனது ஜீன்ஸைக் களைந்து விட்டிருந்தான். நன்கு விரிக்கப்பட்டிருந்த அம்மாவின் இரண்டு கால்களுக்கும் நடுவிலே புகுந்து கொண்டிருந்தான்.
அவனது ராட்சதச்சுண்ணி அவளது புழையை அச்சுறுத்துவது போல நெட்டுக்குத்தாக நின்று கொண்டிருந்தது. “மனோ, என்னடா பண்ணப்போறே? காலேஜு….?” “நாசமாப் போட்டும் காலேஜ்,” என்றான் மனோ. “எனக்கு உன்னை இப்போ ஓத்தே தீரணும். என் பூலைப் பாரு, எப்படி இருக்குதுன்னு…” அவன் சொன்னது சரியே! முந்திய இரவில் பார்த்ததை விடவும் மனோவின் சுண்ணி அபாயகரமாக வீங்கி நீண்டு காணப்பட்டது. படிக்கக் கிளம்பிக்கொண்டிருந்த மகனை மயக்கி அவனிடம் ஓள் வாங்கிக்கொள்ளுகிற அளவுக்குத் தான் ஒரு தரம் தாழ்ந்துவிட்ட தாயாகியிருப்பதை லலிதா உணராமலில்லை. ஆனால், அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்த காமவேட்கையில், அப்போது அவளுக்கு ஒரு செமத்தியான ஓள் தேவைப்பட்டது. மனோ சுண்ணியை இறுக்கப்பிடித்தவாறே, அதை அம்மாவின் புழையுதடுகளுக்கு நடுவிலே வைத்து உள்ளே தள்ள முயன்றான். பிறகு, அவன் தனது இடுப்பை அவளின் இடுப்போடு வைத்து மோதவும், அவனது சுண்ணி சுர்ரென்று அம்மாவின் புழைக்குள்ளே நுழைந்து கொண்டது. அடுத்த கணமே லலிதா கால்களை அகட்டி, புழையை இன்னும் விரித்து மகனின் சுண்ணியை மேலும் ஆழமாகத் தனக்குள்ளே நுழைய வசதி செய்து கொடுத்தாள்.
“ஓ! மனோ! உன்னோடது ரொம்பப் பெருசுடா!” லலிதா வேட்கையுடன் தனது இடுப்பைத் தூக்கியிறக்கத் தொடங்கினாள். அவளது கால்கள் மகனை வளைத்து இறுக்கிக்கொண்டன. “குத்துடா ராஜா! அம்மாவுக்குப் பசிக்குது!! குத்துடா செல்லம்!” “ஆஹா! அம்மா! உன்னோட கூதி செமை டைட்டாயிருக்கு…ஆஹ்…,” மனோ மெதுவாகத் தனது சுண்ணியை இறக்கி ஏற்றி அம்மாவை ஓக்கத் தொடங்கினான். அவளது ஈரப்புழை அவனது சுண்ணியை இறுக்கிப் பிடித்தது. அங்குலம் அங்குலமாகத் தனது சுண்ணியின் மொத்த நீளத்தையும் அம்மாவின் புழைக்குள்ளே செலுத்தி முடித்ததும், அவன் ஒரு கணம் நிதானித்தான். “நிறுத்தாதே, குத்துடா செல்லம்!” தாள முடியாத காமவேட்கையில் லலிதா நிலைகொள்ளாமல் தனது இடுப்பைத் தூக்கி அவன் மீது மோதினாள். மனோ மெதுவாக, தனது சுண்ணியை அம்மாவின் புழையிலிருந்து இழுத்து, அவளது தசைகள் விடாப்பிடியாகப் பற்றியிருப்பதை உணர்ந்து பெருமூச்சு விட்டான்.
மீண்டும் மெதுவாக மகனின் சுண்ணி தனக்குள்ளே ஊடுருவுவதை உணர்ந்த லலிதா முனகினாள். “விளையாடாதேடா இப்போ! குத்துடா அம்மாவை… குத்து..!” லலிதா தனது மெல்லிய கால்களால் மகனை வளைத்து இழுத்துப் பிடித்து வைத்துக்கொண்டாள். பிறகு, தரையிலிருந்து தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கி அவனது இடுப்பின் மீது மோதத்தொடங்கினாள். “அம்ம்ம்மா!” மனோ கிசுகிசுத்தான். “உன் கூதி சூப்பரா இருக்குது.” நரம்புகள் புடைத்திருந்த தனது இளம்சுண்ணியால் அம்மாவை அதிரடியாக ஓத்துத்தள்ளினான் மனோ. அவனது வலு, இளமை,வேகம் இவற்றிற்கு ஈடுகொடுக்க முடியாமல் அவனுக்குக் கீழே நசுங்கிக்கிடந்தாள் லலிதா. அவள் மகளுக்குள் தான் பெற்ற மகனிடமே ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறோம் என்ற எண்ணம் மிகுந்த பெருமையை ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தது. “வேகமாப் பண்ணுடா!” மகனின் முதுகை விரல்களால் அழுத்திவருடியபடியே அவள் கிசுகிசுத்தாள். பிறகு, அவளது கைகள் அவனது குண்டியைப் பிடித்துக்கொண்டன. முலைகள் துள்ளத் துள்ளத் துடித்துக்கொண்டிருந்த தன் அம்மாவை மனோ மிருகத்தனமாக ஓத்துக்கொண்டிருந்தான்.
சின்னாபின்னமாகிக்கொண்டிருந்த தனது புழைக்குள்ளே மெல்லிய அதிர்வுகள் ஏற்படுவதை லலிதா உணர்ந்தாள். அவளது மொட்டு வீங்கிக் கொண்டிருப்பதையும் அவளது தசைகள் இறுகிச்சுருங்கிக்கொண்டிருப்பதையும் அவளால் உணர முடிந்தது. தனது உச்சத்தை நெருங்கியவள் உரக்கக் குரலெடுத்து முனகினாள். “அம்மாக்கு…வந்தி..வந்திருச்சிடா….” முட்டுக்கால்கள் மகனின் தோள்களோடு உரசுகிற அளவுக்கு லலிதா தனது கால்களை உயர்த்திக்கொண்டாள். “பண்ணுடா..பண்ணுடா செல்லமே…!” இன்பப்பெருக்கில் அவளது புழை சுருங்கி விரிந்தது; மகனின் சுண்ணியை இறுக்கிக்கொள்ள முயன்றது. தனது கொந்தளிப்பைத் தடுத்து நிறுத்த விரும்பாத மனோவும், அம்மாவின் உடலோடு அணைந்துகொண்டு, அவனது சுண்ணியிலிருந்து பீறிட்டுக் கிளம்பிய விந்துவின் வெள்ளத்தால் அம்மாவின் கணவாயை நிறைத்தான். “ஓஹ்ஹ்ஹ்ஹ்!” லலிதா உரக்க முனகினாள்.அவளது புழை மகனின் சுண்ணியை இறுக்கிக் கறந்தது.
“அம்ம்ம்ம்ம்மா!” மனோ அம்மாவின் உடலின் மீது தளர்ந்து கொள்ள, அவன் சுண்ணி அவளது புழையிலிருந்து சுருங்கி வெளியேறத்துவங்கியது. அவனது முகத்தில் சோர்வையும் மீறி இன்னும் நிறைய பசியிருந்தது. “அம்மா! ப்ளீஸ்! இன்னொரு தடவை பண்ணலாமா?” “டேய் போதுண்டா! காலேஜுக்குக் கிளம்புற வழியைப் பாரு!” மனோ வற்புறுத்தவில்லை. அம்மா இன்னும் தரையிலேயே நிர்வாணமாகப் படுத்திருக்க, அவளைக் கண்களால் பருகியபடியே அவன் உடைகளை அணிந்து கொண்டு, அவளை நோக்கிக் கண்சிமிட்டியபடி “டாட்டா” கூறி விட்டுக் கல்லூரிக்குக் கிளம்பினான். ஆனால், லலிதா அதே இடத்தில் வெகுநேரம் அப்படியே படுத்திருந்தாள்; சற்று முன் அந்த வெறும் தரையில் மகனோடு செய்த சல்லாபத்தின் ஒவ்வொரு கணத்தையும் மீண்டும் மீண்டும் நினைத்துப் பார்த்தபடியே! சிறிது நேரத்துக்குப் பிறகு, தாளாமையால் அவளது விரல்கள் அவளது புழைக்குள்ளே இறங்கி விளையாடத்தொடங்கின. “இன்னும் மீசை கூட முளைக்காத பயல், அவனுக்கு என்னோட படுக்கணுமாம்,” காப்பியைப் பருகியபடியே காவேரி தொடர்ந்தாள். “என்ன துணிச்சல் பாரு லலிதா? ரங்கநாதன் தெருவிலே தைரியமா வந்து காதுலே கிசுகிசுத்திட்டுப் போறான்!” “அதுக்கு நீ என்ன சொன்னே?” லலிதா குறுகுறுப்போடு கேட்டாள். “பதிலே சொல்லலை,” என்றாள் காவேரி. “இது மாதிரி நிறைய ஆயிருச்சு! பஸ்சிலே போனா குண்டியைத் தடவறானுங்க! டிரையின் கூட்டத்திலே முலையை அமுக்குறானுங்க! வுட்டா பப்ளிக்கிலேயே படுக்கப்போட்டு சொருவிடுவானுங்க போலிருக்கு! ஏன் லலிதா, உனக்கு இது மாதிரி பிரச்சினையில்லையா?” “ஏன் அப்படிக் கேட்கறே?” என்றாள் லலிதா. “நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே மாதிரிப் பிரச்சினை,” என்று சிரித்தாள் காவேரி.
“கடவுள் பெருசு பெருசா முலையைக் கொடுத்திட்டான்.” லலிதாவும் காவேரியோடு சேர்ந்து சிரித்தாள். அதே சமயம் காவேரி தனது கொழுத்த முலைகளை ஒரு கணம் கூர்ந்து பார்த்ததையும் அவள் கவனித்தாள். வழக்கம்போல லலிதாவும் காவேரியும் கடைத்தெருவுக்குப் போய் உள்ளாடைகள் வாங்கித் திரும்பி வந்திருந்தனர். லலிதாவின் வீட்டில் காப்பி அருந்திக்கொண்டிருந்தனர். கணவன் இறந்தபிறகு, காவேரியும் அவள் மகன் சுரேஷும் லலிதாவின் வீட்டுக்கு எதிர்வீட்டில் வசித்து வந்தனர். சுரேஷும் மனோவும் ஒரே வயதுக்காரர்கள் என்றபோதிலும் மனோ அளவுக்கு சுரேஷ் வெளியே புழங்குகிற பழக்கமில்லாமல் இருந்தான். காவேரிக்கு முப்பத்தி எட்டு வயதாகியிருந்தும், அவள் இன்னும் மிகவும் கவர்ச்சியாகவே கட்டுக்குலையாத உடலழகோடு இருந்தாள். அடர்ந்து நீண்ட சுருள்சுருளான கூந்தல்; காண்பவர் கண்களைக் கொள்ளை கொள்ளும் பருத்த கொழுத்த முலைகள். மாதத்தில் இருமுறையேனும் இரண்டு பெண்மணிகளும் கடைத்தெருவுக்குப் போய் வந்து விட்டு, வீடு திரும்பி உரையாடுவது உண்டு. சில சமயங்களில் செக்ஸ் குறித்தும் பேசுவார்கள். தன் மீது அத்துமீறி கைவைக்க முயல்கிற ஆண்கள் குறித்து காவேரி எப்போதும் ஏதேனும் புகார்களைத் தெரிவித்தபடியிருப்பாள். ஆனால், உள்ளுக்குள்ளே இது போன்ற நிகழ்ச்சிகள் காவேரிக்கு ஒரு ரகசியமான சந்தோஷத்தை அளித்துக்கொண்டிருக்கிறது என்பதை லலிதா நாளடைவில் புரிந்து கொண்டாள்.
இந்த முறை, காவேரியிடம் தான் பெற்ற மகனிடமே செமத்தியாக ஓள் வாங்கியதைச் சொல்லிவிடலாமா என்று அவளுக்குத் திரும்பத் திரும்பத் தோன்றியது. அருகில் இன்னொரு பெண் இருந்த நிலையிலும், மனோவைக் குறித்து எண்ணியதுமே அவளது கூதி குறுகுறுக்கத் தொடங்கி விட்டிருந்தது. போதாக்குறைக்கு மனோ கல்லூரியிலிருந்து திரும்ப அதிக நேரமுமில்லை. வழக்கம் போல வாங்கி வந்த உள்ளாடைகளை இரண்டு பெண்மணிகளும் அணிந்து பார்த்துக்கொள்ள விரும்பினர். மனோவைப் பற்றிய சிந்தனை ஏற்படுத்தியிருந்த கிளர்ச்சியாலோ என்னவோ, இம்முறை காவேரி எழுந்து கொண்டு நடந்தபோது, லலிதாவின் கண்கள் காவேரியின் வாளிப்பான குண்டியின் வனப்பைக் கணக்கெடுத்தன. இதே காவேரி நிர்வாணமாக இருந்தால், அவளது குண்டியும் முலைகளும் பார்க்க எப்படியிருக்கும் என்று லலிதா எண்ணத்தொடங்கினாள். மகனிடமேயே ஓள் வாங்கியவளின் மனதில் இது போன்ற விபரீதமான எண்ணங்கள் ஏற்படுவதில் என்ன வியப்பு இருக்க முடியும்? “அடக் கண்றாவியே!” என்று சலித்துக்கொண்டிருந்தாள் காவேரி. அப்போது தான் பார்த்துப் பார்த்து வாங்கி வந்த உள்ளாடைகள் அவளுக்குப் பொருந்தவில்லை போலும். “கண்ணுலே விளக்கெண்ணையை விட்டுப் பார்த்து வாங்கினாலும் சரியா ஏமாத்திடறானுங்க!” லலிதா காவேரியைக் கூர்ந்து நோக்கினாள்.
இதுவரைக்கும் பலமுறை இருவரும் அவரவரின் உள்ளாடைகள் சரியாயிருக்கிறதா என்று பார்க்க அதை அணிந்து ஒருவர் மற்றவருக்குக் காண்பித்தது உண்டு. ஆனால், இன்று காவேரி வெறும் பிராவும் பேன்ட்டீசும் அணிந்து கொண்டு நிற்பதைப் பார்ப்பது ஒரு புது அனுபவம் போலிருந்தது லலிதாவுக்கு. “சரியாத் தானேயிருக்கு? நான் பார்க்கிறேன்,” என்று படபடக்கும் மனதோடு காவேரியை நெருங்கினாள் லலிதா. காவேரியின் முன்னால் மண்டியிட்டவள் வேண்டுமென்றே தனது கைகளை சினேகிதியின் வழவழப்பான் தொடைகளோடு உரசியதும் காவேரி இழுத்து மூச்சு விடுத்தாள். “என்ன காவேரி? செக்ஸ் பத்தி கொஞ்சம் ஓவராப் பேசிட்டோமோ இன்னிக்கு?” என்றவாறே காவேரியின் பேன்ட்டீஸில் தென்பட்ட ஈரத்தை சுட்டிக்காட்டினாள். லலிதாவின் கேள்வியிலிருந்து குறும்பைப் புரிந்து கொண்ட காவேரி குனிந்துகொண்டு கூச்சத்தோடு புன்னகைத்தாள். திடீரென்று, லலிதாவுக்கு சினேகிதியின் பேன்ட்டீஸிலிருந்து கிளம்பிய பெண்மையின் வாசனை கிறுகிறுப்பை ஏற்படுத்தியது. இந்த அற்புதமான வாசத்தை அவளது மகன் எப்போதாவது முகர்ந்து பார்த்திருப்பானோ என்று விபரீதமாக யோசித்தாள். அந்த சிந்தனை லலிதாவுக்கும் ஒரு அதிரடிக் கிளர்ச்சியை உண்டாக்கியது. “இந்த செக்ஸைப் பத்திப் பேசினாலே இப்படி ஆயிடுது,” என்று சலித்துக்கொண்டாள் காவேரி.
“அதான் பார்த்தாலே தெரியுதே,” என்றாள் லலிதா.”ஆனால் நீ குளிச்சிட்டு வந்திருக்கிறா மாதிரியில்லே ஈரமாயிருக்கே? உனக்கு ஒரு ஆம்பிளை தேவை காவேரி!” பதில் சொல்லத் தெரியாமல் காவேரி தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தாள். லலிதாவின் கவனம் இப்போது காவேரியின் உள்ளாடையின் மீது இல்லை. அவளே திடீரென்று ஒரு விபரீதமான உந்துதலுக்கு ஆளாகியிருந்தாள். போதாக்குறைக்கு காவேரியின் ஒழுகலின் வாசனை அதிகரித்து விட்டிருப்பது போலிருந்தது. திடீரென்று லலிதாவுக்கு உறைத்தது. எப்படி அவள் தன் மகனின் அபார எழுச்சியைத் தணித்தாளோ, அதே போல தனது விதவை சினேகிதிக்கு ஏற்பட்டிருந்த கிளர்ச்சியையும் தணிக்க வேண்டும் என்று அவளுக்குள்ளே ஒரு எண்ணம் ஏற்பட்டிருந்தது. “காவேரி,” லலிதா கிசுகிசுத்தாள். “அப்படியே ஒரு நிமிஷம் நில்லு!” மண்டியிட்டிருந்த நிலையில், நிமிர்ந்து நோக்கிய லலிதாவின் கண்களில் பிராவுக்குள்ளே விம்மிக்கொண்டிருந்த சினேகிதியின் கொழுகொழுமுலைகளின் ஏற்ற இறக்கங்கள் தென்பட்டன. ஒரு கணநேரத்தயக்கத்துக்குப் பிறகு, லலிதா மெதுவாகக் காவேரி அணிந்து கொண்டிருந்த பேன்ட்டீஸைக் கீழே இறக்கினாள். சினேகிதியின் தொடைகளை அழுத்தி வருடியபடியே ஈரமாகியிருந்த அவளது கூதிக்கு மிக அருகில் தனது விரல்களை வைத்தாள். “ஓ!” காவேரி தன்னிச்சையாக முனகினாள். “பிசுபிசுன்னு ஒட்டுது காவேரி,” லலிதா உலர்ந்து போயிருந்த தனது இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டாள். “ஒண்ணு சொன்னா கோவிச்சுக்க மாட்டியே காவேரி? ஒரு பொண்ணை சந்தோஷப்படுத்த எப்பவும் ஒரு ஆம்பிளையாலே மட்டும்தான் முடியுமுன்னு நினைக்காதே!” லலிதா பசியோடு காவேரியின் கூதியை வெறித்தாள். காவேரியின் கூதி கண்களைக் கவர்ந்தது. அவளது புழையின் உதடுகள் பெரிதாகவும், செக்கச்செவேலென்றும் உப்பியும்,சற்றும் தொய்வின்றியும் காணப்பட்டன. கன்னங்கரேலென்ற கருமயிர் காவேரியின் கூதிமேட்டில் அடர்த்தியாகப் படர்ந்திருந்தது.
பார்க்கப் பார்க்க லலிதாவின் கூதியும் குறுகுறுக்கத் தொடங்கியது. சினேகிதியின் புழைக்குள்ளே அவள் தனது ஒருவிரலை நுழைக்க முயன்றாள். “ஐயோ லலிதா!” காவேரி நடுநடுங்கியபோதும், நகர முயலவில்லை. “அப்படியெல்லாம் பண்ணாதே!” “எனக்குப் புடிச்சா நான் அப்படித்தான் பண்ணுவேன்,” என்றாள் லலிதா. “உண்மையை ஒத்துக்கோ காவேரி! உனக்கு இது வேணும்.” கலகலவென்று சிரித்தபடியே லலிதா, காவேரியின் புழைக்குள்ளே விரலை விட்டுக் குடையத் தொடங்கினாள். காவேரி முனகியபடி உதடுகளைக் கடித்துக்கொண்டாள். தன்னிச்சையாக அவளது இடுப்பு முன்னும் பின்னும் அசைந்து கொண்டிருப்பதை உணர்ந்ததும் அவளது கன்னங்கள் வெட்கத்தில் சிவந்தன. “ஓ.கே காவேரி! கட்டிலுக்கு வா,” என்று கட்டளையிட்டாள் லலிதா. காவேரி மந்திரத்தில் கட்டுண்டவள் போல லலிதாவின் ஆணையை நிறைவேற்றினாள். ஆனால், வெட்கம் காரணமாக அவளால் லலிதாவை ஏறெடுத்துப் பார்க்க முடியவில்லை. இடுப்புக்குக் கீழே அம்மணமாகி விட்டிருந்தவள், மெத்தையின் மீது கால்களை விரித்துப் படுத்தாள். சினேகிதியின் தொடைகளுக்கு நடுவே ஊர்ந்த லலிதா, அவளது கூதிமேட்டை நோக்கிக் குனிந்தாள்.
“ஓவ்! வேண்டாம் லலிதா! அதுலே வாய் வைக்காதே!” லலிதா சிரித்துக்கொண்டாள். காவேரி அவளை மறைமுகமாக, அவள் செய்து கொண்டிருப்பதை நிறுத்தக்கூடாது என்று கெஞ்சுகிறாள் என்பதைப் புரிந்து கொண்டாள். அவளது விரல்கள் காவேரியின் மொழுக்மொழுக்கென்ற தொடைகளின் வழவழப்பான சருமத்தை வருடிக்கொடுத்தன. தனது நாக்கை வெளியேற்றியவள், காவேரியின் புழைக்குள்ளே அதைத் திறமையாக நுழைத்தாள். செய்வதறியாது திகைத்துப்போயிருந்த அந்த இளம் விதவையோ, உடலை முன்னோக்கி வளைத்து நெளித்து முனகத் தொடங்கினாள். “வே..வேண்…வேண்டாம்….!” காவேரியின் ஒழுகிக் கொண்டிருந்த புழையின் மீது லலிதா தனது நாக்கால் வளைத்து வளைத்து நக்கிக்கொடுத்தாள். சினேகிதியின் புழையிலிருந்து வெளிப்பட்ட பெண்மையின் வாசத்தை முகர்ந்து அனுபவித்தாள். காமவேட்கை தூண்டிவிடப் பட்ட நிலையில் மிகவும் உப்பியிருந்த காவேரியின் புழையுதடுகள் பிளந்து கொடுக்க, அவளது மொட்டு வீரியத்தோடு நிமிர்ந்து எழும்பி நின்று கொண்டிருந்தது.
லலிதாவின் நாக்கு காவேரியின் உணர்ச்சிமிகுந்த மொட்டையும் அவ்வப்போது வேண்டுமென்றே சீண்டி வெறியேற்றிக்கொண்டிருந்தது. “ஹூம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்! ல..லிதா….!” காவேரி மெத்தையின் மீது தத்தளித்துத் தத்தளித்து, அவளது கொழுத்த முலைகள் துள்ளிக் குதித்துக்கொண்டிருந்தன. லலிதா சினேகிதியின் புழைக்குள்ளே தனது நாக்கை மிக மிக ஆழமாக இறக்கினாள். பிறகு, ஒரு சுவையான விருந்தை ருசிப்பவள் போல காவேரியின் புழையைக் கவ்விக் கவ்விச் சுவைக்கத் தொடங்கினாள். அவளது நாக்கும் இதழ்களும் சின்னச் சின்ன சிருங்கார ஒலிகளுடன் காவேரியின் கூதியின் மீது கூட்டணி அமைத்துக் குதூகலம் கண்டு கொண்டிருந்தன. “லலி..தா! பண்ணுடீ! பண்ணு….!” பெண்ணுக்குப் பெண் தரக்கூடிய பேரானந்தத்தில் காவேரி திளைக்க ஆரம்பித்து விட்டிருந்தாள்.அவளது கைகள் லலிதாவின் தலையைப் பிடித்து இறுக்கிக்கொண்டன. அவளது துள்ளல்கள் சிறிது நேரத்தில் சீரான வேகத்தை அடையத் தொடங்கவே, அவளது கூதி அவ்வப்போது லலிதாவின் முகத்தோடு மோதியவண்ணம் இருந்தது.
“சாப்பிடுடீ அதை! லலிதா, சாப்பிடுடீ!” சினேகிதிக்குச் சுகமளித்துக் கொண்டிருந்த அதே சமயத்தில் தனது தொடைகளை ஒன்றோடொன்று உரசியபடி, தனக்குள் கொழுந்து விட்டு எரியத் தொடங்கியிருந்த காமத்தைக் கட்டுப்படுத்த லலிதா முயன்று கொண்டிருந்தாள். ஒரு பெண்ணின் உறுப்பின் வாசத்தின் மீது தனக்கு இவ்வளவு வேட்கை ஏற்படும் என்று அவள் கனவு கூடக் கண்டிருக்க முடியாது. அதுவரைக்கும், அவளைப் பொறுத்தவரையில் வாயில் சுகமளிக்கக் கூடியது வாட்டசாட்டமான சுண்ணி மட்டும் தான் என்று எண்ணியிருந்தாள். இப்போதோ, காவேரியின் புழையைப் புசித்துக் கொண்டிருந்தபோது அவளுக்கும் வேட்கை ஏற்பட்டு, ஒவ்வொரு நொடியும் அது அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தது. நெருங்கி அழுந்தியவாறே, காவேரியின் புழைக்குள் மீண்டும் விரல்களை நுழைத்தாள் லலிதா. விரல்கள் உள்ளே புதைந்திருக்க, காவேரியின் புழையைக் கவ்வி உறிஞ்சிக்கொண்டிருந்தாள். “ஹும்ம்ம்ம்ம்ம்!” சினேகிதி அளித்த சுகத்திற்கு அடிமையாகிவிட்டிருந்த காவேரியோ மெத்தையின் மீது கட்டுப்பாடின்றித் துள்ளிக் குதித்துக் கொண்டிருந்தாள். லலிதாவின் கூந்தலை அள்ளியபடி, உடலை வளைத்து நெளித்துக்கொண்டு அவள் முனகவே, லலிதாவுக்கு காவேரியின் புழைக்குள்ளே நாக்கை வைத்திருப்பதே கடினமாகிக்கொண்டிருந்தது.
“ரொம்ப…ஈரமாயிடுச்சு! வரப்போவுதே!” அனற்றினாள் காவேரி. லலிதா சளைக்காமல் காவேரியின் புழைக்குள்ளே மீண்டும் நாக்கை நுழைத்து, அவளது மொட்டை மேலும் கீழுமாக நக்கிக்கொடுத்தாள். லலிதாவின் நாக்கின் அழுத்தம் காரணமாக காவேரியின் மொட்டு சூறாவளியில் சிக்கிய மரம்போல திசைதெரியாமல் நாலாபுறமும் சாய்ந்து கொண்டிருந்தது. “ஊஹ்!” காவேரி மிருகவெறி ஏற்பட்டவள் போல, லலிதாவின் தலைமயிற்றைக் கொத்தாகப் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கி மெத்தை மீது மளார் மளார் என்று அடிக்க ஆரம்பித்தாள். “சாப்பிடுடீ! சாப்பிடு!” இப்போது லலிதா சினேகிதியின் புழைக்குள்ளே இரண்டாவது விரலையும் நுழைத்தாள். காவேரியின் புழையிலிருந்த இறுக்கம் அவளை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியது. இரண்டு விரல்களாலும் காவேரியின் புழையை அழுத்தி அழுத்தி வேகவேகமாகக் குத்திக்கொண்டே போனாள் லலிதா. அதே சமயம் அவளது நாக்கும் வேகத்தை அதிகரித்தபடி காவேரியின் கூதியை நக்கிக் கொண்டுதானிருந்தது. “ல..லலிதா! உன்னோட விரலை என்னோட சூத்திலே விடு!” ஒரு கணம் நிறுத்திய லலிதா சினேகிதியை ஏறிட்டு நோக்கினாள்.
காமவயப்பட்ட அந்த இளம்விதவையின் முகத்தில் இப்போது அளப்பரிய வேட்கை மாத்திரமே காணப்பட்டது. அதே சமயம் தனது அந்தரங்கமான ஆசையை வெளிப்படுத்தி விட்டதால் ஏற்பட்டிருந்த கூச்சத்தின் அறிகுறியும் சற்றே தென்பட்டது. ஆனால், அவளுக்கு இன்பப்பெருக்கு தேவைப்பட்டது. எனவே கூச்சத்தை விட்டு சொல்ல வேண்டிய கட்டாயம். “ப்ளீஸ் லலிதா…ப்ளீஸ்,” காவேரி கெஞ்சினாள்.”சூத்திலே விரல் போடுடீ!” “அம்மாடியோ! அடியே காவேரி! உனக்கு இவ்வளவு வெறியிருக்கா?” மனதுக்குள் சிரித்தபடி லலிதா தனது கவனத்தை ஒழுகிக்கொண்டிருந்த காவேரியின் புழைக்குத் திருப்பினாள். காவேரியின் எழும்பியிருந்த மொட்டைத் தனது இதழ்களால் கவ்வியபடி, அதை அவள் உறிஞ்சினாள். அதே சமயம் அவளது இரண்டு விரல்கள் முன்போலவே, காவேரியின் புழைக்குள்ளே ஆழமாக இறங்கிக்கொண்டன. “ஐயோ கடவுளே! என்னைச் சித்திரவதை பண்ணாதேடீ! சூத்துலே விரல் போடுடீ!” காவேரி கதறினாள். ஒருவழியாக, சினேகிதியை இன்பத்தின் எல்லைக்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டிய தருணம் வந்து விட்டதை உணர்ந்த லலிதா, காவேரியின் குண்டிக்கோளங்களைப் பிரித்து, ஒரு விரலை மெல்ல மெல்ல நுழைத்தாள். அடுத்த கணமே… “வந்திருச்சு..வந்திருச்சு..சாப்பிடுடீ…!” என்று கூவினாள் காவேரி.
அவளது குண்டித்துளை சுருங்கி லலிதாவின் விரலை இறுக்கிக்கொண்டது. லலிதாவின் முகத்தின் மீது காவேரியின் கூதி துடிதுடித்து இறுகிய மறுகணமே, அவளது புழையிலிருந்து பெருக்கெடுத்த காமரசம் லலிதாவின் முகத்தைக் குளிப்பாட்டியது. லலிதாவின் இதழ்களுக்கு நடுவே அகப்பட்டிருந்த காவேரியின் மொட்டு வீக்கமுற்று துடிதுடித்தது. காவேரி மெத்தை மீது துள்ளிய துள்ளலில் கிட்டத்தட்ட கீழே விழுந்து விடுவாள் போலிருந்தது. லலிதா அவளது கூதியைச் சுத்தமாக நக்கியபடியே, அடங்கும்வரைக்கும் முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு ஆசுவாசப்படுத்தினாள். சில நிமிடங்கள் கழித்து, காவேரி கிளம்பியபோது, லலிதாவுக்கு மிகுந்த வேட்கை ஏற்பட்டிருந்தது. இன்னும் கொஞ்சம் அவகாசம் கிடைத்திருந்தால், அவள் காவேரியிடம் சொல்லி, தனது புழையிலும் நாக்குப் போட்டுக்கொண்டிருக்கலாம். ஆனால், நேரம் மிக மிகக் குறைவாகவே இருந்ததால் முடியவில்லை. எந்த நேரமும் மனோ கல்லூரியிலிருந்து திரும்பி வரலாம்.
அவனுக்காகக் கதவின் மீது கண்களைப் பதித்துக் காத்துக்கொண்டிருந்தவளின் கூதி அடுப்பைப் போலக் கொதித்துக்கொண்டிருந்தது. மனோ வந்தவுடன், அவனிடம் ஒரு ஓள் வாங்கி விட வேண்டியது தான் என்று அவள் முடிவு செய்திருந்தாள். “ஹாய் அம்….!” உள்ளே நுழைந்த மனோவால் அதற்கு மேல் பேச முடியாதபடி, வரவேற்பரையில் அவனுக்காகவே காத்துக்கொண்டிருந்த லலிதாவின் தோற்றம் அவனை வாயடைக்க வைத்தது. ஆம், அவள் நிர்வாணமாக உட்கார்ந்திருந்தாள். கால்களை விரித்தபடி, பெரிய பெரிய முலைகள் குலுங்கக் குலுங்க, விரல்களால் தனது புழையோடு விளையாடிக்கொண்டிருந்தாள். மகன் உள்ளே வந்ததும் அவளது முகத்தில் ஒரு புன்னகை மலர்ந்தது. “வாடா என் தங்கம்! டயத்தை வேஸ்ட் பண்ணாம உன் பூலை வெளியே எடு!” கணநேரத் தயக்கத்திற்குப் பிறகு மனோ லலிதாவின் கட்டளைக்கு உடன்படலானான். அவன் முகத்திலிருந்த ஒரு சிறிய கூச்சத்தைக் கவனித்த லலிதா, தன் மகன் தன்னோடு தொடங்கியிருக்கும் தகாத உறவு குறித்து சற்று அதிகமாகக் கவலைப்படுவதையும், பத்து மாதங்கள் சுமந்து பெற்ற தாயையே படுக்கப்போட்டு ஓத்ததையெண்ணி குற்ற உணர்ச்சியால் குமைந்து கொண்டிருப்பதையும் புரிந்து கொண்டாள்.
நல்ல வேளை, மனோவின் சலனம் அதிக நேரம் நீடிக்கவில்லை. கதவைத் தாளிட்டு விட்டு அவன் திரும்பியபோது, அவனது சுண்ணி ஜீன்ஸில் வழக்கம்போல இறுகிக்காணப்பட்டது. ஷூவைக் கழற்றி விட்டு அவளை நோக்கி அவன் நெருங்கியபோது, லலிதாவின் கூதியிலிருந்து உருகிக் கொண்டிருப்பது போலுணர்ந்தாள். “இது ஏற்கனவே வீங்கிப்போயிருக்கு போலிருக்கே?” லலிதா கிசுகிசுப்பாகக் கேட்டபடியே அவனது ஜீன்ஸ் ஜிப்பை இறக்கினாள். “காலேஜிலே கூட அம்மாவைப் பத்தியே நினச்சிட்டிருந்தியா?” “ஆமாம்மா!” மனோ ஒப்புக்கொண்டான். “மனசு அலை பாய்ஞ்சிட்டிருந்தது.” அம்மாவின் தோள்களின் மீது கைகளை வைத்துக்கொண்டு, அவளது முகத்தையும், வெளியேறியிருந்த தனது சுண்ணியையும் மனோ மாறி மாறிப் பார்த்தான். “வாயிலே போட்டு நல்லா ஊம்பும்மா!” லலிதாவின் கைகள் இப்போதும் அவனது ஜீன்ஸையும் ஜட்டியையும் கழற்றும்போது நடுங்கின. தனது புழைக்குள்ளே அடைத்துக்கொண்டு அழுந்தியிறங்கிய மகனின் சுண்ணியளித்த சுகம் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தாலும் கூட, முதலில் மகனின் சுண்ணியை ஆசைதீர ஒரு முறை ஊம்பி விட வேண்டும் என்று அவள் விரும்பினாள்.
அவனது சுண்ணியை இதழ்களால் கவ்வுகிறபோது ஏற்படுகிற இன்பத்தை மீண்டும் ஒரு முறை அனுபவிக்க எண்ணினாள். லலிதா மனோவின் சுண்ணியின் அடித்தளத்தை விரல்களால் பற்றியபடியே, விசுவரூபம் எடுத்துக்கொண்டிருந்த அந்த தசைத்தடியைக் கண்கொட்டாமல் பார்த்தாள். எவ்வளவு பெரியது, எவ்வளவு நீளம், அவன் அப்பாவைக் காட்டிலும் எவ்வளவு பருமன்…? “என் புள்ளைக்கு அம்மா அவன் பூலைக் குலுக்கி விட்டாப் புடிக்குமா?” காமதேவதை போல கலகலவென்று சிரித்தபடியே லலிதா மனோவின் சுண்ணியைக் குலுக்கத்தொடங்கினாள். “என் செல்லக்கட்டிக்கு அம்மா பண்றது புடிச்சிருக்கா..?” “அய்..யோ!” மனோவின் முகத்தில் காமத்தால் ஏற்பட்ட சலனங்கள் சுருக்கங்களாகத் தெரிந்து கொண்டிருந்தன. “வாயிலே வச்சு சப்பும்மா! ப்ளீஸ்! டிலே பண்ணாதே!” லலிதா வெற்றிப்புன்னகையோடு, வாயை அகலத்திறந்து மகனின் பருத்த சுண்ணியைத் தொண்டைவரைக்கும் இறக்கிக்கொண்டாள்.
அவனது சுண்ணியின் நுனி அவளது உள்நாக்கோடு உராய்ந்ததால் சற்றே மூச்சுத் திணறியது. ஆனால், லலிதா விடுவதாயில்லை. உரக்க உரக்க முனகலோடு மூச்சை விடுவித்தவாறே மகனின் சுண்ணியை ஊம்பத்தொடங்கினாள். “அம்ம்ம்மா! அட்டகாசமாப் பண்ணுறே!” தனது இதழ்களால் கபளீகரம் செய்யப்பட்டிருந்த மகனின் சுண்ணியைத் தவிற பிறிதொரு நினைவின்றி லலிதா கண்களை மூடிக்கொண்டாள். எப்படியும் தன் ஆசை மகனைத் தன் வாயும்,புழையும் வழங்குகிற சந்தோஷத்துக்கு அடிமையாக்கி விடவேண்டும் என்று முடிவெடுத்திருந்தாள் அவள். தனது கவனம் முழுவதையும் அவனது சுண்ணியை ஊம்பி ஊம்பி அவனை மகிழ்விப்பதிலேயே செலுத்தினாள். அவனது சுண்ணியால் வாயில் ஓள்வாங்கியபடியே அவள் தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டிக்கொண்டே ஊம்பினாள். அவளது வாயிலிருந்து வெளிப்பட்ட உரத்த சத்தம் அறையை ஆக்கிரமித்திருப்பதை அவளால் கேட்க முடிந்தது.
அவளது கைகள் கீழிறங்கி, மகனின் சுண்ணியின் அடித்தளத்தை அழுத்தமாகப் பிடித்துக்கொண்டன. பசிவந்தவளாக அவள் அவனது சுண்ணியை ரசித்து ருசித்து ஊம்பிக்கொண்டிருந்தாள். “ஊவ்வ்வ்!” மனோ அரைக்கண்ணால் குனிந்தபடி, தன் பூலை அம்மா வெறியோடு ஊம்பிக்கொண்டிருந்த கண்கொள்ளாக் காட்சியைக் கண்டு ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். “இன்னும்..இன்னும் வேகமா….” அம்மாவின் அடர்ந்த கூந்தலை விரல்களால் அளைந்தபடி, தனது இடுப்பை அவளது முகத்தின் மீது மோத ஆரம்பித்தான். குறிப்பறிந்து கொண்ட லலிதா மகன் தன்னை வாயில் ஓக்க வசதியாகத் தலையை முன்னும் பின்னும் ஆட்டத் தொடங்கினாள். மெல்ல மெல்ல அவனது சுண்ணியிலிருந்து வெளியேறத்தொடங்கியிருந்த ஆரம்ப எழுச்சியின் திரவச்சொட்டுக்களை அவள் நக்கியபடி விழுங்கிக்கொண்டிருந்தாள். “அம்மா! வருது போலிருக்கு….” மகனின் கொட்டைகளின் வீக்கத்திலிருந்தே, அவன் விரைவில் தனது வாய்க்குள்ளே பீச்சியடித்து விடப்போகிறான் என்பதை லலிதா உணர்ந்திருந்தாலும், அதற்குப்பிறகும் அவனது சுண்ணி, ஓரிரெண்டு முறை ஓள்பஜனை செய்வதற்குண்டான வீரியம் கொண்டிருக்கும் என்றும் அறிந்திருந்தாள்.
அவளுக்கு மகனின் விந்துவை விழுங்கவேண்டும் என்ற ஆசை அதிகரித்திருந்தது. அவளது கைகளும் முட்டியும் இணைந்து இயங்கிய வேகத்தில் அவனது சுண்ணி உச்சத்தை எட்டிக்கொண்டிருந்தது. பிறகு, அவனது தொடைகளை வருடியபடியே, அவன் கொட்டைகளைத் தொட்டு அமுக்கியதும் மனோ கூச்சலிட்டான். “அம்மா! இதோ… இதோ… உனக்குத்தான்….!” தனது சுண்ணியை அம்மாவின் தொண்டைக்குள்ளே இறக்கியபடியே மனோ தலையைப் பின்னுக்குத் தள்ளிக்கொள்ளவும்,அவனது சுண்ணியிலிருந்து பீறிட்டுக்கிளம்பிய வெள்ளைத்திரவம் லலிதாவின் தொண்டைக்குள்ளே விர்ரென்று வேகமாகப் பீறிட்டுக்கொண்டு சென்றது. லலிதா அப்படியே சோபாவில் மூர்ச்சித்து விடுபவளைப் போல நிலைகுலைந்தாள். மகனின் விந்து, கணவரின் விந்துவைக் காட்டிலும் பன்மடங்கு ருசியாக இருந்ததை அவள் உணர்ந்தாள். கையால் குலுக்கியும், வாயால் உறிஞ்சியும் மகனின் சுண்ணியை நிறுத்தாமல் அவள் வாய்க்குள்ளேயே வைத்திருந்தாள்.
“போதும்மா! நிறுத்தும்மா!” அம்மாவின் இம்சையைத் தாள முடியாமல் மனோ உடலை நெளித்தான். ஆனால், அவள் விட்டால் தானே? தொடர்ந்து அவள் ஊம்பிக்கொண்டே போக, ஒரு கணம் இப்படியே செத்துவிடுவோமோ என்று பயந்தான் மனோ. அவனது கொட்டைகளை அமுக்கி அமுக்கி, மகனின் கடைசிச்சொட்டு விந்தையும் லலிதா உண்டுமுடித்த பின்னரே, அவனை விடுவித்தாள். “என் செல்லமே! இன்னிக்கு நிறையக் கொடுத்திட்டேடா! சின்னப்பசங்கன்னா இப்படித்தான் இருக்கணும்.” பளபளத்துக்கொண்டிருந்த மகனின் சுண்ணியைப் பார்த்து லலிதா கலகலவென்று சிரித்தாள். மனோ தன்னை ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டான். லலிதா நிமிர்ந்துகொண்டு மகனின் கண்களைக் காமவேட்கையோடு ஊடுருவினாள். “அம்மாவைப் இப்போ ஓக்கறியா? ரெஸ்ட் வேணுமா?” “ரெஸ்டெல்லாம் வேண்டாம்,” மனோ உறுமினான்.”காலை விரிச்சுக்கிட்டுப் படு!” லலிதாவின் அசாத்தியமான ஊம்பலுக்குப் பிறகும் அவனது சுண்ணி இன்னும் விறைப்பாகவே இருந்தது. மகனின் சுண்ணியிலிருந்து கண்களைக் கணநேரமும் அகற்றாமல் லலிதா, ஒரு காலைத் தரையிலும் மற்றொரு காலை சோபாவின் மீதிலும் போட்டபடி படுத்துக்கொண்டாள். “எடுத்துக்கோடா என் ராஜா! அம்மாவை என்ன வேண்ணா பண்ணு!” அம்மாவின் விரகத்தைத் தூண்டுகிற அழைப்பில் மனோவின் சுண்ணி மென்மேலும் விறைத்துக்கொண்டது.
மீதமிருந்த உடைகளைக் களைந்துகொண்டவன், விரிந்திருந்த லலிதாவின் கால்களுக்கு நடுவே புகுந்து கொண்டான். அம்மாவின் அழகிய நிர்வாணத்தை அவனது கண்கள் அளவெடுத்திருக்க, அவனது நீண்ட சுண்ணி அவளது பளிச்சிட்ட வயிற்றின் மீது உராய்ந்து கொண்டிருந்தது. “என்ன யோசனை? அம்மாவுக்குத் தாள முடியலேடா! ஆரம்பிச்சிடு!” ஒரு கையால் சுண்ணியைப் பிடித்தவாறு, மனோ அம்மாவின் மீது ஊர்ந்தான். சுண்ணியின் நுனியால் அம்மாவின் புழையை மேலும் கீழுமாக உரசி விளையாடினான். ஒவ்வொருமுறை அவனது சுண்ணி அவளது மொட்டைச் சீண்டியபோதும் லலிதா பெருமூச்செரிந்தாள். “பண்ணுடா செல்லம்!பண்ணிடு!!” மனோ மெதுவாக தனது சுண்ணியின் தலையை அம்மாவின் புழைக்குள்ளே வைத்துத் திணித்தான். தன் உடலின் மொத்த எடையும் அம்மாவின் மீது அழுந்தியவாறு அவள் மீது அவன் படர்ந்தபோது, அவனது விசாலமான மார்பின் கீழே அம்மாவின் கொழுகொழுவென்றிருந்த முலைகள் நசுங்கின. பிறகு அவன் தனது பூலை அம்மாவின் புழைக்குள்ளே தள்ளத் தொடங்கினான். லலிதாவின் நாக்கு வெளியேறி, உதடுகளை ஈரப்படுத்திக்கொண்டது.
மகனின் சுண்ணி தனது புழையைப் பிளந்து கொண்டு ஊடுருவுவதை அவளால் உணர முடிந்தது. அம்மாவின் புழை தனது சுண்ணியை கிடுக்குப்பிடி போல இறுக்கவே மனோ முனகினான். அவளது விரிந்த தொடைகளுக்கு நடுவே உடலை அசைத்து அசைத்து அவன் தனது பெருத்த சுண்ணியை அம்மாவின் புழைக்குள்ளே இறக்கினான். அவனது சுண்ணியின் அடித்தளத்திலிருந்த மயிர் அம்மாவின் கூதிமேட்டில் படர்ந்திருந்த மயிரோடு உரசியது. அவனது சுண்ணியின் மொத்த நீளமும் அவளது கணவாயின் ஆழத்துக்குள்ளே அமிழ்ந்து போனது. “பண்ணுடா என் ராஜா பண்ணு!” லலிதா கைகளாலும் கால்களாலும் மகனை வளைத்துப் பிடித்து இறுக்கினாள். தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி அவனது குத்துக்களைச் சந்தித்தவாறு அவள் முனகத் தொடங்கினாள். மனோ தனது சுண்ணியின் தலைப்பகுதி தவிர மீதத்தை மெதுவாக வெளியேற்றவும், அவள் துடிதுடித்துப்போனாள். அதை விட்டு விட மனமில்லாதவள் போல அவள் தனது இடுப்பைத் தூக்கியபோது, ஒரே குத்தாக மனோ மீண்டும் தனது பூலை அம்மாவின் புழைக்குள்ளே இறக்கினான். “என்னா டைட்டா இருக்கேம்மா நீ?” லலிதா வெட்கத்தில் முகம் சிவக்க, மனோ விடுவிடுவென்று அவளை ஓக்கத் தொடங்கினான்.
முக்கி முனகியபடியே லலிதா தன் குண்டியைத் தூக்கித்தூக்கி அவனது ஒவ்வொரு குத்துக்கும் ஈடு கொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள். அவனது சுண்ணி தனக்குள் இறங்க இறங்க அது மென்மேலும் இளகிக்கொண்டிருப்பதை அவளால் உணர்ந்து கொள்ள முடிந்தது. இதை விட மகிழ்ச்சி வேறு என்ன இருக்க முடியும் என்று அவள் எண்ணினாள். விடைத்துப்போயிருந்த அவளது முலைக்காம்புகள் முட்களைப் போல மனோவின் மார்பில் குத்திக்கொண்டிருந்தன. மனோ தனது முட்டுக்கால்களை அகலப்படுத்தியபடி செங்குத்தாக அம்மாவின் புழைக்குள் முன்னை விட வேகமாக, ஆழமாக இறங்கிக் குத்தினான். இந்த நிலையில் அவனது ஒவ்வொரு குத்தும் அவளது புழையின் அடித்தளம் வரை போய் வந்து கொண்டிருந்தது. லலிதாவின் புழை புழுங்கிக்கொண்டிருந்தது. தனது சுண்ணியைக் கவ்விப்பிடித்துக்கொண்டிருந்த அம்மாவின் கூதிச்சதைகள் அளித்த அழுத்தத்தை ரசித்தபடியே மனோ அவளை மிருகத்தனமாக ஓக்கத் தொடங்கினான். குத்தக் குத்த அவனது சுண்ணி மென்மேலும் இறுகிக்கொண்டிருப்பது போலிருந்தது. தனது மார்பின் கீழே அம்மாவின் பருத்த முலைகள் குலுங்கிக்கொண்டிருப்பதை அவனால் உணர முடிந்தது. மகன் அளித்துக்கொண்டிருந்த சுகத்தில் மெய்மறந்த லலிதா தலையை முன்னும் பின்னும் வேகவேகமாக அசைத்துக்கொண்டிருந்தாள். அவளது மொட்டு முழுமையாக வீங்கிப்போயிருந்தது.
அவனது சுண்ணி ஒவ்வொரு முறை புழைக்குள் இறங்கியபோதும் அவனது தண்டு அவளது மொட்டை உராய்ந்து கொண்டு போனது. அவளது புழைக்குள் துடிப்பும், அவளது அடிவயிற்றில் இறுக்கமும் ஏற்பட அவள் இன்பப்பெருக்குக்குத் தயாராகி விட்டிருந்தாள். “வருதுடா வருது…” அவள் அலறினாள். அவளது புழையில் மகனின் சுண்ணி கடைந்து கடைந்து தயிர் எடுப்பது போலிருந்தது. திரும்பத் திரும்ப அவளது புழையின் கணவாய் சுருங்கி விரிந்து சுருங்கி விரிந்து மகனின் சுண்ணியைப் பொறிவைத்துப் பிடிப்பது போல இறுக்கி வைத்துக்கொண்டிருந்தது. இம்முறை மனோ தனது கொட்டையிலிருந்து விந்துவை அவசரப்பட்டு வெளியேற்றிவிடாமல் நின்று நிதானித்து ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். அம்மாவின் இன்பப்பெருக்கு முடியும் வரை காத்திருக்க அவன் தனது சுண்ணியைப் பீறிட விடாமல் கட்டுப்படுத்தி வைத்திருந்தான். லலிதாவின் புழையிலிருந்து அருவிபோலக் கொட்டிய காமரசம் சோபாவை சொட்டச் சொட்ட நனைத்தது. அவள் நிமிர்ந்து பார்த்தபோது மகனின் சுண்ணி இன்னும் கடப்பாரை போல இறுக்கமாகக் காணப்பட்டது. அதற்கு மேல் அவளது புழை ஓள்வாங்குமா என்று அவளுக்குத் தெரியவில்லை.
அவள் மனதில் கணவனோடு எப்போது பரீட்சித்துப் பார்த்த ஒரு காமவிளையாட்டு நினைவுக்கு வந்தது. “அம்மா! இன்னும் கொஞ்சம் ஊம்பும்மா!” மனோ கெஞ்சினான். ஆனால் அவளோ… “பொறுடா என் ராஜா!” லலிதா மூச்சிரைத்தபடி கூறினாள். “அம்மாவோட இன்னொரு ஓட்டையிலே ஓக்குறியா?” மனோ பதிலளிப்பதற்கு முன்னமே, லலிதா புரண்டு படுத்து கால்களை அகற்றி, தனது சூத்தை மகனுக்குக் காண்பித்தாள். “அம்மா, இதுலேயா?” “ஆமாம்! அதுலே போட்டுத்தள்ளுடா! ஏறிக்கோ என் மேலே! அப்பத் தான் வசதியா இருக்கும்.” மனோவுக்கு அடுத்துத் தான் அம்மாவை சூத்தில் ஓக்கப்போகிறோம் என்று நம்பவே கடினமாக இருந்தது. விடுவிடுவென்று அவள் மீது குதிரையேறுவது போல ஏறியவன், தனது சுண்ணியின் நுனியை அம்மாவின் சூத்தின் துளை மீது வைத்து அழுத்தினான். “மெதுவாடா, அது ரொம்பச் சின்னது..பார்த்துக் குத்தணும் தெரிஞ்சுதா?” மகனின் சுண்ணியில் சற்றே விளக்கெண்ணை தடவச் சொல்லியிருக்கலாமே என்று ஒரு கணம் நினைத்தாள் லலிதா. ஆனால் அவனது சுண்ணி அப்போதிருந்த நிலையில் அது எவ்வளவு சிறிய துளைக்குள்ளும் சுளுவாக நுழைந்து விடும் என்று ஆறுதல் சொல்லிக்கொண்டாள்.
மனோ தனது சுண்ணியின் நுனியால் அம்மாவின் சூத்தை ஒரு சில முறை தேய்த்து விட்டு, மிக மிக மெதுவாக உள்ளே தள்ளினான். மகனின் சுண்ணி தனது சூத்தை சரிபாதியாகப் பிளப்பது போல அழுந்தி உள்ளே நுழையவும் லலிதாவின் கண்கள் சற்றே இருண்டன. “மெதுவாப் பண்ணுடா! உன்னோட பூல் ரொம்பப் பெரிசில்லையா?” மனோ சற்றே தனது நிலையை மாற்றியவாறு, செங்குத்தாக அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே தனது சுண்ணியை இறக்க முயன்றான். இரண்டு கைகளாலும் அம்மாவின் இடுப்பைப் பிடித்தவன் சற்றே கீழிறங்கி, அவளது கொழுத்த முலைகளைக் கைகளில் அள்ளிப் பிசைந்தான். பிறகு அவன் மெதுவாக அம்மாவை சூத்தில் ஓக்கத் தொடங்கினான். “ஓஹ்ஹ்ஹ்!” மகனின் சுண்ணியைச் சூத்தில் அழுத்தமாக உணர்ந்தபடியே லலிதா முனகத்தொடங்கினாள். வயிறு அழுந்த அவள் மகனின் உடலுக்குக் கீழே நசுங்கினாள். மனோவும் அம்மாவுக்கு அதிகம் வலிக்கக்கூடாது என்று மெதுவாக அவளை சூத்தில் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். லலிதாவுக்கு, தனது குண்டித்துளை மகனின் சுண்ணியை ஏற்றுக்கொள்ள வசதியாக மெல்ல மெல்ல விரிந்து கொடுத்துக்கொண்டிருப்பது புரிந்தது. அவளது உடலெங்கும் இன்ப அதிர்வுகள் ஏற்பட்டன.
மகனுக்கும் தாய்க்கும் நடுவே ஏற்பட்டிருந்த தகாத உறவின் உச்சகட்டமாக, அம்மாவின் சூத்தில் பிள்ளை பூலை விட்டு ஓத்துக்கொண்டிருந்ததே அவளுக்கு மிகுந்த கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தது. “நீ சொன்னா மாதிரியே இது உன் கூதியை விட ரொம்பச் சின்னதும்மா,” என்று கிசுகிசுத்தான் மனோ. “டைட்டா சூப்பரா இருக்குது.” அவன் மேலும் வலுவாக அழுத்தவும் அவனது சுண்ணியின் முக்கால்வாசி நீளம் அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே சுரீரென்று இறங்க, லலிதா வீறிட்டாள். தனது சூத்துக்குள்ளே இறங்குவது மகனின் சுண்ணியா அல்லது அவனது முழங்கையா என்று அவளுக்கு சந்தேகம் ஏற்பட்டது. “குத்துடா!” என்று முணுமுணுத்தாள். மனோ மெல்ல மெல்லவே குத்திக்கொண்டிருந்தாலும், அவனது சுண்ணியின் பருமன், அவளது சின்ன்ஞ்சிறிய சூத்துக்குள்ளே இறங்குவதே ஒரு சுகானுபவமாக இருந்தது. அவளது கூதியை விடவும் அவளது சூத்தின் தசைகள் தனது சுண்ணியை விடாப்பிடியாக இறுக்குவதையும் அவனால் உணர முடிந்தது. “இன்னும் கொஞ்சம் வேகமாப் பண்ணு!” மனோ தனது வேகத்தை அதிகப்படுத்தினான்.
வேகம் அதிகரிக்க அதிகரிக்க அவனது சுண்ணி வெப்பமடைந்து கொண்டே போனது. “அம்ம்மா! எனக்கு….வரப்போவது…” “குத்துடா! குத்து இன்னும் நல்லா….” லலிதா மகனின் சுண்ணியை சூத்தில் வாங்கிக்கொண்டே தனது புழையில் இரண்டு விரல்களை நுழைத்துக்கொண்டு விளையாடத் தொடங்கினாள். “அம்மா! வரப்போவுது…” “எனக்கும் தான்!” மனோ கண்களை இறுக்கிக்கொள்ள அவனது சுண்ணி பீறிட்டது. “மனோ, முடிச்சிட்டியாடா என் தங்கம்?” “அம்மா!” “நிறுத்தாதே, குத்திட்டே இரு!” லலிதாவின் விரல்களின் விளையாட்டில் அவளது புழையிலிருந்து ஒழுகத்தொடங்கிய நீர் ஊற்றாகி விட்டிருந்தது. மனோவின் சுண்ணி மேலும் சில குத்துக்களை இறக்கிய பிறகு அவளது சூத்துக்குள்ளே சுருங்கத் தொடங்கியது. லலிதா கண்களை மூடிக்கொண்டாள். மகனால் தன்னை இரண்டு துளைகளிலும் சந்தோஷப்படுத்த முடிவதை எண்ணிப் பெருமிதம் அடைந்தாள். அவளது உடல், மனம் இரண்டுமே மகிழ்ச்சியால் பூரித்திருந்தது. லலிதா நினைத்தது நடந்தேறியதால், கல்லூரியிலிருந்து திரும்பிய மகனிடம் செமத்தியாக ஓள் வாங்கிய களைப்பில் அவள் அன்றிரவு அயர்ந்து உறங்கிவிட்டிருந்தாள்.
ஆனால், எதிர்வீட்டில் காவேரி இருப்புக்கொள்ளாமல் புரண்டு புரண்டு படுத்துக்கொண்டிருந்தாள். நகைச்சுவைக்காகவோ, அரிப்பைத் தீர்த்துக்கொள்வதற்காகவோ லலிதா போன்ற நெருங்கிய தோழிகளிடம் அவள் செக்ஸ் குறித்துப் பேசுவதை வழக்கமாக வைத்திருந்தபோதும், இயல்பில் அவள் ஒரு சராசரி குடும்பப்பெண்மணியாக, எல்லைகளை மீற விரும்பாதவளாகவே கணவனின் மறைவுக்குப் பிறகும் கண்ணியமாகவே வாழ்க்கையை நடத்தி வந்தாள். ஆனாலும், அண்மைக்காலமாக அவளுக்கு அளவுக்கு அதிகமாகவே காமவேட்கை ஏற்பட்டிருந்தது. கொஞ்சம் விட்டுக்கொடுக்கத் தயாராயிருந்தால், அவளை வரிசையில் நின்று ஓக்க பலர் காத்துக்கொண்டிருப்பார்கள் என்பதை அவள் அறிவாள். சற்றே ஒடிசலான தேகத்துக்கு ஒவ்வாத பருத்த முலைகளும், நடக்கும்போது குண்டியை உரசுகிற கரிய கூந்தலும் அவளைக் காண்கிற ஆண்களைக் கண்களாலேயெ கற்பழிக்க வைத்தன. இருப்பினும் திருமணத்துக்கு முன்னும் சரி, கணவன் அகாலமாக இறந்தபின்னும் சரி, அவள் தன் உடலை இன்னொரு ஆடவனுக்குக் கொடுக்காமல் சுத்தமாகவே வைத்திருந்தாள்.
ஆனால், அவள் பொத்தி வைத்திருந்த காமம், லலிதாவுடன் கழித்த அந்த மதியத்தில் அவளது கட்டுப்பாட்டிலிருந்து விடுபட்டு விட்டிருந்தது. லலிதாவின் காமவிளையாட்டை அவள் உண்மையிலேயே ரசித்திருந்தாள் என்பதை மறுப்பதற்கில்லை; எவரும் சந்தேகப்பட முடியாது என்பதால் இன்னும் இது போல லலிதாவுடன் பல மதியங்களைக் கட்டிலில் கழிக்க நேரிடலாம் என்ற எதிர்பார்ப்பும் அவளுக்கு இருந்தது. ஆனால், அவளுக்கு உடலுறவின் சுகத்தை முழுமையாக அளிக்க ஒரு ஆடவனாலேயே முடியும் என்பதையும் அவள் அறிந்திருந்தாள். அவன் யாராக இருக்க முடியும் என்று யோசித்து யோசித்து, அவளது மனம் தற்செயலாக மகன் சுரேஷைப் பற்றி எண்ணியதால் ஏற்பட்ட பரபரப்பு, அவமானம், கூச்சம் மற்றும் குழப்பம் காரணமாக அவள் தூக்கமின்றி அவதிப்பட்டுக்கொண்டிருந்தாள். ஆனால், யோசிக்க யோசிக்க அவளுக்குக் கணவன் இறந்தபிறகு, மகன் மீது ஒரு தனி ஈடுபாடு ஏற்பட்டிருப்பது புரிந்தது. அதன் பொருளை விளக்குவது போலவே லலிதாவுடனான உறவு ஏற்பட்டிருக்குமோ என்றும் எண்ணத் தோன்றியது.
சுரேஷ் மகனாக இருந்தாலும் வாலிபமுறுக்கோடு இருந்த ஒரு இளைஞன். தற்செயலாக மகனின் உறுப்பை அரைகுறையாகத் தான் பார்க்க நேரிட்டபோதெல்லாம் அவளது பிராவுக்குள்ளே முலைக்காம்புகள் விடைத்துக்கொண்டதையும், அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டதையும் அவள் எண்ணிப்பார்த்தாள். ஒவ்வொரு முறையும் அது போன்ற எண்ணங்களை அவள் தள்ளிவைக்க முயன்றபோதும் அவனது பிம்பங்களே அவளது கண்முன்பு தோன்றிக்கொண்டிருந்தன. லலிதாவினால் தூண்டப்பட்டிருந்த விரகதாபம் உடலைத் தணலாய் தகிக்க, காவேரிக்கு மீண்டும் மீண்டும் மகன் சுரேஷின் நினைவே வந்தது. லலிதாவின் வீட்டிலிருந்து திரும்பியதும் தனிமையில் வலுப்பட்டிருந்த காமவேட்கை, மகன் கல்லூரியிலிருந்து திரும்பியதும் அவளது விரகத்தை வேறு திசையில் அழைத்துச் சென்றது. அவனைப் பார்க்கிறபோதெல்லாம், அவனது இளம் உடலை அணைத்து சுகம் பெற்றாலென்ன என்று எண்ணத்தொடங்கியது. இரவின் அமைதியில், தனிமையில் அவளது விரகம் அவளைக் கொல்லவே, அவளுக்கு உடனடியாக ஆறுதல் தேவைப்பட்டது; அதை அவளது மகனே அளித்தாலும் சரி, அவள் பெற்றுக்கொள்ளத் தயாராகி விட்டிருந்தாள். இன்றே, இப்போதே, அதைச் செய்தால் தான் என்ன? போர்வைக்கடியிலே புரண்டு புரண்டு படுத்தவள், உறங்குகிற முயற்சியைக் கைவிட்டு விட்டு, கடியாரத்தைப் பார்த்தபோது அதிகாலை ஒரு மணியாகியிருந்தது.
இதற்கு மேல் தூங்கித்தான் என்ன பயன்? சலிப்போடு படுக்கையை விட்டு எழுந்தவள், குறிக்கோளின்றி முன்னறையை நோக்கி நடந்தாள். ஆனால், மகனின் அறையிலிருந்து மெல்லிய வெளிச்சம் வந்து கொண்டிருப்பதைக் கண்டு அவளுக்கு ஆச்சரியம் ஏற்பட்டது. இன்னும் உறங்காமல் அவன் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறான்? இவ்வளவு நேரம் படித்துக்கொண்டிருப்பதற்கு, அவனுக்கு பரீட்சைகளும் நடந்து கொண்டிருக்கவில்லை. ஒரு விசித்திரமான உந்துதல் ஏற்படவே, அவன் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறான் என்று பார்க்க அவள் விரும்பினாள். ஒரு வேளை அவன் இன்னும் படித்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு நல்ல தாயாக அவனை உறங்குமாறு அறிவுறுத்தலாமே? அப்படியேனும் தனது மனதில் ஏற்பட்டிருந்த அசிங்கமான ஆசைக்கு ஒரு முற்றுப்புள்ளி வைக்கலாமே? “சுரேஷ்!” காவேரியின் குரல் மகனுக்குக் கேட்டிருக்க வாய்ப்பில்லை. குழம்பியிருந்த நிலையில், கதவைத் தட்டாமல் உள்ளே நுழைந்தவள் அப்படியே நிலைகுத்தி நின்றபடியே சுரேஷை வெறித்தாள். அவள் எதிர்பார்த்தது போலவே, சுரேஷ் படித்துக் கொண்டுதானிருந்தான் என்றபோதிலும், கண்டிப்பாக அது பாடப்புத்தகமாக இருக்க வாய்ப்பிலை.
உடம்பில் ஒட்டுத்துணி கூட இன்றி, ஒரு கையால் முகத்தை மறைத்தபடி புத்தகத்தை வாசித்துக்கொண்டே இன்னொரு கையால் தனது பூலைப் பிடித்துக்கொண்டிருந்தான். அடுத்த கணமே காவேரியின் புழையில் ஒழுக்கு ஏற்படுவது போலிருந்தது. அவளது கண்கள் வலுவான கால்களில் தொடங்கி, மயிர்ப்பிரதேசத்திலிருந்து செங்குத்தாக எழும்பி நின்ற மகனின் பருத்த சுண்ணி வரையிலும் அளவெடுத்தன. தன் ஒரே மகன், செக்ஸ் புத்தகம் படித்தவாறே சுய இன்பம் பெற்றுக்கொண்டிருப்பதை அவள் உணர அதிக நேரம் பிடிக்கவில்லை. “சு..சுரேஷ்!” காவேரி திணறியபடியே அழைத்தாள். “ஐயோ!” சுரேஷ் பதறினான். அவனது கைகளிலிருந்த புத்தகம் கீழே விழுந்தது. ஒரு கணம் பதற்றத்தோடு அம்மாவை ஏறிட்டவன், தலை குனிந்து கொண்டான். அவன் முகம் அவமானத்தில் சிவந்தது. “சாரிம்மா..,” கூச்சத்தில் தலையணையை எடுத்து முகத்தை மூடிக்கொண்டான்.
அவனை நெருங்கிய காவேரி, வீரியத்தோடு விரைத்து நின்றிருந்த மகனின் பூலை வைத்த கண் வாங்காமல் கவனித்தாள். அது விடுவிடுவென்று சுருங்கிக்கொண்டிருந்தபோதும், அதை இந்தக் கோலத்தில் பார்ப்பது காவேரிக்கு அதுவே முதல் தடவை. அதன் நீளமான பருமனான தண்டையும், உருண்டையான பளபளத்துக்கொண்டிருந்த தலையையும், அடித்தளத்தில் பந்துகள் போல் தென்பட்ட இரண்டு விரைகளையும் பார்த்து காவேரி பிரமிப்பில் உறைந்தே போனாள். “அந்தத் தலையணையை எடு,” என்று குரலைத் தழைத்துக் கூறினாள் காவேரி.”உன்னை ஒண்ணும் சொல்ல மாட்டேன்.” தயக்கத்தோடு தலையணையை விலக்கிய சுரேஷ், அதைத் தன் தலைக்குக் கீழேயே மீண்டும் வைத்தான்.
அவனருகில் கட்டிலில் அமர்ந்த காவேரி, மிகுந்த சிரமத்துடன் அவனது முகத்தை மட்டுமே பார்த்தபடியிருந்தாள். “சாரிம்மா,”சுரேஷ் குறுகுறுப்போடு சொன்னான். “கோவிச்சுக்காதே…இனிமே இந்த மாதிரி…..” “இதுலே தப்பு ஒண்ணுமில்லையே சுரேஷ்,” என்றாள் காவேரி மென்மையாக. “என் மேலே தான் தப்பு. கதவைத் தட்டிட்டு உள்ளே வந்திருக்கணும்.” சுரேஷ் தலைநிமிர்ந்து அவளை வியப்புடன் நோக்கினான். அவனது கண்கள் தன்னிச்சையாக அவளது முகத்திலிருந்து இறங்கின. காவேரிக்கு அப்போது தான் தான் அணிந்து கொண்டிருந்த நைட்டியின் பொத்தான்கள் கழன்றிருந்ததும், உள்ளே தான் பிரா அணிந்திருக்கவில்லையென்பதும் உறைத்தது. ஆனால், அது மீண்டும் சுருங்கிக்கொண்டிருந்த சுரேஷின் சுண்ணிக்கு எழுச்சியை அளித்துக்கொண்டிருப்பதை அவள் கவனிக்கவில்லை. “சுரேஷ்!” “அம்மா!” “இதை…நானும் பண்ணுவேன்.” சுரேஷ் அதிர்ந்து அமைதியானான்.
“சொல்லு சுரேஷ்! எத்தனை நாளா இதை நீ பண்ணிட்டிருக்கே? உன் வயசுப்பசங்களுக்கு ரொம்ப அதிகமா குறுகுறுக்குமாமே? ஒரு நாளைக்கு எத்தனை தடவை பண்ணுவே?” ஒரு தாய் மகனிடம் கேட்கக்கூடிய கேள்விகள் அல்ல என்று தெரிந்திருந்தபோதும், காவேரியால் கேட்காமல் இருக்க முடியவில்லை. சுரேஷ் அவளை ஏறிட்டபோது அவனது முகம் சிவந்திருந்தது. காவேரியோ தனது பார்வை அத்துமீறி மகனின் எழும்பிக்கொண்டிருந்த சுண்ணியையே திரும்பத் திரும்பப் பார்க்க விரும்பியதை எண்ணி தன்னோடு போராடிக்கொண்டிருந்தாள். “கொஞ்ச நாளாத் தாம்மா…,”சுரேஷ் முணுமுணுத்தான். “ஓஹோ!” என்று ஒரு கணம் நிதானித்த காவேரி,”இதைப் பண்ணும்போது மனசுலே என்ன நினைப்பே சுரேஷ்? உன் கூட காலேஜிலே படிக்கிற பொண்ணுங்களைப் பத்தியா…?” “சில சமயங்களிலே…,”என்று இன்னும் தயக்கத்தோடே கூறினான் சுரேஷ். “சில சமயங்கள்லே வேறே பொண்ணுங்களைப் பத்தியும்….” “வேறே பொண்ணுங்க….,” காவேரி திரும்பக் கூறிப் பார்த்துக்கொண்டாள். “அவங்களை என்ன பண்ணுறா மாதிரி நினைச்சுப்பே…?” காவேரியின் மனசாட்சி அவளை உடனே எழுந்து மகனின் அறையை விட்டு வெளியேறுமாறு அலறியதைப் பொருட்படுத்தாமல், அவள் ஆடாமல் அசையாமல் அப்படியே அமர்ந்திருந்தாள்.
அவளது கண்கள் தயக்கத்தைக் கைவிட்டு விட்டு துணிச்சலாக மகனின் சுண்ணியையே வெறிக்கத் தொடங்கியிருந்தன. அவள் பார்க்கப் பார்க்க சுரேஷின் சுண்ணி மென்மேலும் விறைப்படைந்து கொண்டிருப்பது போலத் தோன்றியது. அவனது தொடைகளுக்கு நடுவே ஒரு உயரமான கோபுரம் போல எழுந்து நின்றிருந்த அவனது சுண்ணியின் மீது அவனது மெல்லிய நரம்புகள் புடைத்துக்கொண்டிருந்தன. “என்ன சொல்றது…?” ஒரு பத்து நொடிகளுக்கு அந்த அறையை அமைதி ஆட்கொண்டது. ஆனால், சுரேஷின் சுண்ணி கடப்பாரை போல இறுகி விட்டிருந்தது. சுயகட்டுப்பாட்டை இழந்த காவேரியின் ஒரு கை நீண்டு, மகனின் சுண்ணியை விரல்களால் வளைத்துப் பிடித்தது. “ஹும்…அம்..ம்ம்மா!” “சுரேஷ்! இதென்னடா இப்படி நிக்குது? உன் மனசுலே என்ன இருக்குது?” “ஹும்ம்ம்ம்!” “பதில் சொல்லுடா!” காவேரி அவனது சுண்ணியை மெல்ல மெல்லக் குலுக்கி விடத் துவங்கினாள். மகனின் சுண்ணி தனது உள்ளங்கையில் துடிப்பதை உணர்ந்து பெருமூச்செரிந்தாள்.
அவளது கை சுரேஷின் சுண்ணித்தண்டை அழுத்தவும், அவனது எழுச்சியின் அறிகுறியாக ஒரு வெள்ளைத்திரவத்தின் முத்து அவனது சுண்ணியின் நுனியில் வெளிப்பட்டது. “இப்போ நீ என்னைத் தானே பார்த்திட்டிருக்கே…?” “அம்ம்மா!” “உன்னோட கண்ணு அம்மாவோட மாரையே முறச்சிட்டிருக்கு! எந்தப்பொண்ணப் பார்த்தாலும் அதைத்தான் கவனிப்பே இல்லே? உன் காலேஜுப் பொண்ணுங்க யாருக்காவது உங்கம்மா மாதிரி மாரு இருக்காடா?” சுரேஷ் முனகியபடி படுக்கை மீது தனது இடுப்பைத் தூக்கித்த் தூக்கி, காவேரியின் விரல்களுக்குள்ளே தனது சுண்ணியால் குத்தினான். எது முறையானது, எது முறையற்றது என்பது பற்றிய சிந்தனையைத் துரத்திவிட்டு, காவேரி குனிந்து கொண்டு மகனின் சுண்ணியில் தனது கைவேலையை ஆரம்பித்து விட்டிருந்தாள். “ஓ! ம்ம்ம்மா!” “புடிச்சிருக்கா சுரேஷ்! அம்மா சரியாப் பண்ணுறேனா? தன்னோடயே விளையாடுறது தப்பு. நீ இதை நிறுத்துறதா இருந்தா, தினமும் ராத்திரி அம்மா வந்து உனக்கு பண்ணி விடுறேன். சம்மதமா?” சுரேஷின் கண்கள் அகன்றிருக்க, காவேரி சொல்லுவதன் உள்ளர்த்தத்தைப் புரிந்துகொண்டு அவன் அதிர்ச்சியும் பரபரப்பும் அடைந்தான்.
அம்மாவின் கனத்த முலைகள் அவளது மெல்லிய நைட்டிக்குள்ளே குலுங்குவதை ஆர்வமாகக் கவனித்தவன், அவளது காம்புகள் நைட்டியின் மீது புடைத்திருப்பதைப் பார்த்ததும் எழுச்சியின் சிகரத்தையே எட்டிவிட்டான். அவனது சுண்ணியில் ஏற்பட்ட எழுச்சியின் விளைவாக, காவேரியின் விரல்கள் அதைப் பற்றி வைத்துக்கொள்ளப் படாத பாடு பட்டன. “சொல்லப்போனா, இப்படிக் குலுக்குறதை விட இன்னொரு விளையாட்டு நல்லாயிருக்கும் தெரியுமா?” என்று ஒரு கணம் அவனை திகைப்பில் ஆழ்த்திய காவேரி,”வாயிலே கொடுக்கறியா?” “அம்ம்மா!” “ஏன்? இதுவரைக்கும் எவ வாயிலேயும் கொடுத்ததில்லையா?” சுரேஷ் “இல்லை” என்பது போலத் தலையசைத்தான். காவேரி தனது விரல்களை சுரேஷின் சுண்ணியின் மீது இன்னும் கீழே இறக்கிவிட்டு, தலையைத் தாழ்த்தி, வாயைத் திறந்து, அவனது வீங்கியிருந்த சுண்ணியின் தலையை விழுங்கினாள்.
அவனது சுண்ணித்தண்டின் மத்தியில் அவளது வெதவெதப்பான இதழ்கள் இறுக்கமாகக் கவ்விப்பிடித்துக்கொண்டன. அதே நேரத்தில் அவளது புழையிலிருந்து அசாத்தியமாக ஒழுகத்தொடங்கி அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே பிசுபிசுத்துக்கொண்டிருந்தது. இடைவிடாது எதையோ முனகியவாறு, வினோதமான சத்தங்களை எழுப்பியபடி காவேரி மகனின் சுண்ணியை ஆசை ஆசையாய் ஊம்பிக்கொண்டிருந்தாள். கன்னத்தை உப்பியும், சப்பியும் அவனது சுண்ணியில் அழுத்தம் கொடுத்தவாறே, நடந்து கொண்டிருப்பதை நம்ப முடியாதவன் போலத் திகைத்துப் போய் உட்கார்ந்திருந்த சுரேஷின் உறுப்பை நாக்கால் வருடி வருடி சுகமளித்தாள். சுரேஷின் திகைப்பும் வியப்பும் மெல்ல மெல்ல வேட்கையாக உருமாறிக்கொண்டிருந்தன. “ஹோ! நல்லாயிருக்கும்மா! ரொம்ப நல்லாயிருக்கும்மா!” தனது கைகளை காவேரியின் தோள்களில் வைத்து, அப்படியே ஊர்ந்து சென்று அவளது தலையை இறுகப்பற்றித் தனது சுண்ணியின் மேலே அழுத்திக்கொண்டான். இடுப்பை மேலும் கீழும் ஆட்டி ஆட்டி, ஊம்பிக்கொண்டிருந்த அம்மாவின் வாயைத் துள்ளித் துள்ளி ஓக்கத்தொடங்கினான்.
நாசிகள் விடைக்க மூச்சுவிட்டவாறே, காவேரி எவ்வளவு முடியுமோ, அவ்வளவு ஆழமாக மகனின் சுண்ணியை உறிஞ்சினாள். ஊம்புவதில் அவள் எப்போதுமே மிகுந்த தேர்ச்சியுடையவளாக இருந்தபோதிலும், கணவனைக் காட்டிலும் பெற்ற மகனின் சுண்ணியை ஊம்புவதில் இருந்த வினோதமான விபரீதமான மகிழ்ச்சிக்கு ஈடு இணையேது? தனது தொண்டைக்குள் இறங்கிய சுண்ணியின் ருசியும், துடிப்பும் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்துப்போயிருக்க, அவனது சின்னஞ்சிறிய துளையிலிருந்து ஒழுகத் தொடங்கிய விந்துவின் நெடி அவளை ஆட்கொண்டது. ஒரு கணம் தன் வாயிலிருந்து மகனின் பூலை விடுவித்து, நாக்கால் அதன் நுனியைச் சுற்றி வளைத்து வளைத்து நக்கிக்கொடுத்து விட்டு, அவனது கொழுகொழு திரவத்தைப் பருகினாள். பிறகு, அவனது சுண்ணியின் நீளத்தில் சரிபாதியைத் தனது தொண்டைக்குள்ளே இறக்கிக்கொண்டாள். “குலுக்கி விடும்மா! எனக்கு நெருங்கிட்டிருக்கு,” சுரேஷின் சுண்ணி நம்பமுடியாத அளவுக்கு இறுகித் துடிதுடித்துக் கொண்டிருக்க, காவேரி தனது இதழ்களாலும் நாக்காலும் அதற்கு விருந்தளித்துக்கொண்டிருந்தாள். மயிரடர்ந்த அவனது கொட்டைகளிலிருந்து வெள்ளைத்திரவம் வெளிவரப்போவதை அவள் உணர்ந்திருந்தாள்.
மேலும் அவனது சுண்ணியின் ஓரிரெண்டு அங்குலங்களை அவள் அழுத்தமாக விழுங்கினாள். அவளது முட்டி அவனது சுண்ணியின் அடித்தளத்தில் இறுகியது. உறிஞ்சி உறிஞ்சி அவனது சுண்ணியை இழுத்து இழுத்துக் கறந்தவாறே அவள் அதைக் குலுக்கிவிட்டாள். “வருதும்மா..வருது,” சுரேஷ் முனகினான். ஒரு கையால் மகனின் தொடைகளை வருடியபடியே அவனது வீங்கிவிட்டிருந்த விரைகளைக் காவேரி தொட்டு அமுக்கினாள். மறுகணமே, சுரேஷின் சுண்ணி அவளது வாயில் துடித்து இறுக, அவனது நுனியிலிருந்து பீறிட்டுக் கிளம்பிய விந்துவெள்ளம் அவளைத் திணறவைத்தபடி தொண்டைக்குள்ளே குபுக்கென்று இறங்கியது. அவளது வாயை நிரப்பியதோடு வழிந்த விந்துத்துளிகள் கட்டிலில் சிந்தின. மகனின் இன்பத்திரவத்தை உட்கொண்ட மனநிறைவில் காவேரியின் புழையிலிருந்து கடையப்பட்ட தயிராய் நீர் ஒழுகவும், அவள் ஆவலாக மகன் அளித்த அபிசேகத்தை அள்ளிப்பருகினாள்.
முடுக்கி விடப்பட்டது போல அவளது முட்டி தொடர்ந்து மகனின் பூலைக் குலுக்கிக்கொண்டேயிருக்க, முடிவேயில்லாதது போல வந்து விழுந்தவற்றை உண்டுமகிழ்ந்தாள். “அம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்மா!” சுரேஷ் இன்பத்தில் காய்ச்சல் வந்தவனாய் கட்டிலின் மீது துள்ளியபடி முனகினான்.மிச்சமிருந்த துளிகளைத் துடைத்தபடியே காவேரி தளர்ந்து போய்ப்படுத்திருந்த மகனைப் பார்த்தாள். இதற்கு மேல் அவளைத் தடுத்து நிறுத்த எதனாலும், யாராலும் முடியாது என்பதை உணர்ந்தாள். ஒரு தாய் மீறக்கூடாத எல்லைகளை அவள் ஏற்கனவே தாண்டியிருந்தாள். அப்போது, அவளது தேவையெல்லாம், ஈரத்தில் சொதசொதவென்று நனைந்துபோயிருந்த தன் புழையில் மகனின் பூல் புகுந்து விளையாடி மகிழ்ச்சி தரவேண்டும் என்பது மட்டுமே! “பிடிச்சிருந்ததா சுரேஷ்?” அவள் கிசுகிசுப்பாகக் கேட்டாள். “உன்னை நீயே சந்தோஷப்படுத்திக்கிறதை விடவும் இது நல்லாயிருக்கா இல்லையா? அம்மா பண்ணினது பிடிச்சிருந்ததா?” “ஐயோ, பிரமாதமாப் பண்ணினேம்மா!” “அப்படீன்னா, அம்மாவை சந்தோஷப்படுத்துவியா? இது நம்ம ரெண்டு பேருக்குள்ளே மட்டும் இருக்கணும். சரியா?” காவேரி தான் அணிந்து கொண்டிருந்த நைட்டியைத் தூக்கியபடி, மயிர் படர்ந்திருந்த தனது கூதிமேட்டையும், மொழுமொழுவென்றிருந்த பளிங்குத்தொடைகளையும் மகனுக்குக் காட்டினாள். “நம்ம ரெண்டு பேருக்குள்ளே மட்டும் இருக்க வேண்டிய பெரிய ரகசியம்,” என்றாள் காவேரி. “எனக்குத் தெரியும், நீ இதுவரைக்கும் எந்தப் பொண்ணையும் போட்டுத்தள்ளினது இல்லை. பாரு, அம்மாவோட குழி எவ்வளவு ஈரமாயிருக்குன்னு..! உன்னோட சாமானத்தை இதுலே போட வர்றியா? ஒரு பொண்ணை எப்படிப் பண்ணணுமுன்னு அம்மா சொல்லித்தரட்டுமா?” சுரேஷ் பதிலளிப்பதற்கு முன்னமே, அவனது சுண்ணி மந்திரம் போட்டது போல ஜிவ்வென்று விரைத்து மீண்டும் எழும்பி நின்று கொண்டது.
மலைப்போடு மகனின் சுண்ணியையே வெறித்துப்பார்த்தவாறே, காவேரி தனது நைட்டியைத் தலைக்கு மேலே தூக்கிக் கழற்றினாள். முதல் முறையாக அம்மாவை முழுநிர்வாணமாகப் பார்த்த கிளர்ச்சியில் சுரேஷ் பெருமூச்செரிந்தான். அவளது இரண்டு முலைகளும் இரண்டு தர்ப்பூசணிகளைப் போலப் பருத்துக் கொழுத்துக் காணப்பட்டன. அவள் கட்டிலில் அவனை நெருங்கியபடி ஊர்ந்தபோது, அவளது முலைகள் குலுங்கியதில் நிலநடுக்கம் ஏற்பட்டு விடும் போலிருந்தது. என்னை வாயில் வைத்து சப்பி விடு என்று கெஞ்சுவது போல, அவளது விடைத்த பெரிய பெரிய காம்புகள் சுரேஷின் கண்களில் காமத்தீயைப் பற்ற வைத்தன. “எனக்காக முதல்லே செய்ய வேண்டியது ஒண்ணு இருக்கு,” சுரேஷை ஒட்டியவாறே காவேரி கூறினாள். “அம்மாவோட மாரை வாயிலே வைச்சுச் சப்பு! அம்மாவுக்கு அது ரொம்பப் புடிக்கும்.” சுரேஷ் ஆர்வத்தோடு ஒரு ரூபாய் நாணயத்தின் அளவிலிருந்த அம்மாவின் கருவளையத்தையும் ஒன்றரையங்குலத்துக்கு விடைத்துநின்ற அவளது காம்புகளையும் கண்களால் விழுங்கினான். அவளது முலைகளின் மீது பாய்ந்து அவன் காம்புகளை வாய்க்குள்ளே இழுத்துச் சுவைக்கத் தொடங்கியதும் காவேரியின் புழை பெருக்கெடுத்து ஒழுகத்தொடங்கியது.
ஒட்டுமொத்த வேட்கையையும் அம்மாவின் முலைகளின் மீது காட்டியவாறு, சுரேஷ் அவளது காம்பின் நுனிகளை நாக்கால் வருடிக்கொண்டே, இரண்டு கைகளாலும் அவளது பருத்த முலைகளைப் பிடித்து அமுக்கிப் பிசைந்து விளையாடினான். அவனது ஆர்வத்தை அரைகுறையாக நிறுத்த விரும்பாத காவேரி, தனது முலைகளில் சற்றே வலியேற்படும் வரைக்கும் காத்திருந்து விட்டு, பிறகு அவனது தலையைத் தள்ளிவிட்டாள். “இது போதும், அடுத்து இன்னொண்ணு பண்ணணும்,” என்று மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டவள், தனது இரண்டு கால்களையும் அகலமாக விரித்தப்டி, ம்யிர்படர்ந்திருந்த தனது காம முக்கோணத்தை அவன் கண்களுக்குக் காட்டினாள். “நானென்னவோ ஈரமாத் தானிருக்கேன். ஆனா, நிறைய பொண்ணுங்களுக்கு முதல்லே வறண்டு போயிருக்கும். அதுனாலே அதை நக்கி விட்டு ஈரமாக்கிப் பதப்படுத்தக் கத்துக்கணும்.” வாளிப்பான அம்மாவின் தேகத்தின் மீது வழுக்கியிறங்கிய சுரேஷ், தனது அனுபவமின்மையை வெளிக்காட்டாமல், அவளது வயிற்றில் முத்தமிட்டபடியே கீழே இறங்கினான்.
அவனது வெதவெதப்பான உதடுகள் தனது கூதிமேட்டின் மீது அழுந்தவும் காவேரி முனகினாள். பிறகு, அவனது நாக்கு வெளியேறி, அகழ்வாராய்ச்சி செய்வது போல அவளது புழையுதடுகளுக்குள்ளே ஊடுருவ முயன்றது. “முதல்லே நக்கணுண்டா! நல்லா நக்கி விடு.” அம்மாவின் கட்டளையைச் சிரமேற்கொண்டு சுரேஷ் தனது நாக்கால் அவளது புழையை மேலும் கீழும் நக்கிக்கொடுத்தான். மெதுவாக வெளியேறத்துவங்கியிருந்த அவளது பெண்மையின் கனிரசத்தின் நெடியை முகர்ந்தவாறே அவன் உதடுகளால் உறிஞ்சினான். “அப்படித்தான்! அடுத்தது, ரொம்ப முக்கியமான விஷயம்.” ஒரு கையை விரிந்து கிடந்த தனது தொடைகளுக்கு இடையே செலுத்திய காவேரி, தனது புழையுதடுகளை விரல்களால் பிரித்து, உப்பிக்கொண்டிருந்த தனது மொட்டை வெளியேற்றிக் காட்டினாள்.
“இதோ முட்டிக்கிட்டு நிக்குதே, இது தாண்டா பொம்பிளைங்களுக்கு ரொம்பத் தொந்தரவு தர சங்கதி! என்னோட மொட்டு இது! அதையும் நக்கு! ஜாக்கிரதை!! பல் படாம பண்ணணும் சரியா? நாக்காலே மெதுவா மெல்ல நக்கணும்.” காவேரி எண்ணியிருந்த அளவுக்கு சுரேஷ் ஒன்றும் பத்தாம்பசலியல்ல. கூதி,புழை,மொட்டு என்றால் என்னவென்று, அவற்றைப் பார்த்திராதபோதிலும் அவன் அறிந்தேயிருந்தான். ஆனாலும், அம்மாவின் புழைரசத்திலிருந்த சுவையில் தன்னை மறந்திருந்தவன், அவள் என்ன சொன்னாலும் செய்வதற்குத் தயாராக இருந்தான். அவளது புழையுதடுகளின் மடிப்புக்களில் நாக்கை நீளவாக்கில் ஓடவிட்டவன், புடைத்து எழும்பி நின்ற அவளது மொட்டை நாக்கின் நுனியால் வருடினான். துப்பாக்கிக்குண்டு துளைத்ததுபோலத் துள்ளிக்குதித்த காவேரி, இழுத்துப் பெருமூச்சு விட்டபடி, தனது புழையில் பசியாறிக்கொண்டிருந்த மகனின் தலையைப் பற்றி இறுக்கினாள். “ஹும்ம்ம்! அப்படித்தான்.” ஒரு கையால் மகனின் தலையைப் பிடித்துக்கொண்டு, மற்றொரு கையால் தனது புழையுதடுகளைப் பிரித்துக்கொண்டிருந்தாள். “உறிஞ்சிச் சாப்பிடு! நக்கு! இன்னும்…” அம்மாவுக்காக எதையும் செய்யத் துணிந்துவிட்டிருந்த சுரேஷ், தனது நாக்கால் அவளது மொட்டின் மீது வருடியவாறே, அதன் நுனியை இப்புறம் அப்புறமாக அசைத்து விளையாடினான்.
“உஸ்ஸ்ஸ்! மெ..துவா..மெதுவா…” படுக்கையின் மீது காவேரி பந்து போலத் துள்ளிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது கூதி மகனின் முகத்தின் மீது மளாரென்று மோதியது. “ஸ்லோவாப்பண்ணு..அழுத்திப்பண்ணு…” தாய் சொல்லைத் தட்ட முடியுமா? சுரேஷ் அப்படியே செய்ய காமவேட்கையில் தனது அம்மணமான உடல் அனலில் வெந்து கொண்டிருப்பது போல உணர்ந்தாள் காவேரி. அவளது விம்மிக்கொண்டிருந்த முலைகள் இறுகி,காம்புகள் கடுக்கத் தொடங்கிவிட்டிருந்தன. அவளது குண்டித்துளையிலும் குறுகுறுப்பு ஏற்படுவது போலிருந்தது. இச்சையில் அவளது உடல் இரண்டு துண்டங்களாகப் பிளந்து விடும் போலிருந்தது. “இப்போ…விரல் போடு! உள்ளே ரெண்டு விரல்போட்டுக் குத்து! மெள்ள மெள்ளக் குத்து…உள்ளே வெளியே விளையாட்டு விளையாடு…” தான் அளித்துக்கொண்டிருந்த இன்பத்தில் அம்மா தகித்துக்கொண்டிருந்தது சுரேஷுக்குப் பெருமையாகவும் கிளர்ச்சியாகவும் இருந்தது. வயிற்றுக்கும் படுக்கைக்கும் இடையிலே அகப்பட்டிருந்த அவனது பூல் துடித்துக்கொண்டிருந்தது.
அம்மாவின் மொழுமொழு தொடைகளை வருடியபடி முன்னேறியவனின் கை, இரண்டு விரல்களை மட்டும் வழுக்கிக்கொண்டிருந்த அவளது புழைக்குள்ளே சுருக்கென்று நுழைத்தது. பிறகு அவன் விரல்களை புழையில் விட்டு உள்ளே வெளியே என்று குத்தி எடுத்து விளையாடினான். ஆனால், அவனது நாக்கு தொடர்ந்து அம்மாவின் மொட்டை வருடிக்கொண்டேயிருந்தது. “வூவ்வ்வ்! இதுக்கு….மேலே….முடியாதுறா…..” காவேரி சுரேஷின் தலையைப் பிடித்துக்கொண்டு தனது இடுப்பைத்தூக்கித் தூக்கி, தனது புழையால் அவனது முகத்தின் மீது வெறிகொண்டவள் போல மோதினாள். “உம், பண்ணுடா….பண்ணு…பண்ணு…பண்ணுடா…” காவேரியின் புழை துடிதுடித்தது; புதுவெள்ளம் புறப்பட்டது; மகனின் உதடுகளை நீராட்டியது. அவள் பெருக்கெடுத்துக்கொண்டிருக்கையில், சுரேஷ் உதடுகளால் அவளது மொட்டைக் கவ்விப்பிடித்து வைத்திருக்கவே, காவேரியின் இன்பபெருக்கின் தீவிரம் அதிகரித்தது. மீண்டும் மீண்டும் அவளது புழை துடித்துத் துடித்து, மீண்டும் மீண்டும் இன்பபெருக்கு எடுத்து எடுத்து, அவளுக்கு ஏற்பட்ட உச்சகட்ட இன்பத்திலே அவளது மூச்சே நின்று போய்விடும் போலிருந்தது. அவளது நீளமான நகங்கள் மகனின் கழுத்தின் பின்புறத்தில் செந்நிறக்கீறல்களை ஏற்படுத்தியிருந்தன.
அவனது நாக்கும் விரல்களும் அவளை இன்பத்தின் ஒரு சிகரத்திலிருந்து மற்றோர் சிகரத்துக்கு எடுத்துச் செல்லச் செல்ல அவள் அவனை அழுந்த அழுந்தப் பிடித்துக்கொண்டு அலறத்தொடங்கினாள். “ஐயோ… நிறுத்துடா… நிறுத்து! இதுக்கு மேலே என்னாலே ஆவாதுடா…” சுரேஷ் உடனடியாக அவளது மொட்டையும் புழையையும் விடுவித்தான். கைகளை ஊன்றியபடி எழுந்தவன், எதிர்பார்ப்போடு விம்மி விம்மித் தாழ்ந்து கொண்டிருந்த அம்மாவின் வனப்புமிக்க உடலை வாஞ்சையோடு பார்த்தான். தலைதூக்கிப் பார்த்த காவேரி, மகனின் சுண்ணிக்கு ஏற்பட்டிருந்த பிரம்மாண்டமான எழுச்சியைக் கண்டு ஒரு கணம் விக்கித்துப்போய், பெருமூச்சு விடுத்தாள். கடவுளே! எவ்வளவு நீளம்! எத்தனை பருமன்! மலைப்பாம்பைப் போல! என்னால் இதற்கு மேல் தாளமுடியாது. அது எனக்கு வேண்டும்; அதாலே என் மகனிடம் நான் ஓள்வாங்கியே தீர வேண்டும். அதன்பிறகு, நரகமே கிடைத்தாலும் பரவாயில்லை. “சுரேஷ்! காத்திருந்தது போதுண்டா,” காவேரி நெளிந்தபடியே கால்களை மிக மிக அகலமாக விரித்துக்கொண்டாள். அவளது முட்டுக்கால்களை அவளது தோள்களோடு உரசுமளவுக்கு மடக்கிக் கொண்டாள்.
“என் தொடைக்கு மத்தியிலே வா. அம்மாவை எப்படிப் பண்ணறதுன்னு என் குழந்தைக்குச் சொல்லிக்கொடுக்கப்போறேன்.” சுண்ணி துடிதுடிக்க, சுரேஷ் அம்மாவின் மீது படர்ந்தான். காவேரி அவனை இழுத்து, ஒரு கையால் அவனது சுண்ணியைப் பிடித்துத் தனது புழையுதடுகளுக்கு நடுவே வைத்து அழுத்தினாள். “இது தாண்டா அம்மா! வாடா வா!” சுரேஷின் பருத்த பூலைத் தனது புழையில் வைத்து அழுத்திய காவேரி முனகினாள். பிறகு அவள் மெதுவாக இடுப்பைத் தூக்கி இறக்கி, தன் புழையில் அவன் பூலை இழுத்துக்கொள்ள முயன்றாள். “உள்ளே தள்ளு! என்னாலே காத்திருக்க முடியாது.” காவேரியின் இரண்டு தோள்களுக்கும் அருகே தனது கைகளை ஊன்றியபடி, அவளது கொழுத்த முலைகள் குலுங்குகிற அழகைப் பருகியபடியே, சுரேஷ் தனது சுண்ணியின் ஓரிரு அங்குலங்களை அவளது புழைக்குள் அழுத்தினான். “உம்ம்ம்ம்ம்ம்! பெருசுடா உன்னுது!” தனது கணவாய்க்குள்ளே அழுந்தியபடி இறங்கிய மகனின் சுண்ணியின் கனபரிமாணங்களை எண்ணி மலைத்த காவேரிக்கு அப்போதே இன்பப்பெருக்கு ஏற்பட்டு விடும்போலிருந்தது. “பண்ணுடா சுரேஷ்!” மகனின் சுண்ணியின் பாதியை புழை உள்வாங்கியிருக்க, காவேரி மகனின் இடுப்பைத் தனது இரண்டு கால்களாலும் வளைத்துக்கொண்டாள்.
பிறகு அவள் தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்தபடியே, தனக்குள்ளே இறங்க எத்தனித்திருந்த மகனின் பூலை மென்மேலும் உள்ளே இறக்கிக்கொண்டாள். “குத்து! நல்லாக் குத்து! முழுசா உள்ளே போட்டுடணும் தெரிஞ்சுதா?” காவேரியின் மீது உடலின் எடைமுழுக்க இறக்கியபடி சரிந்திருந்த சுரேஷ், முனகியபடி தனது சுண்ணியை ஒவ்வொரு அங்குலமாக அவளது புழைக்குள்ளே குத்திக் குத்தி இறக்கத் தொடங்கினான். ஒவ்வொரு முறை காவேரி தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்தபோதும், அவன் நின்று நிதானித்து அம்மாவின் வெதவெதப்பும் ஈரமும் கலந்திருந்த புழைக்குள்ளே நுழைந்து கொண்டிருந்த இன்பத்தை ரசித்து அனுபவித்தான். “நல்லாயிருக்காடா சுரேஷ்? நான் எப்படியிருக்கேன்? நல்லாயிருக்கேனா? குத்துடா…குத்து…” சுரேஷ் மெதுவாக தனது சுண்ணியை வெளியேற்றிவிட்டு, மீண்டும் அதை உள்ளே குத்தி இறக்கினான். அம்மாவின் புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணி துடிதுடித்துக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்ததும் அவனது முகம் வேட்கையில் சிவந்தது. “குத்து…இன்னும்…குத்து…உம்ம்ம்ம்ம்!” காவேரியின் கால்கள் சுரேஷின் முதுகை உரசியபடியே ஒன்றின் குறுக்கே ஒன்றானது. சுரேஷ் மெல்ல மெல்ல தனது வேகத்தை அதிகரித்தபடியே அம்மாவையே உற்று நோக்கியபடி ஓக்கத் தொடங்கினான்.
ஆரம்பத்தில் எக்குத்தப்பாக இறங்கிக்கொண்டிருந்த அவனது குத்துக்கள் போகப்போக சீரான வேகத்தை எட்டவே, அவன் ரசித்து அனுபவித்தபடியே தனது குத்துக்களின் அழுத்தத்தை அதிகரித்தான். மெல்ல மெல்ல அவனது சுண்ணி அம்மாவின் புழைக்குள்ளே இறங்கி ஏறிக்கொண்டிருந்த வேகத்தைக் கவனித்து, தான் ஏதோ வருடக்கணக்காக அம்மாவை ஓத்துக்கொண்டிருப்பது போலல்லவா இப்போது ஓத்துக்கொண்டிருக்கிறோம் என்ற வியப்பு ஏற்பட்டது. “அம்மாவைப் போடுறது புடிச்சிருக்காடா சுரேஷ்?” “ஓ யெஸ்ஸ்ஸ்ஸ்!” “சொல்லேண்டா!” காவேரி முனகியபடியே சுரேஷின் குண்டியில் அறைந்தாள். “ரொம்பப் புடிச்சிருக்கும்மா,” சுரேஷ் நெக்குருகினான். “அம்மாவைப் போடுறது ரொம்பப் புடிச்சிருக்கு.” “அப்படீன்னா…அதுக்குள்ளே ஊத்தி ரொப்பணும் தெரிஞ்சுதா? அதுக்குத் தான் அம்மா இருக்கேன்.” சுரேஷின் வேகம் அதிகரித்தது. அவனது குத்துக்கள் ஒவ்வொன்றும் சம்மட்டியடி போல காவேரியின் புழைக்குள்ளே இறங்கியது. நாளை என்பதே இல்லையென்பது போல, அவன் சகட்டுமேனிக்கு அம்மாவின் புழைக்குள்ளே ஆழ ஆழமாக, அழுத்தமாக, தனது சுண்ணியை இறக்கி ஏற்றி ஓத்துக்கொண்டே போனான். தனது உடலின் மொத்த எடையும் அவள் மீது அழுந்தியபடி அவள் மீது அவன் படர்ந்தபோது அவளது கொழுகொழு முலைகள் அவனது மார்புக்குக் கீழே நசுங்கின.
அவளது விடைத்த காம்புகள் தனது உடலோடு உராய்ந்ததால் ஏற்பட்ட கிளர்ச்சியில் அவனது வேகம் முன்னைக்கிப்போது பன்மடங்கு அதிகரித்து விட்டிருந்தது. “இவ்வளவு உள்ளே உங்கப்பா கூடப் போனதில்லேடா..” இந்த வார்த்தைகள் சுரேஷுக்கு மிருகவெறியையே ஏற்படுத்திவிட, அவன் அதிரடியாய் அம்மாவை ஓக்கத் தொடங்கினான். தலையை இறக்கி அவளது காம்புகளை மாற்றி மாற்றிக் கவ்விச்சுவைத்தான். அவளது முலைகளை மிதமாகக் கடித்தான். ஆனால், அவனது சுண்ணியின் வேகம் நொடிக்கு நொடி அதிகரித்துக்கொண்டிருந்ததே தவிர, குறையவேயில்லை. “சு..சுரேஷ்! எனக்கு…வருதுடா…அம்மாக்கு வருதுடா…” காவேரியின் விரல்கள் சுரேஷின் முதுகின் மீது மேலும் கீழும் வருடி வருடி அழுந்தின. அவளது கால்கள் மென்மேலும் உயர்ந்து உயர்ந்து ஒரு கட்டத்தில் மகனின் தோள்களைத் தொட்டுக்கொண்டிருந்தன. “குத்துடா…குத்து..அம்மாவைக் குத்துடா…” அவளது குரல் கேட்பதற்கு அவள் அழுது கொண்டிருப்பது போலிருந்தது. திடீரென்று அவளது புழை இறுகியது. மகனின் சுண்ணியைக் கறப்பது போல இறுக்கியது. அவளுக்குள்ளே ஒரு பூகம்பம் வெடித்துச் சிதறத் தயாராகிக்கொண்டிருப்பதை அவளால் உணர முடிந்தது. அவளது உச்சந்தலை முதல் உள்ளங்கால் வரைக்கும் தீப்பற்றி எரிவது போலிருந்தது.
அவளது காம்புகள் பேனாவின் மூடியைப் போல விடைத்துக்கொண்டு மகனின் மார்பைக் குத்தின. “குத்துடா குத்து! குத்து!!” அவள் அலறினாள். மகனை இறுக்கப்பற்றியபடி தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி அவன் மீது வெறி வந்தவளைப் போல மோதினாள். “வந்திரிச்சிடா! எனக்கு வந்தி….” அவளது புழை வெடித்துச் சிதறியது போல, மாபெரும் இன்பப்பெருக்கு ஏற்பட்டது. மீண்டும் மீண்டும் மீண்டும் மீண்டும்! கண்கள் இருளும் வரைக்கும் அவளது புழையிலிருந்து மடைதிறந்தது போல இன்பப்பெருக்கு வெளிவந்து கொண்டேயிருந்தது. திடீரென்று சுரேஷ் அவள் மீது அயர்ந்தவனாய் சரிந்தான். அவனது சுண்ணி அவளது புழையின் ஆழத்துக்குள்ளேயே அமிழ்ந்து போனது. காவேரியின் உடல் சிலிர்த்தது. அவளது புழைக்குள்ளே வெதவெதப்பான சூட்டில் சற்றுத்திடமான திரவம் பீச்சியடித்து நிரப்பிக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்து அவளுக்கு மயிர்க்கூச்செரிந்தது. அவளது உடல் வியர்த்துக் குளிர்ந்து, ஒரு கணம் உறைந்தது போலிருந்தது. கண்களை அகலமாக்கியபடி அவள் தன் மீது சாய்ந்துவிட்ட மகனின் தலையை ஒரு கணம் நோக்கிவிட்டு, அரைமயக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள்.
“சுர்ர்ரேஷ்ஷ்ஷ்!” வாய் தன்னிச்சையாக முணுமுணுக்க அவள் உறங்கியே போனாள். சிறிது நேரம் கழித்துக் கண்விழித்தவள், சில்லென்ற தன் உடலின் மீது உறங்கிக்கொண்டிருந்த சுரேஷை மெதுவாகக் கட்டிலில் புரண்டு படுக்க வைத்து விட்டு எழுந்தாள். அவளது தொடைகளில் பிசுபிசுப்பு ஏற்பட்டிருந்தது. குனிந்து தனது நிர்வாணத்தையும், கட்டிலில் மகன் இருந்த கோலத்தையும், சற்று முன்பு வரை அவளும் அவனும் செய்து முடித்திருந்த தகாத செயலையும் ஒரு கணம் எண்ணிப்பார்த்தவளுக்கு அழுகை பொத்துக்கொண்டு வந்தது. “கடவுளே, இது ஏன் நடந்தது? நான் என்ன காரியம் பண்ணிட்டேன்?” என்று தரையில் விழுந்து குலுங்கிக் குலுங்கி அழ ஆரம்பித்தாள். விடிகிற வரையில் பாதி அழுதும் பாதி புரண்டும் கழித்தாள் காவேரி. முடிந்தது! இனிமேல் தாய்-மகன் என்ற புனிதமான உறவு கூட தனக்கில்லை என்பதையெண்ணி மருகினாள். தனது காம இச்சையைத் தூண்டிவிட்ட சினேகிதி லலிதாவை மனதுக்குள் சபித்தாள். இனி சுரேஷ் முகத்தில் எப்படி விழிப்பது என்று குழம்பினாள்.
அவனுக்குத் தனது உடலை அவசரப்பட்டு அளித்து விட்டதனால், இனி அவன் தினசரி அவளை அனுபவிக்க ஆசைப்படுவானோ என்று அஞ்சினாள். மகனை வசியப்படுத்தப்போய், தானே மகனை மிருகமாக்கி, தன்னையே தினசரித் தீனியாக அவனுக்குப் பட்டயம் எழுதிக்கொடுத்து விட்டோமே என்று தன்னைத்தானே கடிந்து கொண்டாள். ஆனால், இத்தனை உணர்ச்சிகள் பீறிட்டபோதும், சுரேஷின் செமத்தியான ஓள் கொடுத்த களைப்பிலே அவள் எப்போது உறங்கினாள் என்பது காவேரிக்கே தெரிந்திருக்கவில்லை. மறுநாள் காலை அவள் கண்விழித்தபோது, அவளே வியந்து போகுமளவுக்கு அவளது கூதியில் மீண்டும் குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டிருந்தது. முனகியபடி அவள் புரண்டபோது அவளது உடலில் ஒவ்வொரு அவயமும் வலித்துக் கொண்டிருந்தது. அவளது கூதியின் மீது படர்ந்திருந்த மயிரில் முந்தைய இரவின் ஓள் காரணமாக பிசுபிசுப்பு இன்னும் மிச்சமிருந்தது. அவளது முலைகளில் நகக்குறிகளும் பற்தடங்களும் லேசாகத் தென்பட்டன. மீண்டும் குற்ற உணர்ச்சி அவளை ஆட்கொண்டது என்றபோதிலும் அவள் அதை அலட்சியப்படுத்தினாள். மனம் நிரம்ப கிளர்ச்சியுடன் நிர்வாணமாக நடந்து மகன் சுரேஷின் அறையை அடைந்தாள்.
போர்த்திக்கொண்டு உறங்குகிறவனை ஒரு கணம் தூரத்திலிருந்து உறுத்து நோக்கினாள். அவனது அப்பாவித்தனத்தை முந்தைய இரவில் தானே களவாடி விட்டதை எண்ணினாள். அதே சமயம், அவளையுமறியாமல் அவளது கூதியின் குறுகுறுப்பு அதிகரித்திருந்தது. அவளது முலைக்காம்புகள் காரணமின்றி விடைத்து நின்றன. ஒரு கணம், சுரேஷின் ராட்சசச் சுண்ணி தனது புழையைச் சின்னாபின்னமாக்கிய காட்சி அவளது கண்கள் முன்பு தோன்றியது. “சீ! நான் ரொம்ப மோசம்,” என்று கிசுகிசுப்பாகத் தனக்குத் தானே சொல்லிக்கொண்டு, சுரேஷின் கட்டிலில் விளிம்பில் அமர்ந்து கொண்டாள். “இவ்வளவு மோசமான அம்மாவா நான்?” சுரேஷ் மல்லாந்து படுத்துக் கொண்டு உறங்கிக்கொண்டிருந்தான்.
நடுங்கும் விரல்களால் அவனது போர்வையை விலக்கி, அவனது காலடிவரைக்கும் இழுத்து விட்டாள் காவேரி. அரைமயக்கத்திலிருந்த மகனின் பூலைப் பார்த்ததும், காவேரிக்கு முழுமயக்கமே ஏற்பட்டு விடும் போலிருக்கிறது. இது தான் நேற்று இரவு, அம்மாவைப் படாத பாடு படுத்தியது; இப்போது ரொம்ப அப்பாவி போல சாதுவாகப் படுத்திருக்கிறது. காவேரியின் புழையில் ஒழுகத் தொடங்கி விட்டது. அவளது கை கட்டுப்பாட்டை இழந்தவாறு ஊர்ந்து மகனின் சுண்ணியை லேசாகத் தொட்டுப் பார்த்தது. சுரேஷின் சுண்ணி வெதவெதப்பாகவும் இறுக்கமாகவும் இருக்கவே, அவளது புழையிலும் வெப்பம் ஏற்பட்டது. உறக்கத்திலும் சுரேஷின் சுண்ணி காவேரியின் விரல்பட்டவுடன் எழும்பத்தொடங்கியது. பெருமூச்செரிந்தபடி காவேரி மகனின் சுண்ணியைத் தடவத் தொடங்கினாள். கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் மகனின் சுண்ணி இரும்புத்தடி போல் இறுகியதைக் கண்டு மலைத்தாள். ஒரு கணம், மகனின் சுண்ணியை அவள் விடுவித்ததும், அது துடிதுடித்து செங்குத்தாக நெடிதுயர்ந்து நின்றது. “ஐயோ பாவமே! இவனுக்கு ஏதாவது பண்ணணுமே,” என்று முணுமுணுத்தாள் காவேரி. “வாயிலே வச்சுக்கிட்டாப்போச்சு!” விரல்களால் வளைக்க முடியாத அளவுக்கு விரைத்து விட்டிருந்த மகனின் சுண்ணியை, காவேரி முட்டியால் பற்றி இறுக்கினாள். பிறகு, கைக்குள் அகப்பட்ட மகனின் சுண்ணியை வேகவேகமாகக் குலுக்கத் தொடங்கினாள். “ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்!” சுரேஷ் முனகினான்.
அவனது இமைகள் படபடத்துத் திறந்து கொண்டன. முலைகள் குலுங்கக் குலுங்க, அம்மா தன் சுண்ணியைக் குலுக்கிக்கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தவனுக்கு ஒரு கணம் எதுவுமே புரியவில்லை. பிறகு, அவனது உதட்டில் உறக்கக்கலக்கத்தோடு ஒரு உற்சாகப்புன்னகை தவழ்ந்தது. “குட் மார்னிங் அம்மா…” “குட் மார்னிங்க்டா என் செல்லம்.” காவேரியின் கை வேகம்பிடித்தது. சுரேஷின் சுண்ணியிலிருந்து ஆரம்ப எழுச்சியின் அறிகுறியாக ஒரு வெள்ளை முத்து வெளிப்பட்டது. “டிபன் சாப்பிடறதுக்கு முன்னாடி அம்மாவுக்கு இது வேணும்போலிருந்ததுடா என் ராஜா.” புன்னகையை சற்றே அகலப்படுத்தியபடியே சுரேஷ் தனது கைகளை மடக்கியபடி தலைக்குப் பின்னால் வைத்துக்கொண்டு அம்மாவின் முலைகள் குலுங்குகிற அழகையே வெறிக்கத்தொடங்கினான். அடுத்து அவள் என்ன செய்யப்போகிறாள் என்று அவன் எண்ணியதை உறுதிப்படுத்துபவள் போல… காவேரி தலையைத் தாழ்த்தினாள்; வாயை அகலமாகத் திறந்தாள்: சுரேஷின் சுண்ணியின் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த நுனியை நக்கினாள்; பிறகு தனது இதழ்களால் மகனின் சுண்ணியை வாய்க்குள்ளே இழுத்துக்கொண்டாள்.
உரக்க முனகியபடி தனது இதழ்களால் மகனின் சுண்ணியைக் கிடுக்கிப்பிடியில் வைத்தவாறே, தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டியவாறு அவனை ஊம்பத்தொடங்கினாள். “ஆஹ்ஹ்!” சுரேஷின் அழகிய முகத்தில், அம்மா அம்மணமாக ஊம்பியாதால் ஏற்பட்ட இன்பத்தின் சுருக்கங்கள் ஏற்பட்டன. “இதை எதிர்பார்த்திட்டிருந்தேம்மா.” அவனுக்குப் பதிலளிப்பதில் கவனத்தைச் சிதறடிக்க விரும்பாத காவேரி, மும்முரமாக ஊம்பிவிட்டாள். அறை முழுவதும் அவளது ஊம்பலின் ஒலி எதிரொலித்தது. சுரேஷின் சுண்ணி அவனது ஒழுகிய விந்தாலும், அம்மாவின் உமிழ்நீராலும் ஈரத்தில் கொழகொழவென்று பளபளத்துக்கொண்டிருந்தது. தனது சுண்ணி வீங்க வீங்க, அதிலிருந்து ஒழுகிய துளிகளை அம்மா ஆவலோடு விழுங்கிக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்து சுரேஷ் இன்பப் பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டிருந்தான். “உம்ம்ம்ம்ம்!” சுரேஷ் முனகியபடி அம்மாவின் கூந்தலில் தனது விரல்களை ஊடுருவினான்.
இடுப்பை மேலும் கீழுமாக ஆட்டி ஆட்டி அவளது வாயைத் தன் பூலால் ஓக்கத்தொடங்கினான். “ஆகப்போவுதும்மா…!” காவேரியின் கை அவனது சுண்ணியின் அடித்தளத்தை இறுக்கிப்பற்றியபடி, அதிவேகமாகக் குலுக்கிக்கொண்டிருக்க, அவளது வாய் முன்னைவிட அழுத்தமாக மகனை ஊம்பினாள். அவனது சுண்ணியில் ஏற்பட்ட திடீர் துடிப்பிலிருந்து அவன் பீறிடுவதற்குத் தயாராயிருப்பதை உணர்ந்தவள், சட்டென்று நிறுத்தினாள். “இப்போதைக்கு அவ்வளவு தான்!” உதடுகளை நக்கி சுத்தப்படுத்திக் கொண்டாள் காவேரி. “அம்மாவுக்கும் வேணும்! வாடா, உள்ளே தள்ளு!” முழங்கைகளை மடக்கியபடி, மகனுக்குத் தனது குண்டியைத் தூக்கிக் காண்பித்தபடி, காவேரி நாயைப் போல படுத்துக்கொண்டாள். அவளது முலைகள் மெத்தையோடு அழுந்தி நசுங்கின.
“இன்னிக்கு இப்படிப் பண்ணு.” தோள்களைத் தாழ்த்தி, குண்டியை மேலும் தூக்கியபடி, தொடைகளை விரித்து, கூதிமேல் படர்ந்திருந்த மயிரை விலக்கி, மகன் தன்னைப் பின்னாலிருந்து ஓக்க வசதி செய்து கொடுத்தாள் காவேரி. “இந்த மாதிரிப் பண்ணினா சீக்கிரமா ஆழமா உள்ளே போயிடும்.” சுரேஷ் அவளது குண்டிக்குப்பின்னால் மண்டியிட்டு நின்றபடி தயாராகினான். ஒரு கையால் தனது சுண்ணியைப் பிடித்து, வழுவழுப்பாகியிருந்த காவேரியின் புழைக்குள்ளே வைத்துத் தள்ளினான். “குத்த ஆரம்பி..உம், குத்து!” அவளது இடுப்பைப் பிடித்துக்கொண்ட சுரேஷ், முன்னால் சற்றே சாய்ந்தவாறு அவளின் இறுக்கமான புழைக்குள்ளே தனது பூலைச் செலுத்தத் தொடங்கினான். “ஆஹ்ஹ்!” காவேரி தோள்களை மெத்தையோடு அழுத்தியபடி, தனது புழைக்குள்ளே வழுகியபடி இறங்கிய பூல் அளித்த சுகத்தில் லயித்தாள்.
முதல் குத்தில் கிடைத்த பேரானந்தத்தைத் தொடர்ந்து அடுத்தடுத்து அதிரடிக் குத்துக்களாக அனுப்பிக்கொண்டிருந்தான் சுரேஷ். காவேரியின் கூதிமேடு மகனின் சுண்ணியின் அடித்தளத்தோடு அழுந்தியது. அத்தோடு விட்டு விடாமல், அவளும் தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கி மகனின் பூலின் மீது மோதிக்கொண்டிருந்தாள். “குத்து! குத்து! குத்து!!” காவேரியின் புழைக்குள்ளிருந்த ஈரமான அழுத்தத்தை அனுபவித்து ரசித்த சுரேஷ், ஓப்பதற்கு இதுவே சிறந்த முறைபோலும் என்று எண்ணிக்கொண்டான். ஒவ்வொரு குத்தும் குபீர் குபீரென்று அம்மாவின் புழைக்குள்ளே ஆழமாக இறங்குவதைக் கண்டு அவன் வியந்தான். காவேரி பெட்ஷீட்டைக் கைகளால் இறுக்கிப்பிடித்தபடி, குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கியடித்துக்கொண்டிருந்தாள். அவள் தொடர்ந்து “குத்து,குத்து,” என்று கூவிக்கொண்டிருந்தது, சுரேஷின் வேட்கையையும் வேகத்தையும் அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது இடுப்பை இறுக்கமாகப் பிடித்தபடி, அவன் தன்னால் எவ்வளவு வேகமாக, எவ்வளவு ஆழமாக, எவ்வளவு அழுத்தமாக ஓக்க முடியுமோ, அவ்வளவும் முயன்றுகொண்டிருந்தான்.
“ஆஹ்ஹ்!” காவேரி இப்போது தனது குண்டியின் வேகத்தைச் சற்றே குறைத்தவாறு, மகனின் குத்துக்களைச் சந்தித்துக்கொண்டிருந்தாள். “அம்மாவைப் பண்ணிட்டிருக்கேடா! பண்ணு! குத்து! குத்து!!” சுரேஷோ கவனம் சிதறாமல் இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி, பூலை வேகவேகமாக இயக்கி அம்மாவை ஒப்பதில் மும்முரமாக இருந்தான். அப்போது அவனது கண்கள் தற்செயலாக சுருங்கி விரியத் தொடங்கியிருந்த காவேரியின் குண்டித்துளையின் மீது விழுந்தன. திடீரென்று அவன் அம்மாவின் சூத்தை அதிக ஈர்ப்புடன் கவனிக்கத்தொடங்கினான். தனது சுண்ணி அம்மாவின் புழைக்குள்ளே தங்குதடையின்றி போய்வந்து கொண்டிருப்பதையும், அதே சமயத்தில் அவளது சூத்து விரிந்து சுருங்கிக்கொண்டிருக்கிற விந்தையையும் அவன் மாற்றி மாற்றிப் பார்க்கத் தொடங்கினான். ஒரு கையால் அம்மாவின் குண்டிக்கோளங்களுக்கு இடைப்பட்ட மெல்லிய பள்ளத்தாக்கை வருடிப் பார்த்தான். பிறகு, ஒரு விரலை மெதுவாக அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே நுழைக்க முயன்றான். “ஊ..ஹ்ஹ்!” காவேரி முன்னைவிடவும் மும்முரமாகத் தனது குண்டியைத் தூக்கியடிக்கத் தொடங்கினாள். “ஹும்ம்ம்ம்.. சுகமாயிருக்குடா….” சுரேஷ் தனது விரலை அம்மாவின் குண்டித் துளைக்குள்ளே திணிக்கவும், அவனது விரல் அதற்குள் சிக்கிக் கொண்டு விட்டது போல இறுக்கமாக உள்ளே இழுத்துக்கொள்ளப்பட்டது. “அதுலே குத்தணுமா உனக்கு?” மகனிடமிருந்து சூத்தில் ஓள் வாங்க வேண்டும் என்ற வினோதமான ஆசை திடீரென்று காவேரிக்கு ஏற்பட்டது. “ம்!” என்று முனகினான் சுரேஷ்.
“பாத் ரூமிலே விளக்கெண்ணை வச்சிருக்கேன்! போய் எடுத்திட்டு வா!” சுரேஷ் விருட்டென்று அவளது புழையிலிருந்து சுண்ணியை வெளியேற்றியதும் காவேரி,”ஆஹ்” என்று முனகியபடி மெத்தையில் தளர்ந்தாள். அதே வேகத்தில் பாத்ரூமுக்குள்ளே சென்று விளக்கெண்ணை பாட்டிலை எடுத்துக்கொண்டு மின்னல்வேகத்தில் திரும்பினான் சுரேஷ். “அம்மாவோட சூத்துலே எப்படிப் பண்ணறதுன்னு சொல்லித்தர்றேன்.” சுரேஷ் அவளது அடுத்த செயல்முறைவிளக்கத்துக்காகக் காத்து நின்றான். “முதல்லே அம்மாவோட சூத்துலே வெளக்கெண்ணையை விடு! உள்ளே விட்டு நல்லா விரலாலே எல்லா பக்கமும் தேய்ச்சு விடு!” சுரேஷ் காவேரியின் சூத்தில் விளக்கெண்ணையை ஊற்றி, அதை விரலால் தடவி, அவளது குண்டித்துளையின் உட்பக்கங்களைக் கொழகொழவென்று வழுவழுப்பாக்கினான். “உன் சாமானத்துலே தடவிக்கோ!” சுரேஷ் அப்படியே செய்தான். “இப்போ உள்ளே வைச்சுத் தள்ளு பார்க்கலாம்.” ஒரு கையால் தனது சுண்ணித்தண்டைப் பற்றிய சுரேஷ், அதன் நுனியை அம்மாவின் சூத்தில் வைத்து லேசாக அழுத்தவும், அது பொளக்கென்று உள்ளே போனது. “ஆஹா! அப்படித்தான்! அப்படியேதான்!” சுரேஷ் வாயடைத்து நின்றிருந்தான். “குத்த ஆரம்பிடா! நல்லாப்போகும்! குத்து!! குத்து!!!” சுண்ணியின் தலை அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே நுழைந்திருக்க, சுரேஷ் அவளது இடுப்பைப் பிடித்தபடி தனது இடுப்பை முன்னும் பின்னும் அசைக்கத் தொடங்கினான். இவ்வளவு எண்ணை போட்டபிறகும் ஆரம்பத்தில் இறுக்கமாகவே இறங்கத்தொடங்கிய அவனது சுண்ணி, ஒரு சில குத்துக்களுக்குப் பிறகு இலகுவாக அம்மாவின் சூத்தைச் சூறையாடத்தொடங்கியது. அவனது கைகள் கீழிறங்கி அம்மாவின் முலைகளைப் பிடித்துக்கொண்டு பிசைந்தபடியே, அவன் சுண்ணியை அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே சுறுசுறுப்பாக இறக்கினான்.
“ம்-ம்-ம்ம்-ம்ம்ம்ம்! பண்..ணு!” தனது குண்டித்துளை மகனின் பூலை அனுமதித்துப் பிளந்து கொடுத்த எக்களிப்பில் காவேரி முக்கி முனகினாள். அம்மாவைப் புழையில் ஓத்துக்கொண்டிருந்தபோது, அவளது கணவாய் எளிதில் வழுவழுப்பாய் ஒழுகியதை அனுபவரீதியாக அறிந்திருந்த சுரேஷுக்கு, சூத்தில் ஓப்பது சற்று வித்தியாசமானது என்பதைப் புரிந்து கொள்ள அதிக நேரம் பிடிக்கவில்லை. இறுக்கமான துளையின் முதல்பகுதியைக் கடந்து அவனது சுண்ணி ஊடுருவியதும் அதன் உட்பகுதி தளர்ச்சியாக இருந்ததை அவன் புரிந்து கொண்டான். ஆயினும், புழையைக் காட்டிலும் அம்மாவின் சூத்திலிருந்த தசைகள் வலுவாக இருக்கவே, அவை தனது சுண்ணியை இரும்புப்பிடியாக இறுக்கி வைத்திருப்பதையும் அவன் உணரத்தவறவில்லை. ஒவ்வொரு முறை அவனது சுண்ணி உள்ளே போய் வந்தபோதும், அம்மாவோடு சேர்ந்து சுரேஷும் முனகினான். காவேரியோ வயிறு மெத்தையோடு மெத்தையாய் அழுந்தியிருக்க, முலைகள் நசுங்கியபடி மகனின் ஒட்டுமொத்த எடையையும் தாங்கிக்கொண்டபடி கட்டிலின் மீது மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருந்தாள். இருப்பினும், அவளது வேட்கை கொடுத்த அபார வலிமையைப் பயன்படுத்தி, தனது இரண்டு விரல்களைத் தனது புழைக்குள்ளே சொருகி விளையாட ஆரம்பித்தாள்.
மகனின் சுண்ணி தனது சூத்தைச் சின்னாபின்னமாக்கிக்கொண்டிருந்த அதே வேளையில் அவளது விரல்கள், அவளது புழையைக் குடைந்து கொண்டிருந்தன. சுரேஷ் இப்போது விஷயம் புரிந்தவனாக,அதிகத் துணிச்சல் பெற்று, தனது சுண்ணியின் தலைப்பகுதி வரையிலும் அம்மாவின் சூத்தில் தங்கவைத்து, மீதுமுள்ள நீளத்தை வெளியேற்றி, பிறகு அதிரடியாகக் குத்தி அவளுக்குள்ளே மீண்டும் புகுந்து அனாயசமாக ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். காவேரிக்கு, தனது குண்டித்துளை மற்றும் புழைக்கு இடைப்பட்ட மெல்லிய தசையில் மகனின் பூல் ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்த அதிரடியான அதிர்வுகளை உணரமுடிந்தது. சுரேஷின் வேகம் இப்போது அதிகரித்து விட்டிருந்தது. அம்மாவின் சூத்தின் தசைகள் அயராமல் அவனது சுண்ணியைக் கவ்விப் பிடித்துக்கொண்டிருப்பதை அவன் உணர்ந்து கொண்டான். புழையில் ஓப்பதை விட இது வித்தியாசமாக இருந்தபோதிலும் இரண்டிலும் ஒரே அளவு இன்பம் ஏற்படுவதை அவனால் புரிந்து கொள்ள முடிந்திருந்தது. அதே அளவு இன்பம் அம்மாவுக்கு ஏற்பட்டிருப்பதை அவளது அனற்றல்களிலிருந்தும், அவளது வெறித்தனமான உடல்நெளிவுகளிலிருந்தும் அவனால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. அவள் தனது புழையில் விரல்போட்டு விளையாடிக் கொண்டிருப்பதையும் அவன் கவனித்திருந்தான்.
“வந்திருச்சிடா…வந்திரிச்சு…” சுரேஷின் கொட்டைகள் காவேரியின் குண்டிக்கோளங்களின் மீது மளார் மளாரென்று மோதிக்கொண்டிருக்கையில், அவள் உரக்கக் குரலெடுத்து அலறினாள். கட்டில் நொறுங்கிவிடும் போலிருந்தது. சுரேஷின் கொட்டைகளும் வீங்கி பீறிட்டு வெளியேறத்துடித்துக்கொண்டிருப்பதை அவன் அறிந்து கொண்டான். “எனக்கும்…எனக்கும்…” வியர்த்து விறுவிறுத்திருந்த அம்மாவின் முதுகின் மீது தளர்ந்து விழுந்த சுரேஷ், தனது சுண்ணியிலிருந்து சுர்ரென்று வெளிப்பட்ட விந்துவின் வெள்ளத்தை அம்மாவின் சூத்தில் பாய்ச்சினான். காவேரியின் உடல் சிலிர்த்தது. அவள் கதறினாள். மகனின் வெள்ளத்தால் தனது குண்டித்துளை நிரம்பிய மகிழ்ச்சி அவளை இன்பத்தின் உச்சத்துக்கே அழைத்துச் செல்லவும், காவேரியின் புழையிலிருந்து கண்மாய் திறந்தது போல காமரசம் பொங்கி வழியத்தொடங்கியது. இருவரும் தளர்ந்து அயர்ந்து கட்டிலில் மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருந்தபோது, காவேரி இனம்புரியாத உணர்ச்சிகளால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு, தலையணையில் முகம் புதைத்து மீண்டும் அழத்தொடங்கியிருந்தாள். அவள் செய்யக்கூடாததைச் செய்திருப்பதும், அது பாவம் என்றாலும் அவளுக்குப் பிடித்திருப்பதும், அதிலிருந்து மீள்வதற்கு எந்த ஒரு வழியும் தென்படவில்லை என்பதையும் உணர்ந்தவளாய், காமவேட்கை முடிந்து போன நிலையில் ஒரு தாயாக தன் செயல்குறித்து வெட்கம் அடைந்தவளாய் அவள் தன்னையே நொந்து கொண்டிருந்தாள். பதற்றத்தோடு வீட்டின் குறுக்கும் நெடுக்கும் நடந்துகொண்டிருந்த காவேரி, அவ்வப்போது குறுகுறுத்துக்கொண்டிருந்த தனது கூதியை வருடிக்கொண்டிருந்தாள். சுரேஷ் கல்லூரிக்குச் சென்றிருந்தான். சூறாவளி போல தனக்கு மகன் மீது ஏற்பட்டிருந்த தகாத காமத்தை முற்றிலும் துடைப்பது எப்படி என்று சிந்தித்துக்கொண்டிருந்தாள் காவேரி. அவனது கவனம் சிதைந்தால், அவனது எதிர்காலத்தைத் தானே நாசமாக்கி விட்டது போலாகிவிடும் என்பதால் அவளது குற்ற உணர்ச்சி அதிகரித்தது. இனியும் அவனைத் தனது இச்சைக்கு அடிபணிய வைக்கக் கூடாது என்று எண்ணியவளுக்கு, தனது அரிப்பை வேறு எப்படித் தணித்துக்கொள்வது என்ற கேள்வியும் எழாமல் இல்லை.
உடனே அவளுக்கு லலிதாவின் வீட்டில் கழித்த அந்த மதியநேரம் நினைவுக்கு வந்தது. ஒரு யுகமே ஆகிவிட்டதுபோல எண்ண வைத்த சம்பவம் நேற்றுத்தான் நடந்தது என்பது அவளுக்கு ஆச்சரியத்தை அளித்தது. அது அவளுக்குப் பிடித்திருந்தது. சிறிது நேரம் யோசனையில் ஆழ்ந்தபிறகு, லலிதாவோடு பேச முடிவு செய்தாள். கைபேசியை எடுத்தாள். காவேரியின் அழைப்பு வந்த நேரம் லலிதா அம்மணமாக உறங்கிக்கொண்டிருந்தாள். காவேரியைப் போல, அவளுக்கு மகனிடம் ஓள்வாங்கியது குறித்து அப்போது எவ்விதக் குற்ற உணர்ச்சியும் ஏற்பட்டிருக்கவில்லை. மனோ எப்போது கல்லூரியிலிருந்து வருவான், அவனிடம் ஓள் வாங்கலாம் என்று அவள் துடித்துக்கொண்டிருந்தாள். “ஹலோ காவேரி!” “ஹலோ லலிதா!” காவேரியின் குரலில் பதற்றம் இருந்தது. “என் வீட்டுக்கு வர முடியுமா? ப்ளீஸ்…?” “தாராளமா வர்றேன்.” “காத்திட்டிருக்கேன்!” லலிதாவுக்கு சற்றே எரிச்சல் ஏற்பட்டது. என்ன செய்வது, உயிர் சினேகிதி ஆயிற்றே? எதிர்வீடாகவே இருந்தாலும் கொஞ்சம் கண்ணியமாகப் போவோம் என்ற எண்ணத்தில் உடைமாற்றிக்கொண்டாள். காவேரி எது குறித்துப் பேச தன்னை அழைத்திருப்பாள் என்று யோசித்தாள். நேற்று அவளை உசுப்பி விட்டது குறித்துப்பேச விரும்புகிறாளா? அல்லது மீண்டும்..? இந்தக் கேள்விகளுக்கான விடை அவள் காவேரி வீட்டின் கதவைத் தட்டியதும் கிடைத்தது.
கதவு திறந்தபோது, காவேரி உடம்பில் ஒட்டுத்துணி கூட இல்லாமல் நிர்வாணமாக வரவேற்றாள். “இது என்னடி கோலம்?” லலிதா சிரித்தாள். “அவ்வளவு அவசரமா?” புதிய ஆர்வத்துடன் லலிதா சினேகிதியின் உடலைக் கண்களால் அளவெடுத்தாள். சற்றுக் குள்ளம் தான் என்றாலும் காவேரியின் உடல்வாகு கண்ணைப்பறித்தது. காவேரியின் பருத்த முலைகளின் மீது குத்திட்டு நின்ற இளஞ்சிவப்புக் காம்புகளைக் கண்டதும், லலிதாவின் புழையில் ஒரு ஈரமின்னல் இறங்குவது போலிருந்தது. சினேகிதியை ஆதுரமாகத் தழுவ முயன்ற லலிதாவின் கைகளை காவேரி தள்ளி விட்டாள். “முதல்லே எல்லா டிரஸ்சையும் அவுத்திட்டு என்னைத் தொடு!” லலிதா சிரித்தாள். “சிரிக்காதே லலிதா! என்னோட அவஸ்தை உனக்குப் புரியலே! நேத்து நீ எனக்குக் கொடுத்ததை நான் இன்னிக்குத் திருப்பிக் கொடுக்கப் போறேன்.” காவேரியின் முகம் முழுக்க காமம் மண்டிக்கிடந்தது. ஒரு கணம் சுற்றும் முற்றும் தலைதிருப்பி முகர்ந்து பார்த்த லலிதாவுக்கு ஒன்று நிச்சயமாகப் புரிந்தது. அந்த வீட்டின் காற்றில் காவேரியின் காமரசத்தின் நெடி கலந்திருந்தது. “ஏண்டி காவேரி? காலையிலேருந்து என்னடி பண்ணிட்டிருந்தே? ஓவரா விரல் போட்டிருக்கே போலிருக்கே?” “கரெக்ட்! இப்போ நீ உட்காரு! நான் நாக்குப் போடறேன்!” அடுத்த சில நொடிகளில் லலிதாவும் காவேரியும் அவரவர் உடைகளைக் களைகிற ஓசை தவிர அந்த அறையில் பெருமளவு அமைதியே நிலவியது.
பின்னர்… லலிதா தோள்களைக் குலுக்கியவாறே, கட்டிலில் படர்ந்தாள். காவேரி லலிதாவின் மீது, இருவரது முலைகளும் நசுங்க, இருவரது கூதிமேடுகளும் உராயப்படுத்தாள். “ஒவ்வொண்ணும் எவ்ளோ பெருசு!” என்று ஏக்கப்பெருமூச்சு விடுத்தாள் காவேரி. “காம்பு ஒவ்வொண்ணும் தடித்தடியா இருக்கு.” “கா..வேரி…!” காவேரியின் உதடுகள் தனது காம்பைக் கவ்வியதும் லலிதாவுக்கு முதலில் சிரிப்பே வந்தது. சினேகிதி தனது காம்பைப் பால்குடிக்கிற குழந்தை போல சப்பியது அவளுக்கு வினோதமாக இருந்தது. காவேரி வெறிவந்தவளைப் போல லலிதாவின் முலையைச் சப்பிச் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தாள். இன்னொரு கையால் லலிதாவின் கூதிமேட்டை வருடிக்கொண்டிருந்தாள். ஆரம்பத்தில் சற்றே நெளிந்த லலிதா, தனது புழையிலிருந்து ஒழுக்கு ஏற்பட்டிருப்பதை உணர்ந்ததும் சிலிர்த்தாள். “இஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்!” இச்சையில் நாக்கை வெளியேற்றி, உதடுகளை நக்கிக்கொண்ட லலிதா, தனது இடுப்பைத் தூக்கியபடி, தனது கூதியை காவேரியின் கூதியோடு வைத்து உராய்ந்தாள்.
“நல்லாப் பண்ணறேடீ காவேரி!” லலிதாவின் பருத்த முலைகளை விடுவித்த காவேரி, கட்டிலின் கீழே மண்டியிட்டு அமர்ந்தாள். எதிர்பார்ப்புடன் லலிதா கால்களை விரித்துக்கொள்ள, காவேரியின் உலர்ந்துபோயிருந்த உதடுகள் சினேகிதியின் ஈரப்புழையின் மீது விழுந்து அழுந்தின. “ஹும்ம்ம்ம்ம்!” லலிதா தலைதூக்கி, காவேரி தனது புழையுதடுகளை அவளது இதழ்களால் வருடுவதைக் கண்டு புன்னகைத்தாள். சிறிது நேரத்தில் காவேரி லலிதாவின் புழையைப் புசிக்கவே தொடங்கி விட்டிருந்தாள். காவேரியின் தலையை இறுக்கிய லலிதா அதைத் தனது கூதிமேட்டில் வைத்து அழுத்தினாள். “காவேரி…கா..வேரி…” லலிதாவின் புழையின் மீது ஆவேசம் கொண்டவள் போல காவேரி அதனைத் தனது இதழ்களாலும் நாக்காலும் இம்சை செய்து கொண்டிருந்தாள். உப்பிக்கொண்டிருந்த லலிதாவின் புழையுதடுகளைப் பிரித்தவாறே, காவேரியின் நாக்கு உள்ளே புகுந்து கொண்டிருந்தது. அவளது கைகள் லலிதாவின் நிர்வாண உடலில் அவயங்களைத் தொட்டுத் தொட்டு அமுக்கி விளையாடி மகிழ்ந்தன.
சினேகிதியின் மென்மையான கைகள் தனது முலைகளையும் குண்டியையும் பிடித்து வெறித்தனமாகப் பிசைந்து தந்த சுகத்தில் லலிதா மெய்மறந்து கொண்டிருந்தாள். தக்க தருணமாகப் பார்த்து, தனது இரண்டு விரல்களை லலிதாவின் புழைக்குள்ளே நுழைத்தாள் காவேரி. லலிதாவின் உடல் முன்னும் பின்னுமாக நெளிந்து வளைந்து கொடுக்க, காவேரி மெல்ல மெல்ல சினேகிதியைத் தனது மெல்லிய விரல்களால் ஓக்கத் தொடங்கினாள். “சண்டாளி! என்னாச்சுடீ உனக்கு இன்னிக்கு? ஹோவ்வ்வ்வ்!” என்று நெக்குருகினாள் லலிதா. காவேரி சினேகிதியின் பாராட்டால் உந்தப்பட்டவளாய், தனது உள்ளங்கை லலிதாவின் கூதிமேட்டோடு உரசுமளவுக்குத் தனது விரல்களின் மொத்த நீளத்தையும் உள்ளே இறக்கி ஏற்றி அனாயாசாமாக விளையாடிக்கொண்டிருந்தாள். காவேரியின் விரல்களை லலிதாவின் புழைத்தசைகள் இறுக்கமாகப் பிடித்து வைத்துக்கொண்டிருந்தன. இந்த விளையாட்டில் எவ்வளவு லலிதா மகிழ்ந்து கொண்டிருந்தாளோ, அதை விடவும் அதிகமாக காவேரி கிளர்ச்சியடைந்து கொண்டிருந்தாள். அதன் விளைவாக, அவளது விரல்கள் முன்னை விட வேகவேகமாக லலிதாவின் புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடின.
எழும்பி நின்ற லலிதாவின் மொட்டை மெதுவாக உதடுகளால் கவ்வி அதன் மீது தனது நாக்கின் நுனியால் வருடிக்கொடுத்தாள் காவேரி. லலிதா படுக்கையின் மீது கட்டுப்பாடின்றித் துள்ளிக்குதித்துக்கொண்டிருந்தாள். “எனக்கு வருதுடீ! எனக்கு வருது.” லலிதாவின் புழை இப்போது அதிரடியாய்த் துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது அடிவயிற்றில் இன்பப்பெருக்கின் ஆரம்ப அதிர்வுகள் தென்படத் தொடங்கின. இந்த இளம் விதவைக்கு என்ன வந்தது என்று வியந்தபடியே, தனது உடலை அவளிடம் ஒப்படைத்து விட்டு முழுமையான பெண்சுகத்தை அவள் அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தாள். ஒரு விதத்தில், காவேரி தனது உடலை உசுப்பியிருப்பது, கல்லூரியிலிருந்து வருகிற மகனுக்குத் தான் இன்னும் சுவாரசியமான இன்பத்தைக் கொடுக்க உதவும் என்ற குறும்பான எண்ணமும் அவளுக்கு ஏற்படாமல் இல்லை. காவேரியின் ஒரு கை எழும்பிக்கொண்டிருந்த லலிதாவின் குண்டிக்குக் கீழே சென்று, அதன் பருத்த இரண்டு கோளங்களையும் பிரித்தது.
சினேகிதியின் ஒரு விரல் தனது குண்டித்துளைக்குள்ளே நுழைய எத்தனிப்பதை உணர்ந்த லலிதாவின் உடல் குலுங்கியது. ஒரு கையால் தன் புழையில் இரண்டு விரல்களாலும் மற்றொரு கையால் தனது சூத்தை ஒரு விரலாலும் காவேரி ஓக்க ஆரம்பித்ததில் லலிதா நிலகொள்ளாமல் தவித்தாள். “ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹா!” லலிதா காவேரியின் தலைமயிற்றை வெறித்தனமாகப் பற்றி இழுத்தாள். தனது இடுப்பால் சினேகிதியின் முகத்தில் மோதினாள். “உறிஞ்சுடீ, வெறிபுடிச்சவளே! உறிஞ்சு!” காவேரி வேண்டாம் என்றா சொல்லப்போகிறாள்? சினேகிதியின் புழையில் வாய்வைத்து, அவளது மொட்டை நாக்கால் சீண்டிச் சீண்டி விளையாடினாள். லலிதாவின் புழையுதடுகளும் குண்டித்துளையும் துடிதுடித்துக்கொண்டிருப்பதை காவேரியால் உணர முடிந்தது. சினேகிதி எந்த நேரமும் இன்பப்பெருக்கு எடுத்து விடுவாள் என்பதை உணர்ந்த காவேரி, தனது இதழ்களால் லலிதாவின் மொட்டைக் கவ்வி மெதுவாக உறிஞ்சினாள்.
ஆனால், அவளது இரண்டு கைகளும் சுறுசுறுப்பாக இயங்கியபடியே லலிதாவின் புழையிலும் சூத்திலும் தொடர்ந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தன. “ஊஹ்ஹ்ஹ்! வந்திரிச்சுடீ!” லலிதா படுக்கையில் வளைந்து நெளிந்து உடலை முன்னோக்கித் தள்ளினாள். இதழ்களைக் கடித்துக்கொண்டு உரக்க முனகினாள். கடுத்த காம்புகள் விடைத்து நிற்க, கொழுத்த முலைகள் குலுங்க அவளது உடல் இன்பப்பெருக்கை நெருங்கியபடி துள்ளித்துடித்தது. அவளது புழையிலிருந்து இன்பநீரூற்று வெளிப்பட்டபோது, அவள் கட்டுப்பாட்டை முற்றும் இழந்துவிட்டவளாக, அவளது உடல் அதிரடிவேகத்தில் குலுங்கிச் சிலிர்த்தது. காவேரியின் முகத்தின் மீது தனது காமத்திரவம் பீச்சியடித்ததை அவள் உணர்ந்து ஒரு கணம் கூசினாள். காவேரி சற்றும் தயக்கமின்றி சினேகிதியின் இன்பரசத்தை உண்டுகளித்தாள். பிறகு, அவளது நாக்கு மீண்டும் லலிதாவின் புழைக்குள்ளே நுழைந்து கொண்டு துழாவ ஆரம்பித்தது. சினேகிதியின் உடல் முழுக்கக் குலுங்கி அடங்கும்வரையிலும் காவேரி நிறுத்தவேயில்லை.
“யெம்மாடியோ!” என்று லலிதா பெருமூச்செரிந்தபடியே தன் அன்புத்தோழியைப் பெருமிதத்தோடு பார்த்தாள். “அமர்க்களம் பண்ணிட்டே காவேரி! உனக்கு இன்னிக்கு என்னவோ ஆயிடுச்சு! என்ன விஷயம்?” “வேறென்ன? ஒரே குறுகுறுப்புத்தான்,” என்றாள் காவேரி. “வாயேன், என்னையும் கொஞ்சம் நக்கி விடேன்.” காவேரி அப்படியே தரையில் மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டு, தனது கால்களை அகலவிரித்துக்கொண்டாள். “அடியேய்! செமத்தியா ஒழுகியிருக்குடீ உனக்கு,” என்றாள் லலிதா. தரையில் இறங்கியவள், காவேரியின் கால்களுக்கு நடுவே ஊர்ந்தாள். சினேகிதியின் புழையை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தாள். ஒரு புழை இவ்வளவு ஈரமாகவும் இருக்க முடியுமா? மயிர்படர்ந்திருந்த காவேரியின் புழையில் நுரைபொங்கியது போலிருந்தது. அதிலிருந்து ஒழுகியிருந்த நீரால், காவேரியின் தொடைகளும் முன்னை விட அதிகமாகப் பளபளத்துக்கொண்டிருந்தன. இந்த வீடெங்கும் காவேரியின் புழையின் நெடி வீசுவதில் ஆச்சரியப்படுவதற்கு ஒன்றும் இல்லை என்று எண்ணிக்கொண்டாள் காவேரி.
அதிலும், காவேரியின் மொட்டு வலுக்கட்டாயமாக அவளது புழையுதடுகளிலிருந்து விடுபட்டு எழும்பி நிற்பதைப் பார்த்த லலிதாவால், தான் காண்பதையே நம்ப முடியவில்லை. “நக்குடீ!” என்று கிசுகிசுத்தாள் காவேரி. அவளது கைகள் கீழிறங்கி அவள் புழையுதடுகளைப் பிரித்து விரித்துக் காட்டின. லலிதாவின் கைகள் தரைக்கும் காவேரியின் உடலுக்கும் இடையே சென்று, காவேரியின் வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களைப் பிடித்துக்கொண்டன. பிறகு, லலிதாவின் தலை தாழ்ந்து காவேரியின் புழையின் மீது இதழ்களைப் பதித்தாள். முதலில் காவேரி தனது மொட்டை உறுஞ்சுவதையே விரும்புவாள் என்பதை ஊகித்தபின்னும், லலிதாவுக்கு காவேரியின் புழையில் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த திரவத்தை நக்கிச் சுவைக்க வேண்டும் போலிருந்தது. காவேரியின் புழைக்குள்ளே தனது நாக்கைத் துருத்திய லலிதா, அதில் வடிந்து கொண்டிருந்த காமரசத்தைப் பருகத் தொடங்கினாள். எவ்வளவு பருகியும் காவேரியின் புழையிலிருந்து வெளிவந்து கொண்டிருந்த நீரூற்று நிற்கவே நிற்காது போலிருந்தது. இறுதியாக, காவேரியின் மொட்டை இதழ்களால் கவ்விய லலிதா அதை இழுத்து உறிஞ்சியதும், காவேரி தரையில் போட்ட மீனாய்த் தத்தளித்தாள். லலிதாவின் உதடுகளுக்கு இடையே அழுந்தியிருந்த காவேரியின் மொட்டு மென்மேலும் விடைத்தது. அதே சமயம் காவேரியின் உடலில் நாடிநரம்புகளெலாம் முறுக்கேற, அவளது உடல் இறுகி, குலுங்கித் தளர்ந்தது. ஒரு கையை சினேகிதியின் குண்டியிலிருந்து அகற்றி, இரண்டு விரல்களை காவேரியின் புழையில் நுழைத்த லலிதா அதை வேகவேகமாக இயக்கவே, கட்டுப்படுத்த முடியாத நிலையில் ஒரு அபாரமான இன்பப்பெருக்கு ஏற்பட்டு காவேரி அலறினாள். லலிதாவின் முகம் குளிப்பாட்டப்பட்டது போலானது. அவளது வாய்க்குள்ளே சினேகிதியின் காமரசம் நிரம்பி வழிந்தது.
தொடர்ந்து லலிதாவின் விரல்களும் நாக்கும் இயங்கிக்கொண்டேயிருக்க, காவேரியின் கண்கள் இருண்டன. அவளது இன்பப்பெருக்கு ஆயுள்வரைக்கும் நீடிப்பது போலிருந்தது. அதன் வெள்ளோட்டத்தில் நனைந்து கொண்டிருந்த லலிதாவின் மனதில் ஒரு வித்தியாசமான, விபரீதமான எண்ணம் தோன்றியது. இன்று மனோ கல்லூரியிலிருந்து திரும்பியதும், தனது திட்டத்திற்கு முழுவடிவம் கொடுத்து விட வேண்டியது தான் என்று எண்ணியபடியே, காவேரியின் காமத்திரவத்தை அவள் அள்ளி அள்ளிப் பருகினாள். “மனோ,”லலிதா கிசுகிசுத்தாள். “இவ்வளவு பெரிய பூலுக்கு நான் ஒருத்தி போதுமா? வேறே எவளையாவது போடணுமுன்னு ஆசைப்பட்டதுண்டா?” “ஊஹும்,” என்றவாறே மனோ காப்பியைப் பருகினான். காவேரியின் வீட்டிலிருந்து திரும்பிய லலிதாவின் கூதியில் இன்னும் சினேகிதியின் இம்சையின் விளைவாக சிறிது வலி மிச்சமிருந்தது. மகன் நாற்காலியில் காப்பி அருந்திக்கொண்டிருக்க, லலிதா தரையில் மண்டியிட்டபடி, அவனது பேண்ட்டிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட சுண்ணியைத் தன் வாயில் வைத்து ஊம்பிக்கொண்டிருந்தாள்.
“அப்பாடியோ, எவ்வளவு பெருசு,” என்று மகனின் சுண்ணியை மெச்சியவாறே குலுக்கினாள் லலிதா. “அப்படியே இதை நீ வேறே யாருக்காவது கொடுத்தாலும் நான் வருத்தப்பட மாட்டேன். ஆனா, என்னை மட்டும் மறக்காம இருக்கணும்.” “எனக்கு நீ ஒருத்தியே போதும்,” என்றான் மனோ. லலிதா மீண்டும் அவனது சுண்ணியை வாய்க்குள்ளே இழுத்து ஊம்பத்தொடங்கினாள். அதை அவள் ஒருவழியாக விடுவித்தபோது, அது பளபளத்துக்கொண்டிருந்தது. “ஒண்ணு கேட்கட்டுமா?” லலிதா மகனை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தவாறே அவனது சுண்ணியைக் குலுக்கி விட்டாள். “இதாலே என்னோட சினேகிதி காவேரியைப் போட்டுத் தள்ளணுமுன்னு நீ என்னிக்காவது ஆசைப்பட்டிருக்கியா?” மனோவின் சுண்ணி விருட்டென்று துடிதுடித்தது போலிருந்தது. கலகலவென்று சிரித்தபடியே லலிதா தொடர்ந்து குலுக்கினாள். அவளுக்குத் தெரியும், காவேரியின் முலைகளை திருட்டுத் தனமாக மனோ பார்த்து ரசித்ததை அவளே பலமுறை கவனித்திருந்தாள். “சுரேஷோட அம்மாவையா…?” மனோவின் குரலில் பாசாங்கு தெரிந்தது. “டேய், எனக்குத் தெரியும்,” என்று சிரித்தாள் லலிதா. “உனக்கு அவளைப் போடணுமுன்னு ஆசையிருக்குன்னு. எனக்குப் பொறாமையா இருக்குடா. உன்னோட இந்தக் குண்டாந்தடியாலே என்னோட நெருங்கிய சினேகிதியை நீ…..” சொல்ல வந்ததை முழுமையாகச் சொல்லாமல், லலிதா மகனின் சுண்ணியை மீண்டும் ஊம்பத் தொடங்கினாள்.
இம்முறை அவள் சற்று அழுத்தமாகவே ஊம்பி, நாக்கால் அவனது சுண்ணியின் நுனியை வருடினாள். “ஓவ்!” மனோவுக்குக் காப்பியருந்துவது சிரமமாக இருந்தது. “செமத்தியா ஊம்பறேம்மா…” “யாரு கண்டா, காவேரி என்னை விட நல்லா ஊம்புவாளோ என்னமோ?” மீண்டும் மகனின் சுண்ணியை வாயிலிருந்து விடுவித்த லலிதா கூறினாள்.”மனோ, உனக்கு இஷ்டமிருந்தா அவளை நீ போடலாம். எவ்வளவு வேண்ணாலும் போடலாம். நான் வருத்தப்பட மாட்டேன்.” “அதெல்லாம் சரிதான்,” என்று இழுத்தான் மனோ. “அவங்களுக்கு இஷ்டமிருக்கணுமே?” “இருக்குமுண்ணு தோணுது,” என்று கண் சிமிட்டினாள் லலிதா. “நாங்க ரெண்டு பேரும் சினேகிதிங்க.” ஒரு கணம் அவள் தானும் காவேரியும் வைத்துக்கொண்டிருந்த உறவுபற்றிக் கூறலாமா என்று கூட எண்ணினாள். ஆனால், இப்போதைக்கு அது தேவையில்லை என்று முடிவு செய்தாள். “எங்களுக்குள்ளே பல ரகசியம் இருக்கு,” என்றாள் லலிதா. “ஒண்ணு மட்டும் சொல்றேன். அவளுக்கு இருக்கிற வெறியிலே கண்டிப்பா உன் கிட்டே ஓள் வாங்குவா.” அம்மா கொடுத்த தகவல் மனோவின் மனதில் புதுக்கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது என்றபோதிலும்,”நான் இதை எப்படி ஆரம்பிக்கிறதும்மா?” என்று கேட்டான். “இதைக் கூடவா ஒரு அம்மா புள்ளைக்கு சொல்லிக்கொடுக்கணும்?” என்று சிரித்தாள் லலிதா. “நாளைக்கு காலேஜிலேருந்து வந்ததும் ஒரு தடவை அவளைப் போய் சந்திச்சிட்டு வாயேன். ஏதாவது காரணத்தைச் சொல்லி, ஒரு தடவை அவளைப் பார்த்திட்டு வா.” “அதெல்லாம்…..” “பொறுடா! அவளுக்கு லேசா முதுகுவலி இருக்கு! நீ தான் பிசியோதெரபி படிக்கிறியே? நான் அனுப்பினதா சொல்லி போய்ப் பாரு!” மனோ ஆமோதிப்பது போலத் தலையசைத்தான். “அவளை மட்டும் பிளவுஸைக் கழட்ட வைச்சிரு, அப்புறம் மத்ததெல்லாம் தானா நடக்கும்.” அம்மா சொன்ன திட்டத்தைக் குறித்துக் கற்பனை செய்தபோதே, மனோவுக்கு எழுச்சி அதிகமானது. காவேரி! அவனது நெடுநாள் கனவு! “சரி, இப்போதைக்கு இவ்வளவு தான்,” என்று எழ முயன்ற லலிதாவை இழுத்தான் மனோ. “என்னம்மா அரைகுறையா? வா பெட்ரூமுக்குப் போகலாம்.” “இல்லடா செல்லம்! அம்மாக்கு உடம்பெல்லாம் வலிக்குது,” என்று உதட்டைக் கடித்துக்கொண்டாள். “ராத்திரி வச்சுக்கலாம் சரியா?” “சும்மா அலட்டிக்காதேம்மா, வா,” என்று லலிதாவை இழுத்துக்கொண்டு போய் படுக்கையில் தள்ளிய மனோ உடைகளைக் களைந்தான். “மனோ, உண்மையிலேயே எனக்கு….” என்று அவள் கூறுவதற்குள்ளாகவே, அவளது இதழ்களில் மகனின் உதடுகள் அழுந்தின.
அவளது முலைகளை அவனது கைகள் பிடித்து இறுக்கின. அவனது வலுவில் அவள் செயலற்றுப்படுத்திருக்க மனோவின் விரல்கள் சுறுசுறுப்பாக அவளது ஆடைகளைக் களைந்தன. காலையில் மகனோடும், மதியத்தில் சினேகிதியோடும் ஆடிய ஆட்டத்தில் உடல் களைத்திருந்த லலிதா வேறு வழியின்றி மகனுக்கு இடமளித்தாள். அவனது இச்சை தீர்ந்தபோது, வெளியே இருட்டியிருந்தது. படுக்கையிலிருந்து எழவும் முடியாமல் அவள் எழுந்தபோது, கால்களுக்குக் கீழே தரை நழுவுவது போலிருந்தது. எத்தனை தடவை, எந்தெந்த நிலையில் தன்னை மகன் மிருகத்தனமாக அனுபவித்தான் என்ற எண்ணிக்கையும் அவளுக்கு நினைவில் இருக்கவில்லை. செய்வதையெல்லாம் செய்துவிட்டு, தலையணையைக் கட்டிக்கொண்டு அயர்ந்து உறங்கிய மகனைக் கண்டதும் முதல் முறையாக அவளுக்கு ஒரு சலிப்பும் கோபமும் ஏற்பட்டது. நல்ல வேளை, நாளை இன்னேரம் அவன் காவேரியோடு இருப்பான்! கொஞ்சம் ஓய்வு கிடைக்கும் என்று மனதுக்குள் எண்ணத் தொடங்கினாள். மறுநாள் மாலை! லலிதாவும் அவன் மனோவும் தீட்டியிருந்த திட்டம் குறித்து அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லாத நிலையில், காவேரி அண்மைக்காலம் போலவே அன்றும் தத்தளித்துக்கொண்டிருந்தாள். “சுரேஷ்!சுரேஷ்!” என்று அவளது உதடுகள் முணுமுணுத்துக்கொண்டிருந்தன. டிவியில் குறிக்கோளின்றி ஏதோ ஒரு தொடர் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. வேனலுக்கு பயந்து வெறும் நைட்டி மாத்திரமே அணிந்தபடி அவள் கூதியில் ஏற்பட்டிருந்த ஈரத்தில் குமுறிக்கொண்டிருந்தாள்.
இன்று சுரேஷ் வரமாட்டான் என்பது வேறு அவளை உறுத்திக் கொண்டிருந்தது. கல்லூரியில் நடைபெறுகிற விழாவுக்கான ஒத்திகைகளில் பங்கேற்கிறானாம். அதுவும் ஒரு விதத்தில் நல்லது. தனக்கும் சுரேஷுக்கும் இடையே நடந்தேறிய இந்த சல்லாப நாடகங்களிலிருந்து அவனது கவனம் திரும்புவது தான் அவனுக்கு நல்லது. அன்று காலை நடந்தேறிய காமவிளையாட்டுக்களுக்குப் பிறகு, இனியொருமுறை சுரேஷிடம் ஓள்வாங்கக் கூடாது என்று அவள் முடிவு செய்திருந்தாள். நல்ல வேளை, இன்றிரவு சுரேஷ் வீட்டில் இருக்க மாட்டான். ஆனால், அவனை மனதில் எண்ணிக் கற்பனை செய்தபடியே புழையில் விரல்போடுவதை எப்படி நிறுத்த முடியும்? “ஐயோ, எனக்கு ஏன் இப்படி ஆகுது?” என்று நொந்து கொண்டிருந்தாள் காவேரி. அந்த நேரம் பார்த்து அழைப்பு மணி ஒலித்தது. அரக்கப் பரக்க ஆடைகளைச் சரிசெய்து கொண்டபடி கதவைத் திறந்தாள் காவேரி.
மனோ! “ஹாய் ஆன்ட்டி!” “ஹாய் மனோ! உள்ளே வா!” மனோ எத்தனை நாட்களுக்குப் பிறகு வந்திருக்கிறான் என்று எண்ணி அவனை வியப்போடு பார்த்தாள். “என்ன மனோ, அத்தி பூத்த மாதிரி…?” மனோ முதலில் சற்று மென்று விழுங்கிவிட்டு,” உங்களுக்கு உடம்புவலின்னு அம்மா சொன்னாங்க! நான் பிசியோதெரபி படிக்கிறதுனாலே உங்களுக்கு ஏதாச்சும் உதவி செய்ய முடியுமான்னு கேட்டாங்க. அதான் வந்தேன்.” உண்மைதான்! காவேரிக்கு மன உளைச்சல் காரணமாகவோ என்னவோ, அடிக்கடி உடல்வலி ஏற்படுவதை ஒரு முறை லலிதவிடம் சொல்லியிருந்தாள். ஆனால், அவளுக்குத் தேவையான சிகிச்சையை மனோவால் வழங்க முடியுமா? அமைதி நிலவிய ஓரிரு கணங்களைப் பயன்படுத்தியபடி காவேரி மனோவின் முகத்தை ஏறிட்டாள். சுரேஷைப் போலவே கண்ணுக்கு அழகான இளைஞன். ஆனால், இவன் முன்பு உடைகளைக் களைந்து நிற்க நேரிட்டால், அது சரியாக இருக்குமா? ஆனாலும், அவன் வருவதற்கு முன்னர் அவளை ஆட்கொண்டிருந்த காம இச்சை, சினேகிதியின் மகனுக்குத் தனது நிர்வாணத்தைக் காட்டுவதில் ஒன்றும் பெரிய தவறில்லை என்று அவளை உற்சாகப்படுத்தியது. “எனக்குத் தெரியாமப்போச்சே,” என்று உண்மையிலே வியந்தாள் காவேரி. “சோபாவிலே உட்காரு! நான் கூப்பிட்டதுக்கப்புறம் உள்ளே வா”. மனோ உட்கார்ந்து கொள்ள,காவேரி படுக்கையறைக்குள்ளே நுழைந்து, நைட்டியைக் கழற்றிவிட்டுக் கண்ணாடியில் தெரிந்த தனது பிம்பத்தைப் பார்த்துக்கொண்டாள். அவளது பருத்த முலைகளின் காம்புகள் அபாரமாக விடைத்து எழும்பி நின்று கொண்டிருந்தன.
சுரேஷை இனியும் கெடுக்க விரும்பாததால், அவள் மனோவை மயக்க விரும்பினாளா? அல்லது சுரேஷ் இன்று வரமாட்டான் என்ற தைரியத்தில் மனோவின் இளமையை அனுபவிக்க விரும்பினாளா? அவளுக்கு இருந்த குறுகுறுப்பில் மனோவுக்குப் பதிலாக எவன் வந்திருந்தாலும் அவனுக்குத் தன்னை வழங்கியிருப்பாளா? லலிதா மோப்பம் பிடித்தது போல, மனோவும் தனது புழையொழுக்கின் நெடியைக் கண்டுபிடித்திருப்பானா? இந்தக் கேள்விகளுக்கு காவேரியிடம் உடனடி விடைகள் இருக்கவில்லை. ஒரு டவலை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டு கட்டிலில் குப்புறப்படுத்தாள். அவளது முலைகள் மெத்தையோடு மெத்தையாய் நசுங்கின. அவளது உடல் உள்ளபடியே வலித்துக்கொண்டுதானிருந்தன. இரண்டு நாட்களாக லலிதாவிடமும், சுரேஷிடமும் வாங்கிய செமத்தியான ஓள் தான் காரணமாக இருக்க வேண்டும். தனது குண்டியை மட்டும் டவலால் மறைத்துக்கொண்டு மனோவை அழைத்தாள். “மனோ, உள்ளே வரலாம்!” மனோ அறைக்குள் நுழைவதை அவள் புரிந்து கொண்டாள். வந்தவுடன் அவனது கண்கள் நிச்சயமாக அவளது செழிப்பான உடலை ஒரு கணமாவது அளவெடுத்திருக்கும் என்று ஊகித்தாள்.
படுக்கையில் பிதுங்கிக்கொண்டிருந்த தனது முலைகளையும், அவளது வாளிப்பான தொடைகளையும் அவன் அவசியம் பார்த்து எச்சில் விழுங்கியிருப்பான் என்று எண்ணிக்கொண்டாள். எனவே, அவனது பேண்ட்டில் எழுச்சி கூடாரம் போல எழும்பியிருப்பதைப் பார்த்து அவள் பெரிதாக வியப்படையவில்லை. “ஆன்ட்டி..நான் பண்ணப் பண்ண எது நல்லாயிருக்குன்னு மட்டும் சொல்லுங்க,” என்று கூறியவாறே மனோ கட்டிலில் ஏறினான். அவனது வலுவான கைகள் தனது உடலின் தசைகளை அழுத்திப் பிடித்து மசாஜ் செய்ய ஆரம்பித்ததும், அவனை அனுமதித்தது தவறோ என்று ஒரு கணம் காவேரிக்குத் தோன்றாமல் இல்லை. அவனது கை அவளது உடலின் மீது விழுந்ததும், அவளது புழைக்குள்ளே யாரோ அடுப்பு மூட்டியது போலிருந்தது. அவன் வருவதற்கு முன்பிருந்தே அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்த வேட்கையில்,இன்னும் எவ்வளவு நேரம் தன்னால் கட்டுப்பாட்டோடு இருக்க முடியும் என்பதே அவளது குழப்பமாக இருந்தது. “இப்போ, கொஞ்சம் கீழ்ப்பக்கம்…” மனோவின் கைகள் இப்போது காவேரியின் முதுகில், கீழ்ப்பகுதியில் சிகிச்சையளித்துக்கொண்டிருந்தன. மெதுவாக முக்கியபடியே மெத்தையின் மீது தனது கூதியை வைத்து அமுக்கியபடி நெளிந்தாள் காவேரி. மனோவின் உள்ளங்கை மெதுவாக, காவேரியின் வலுவான, வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களின் மீது அழுந்தியபோது, அவளுக்கு மயிர்க்கூச்செரிந்தது. அவனது உள்ளங்கை அழுந்த அழுந்த அதன் அதிர்வுகள், அவளது புழையில் தென்படத்தொடங்கின.
அதற்கு மேலும் காமத்தைக் கட்டுப்படுத்த முடியாது என்பதை அவள் உணர்ந்திருந்தாள். “மனோ,” காவேரி தலையணையில் முகம்புதைத்தபடி பேசினாள். “எது நல்லாயிருக்குன்னு சொல்லச் சொன்னேல்லே? முதல்லே நீ சொல்லு! நீ பண்ணிட்டிருக்கிறது உனக்குப் புடிச்சிருக்கா?” “அது… ஆமா… புடிச்சிருக்குதான்,” என்று மழுப்பலாகக் கூறினான் மனோ. “சரி, என் உடம்பு புடிச்சிருக்கா?” மனோ பதில் கூறத் தயங்கினான். அவளது இடுப்பின் மீது அவன் அமர்ந்திருந்தபடியால், காவேரியின் குண்டிமீது ஏதோ விறைப்பாக அழுந்துவதை அவளால் உணரமுடிந்திருந்தது. “நல்லா மெயின்டெயின் பண்ணிட்டிருக்கீங்க ஆன்ட்டி,” என்றான் மனோ. “ஒரு ரகசியம்! லலிதா கிட்டே சொல்ல மாட்டியே?” அந்த அறையில் ஒரு இறுக்கமான பதற்றம் பற்றியெரிவது போலிருந்தது. மனோவின் கைகள் துணிச்சலாக, டவலுக்குள்ளே நுழைந்து காவேரியின் குண்டியைத் தடவின. “சொல்லுங்க ஆன்ட்டி,” என்று முணுமுணுத்தான். “எந்த ரகசியமா இருந்தாலும் சரி, அம்மா கிட்டே சொல்ல மாட்டேன்.” “முதல்லே என்னை ஆன்ட்டி ஆன்ட்டின்னு கூப்பிடறதை நிறுத்து! காவேரின்னு பெயர் சொல்லிக்கூப்பிடு!” “சரி ஆன்..சரி காவேரி!” “குட் பாய்! இப்போ என் மேலிருந்து இறங்கு!” மனோ அப்படியே செய்தான். காவேரி அரைகுறையாகத் தனது உடலை மூடியிருந்த டவலை வீசி எறிந்து, தனது குண்டிக்கோளங்களை மனோவின் கண்களுக்கு விருந்தாக அளித்தாள்.
பிறகு, அவள் புரண்டு மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டாள். விடைத்த நீளமான காம்புகளோடு விம்மிக்கொண்டிருந்த அவளது கொழுத்த முலைகளைப் பார்த்து விக்கித்துப்போன மனோ, அவற்றையே கண்கொட்டாமல் பார்த்தான். பிறகு, அவளது உடலில் ஊர்ந்து இறங்கிய அவனது கண்கள் அவளது மயிர்படர்ந்திருந்த கூதிமேட்டைக் குறுகுறுப்போடு பார்த்தன. “மை காட்!” என்று வாயடைத்துப் போனான் மனோ. “இப்போ சொல்லு! எனக்கு என்ன வலின்னு புரியுதா உனக்கு?” கூச்சமேயின்றி காவேரி தனது கால்களை விரித்துக்கொண்டாள். மனோவின் பேண்ட்டில் ஏற்பட்டிருந்த வீக்கம், கூடாரம் போலாகி விட்டிருந்தது. அவனது கண்கள் ஈரத்தில் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த அவளது புழையுதடுகளை வெறித்தன. அவன் பார்வையிலிருந்த ஆர்வத்தை அதிகரிப்பவள் போல, காவேரி வெட்கத்தை மூட்டை கட்டி வைத்து விட்டு, தனது புழைக்குள்ளே விரல்போட்டு விளையாடத் தொடங்கினாள். “ஓ!” மனோ முனகினான்.
“மனோ, நாக்குப் போடறியா?” காவேரியின் முகத்தில் தென்பட்டது காமவேட்கையா அல்லது வேதனையா என்று மனோ யோசித்துக் கொண்டேயிருக்க, அவளோ தனது புழையில் வேகவேகமாகத் தனது விரல்களை இறக்கி ஏற்றி விளையாடினாள். அதற்கு மேலும் தாள முடியாதவனாய், மனோ காவேரியின் தொடைகளுக்கு நடுவே ஊர்ந்தான். தனது இரண்டு முலைகளுக்கும் இடைப்பட்ட பள்ளத்தாக்கின் வழியாக, காவேரி மனோவின் முகத்தை வெறித்து நோக்கினாள்.
குறுகுறுத்துக்கொண்டிருந்த தனது புழையில் மனோவின் உதடுகள் பட்டதும் அவள் முனகினாள். “யெஸ்ஸ்ஸ்! நாக்குப்போட்டு நல்லா நக்கிவிடு!” தனது விரல்களால் காவேரி, தன் புழையுதடுகளைப் பிரித்து விரித்துக் காட்டினாள். அவளது மொட்டு, விசுக்கென்று வீறுகொண்டு எழுந்து வெளியே தலைநீட்டியது. “இது தான் எனக்கு வேணும்! நக்கு!” மனோ தனது நாக்கை காவேரியின் புழைக்குள்ளே நுழைத்து, ஒழுகத்தொடங்கியிருந்த அவளது கனிரசத்தின் சுவையை ரசித்து உண்ண ஆரம்பித்தான். அம்மாவின் புழையை விடவும் காவேரியின் புழைநீரின் ருசி சற்றே வித்தியாசமாக இருப்பது போல அவனுக்குத் தோன்றியது. தனது இரண்டு கைகளாலும் அவளது குண்டியைப் பிடித்து இறுக்கினான். பிறகு, உரத்த சத்தம் எழுப்பியபடியே, மயிரடர்ந்த காடுபோலிருந்த காவேரியின் கூதிமேட்டில் முகம்புதைத்தபடி, நாக்கால் அவளது புழையை நக்கியபடி பசியாறத் தொடங்கினான். காவேரி ஒரு கையால் அவனது தலையைத் தன் புழையின் மீதுவைத்து அழுத்திவிட்டு, அவனது பின்னங்கழுத்தைப் பிடித்துக்கொண்டாள். “நல்லாயிருக்கு மனோ! சூப்பராப் பண்ணுறே!” மனோ தனது முகத்தை புசுபுசுவென்றிந்த காவேரியின் கூதியின் மீது வைத்துத் தேய்த்தபோது, அவனது கன்னங்களில் காவேரியின் புழையிலிருந்து ஒழுகிய நீர் பூசிக்கொண்டது. அம்மா சொல்லிக்கொடுத்த வித்தையில் பெற்றிருந்த தேர்ச்சியைக் காட்டியபடி, மனோ தனது நாக்கை காவேரியின் புழைக்குள் எவ்வளவு முடியுமோ, அவ்வளவு ஆழமாக இறக்கி விட்டிருந்தான்.
பிறகு, தனது வாயை அவளது புழையின் மீது உயர்த்தியவன், விரைத்து நின்ற அவளது மொட்டைக் கவனிக்கத் தொடங்கினான். அவனது உதடுகள் தனது மொட்டை முதல்முதலாகத் தீண்டியதும் காவேரி துள்ளினாள். மனோ நக்கி,முத்தமிட்டபடியே அவளது மொட்டை பக்கவாட்டில் அசைத்து அசைத்து வருடினான். “ஆவ்வ்வ்வ்வ்!” காவேரி இப்போது முன்பை விட உரக்க உரக்க அனற்றத்தொடங்கி விட்டிருந்தாள். அவனது முகத்தை தனது கூதியால் மோதினாள். “விரல் போடு,” என்று முணுமுணுத்ததோடு நின்றுவிடாமல், அவளே தனது குண்டியைப் பிடித்துக்கொண்டிருந்த மனோவின் ஒரு கையை எடுத்து விட்டாள். “விரல் போட்டுக் குத்திவிடு!” மனோ பால்போலப் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த அவளது பருத்த தொடைகளை வருடினான். பிறகு, தனது இரண்டு விரல்களை அவளது புழைக்குள்ளே ஆழமாக அழுத்தி நுழைத்தான். தனது கணவாய்க்குள்ளே ஒரே நேரத்தில் இரண்டு விரல்கள் நுழைந்ததும் காவேரி ஒரு கணம் மூச்சுவிடுவதையே நிறுத்தினாள். இரண்டு விரல்களும் முழுமையாக காவேரியின் புழைக்குள்ளே புதைந்து கொண்டதும், சற்று நிதானித்த மனோ, பிறகு காவேரியின் புழையைக் குத்தி விடத் தொடங்கினான்.
“ஆஹ்ஹ்ஹா! ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹா!” மகிழ்ச்சியின் துடிப்பில் காவேரியின் முனகல்கள் மிகவும் உரத்து உரத்துக் கேட்டபோதிலும் அது குறித்து அவள் கவலைப்படவில்லை. கட்டிலின் மீது அவளது குண்டி பூனைக்குட்டிகளைப் போலத் துள்ளிக்கொண்டிருந்தது. மனோ, தனது உதடுகளால் அவளது மொட்டைக் கவ்விப்பிடித்து,அதை உறிஞ்சினான். அவனது நாக்கு சுறுசுறுப்பாக அதைச் சவுக்கால் அடிப்பது போல விளாசியது.இப்படிச் செய்தால் எந்தப் பெண்ணையும் அடிமைப்படுத்தி விடலாம் என்று அம்மா சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. கிட்டத்தட்ட வெறிவந்தவனாக, காவேரியைத் துள்ளத்துடிக்க வைக்க விரும்புகிறவனைப் போல அவன் தனது விரல்களால் அவளது புழையை அதிரடி வேகத்தில் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். காவேரி மனோவின் தலையின் பின்பக்கத்தை நகங்கள் அழுந்தியவாறு இறுக்கிப்பிடித்திருக்க, அவளது கொழுகொழு முலைகள் குலுங்கிக் குதித்துக்கொண்டிருக்க, அவளது முலைக்காம்புகள் இரண்டும் பாறையாய் இறுகி விட்டிருந்தன. “சாப்பிடு மனோ! ஐயோ, எனக்கு வருதே! சாப்..பிடு…! அவளது புழை சுருங்கி விரிய, அவளது புழையுதடுகள் துடிதுடிக்க, அவளது அம்மண உடலை வியர்வை அபிசேகம் செய்வித்திருந்தது. மீண்டும் மீண்டும் காவேரிக்கு இன்பப்பெருக்கு எடுத்தது. சினேகிதியின் செல்லமகன் நாக்குப் போட்டு அளித்த மகிழ்ச்சியில் அவளது புழை பூரித்துக்கொண்டிருந்தது. காமரசம் அவளது கணவாயிலிருந்து கடகடவென்று வெளியேறிக் கொண்டிருந்தது.
மனோ அதை ஆர்வத்துடன் அள்ளி அள்ளிப் பருகினான். பிறகு, அவன் மீண்டும் அவளது மொட்டைச் சீண்டத் தொடங்கினான். அவளால் பொறுக்க முடியாமல் போகும்வரைக்கும் அதனைக் கவ்வி உறிஞ்சினான். “போதும் மனோ..போதும்,” காவேரிக்கு மூச்சிரைத்தது. “போது.ம்….போதும்..! மனோ, இப்போ நீ எல்லாத்தையும் கழட்டு….உடனே!” மனோ மண்டியிட்டு நின்றபோது, அவனது பேண்ட்டில் ஏற்பட்டிருந்த வீக்கத்தைப் பார்த்த காவேரி, இன்று இவனிடம் செமத்தியாக ஓள் வாங்கப்போகிறோம் என்று புரிந்து கொண்டாள். அவனுக்கு ஏற்பட்டிருந்த எழுச்சி அவளைப் பிரமிக்க வைத்தது. தன் மகனைப் போலவே, லலிதாவின் மகனுக்கும் பெரிய பூல் இருப்பது அவளுக்கு ஆச்சரியாமாக இருந்தது. “சீக்கிரமா பேண்ட், ஜட்டி எல்லாத்தையும் கழட்டு! உன்னோடது எவ்வளவு பெருசுன்னு காமி!” கட்டிலிலிருந்து கீழிறங்கிய மனோ, தனது உடைகளை முற்றிலும் களைந்துவிட்டு, முழு நிர்வாணமாக காவேரியை நோக்கித் திரும்பியதும் அவள் மலைத்துப்போய் பெருமூச்செரிந்தாள்.
இவ்வளவு பெரிய பூலை உடனடியாகத் தனது புழைக்குள்ளே இறக்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்று அவளுக்குப் பேராசை ஏற்பட்டது. “வா வா! மேலே ஏறு!!” அவள் தனது கால்களை விரித்துக்கொண்டு மனோவுக்கு அழைப்பு விடுத்தாள். “உன்னோட பெரிய தடியை எனக்குள்ளே சொருகிடு மனோ!” மனோ கட்டிலில் ஏறி, ஒரு கையால் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த தனது சுண்ணியைப் பிடித்துக்கொண்டு, காவேரியின் விரிந்த கால்களுக்கு நடுவில் புகுந்து கொண்டு, தனது சுண்ணியின் நுனியை அவளது புழையுதடுகளுக்கு நடுவே வைத்துத் திணித்தான். இந்தச் சின்னப்பையனுக்கு இதையெல்லாம் யார் சொல்லிக் கொடுத்திருப்பார்கள் என்ற கேள்வி காவேரிக்கு எழாமல் இல்லை. ஆனால், அவளை அதிகம் சிந்திக்க விடாமல், மனோ இடுப்பை முன்னுக்குத் தள்ளியபடி, தனது சுண்ணியின் தலையை அவளது புழைக்குள்ளே வைத்து அழுத்தினான். அவனது சுண்ணியின் இறுக்கத்தை காவேரி, தனது புழையின் விளிம்புகளில் உணர்ந்தாள். “ஊஹ்ஹ்ஹ்!” தன்னிச்சையாக, அவளது கால்கள் காற்றில் உயர்ந்து, பிறகு மனோவின் இடுப்பை வளைத்துக்கொண்டன. அவளது நாக்கு வேட்கையோடு வெளியேறி இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டது.
தனக்குள்ளே மனோவின் சுண்ணி மெல்ல மெல்ல இறங்குவதை அறிந்தபடி அவள் முனகத்தொடங்கினாள். பத்துக்கு இருபது விரல் போட்டாலும் இப்படியொரு சுண்ணியால் ஓள் வாங்குவதற்கு ஈடாகாது என்பதை அவள் புரிந்து கொண்டாள். “என் பூலு நல்லாயிருக்கா?” என்று கிசுகிசுத்தான் மனோ. தனது உடலின் எடையை, கைகளை விரித்துக் கட்டிலில் ஊன்றியபடி அவன் தாங்கியவாறே, காவேரியின் முகத்தில் ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த மாறுபாடுகளைக் கவனித்துக்கொண்டிருந்தான். மெல்ல மெல்ல தனது சுண்ணியை காவேரியின் புழைக்குள்ளே நுழைத்தபோது, அவளது முலைகள் குலுங்குவதையும் கவனித்தான். “இது போதுமா? உன் புருசனோடது இத விடப் பெருசா இருந்ததா? எத்தனை நாளாச்சு, நீ ஓள் வாங்கி…?” காவேரியைச் சீண்டுவதற்காகவே மனோ ஆபாசமாகப் பேசத்தொடங்கினான்.
“தேவடியா மகனே!” என்று செல்லமாக, மனோவின் குண்டியில் காவேரி அறைந்தாள். “பேச்சைக் குறைச்சிட்டு ஓக்கறதுலே கவனம் வை!” மனோ தனது சுண்ணியை அங்குலம் அங்குலமாக, காவேரியின் புழைக்குள்ளே இறக்கத் தொடங்கினான். அவளது மெத்துமெத்தென்ற முலைகளின் நடுவே முகம்புதைத்து ஒரு கணம் நிதானித்தவன், மெல்ல தனது சுண்ணியை வெளியேற்றி விட்டு, மீண்டும் சரேலென்று ஒரே குத்தாக அவளது புழைக்குள்ளே தனது மொத்தநீளத்தையும் இறக்கினான். “உஸ்ஸ்ஸ்! குத்து…குத்து…!” ஓடுகிற குதிரையை உற்சாகப்படுத்துவது போல, காவேரி மனோவின் குண்டியைத் தட்டிக்கொண்டேயிருந்தாள். அவளை மனோ ஏமாற்றவில்லை. சீக்கிரமே அவன் சீரான வேகத்தோடு அவளை ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். தனது உடலை மெதுவாகத் தாழ்த்தியபடி, அவளது முலைகளைத் தனது மார்புக்குக் கீழே நசுக்கினான். அவர்களது உடல்கள் மோதிக்கொண்டிருந்த சத்தம் அறையில் எதிரொலித்தது.
அவனது கொட்டைகள் அவளது குண்டியின் மீது பெருத்த ஓசையுடன் மோதிக்கொண்டிருந்தன. “இன்னும் வேகமா..குத்து…இன்னும்..இன்னும்…” காவேரிக்கு, அடுத்த இன்பப்பெருக்கு நெருங்கிக்கொண்டிருப்பதை அறிய முடிந்தது. மனோவின் பெரிய பூல் அவளது புழையை அடைத்தது போல முழுமையாக உள்ளே இறங்கியிருந்தது. ஏறக்குறைய, மகன் சுரேஷிடம் ஓள் வாங்கியபோது ஏற்பட்டது போலவே மனோவின் சுண்ணியும் மகிழ்ச்சியை அளித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது கால்கள் மேலேறி அவனது முதுகின் மீது பின்னிக்கொண்டதால், அவளது குண்டிக்கோளங்கள் கட்டிலிலிருந்து உயர்ந்திருக்க, அவனது சுண்ணி செங்குத்தாக அவளுக்குள்ளே இறங்கி ஏறி விளையாடத்தொடங்கியது.
அவனது குத்துக்களைச் சந்திக்க காவேரி எம்பி எம்பித் தாழ்ந்ததில் கட்டில் கிறீச் கிறீச்சென்று அலறியது. அவனது சுண்ணித்தண்டு அவளது மொட்டை உரசி உரசி உள்ளேயும் வெளியேயும் போய் வந்து கொண்டிருந்தது. அவளது உடலெங்கும் இன்ப அலைகள் பாய்ந்து கொண்டிருந்தன. “எனக்கு வந்திடுச்சு!” மனோ முனகத் தொடங்கினான். அவனது சுண்ணி திடீரென்று இரண்டு மடங்கு பருத்து நீண்டு விட்டாற்போலிருந்தது. “உங்க கூதி செமை டைட்!” “நிறுத்தாமக் குத்து! குத்து! எனக்கும் வருது மனோ! குத்து! குத்து!! குத்து!!!” அவளது கூதி அதிர்ந்தது; புழை அவனது சுண்ணியை இறுக்கியது. அவளது உடலெங்கும் இன்பம் அணையிலிருந்து புறப்பட்ட புதுவெள்ளமாய் ஆர்ப்பரித்துக்கொண்டு கிளம்பியது.
அவளது இன்பப்பெருக்கு நில்லாத நீரோட்டம் போல வெளியேறத்துவங்கியது. காவேரியின் தொடைகளுக்கு நடுவே, மனோ இழுத்து இழுத்து மூச்சு விட்டுக்கொண்டிருந்தான். பெருக்கெடுத்துக்கொண்டிருந்த அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியை அழுத்தி அழுத்தி இறக்கி ஏற்றிக்கொண்டிருந்தான். அவனது கொட்டைகளிலிருந்து வெப்பமான வெள்ளைத்திரவம் கட்டுக்கோப்பின்றிப் புறப்பட்டு அவனது சுண்ணித்தண்டில் மின்னதிர்வுகளை ஏற்படுத்தியபடி, பீறிட்டுக்கொண்டு காவேரியின் புழைக்குள்ளே பீச்சியடித்து அடித்து நிரப்பியது. நில்லாது மீண்டும் மீண்டும் அவனது எழுச்சித்திரவம் குபுகுபுவென்று பாய்ந்தபடி அவளது புழையைக் குளமாக்கியது. கூச்சநாச்சம் எல்லாவற்றையும் தூக்கியெறிந்தபடி, தனது புழையை மனோவின் காமத்திராவகம் நிரப்பிய களிப்பில் காவேரி ஒரு பெருமிதப்புன்னகை பூத்தாள்.
அவளது புழை, மனோவின் சுண்ணியைப் பிடித்து இறுக்கி, கடைசித் துளி விந்துவையும் கறந்து கொண்டிருந்தது. எல்லாம் முடிந்தபின்னரும், மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருந்தபோதும், அவளது வாழ்க்கையின் மிகப்பெரிய அதிர்ஷ்டம் இதுவாகத்தானிருக்க வேண்டும் என்று அவள் எண்ணிக்கொண்டிருந்தாள். கூப்பிடு தூரத்தில் இருக்கிற மனோவிடம் தான் அடிக்கடி ஓள் வாங்கிக்கொள்ளலாம் என்பதால், மகனைத் தொந்தரவு செய்யாமல் தன்னால் இருக்க முடிந்தாலும் முடியலாம் என்று அவள் மனக்கணக்கு போட்டுக்கொண்டிருந்தாள். ஆனால், அவள் அறியாதது ஒன்றிருந்தது. அது…..! தன் தாய், அவளது சினேகிதியின் மகனிடம் ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருப்பதைப் பற்றி அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லாத சுரேஷ், அவசர அவசரமாக வீடு திரும்பிக்கொண்டிருந்தான். காவேரியின் புழையை மனோ நிரப்பிய அதே நேரத்தில், சுரேஷ் தெருமுனையில் திரும்பி, வீட்டை நோக்கி ஓட்டமும் நடையுமாக வந்து கொண்டிருந்தான். வாசலில் நின்றிருந்த லலிதா, எதிர்வீட்டில் என்ன நடந்து கொண்டிருக்கும் என்பதை எண்ணியபடி மனதுக்குள்ளே சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
கொஞ்சம் கூர்ந்து கவனித்தால் காவேரியின் முனகல் சத்தங்கள் மிக மிக மிதமாகக் காதில் விழுந்தன. தானும் மகனும் போட்ட திட்டத்தில் மகன் வெற்றியடைந்துவிட்டான் என்பதையெண்ணியபோது பெருமையும், சற்றே தொடைகளுக்கு இடையே குறுகுறுப்பும் அவளுக்கு ஏற்பட்டது. மகனிடம் பலமுறை ஓள் வாங்கிய அனுபவத்தில், காவேரி அவனிடம் அகப்பட்டு என்ன பாடு பட்டுக்கொண்டிருக்கிறாளோ என்று சிரித்துக்கொண்டாள். ஆனால், சற்றே பொறாமையும் எழாமல் இல்லை. ஒரு கணம், தானும் காவேரியின் வீட்டுக்குச் சென்று அவளுடன் சேர்ந்து மகனிடம் ஓள் வாங்கிக்கொள்ளலாமா என்று கூட எண்ணினாள். அதற்குரிய தருணம் இதுவல்ல என்று எண்ணிப் பெருமூச்செரிந்தபடி வீட்டுக்குள்ளே நுழையத் திரும்பியவள், தெருமுனையில் சுரேஷ் ஓட்டமும் நடையுமாக வந்து கொண்டிருப்பதைப் பார்த்ததும் திடுக்கிட்டாள். “அடடா, இவன் ஒருத்தன் இருப்பதையே மறந்து விட்டோமே,” என்று தன்னைத் தானே கடிந்து கொண்டாள்.
தன் அம்மாவை இன்னொருவன் ஓத்துக்கொண்டிருப்பதை சுரேஷ் பார்த்தால் என்ன நடக்கும் என்பதை அவளால் கற்பனை செய்ய முடிந்தது. இவனை எப்படியாவது வீட்டுக்குப் போக விடாமல் நிறுத்தி விட வேண்டும். எப்படி? “சுரேஷ்! சுரேஷ்!!” லலிதா கையசைத்தபடி அவனை உரத்த குரலில் அழைத்தாள். “ஒரு நிமிசம் இங்கே வாயேன்.” பொதுவாக மிகவும் மரியாதையுடைய சுரேஷ், அழைத்தவுடன் வராமல் சற்றே தயங்குவதைக் கண்டதும் அவளுக்குக் குழப்பமும் கலவரமும் ஏற்பட்டது. “என்ன ஆன்ட்டி?” அவன் எரிந்து விழுவது போலக் கேட்டான். “ஒரு நிமிசம் உள்ளே வந்திட்டுப்போயேன்,” என்றாள் லலிதா. “உள்ளே போய் அம்மாவைப் பார்த்திட்டு வரட்டுமா?” சுரேஷ் அடம்பிடித்தான். “அட, ஒரு நிமிசம் வந்திட்டுப்போயேன். அதுக்குள்ளே உங்கம்மாவைக் காக்கா கொத்திட்டா போயிடும்?” சுரேஷ் இன்னும் தயங்கியபடியே மெதுவாக அவளை நோக்கி வரத் தொடங்கினான். “மனோ வீட்டிலே இல்லை. அதுனாலே தான்….” லலிதா துணிந்து பொய் சொன்னாள். “ஒரு சாமானை நகர்த்தணும். ஒரு கை கொடேன்.” சுரேஷ் அருகே வந்ததும், தற்செயலாக அவனது பேண்ட்டை நோட்டமிட்ட லலிதா, அதில் தென்பட்ட வீக்கத்தைக் கண்டு ஒரு கணம் மிரண்டே போனாள்.
அவளது மனதில் திடீரென்று வெற்றிடங்கள் நிரம்புவது போல, பல கேள்விகளும், அதற்கான பதில்களும் மாறி மாறி வந்து சேர்ந்தன. முன்னெப்போதுமில்லாத அளவுக்கு, திடீரென்று காவேரிக்கு இவ்வளவு காமவேட்கை ஏற்படுவானேன்? காவேரியின் வீடு முழுவதும் தான் எப்போதும் முகர்ந்திராத அளவுக்கு காமத்தின் நெடி எப்படி ஏற்பட்டது? தான் அழைத்ததும் உடனே வராமல், சுரேஷ் தயங்குவதேன்? அதுவும், அவனது பேண்ட்டில் இவ்வளவு பெரிய கூடாரம் எப்படி வந்தது? ஏன் அவன் பொறுமையின்றி தன் அம்மாவைப் பார்க்க வேண்டும் என்று துடிக்கிறான்? லலிதாவுக்குப் புரிந்து போனது. சுரேஷ், தன் அம்மா காவேரியை ஓத்துக்கொண்டிருக்கிறான். எப்படித் தான் மகன் மனோவிடம் ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறோமோ, அதே போல காவேரியும் தன் மகனிடம் செமத்தியாக ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறாள். அதனால் தான் சுரேஷ் வீட்டுக்குப் போக அவ்வளவு அவசரப்படுகிறான். அவனுக்கு உடனடியாக வீட்டுக்குப் போய், அம்மாவை ஓக்க வேண்டும் என்ற வெறியேற்பட்டிருக்கிறது. அதனால் தான், அவனது சுண்ணி ஏற்கனவே, அந்த எதிர்பார்ப்பிலேயே எழும்பியிருக்கிறது.
அவளுக்கு ஒரு யோசனை உதித்தது. மனோ காவேரியின் வீட்டிலிருந்து வெளியேறும் வரைக்கும், காவேரியின் மகன் சுரேஷை எப்படித் தன்னோடு இருக்க வைப்பது என்று அவள் ஒரு உத்தியை உடனடியாகக் கண்டுபிடித்து விட்டாள். அதற்கு உதவியாக இருக்கப்போவது, சுரேஷுக்கு ஏற்பட்டிருக்கிற அபாரமான எழுச்சிதான் என்று புரிந்து கொண்ட லலிதா, மீண்டும் அவனது பேண்ட்டிலிருந்த கூடாரத்தைக் கூர்ந்து கவனித்தாள். லலிதாவின் பார்வை எங்கு செல்கிறது என்பதை சந்தேகமின்றிப் புரிந்து கொண்ட சுரேஷ் தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தான். “சொல்லுங்க, எதை நகர்த்தணும்?” “கொஞ்சம் பழைய சாமான்களை…!” திரும்பிக்கொண்டு அவள் வீட்டுக்குள்ளே செல்ல, சுரேஷ் அவளது குண்டிகள் குலுங்கிய நளினத்தைக் கண்டு ரசித்தவாறே பின்தொடர்ந்தான். வீட்டிற்குள்ளே நுழைவதன் முன்னமே, ஒரு ஆணின் துணை கொண்டு நகர்த்தும் அளவுக்கு வீட்டில் ஏதாவது பொருள் இருக்கிறதா என்று யோசித்தாள். சிறிது நேரம் சுரேஷின் கவனத்தைத் திருப்ப வேண்டும். பிறகு, அவனை வீழ்த்தி அவனிடம் ஓள் வாங்க வேண்டும். ஆம், அவனது எழுச்சியைப் பார்த்தவுடனேயே லலிதா அவனை விட்டுத் தன்னை ஓத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று முடிவு கட்டியிருந்தாள்.
“இந்த வெயிலிலே எப்படி பஸ் ஸ்டாப்புலேயிருந்து நடந்து வர்றே?” என்று கேட்டவாறே, கதவைச் சாத்தித் தாளிட்டாள் லலிதா. “சுரேஷ், எனக்கு உன்னோட உதவி வேணும். ஆனா, இந்த மாதிரி கசகசான்னு துணியைச் சுத்திக்கிட்டு என்னாலே வீட்டுவேலை பார்க்க முடியாது. ஒரு நிமிசத்திலே காத்தோட்டமா எதையாவது மாத்திக்கிட்டு வர்றேன்.” சுரேஷுக்கு உண்மையில் எரிச்சலாக இருந்தது. அவன் எதையோ முணுமுணுத்தான். படுக்கையறைக்குள்ளே நுழைந்த லலிதாவுக்கு, இரண்டு பேர் சேர்ந்து நகர்த்துகிற அளவுக்குப் பெரிய பொருள் எதுவும் வீட்டில் இல்லை என்பது புரிந்தது. வேறு வழியேயில்லை, எடுத்த எடுப்பிலேயே சுரேஷை மயக்கியே ஆக வேண்டும். ஆக, அவள் அணிந்து கொள்ளப்போகும் உடை, அதற்குத் தகுந்தாற்போலிருக்க வேண்டும். அப்படியே வெறும் உள்பாவாடையும், பிளவுசும் மாத்திரம் அணிந்தவாறு அவள் தனது பிம்பத்தைக் கண்ணாடியில் பார்த்துக்கொண்டபோது, அவளுக்கே தனது துணிச்சலை எண்ணி ஆச்சரியமாக இருந்தது. புடவையின்றி வெறும் பெட்டிக்கோட், பிளவுசோடு நிற்கிற பெண்ணைப் பார்ப்பது சின்னவயதுப் பையன்களுக்கு மிகவும் பிடிக்கும் என்பதை அவள் அறிவாள். சற்று குனிந்தாலும் போதும், இரண்டு முலைகளுக்கும் இடைப்பட்ட பள்ளத்தாக்கு தென்படுமே! போதாக்குறைக்கு அவளது பெட்டிக்கோட்டும் மிகவும் மெல்லிய துணியினாலானது என்பதால், அவளது தொடைகளை சற்றுக் கூர்ந்து கவனித்தால் பார்க்க இயலும். இதற்கும் சுரேஷ் மசியவில்லையென்றால், வேறு எதற்கு மசியப்போகிறான் என்று சிரித்துக்கொண்டாள். முன்னறையில் பழைய மங்கையர் மலரை சலிப்போடு புரட்டிக்கொண்டிருந்த சுரேஷ், லலிதாவின் காலடிச்சத்தம் கேட்டு நிமிர்ந்தான்.
அவனது கண்கள் பிதுங்கி வெளியே வந்து விடுவன போலிருந்தது. அவன் கையிலிருந்த புத்தகம் கீழே விழுந்தது. “உஸ்ஸ், அப்பாடா! வீட்டு வேலை செய்ய இதுதான் சௌகரியம்,” என்று லலிதா வேண்டுமென்றே முலைகளைக் குலுக்கியபடியே அவனை நெருங்கினாள். சுரேஷ் மென்று விழுங்குவதை அவளால் காண முடிந்தது. அவனது கண்கள் அவளது முலைகளின் மீது நிலைகுத்தியிருந்தன. “உன் கூட பேசி ரொம்ப நாளாச்சில்லே சுரேஷ்?” என்று மிகவும் தற்செயலாக செய்வது போல, ஒரு கையை அவனது தொடை மீது வைத்தாள் லலிதா. “உங்கம்மாவையும் என்னையும் மாதிரி நீயும் மனோவும் அவ்வளவு நெருக்கமாப் பழகறதில்லையே, ஏன்?” சுரேஷின் முகத்தில் இப்போது எரிச்சலின் சுவடுகளே தென்படவில்லை. அவனது கண்கள் அவளது ஆழமான தொப்புளையும், கொழுத்த முலைகளையும், பிளவுசுக்குள்ளே அவை பிதுங்க, இடையில் தென்பட்ட பிளவையும் அவனது கண்கள் கூர்ந்து கவனித்தன. அவனது சுண்ணிக்கு ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த எழுச்சியில் அது பேண்ட்டின் ஜிப்பை வெடிக்க வைத்து வெளியேறிவிடுமோ என்று பயமாயிருந்தது. “அதெல்..லாம் ஒண்ணுமில்லே! அவன் வேறே காலேஜ்; நான் வேறே காலேஜ்,” என்று எதையோ சொன்னான் சுரேஷ். “ஏன் சுரேஷ்? உடம்பு சரியில்லையா? ஒரு மாதிரி இருக்கே? உன் பார்வையே சரியில்லையே?” என்று போலியான கரிசனத்தோடு கேட்டாள் லலிதா.
எச்சில் மென்று விழுங்கிய சுரேஷ், சோபாவில் சற்றே கால்மீது கால்போட்டவாறு அமர்ந்து தனக்கு ஏற்பட்டிருந்த அபாரமான எழுச்சியை மறைக்க முயன்றான். அப்போது தான், முதல் தடவையாக அவனது எழுச்சியைப் பார்த்தவள் போல, லலிதா பாசாங்காக பெருமூச்சு விட்டாள். “ஓ! புரியுது சுரேஷ்! நான் இவ்வளவு மோசமா டிரஸ் பண்ணிக்கிட்டு வருவேன்னு நீ எதிர்பார்க்கலேன்னு நினைக்கிறேன்.” என்று மிகவும் வருந்துபவளைப் போல சொன்னாள். “அட, அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லே,” சுரேஷ் இடைமறித்தான். லலிதா புன்னகைத்தவாறே சற்றே அவனை நெருங்கி அமர்ந்தாள். “உண்மையைச் சொல்லணுமுன்னா, நீ குறுகுறுன்னு பார்க்கிறது இருக்கே! என்னோட பிளவுசுக்குள்ளேயே உன் கண் ஊர்ந்துக்கிட்டிருக்கிறா மாதிரி இருக்கு. ஏன் சுரேஷ்? உனக்கு கேர்ள் ஃபிரண்டு யாரும் இல்லையா?” “அப்படியெல்லாம் ஒண்ணும்…அது..வந்து…நான்…” “கண்டிப்பா கேர்ள் ஃபிரண்ட் இருக்கணுமே,” லலிதா கூச்சமின்றி அவனது தொடையை வருடியபடி, அவனது எழுச்சியின் வீக்கத்தைக் கையால் கவ்விப் பிடித்தாள். “இந்த மாதிரி வீங்கிச்சுன்னா, எவளாவது அப்பப்போ கவனிச்சாத்தானே தாங்க முடியும். இல்லையா?” “ஆன்..ஆன்ட்டி….” லலிதாவின் கைபட்டதும் தனது எழுச்சியின் மீது மின்சாரமே பாய்ந்தது போல அதிர்ந்தான் சுரேஷ். “பயங்கரமா வீங்கியிருக்கே சுரேஷ்?” குறும்புடன் புன்னகைத்தபடி, குழைவான குரலில் கேட்டபடியே லலிதா சுரேஷின் வீக்கத்தைத் தடவிக்கொடுத்தாள்.
“குறிப்பா உன்னை மாதிரி சின்னப்பையனுக்கு இந்த மாதிரி ஆச்சுதுன்னா… த்சு..த்சு! நான் வேண்ணா உதவி பண்ணட்டுமா? காவேரி கிட்டே சொல்லாம இருப்பியா?” மீண்டும் எச்சில் விழுங்கியபடியே சுரேஷ் தலையை சரி என்பது போல அசைத்தான். அதற்காகவே காத்திருந்தவள் போல, லலிதா விருட்டென்று தனது பிளவுசைக் கழற்றித் தனது கொழுத்த முலைகளை வெளிப்படுத்தினாள். அவள் உள்ளே பிரா அணிந்திருக்கவில்லை. அவற்றின் செழிப்பையும் வனப்பையும் பார்த்த சுரேஷ் வாயடைத்துப்போய் ஒரு நீளமான பெருமூச்சை விடுத்தான். “ஆன்ட்டியோட காம்பு எப்படி விறச்சுப் போய்க்கிடக்குது பார்த்தியா?” லலிதா ஒரு கையால் தனது முலைகளில் ஒன்றைத் தானே பிடித்துத்தூக்கியபடி, அதன் இளஞ்சிவப்புக் காம்பை சுரேஷுக்குக் காட்டினாள்.
“எனக்குக் கூட குறுகுறுங்குது சுரேஷ்!” சுரேஷின் பேண்ட்டின் மீது ஒரு ஈரத்திவலை தென்பட்டது. இரும்பு உருகிக்கொண்டிருப்பதால், அடுத்து சம்மட்டியடித்துவிட வேண்டியது தான் என்று முடிவு செய்த லலிதா, சுரேஷின் பேண்ட் ஜிப்பை இழுத்து இறக்கினாள். அவனது சுண்ணியை வெளியேற்றினாள். “ஓ சுரேஷ்! உன்னோடது நான் எதிர்பார்த்ததை விடவும் பெருசு.” அவனது சுண்ணி ஜட்டியிலிருந்து குத்திட்டு நின்றது. லலிதாவின் விரல்கள் அவனது சுண்ணித்தண்டை இறுக்கி வளைக்க முற்பட்டன. மெல்ல மெல்ல அவள் அவனது சுண்ணியைக் குலுக்கிக் குலுக்கி, அதன் சின்னஞ்சிறிய வாயிலிருந்து ஆரம்ப எழுச்சித்துளியை வெளியேற்ற முயன்றாள். “உனக்கு நான் இந்த உதவி பண்ணுறதிலே ஆட்சேபணை எதுவும் இல்லையே?” கண்களில் காமம் மின்ன, முலைகள் குலுங்க, சுரேஷின் சுண்ணியைக் குலுக்கியவாறே லலிதா கேட்டாள். “சத்தியம் பண்ணணும், காவேரி கிட்டே சொல்ல மாட்டேன்னு….” “சத்தியமா அம்மா கிட்டே சொல்ல மாட்டேன்.” லலிதா அவனது ஷூ, பேண்ட், ஜட்டி அனைத்தையும் கழற்றினாள். இடுப்புக்குக் கீழே நிர்வாணமாக, வீங்கிய கொட்டைகளுடனும், செங்குத்தாக எழும்பி நின்ற பருத்த சுண்ணியுடனும் சுரேஷ் அவளது முலைகளையே வெறித்தபடி அமர்ந்திருந்தான்.
“உன்னோட கேர்ள்-ஃபிரண்டு உனக்கு என்னென்ன உதவி செய்யலாமுன்னு சொல்லித்தரப்போறேன். முதல்லே இது…” லலிதாவின் கை அவனது தொடையை வருடியபடி, அவனது சுண்ணியின் தண்டை இறுக்கிக்கொண்டது. பிறகு, ஒரு சில முறை அதைக் குலுக்கிவிட்டு, அதிலிருந்து சில வெள்ளை முத்துக்கள் வெளியேறுவதைக் கண்டபின்னர், மென்மையாகப் பெருமூச்சு விடுத்தபடி, தலையைத் தாழ்த்தியவள், அவனது சுண்ணியை வாய்க்குள்ளே இழுத்துத் தனது தொண்டைவரைக்கும் இழுத்துக்கொண்டாள். “ஓஹ்ஹ்ஹ்ஹ்!” அம்மாவின் நெருங்கிய சினேகிதி தனது சுண்ணியை ஊம்பத் தொடங்கியிருப்பதை நம்பமுடியாமல் சுரேஷ் பெருமூச்சுடன் முனகினான். ஆனால், தனது சுண்ணியின் இறுக்கத்தைப் பருகியபடி, தனது தண்டைச் சுற்றிலும் ஈரமான வெப்பத்தைப் பரவியபடி, அவளது வாய் இயங்கத்தொடங்கியதும் அவனது காமவேட்கை தட்டி எழுப்பப்பட்டு விட்டது. அதிக நேரத்தை வீண்டிக்காமல், அவள் சீக்கிரமாகவே அவனது சுண்ணியை வேகவேகமாக உறிஞ்சத்தொடங்கி விட்டிருந்தாள்.
அவள் எழுப்பிய ஒலிகள் சுரேஷின் மனதில் பல்வேறு சலனங்களை ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தன. அவளது நாக்கு அவனது சுண்ணியின் பளபளப்பான தலையைச் சுற்றிச் சுற்றி வருடிக்கொடுத்தது. “உஹ்ஹ்ஹ்!” சுரேஷின் கைகள் அவளது தலையின் பின்பக்கத்தைப் பற்றிக்கொள்ள, அவனது விரல்கள் அவளது கூந்தலில் அலையத் தொடங்கியிருந்தன. லலிதா தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டியவாறு, தனது வாயால் அவனது சுண்ணியை ஓத்துக்கொண்டிருந்தாள். பீறிட்டுப் பாயாமல் இருக்க முடியாது என்கிற அளவுக்கு அவனது சுண்ணி அபாரமாக வீங்கி விரைத்து விட்டிருந்தது. அவளது கை அவனது சுண்ணியை மேலும் கீழும் வருடியபடியே குலுக்கிக் குலுக்கியவாறே, அவளது வாய் இடைவிடாது அழுத்தமாக ஊம்பி விட்டுக்கொண்டிருந்தது.
சுரேஷ் சோபாவின் மீது தத்தளித்துக்கொண்டிருந்தான். அவளோ தன்னால் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு அழுத்தமாக அவனது சுண்ணியை ஊம்பிக்கொண்டிருந்தாள். இன்னொரு கையால் அவனது கொட்டைகளை முதலில் வருடிக்கொடுத்துவிட்டு, பிறகு அவற்றை மெதுவாக அமுக்கினாள். அவளது வாய்க்குள்ளே தனது சுண்ணி துடிதுடித்துக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்த சுரேஷ் உரக்க முனகினான். “சுரேஷ்!” லலிதா திடீரென்று நிறுத்தினாள். அவளது கை இன்னும் அவனது சுண்ணியை விடுவித்திருக்கவில்லை. “இது ஆரம்பப்பாடம் தான்! இப்பவே வாயிலே ஊத்திடாதே! எவ்வளவு வந்தாலும் எனக்குள்ளே தான் விடணும் முதல்லே.” லலிதா தரையில் மல்லாந்து படுத்தாள். அவனைக் காமக்கண்களால் பார்த்தபடியே தனது பெட்டிக்கோட் நாடாவை அவிழ்த்துக் களைந்தாள். “சட்டையைக் கழற்று சுரேஷ்!” லலிதா தரையின் மீது கால்களை அகலமாக விரித்துப்படுத்துக்கொண்டாள். தனது மயிர் படர்ந்திருந்த கூதியை சினேகிதியின் மகனுக்கு விருந்தாக அளிக்கத் தயாரானாள். முதலில் கண்களுக்கு. பிறகு….? சட்டையையும் அவிழ்த்துவிட்டு சுரேஷ் முழுநிர்வாணமாகத் தரையில் இறங்கி, லலிதாவின் கால்களுக்கு நடுவே புகுந்து கொண்டான்.
ஒரு கையால் தனது சுண்ணியைப் பிடித்து, அதன் நுனியால் லலிதாவின் புழையை மேலும் கீழுமாக ஒரு சில முறை வருடிவிட்டு, மிகத்துல்லியமாக அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியின் பெரிய தலையை வைத்து ஒரே அழுத்தாக அழுத்தினான். இடுப்பை அசைத்து அவன் தனது சுண்ணியை ஒரே குத்தாக இறக்க, அவனது சுண்ணியின் மொத்த நீளமும் லலிதாவின் புழைக்குள்ளே புசுக்கென்று இறங்கியது. “ஹும்ம்ம்!” லலிதா உதடுகளைக் கடித்தாள். “கொஞ்சம் கூட சிரமமேயில்லாம சட்டுன்னு குத்திட்டியே சுரேஷ்? சபாஷ்!” சுரேஷ் பெருமிதத்தோடு லலிதாவைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். லலிதா தனது கால்களால் சுரேஷின் இடுப்பை வளைத்துத் தன்னோடு வைத்து இறுக்கினாள். “சும்மாச் சொல்லக் கூடாது சுரேஷ்! இவ்வளவு சீக்கிரம் அதை உள்ளே விடுவேன்னு நான் எதிர்பார்க்கவேயில்லை. எல்லாம் உங்கம்மா காவேரி கொடுத்த டிரைனிங் தானே?” “என்..என்னது…?” சுரேஷ் அதிர்ந்தான். லலிதா கலகலவென்று சிரித்தபடியே அவனது குண்டியைச் செல்லமாகத் தட்டினாள்.
“இல்லேன்னு சொல்லாதே சுரேஷ்! எனக்குத் தெரியும்! உங்கம்மா உன்கிட்டே ஓள் வாங்கிட்டிருக்கான்னு. உன்னைக் கூப்பிடறதுக்கு முன்னாடியே தெரியும்.” சுரேஷின் முகம் சிவந்தது. அவனது சுண்ணி சற்றே தளர்வது போலிருந்தது. “என்ன சொல்றீங்க…நான்…நான்…,” சுரேஷுக்கு நாக்குக் குழறியது. “புளுகாதேன்னு சொன்னேன்,” லலிதா செல்லமாக அவனது இடுப்பைக் கிள்ளினாள். “இப்போ கூட நீ அவ்வளவு அவசரமா உங்கம்மாவை ஓக்கத் தானே போயிட்டிருந்தே? யெம்மாடியோ, எவ்வளவு பெரிய வீக்கம் இருந்தது உனக்கு?” சுரேஷ் பெருமூச்செரிந்தபடி, அவள் மீது தளர்ந்து விழுந்தான். அவனது மார்பின் கீழே லலிதாவின் முலைகள் நசுங்கின. லலிதா அவனது தலைமயிரை ஆதுரமாகக் கோதினாள். “ப்ளீஸ்! யார் கிட்டேயும் சொல்லிடாதீங்க ஆன்ட்டி..ப்ளீஸ்..” “யார் கிட்டேயும் சொல்லமாட்டேன் சுரேஷ்! ஆனா ஒண்ணு! இப்போ நீ நினைக்கிற மாதிரி வீட்டுக்குப் போய் உங்கம்மாவை ஓக்க முடியாது.” “ஏன்…?” “ஏன்னா என் மகன் மனோ முந்திக்கிட்டான் இன்னிக்கு…” சுரேஷின் தலை சட்டென்று நிமிர்ந்தது.
“என்னது?” “எப்படி நீ மனோவோட அம்மாவை ஓத்திட்டிருக்கியோ அதே மாதிரி இப்போ என் மகன் உங்கம்மாவப் போட்டு ஓத்திட்டிருக்கான்,” என்று புன்னகையோடு கூறினாள் லலிதா. மீண்டும் அவனது இடுப்பைக் கால்களால் வளைத்ததோடு, தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி அவனது சுண்ணிக்குத் தனது புழையைத் தூக்கிக் கொடுக்கத் தொடங்கினாள். “யோசிக்காதே சுரேஷ்! குத்த ஆரம்பி! என்னாலே ரொம்ப நேரம் தாளமுடியாது.” தான் கேட்டதை நம்பமுடியாமல் சுரேஷ் சிறிதுநேரம் லலிதாவையே உற்றுநோக்கினான். அவனது வாய் திறந்தது திறந்தபடியே இருந்தது. ஒரு கணத்துக்கு, எவனோ ஒருவன் தன் அம்மாவைப் போட்டு ஓத்துக்கொண்டிருப்பதாகக் கற்பனை செய்தவனுக்குக் கோபம் வந்தது என்றாலும், லலிதா தனது சுண்ணியைப் புழையால் கவ்விப்பிடித்துக்கொண்டு தனது இடுப்பின் மீது மோதிக் கொண்டிருந்ததால், அந்த சுகத்தை அவனால் தள்ள முடியவில்லை.
அவனது கோபம் காமமாக மாறியது. அவனது சுண்ணி லலிதாவின் புழைக்குள்ளே மீண்டும் விசுவரூபம் எடுத்து, கடப்பாரை போல இறுகி நீண்டது. ஆவேசத்தால் ஆட்கொள்ளப்பட்ட சுரேஷின் இரண்டு கைகளும், லலிதாவின் இரண்டு முலைகளையும் பிடித்து சப்பாத்தி மாவு பிசைவது போலப் பிசைந்தன. அவன் விடுவிடுவென்று அவளை வேகவேகமாக, வெறிவந்தவன் போல ஓக்கத் தொடங்கினான். “உம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்! குத்து, குத்த்த்த்த்த்து!” லலிதா தொடர்ந்து சுரேஷின் குண்டியைத் தட்டிக் கொண்டேயிருந்தாள். சுரேஷ் அவளைத் திக்குமுக்காட வைக்க வேண்டும் என்ற வெறியோடு, தனது வலு அனைத்தையும் வெளிக்காட்டியபடி, அவளது முலைகளைக் கசக்கியபடி அவளை அதிரடியாக, அதிவேகமாக ஓத்துத் தள்ளிக்கொண்டேயிருந்தான்.
அவனது வெறியும், வேகமும் ஓரிரு கணங்களுக்கு லலிதாவின் மனத்தில் அச்சத்தை ஏற்படுத்தியது என்னவோ உண்மைதான். “நான் நினைச்சது சரியாத் தானிருக்கு,”லலிதா வேண்டுமென்றே அவனைச் சீண்டினாள். “எப்படி ஓக்குறதுன்னு உங்கம்மா நல்லாவே சொல்லிக்கொடுத்திருக்கா…” சுரேஷுக்கு இரத்தம் கொதித்தது. அவனது வேகம் மேலும் அதிகரித்தது. குனிந்தவன் லலிதாவின் முலைக்காம்புகளை, ஒவ்வொன்றாய் மாற்றி மாற்றி உறிஞ்சினான். “செமத்தியா ஓக்குறே சுரேஷ்! இதே மாதிரித் தான் உங்கம்மாவையும் ஓத்திட்டிருந்தியா..?” லலிதாவுக்கு அவனைச் சீண்டுவது ஆனந்தமாக இருந்தது. அவன் தனக்கு ஏற்பட்ட ஆத்திரத்தை வெளிப்படுத்த, தனது புழையை அவனது சுண்ணியால் தண்டித்துத் தண்டித்துத் தனக்குச் சுகம் அளித்துக்கொண்டிருக்கிறான் என்பதும் அவளுக்கு அதிக கிளர்ச்சியை அளித்துக்கொண்டிருந்தது. லலிதாவின் மனவோட்டத்தை அறிந்து கொள்ளாமல், சுரேஷ் ஒவ்வொரு முறையும் அவள் தன் அம்மாவைப் பற்றிச் சொன்னதும், சுரேஷ் அவள் எதிர்பார்த்த மாதிரியே அவளை செமத்தியாக ஓத்து அவளது குறிக்கோளை நிறைவேற்றிக்கொண்டிருந்தான் என்பது அவனுக்குப் புரியவில்லை.
தற்காலிகமாக, அவன் தனது சுண்ணியை அவளது புழையிலிருந்து வெளியேற்றவும், அவனது சுண்ணியிலிருந்து விந்து தரையில் சொட்டியது. லலிதாவின் கால்களைப் பிடித்துத் தூக்கியவன், அவற்றை மடக்கி மடக்கி, அவளது முட்டுக்கால்கள் அவளது தோள்களோடு உராயுமளவுக்கு உயர்த்தியதும் லலிதா வீறிட்டாள். பிறகு, தனது உடலின் வலுவனைத்தையும் பயன்படுத்தியபடி அவள் மீது அழுந்தியபோது, லலிதாவின் தொடைகள் அவளது முலைகளை நசுக்கின. “ஓவ்!” சுரேஷின் சுண்ணி அவளது புழைக்குள்ளே மீண்டும் அழுந்துவதை உணர்ந்த லலிதா அலறினாள். “வெளியே எடுத்திடு! அப்படிப்பண்ணாதே! ரொம்ப உள்ளே போயிடும்…வேணாம்…” சுரேஷ் குரூரமாகச் சிரித்தபடியே, முன்னை விட செங்குத்தாக, ஆழமாக லலிதாவின் புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணி இறங்குவதை அனுபவித்து ரசித்தபடி அவளை மீண்டும் ஓக்கத் தொடங்கினான்.
அவனது முட்டுக்கால்கள் தரையில் உராய்ந்தபோதும், அதுபற்றிக் கவலைப்படாமல் அவன் லலிதாவின் புழைக்குள்ளே ஆழமாக, அதிரடியாக, அதிவேகமாக இறங்கி ஏறி அசுரவேகத்தில் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். அவளது மயிர்படர்ந்த புழையைப் பிளந்து கொண்டு, அவனது சுண்ணி ஒவ்வொரு முறை குத்தி இறங்கியபோதும், அதுவரை லலிதாவுக்குள் எவரும் கண்டிராத ஆழங்களுக்குள்ளே இறங்கியது. லலிதாவின் குண்டி தரையில் மீது மோதி மோதி வலிக்கத் தொடங்கியது. சுரேஷின் சுண்ணி இறங்கியிருந்த ஆழத்தை மனதுக்குள்ளே ஊகித்தவள், ஒரு வேளை அவனது சுண்ணி தனது வயிற்றுக்கே வந்து வந்து போகிறதோ என்று கலவரப்படத் தொடங்கினாள். ஆனால், அதிக நேரம் அவளது கலவரம் நீடிக்கவில்லை. ஒரு சில குத்துக்களை வாங்கியபிறகு, சுரேஷின் கும்மாங்குத்துக்கள் ஒவ்வொன்றும் அவளது கூதிக்குக் குதூகலம் கொடுக்கத் தொடங்கி விட்டிருந்தன. இன்பத்தில் திளைத்தபடி லலிதா கூச்சலிடத் தொடங்கினாள். அவளது புழை சுரேஷின் சுண்ணியை இறுக்கிப்பிடித்து வைத்துக்கொண்டிருக்க, அவளது குண்டித்துளையும் சுருங்கி விரிந்து கொண்டிருந்தது.
“ஊவ்வ்!” லலிதா மீண்டும் இடுப்பைத் தூக்கியடிக்கத் தொடங்கினாள். அவளது முதுகு மீண்டும் தரையில் அழுந்தியிருக்க, அவளது கால்கள் அவனது தோள்களின் மீது மாலையாய் விழுந்து கொண்டிருந்தன. “ஓ! சுரேஷ்! எவ்வளவு உள்ளே போறே? உன் பூல் என்னைக் கொன்னே போட்டிரும் போலிருக்கே!” வியர்வையில் குளித்தபடி, சுரேஷ் லலிதாவை மென்மேலும் வேகவேகமாக ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். இப்போது ஒவ்வொரு குத்துக்குப் பிறகும், தனது சுண்ணியின் தலைப்பகுதியை மட்டும் அவளது புழைக்குள் வைத்துவிட்டு, மீதமுள்ள நீளத்தை வெளியேற்றி, மீண்டும் மீண்டும் அதிரடிக்குத்தாக இறக்கி மொத்த நீளத்தையும் அவளது புழையில் புதைத்துப் புதைத்து அவளைப் பந்தாடிக்கொண்டிருந்தான். அவனது ஆழமான குத்துக்கள் தந்த ஆனந்தத்தில் லலிதாவுக்கு இன்பப்பெருக்கின் அடையாளங்கள் தோன்றின. கூச்சமின்றி, தனது விரல்களைத் தனது புழைக்குள்ளே நுழைத்துக்கொண்டு, அதில் இயந்திரகதியில் இயங்கிய சுரேஷின் சுண்ணியைத் தொட்டுப்பார்த்தாள்.
பிறகு, தனது மொட்டை விரல்களால் தேடி, அதை அழுத்தித் தேய்த்து விட்டுக்கொண்டாள். “எனக்கு வருது..எனக்கு..வருத்த்து….” அவள் அலறினாள். லலிதா தனது மொட்டைப் பிடித்து உருட்டியும், திருகியும் விளையாடிக்கொண்டிருக்க, சுரேஷ் தொடர்ந்து அவளது புழையை முன்னெப்போதுமில்லாத வேகத்தோடும் அழுத்தத்தோடும் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். அவளது புழை அவனது சுண்ணியை கிடுக்கிப்பிடி போட்டுப் பிடித்துக்கொண்டு இறுக்கிக் கறந்துவிட, இருவரும் ஒரே நேரத்தில் அவரவர் உச்சத்தை அடைந்தார்கள். “ஓஹ்ஹ்ஹ்!” லலிதா கூச்சலிட்டாள். அவளது உடலிலிருந்த இரத்தமெல்லாம் காமரசமாக மாறி அவளது புழையிலிருந்து பெருக்கெடுத்து ஓடுவது போல, பெருக்கெடுத்துப் பெருக்கெடுத்து ஊற்றினாள். சுரேஷின் சுண்ணியிலிருந்தும் வெளியேறிய வெதவெதப்பான விந்துவின் வெள்ளம் அவளது புழையை நிரப்பியது. அவனது கொட்டைகள் இரண்டும் இரண்டு அமுதசுரபிகளைப் போல விந்துவெள்ளத்தை வெளியேற்றிக்கொண்டே போக, அவன் லலிதாவின் புழையை வெள்ளப்பெருக்கால் மூழ்கடித்தான். இறுதியாக அவன் தனது கடைசிப் பீறிடலை அவளுக்குள்ளே செலுத்தியபோது, லலிதா அரைமயக்கத்தில் இருந்தாள்.
அவள் சுயநிலைக்குத் திரும்பியபோது தரையெங்கும் அவர்கள் இருவரது இன்பத்திரவங்களும் வாளிகவிழ்ந்து கொட்டிய நீர் போலப் பரந்திருப்பதை அவளது முதுகில் சில்லென்று உணரமுடிந்தது. “சுரேஷ்!” அவள் முணுமுணுத்தாள். “எடுத்திடு, இதுக்கு மேலே…என்னாலே முடியாது.” மிருகத்தனம் முற்றிலும் மறைந்துபோயிருந்த நிலையில், லலிதா சொன்னாற்போலவே, சுரேஷ் தனது சுண்ணியை வெளியேற்றினான். லலிதா மெதுவாக தனது கால்களைத் தரைக்குக் கொண்டுவந்து பதித்தாள். “சண்டாளா!” அவள் முணுமுணுத்தாள். “நான் வேண்டாம் வேண்டாம்னு சொல்லச் சொல்ல….என்னை…இப்படிப் போட்டு…கொன்னுட்டியே!” சுரேஷ் சற்றே குற்ற உணர்வோடு அமர்ந்திருக்க, சட்டென்று லலிதா அவனது தலையைப் பிடித்து இழுத்துத் தனது புழையின் மீது வைத்து அழுத்தினாள். “நக்கு சண்டாளா! நக்கு!” லலிதா உறுமினாள். “உங்கம்மாவுக்கு நாக்குப் போடுவேயில்லே? அதே மாதிரி எனக்கும் போடு…உம், நக்கு!” சற்றே மூச்சுத்திணறிய சுரேஷ், திடீரென்று தனது முகத்தை லலிதா தனது கூதிமேட்டில் வைத்து அழுத்தியதும் சற்றே நிலைகுலைந்தாலும், அவனது நாக்கு சட்டென்று வெளிப்பட்டு, லலிதாவின் புழைக்குள்ளே நுழைந்து அவளது காமரசத்தை நக்கி நக்கிப் பருக ஆரம்பித்தது. “உம், உறிஞ்சு,” லலிதாவின் விரல்கள் சுரேஷின் கழுத்தில் பதிந்தன.
தரையில் படர்ந்து கொண்ட சுரேஷ், மீண்டும் தனது சுண்ணி வீறு கொண்டிருப்பதை உணர்ந்தவாறு, லலிதாவின் குண்டியைப் பிடித்துக்கொண்டு, அவளது கூதிமேட்டில் முத்தமிட்டு விட்டு, அவளது புழையிலிருந்து ஒழுகிய திரவத்தைப் பருகத்தொடங்கினான். இதே போல, தான் அம்மாவின் புழையிலும் நாக்குப்போட்டு நக்கியது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. “ஹும்ம்ம்ம்!” லலிதா துள்ளினாள். அவளது புழை சுரேஷின் முகத்தில் மோதியது. “சுத்தமா உலர உலர நக்கணும் தெரிஞ்சுதா?” சுரேஷ் தனது நாக்கை, அவளது புழையுதடுகளுக்குள்ளே செலுத்தி அள்ளி அள்ளிப் பருகினான்.
சிறிது நேரத்தில் அவன் அவளது புழையைப் புசிக்கத் தொடங்கினான். அவனது நாக்கு முன்பு அவனது சுண்ணி போனது போலவே, லலிதாவின் ஆழத்துக்குள்ளே அமிழ்ந்தது. “நக்கு! நக்கு! ஓஹ்ஹ்ஹ்!” தனது புழையுதடுகளை விரல்களால் பிரித்துக் காட்டினாள். முற்றிலும் எழுச்சியடைந்திருந்த அவளது செக்கச்செவேலென்ற மொட்டு வெளிப்பட்டது. சுரேஷ் அதை தனது நாக்கால் அழுத்தினான். லலிதா துள்ளித்துடித்தாள். பிறகு, சுரேஷ் இன்னும் அழுத்தமாக, தீவிரமாக அவளது மொட்டை உறிஞ்சினான். “விரல் போட்டுக் குத்து!” அடுத்த கட்டளை பறந்தது. சுரேஷ் இரண்டு விரல்களால் லலிதாவின் புழையை ஓக்கத்தொடங்கினான். சட்டென்று அவளது புழை அவனது விரல்களை இறுக்கிக்கொண்டது. அவன் தொடர்ந்து அவளது புழை துடிதுடிக்க நக்கியும், உறிஞ்சியும் விளையாடினான். அவளது மொட்டை உதடுகளால் கவ்வி உறிஞ்சினான்.
அதே சமயம் அவனது விரல்கள் அவளது புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடின. லலிதாவோ தனது கூதியை அவனது முகத்தின் மீது வைத்துத் தேய்த்துக்கொண்டிருந்தாள். “வந்திருச்சு…ஓஹ்ஹ்ஹ்!” அவளது புழைக்குள்ளே மீண்டும் பூகம்பம் ஏற்பட்டது. இன்பநீரூற்று புறப்பட்டது. “நக்கு, எல்லாத்தையும் நக்கு!” சுரேஷின் தலையை அசையக் கூட விடாமல் லலிதா இறுக்கமாகப் பற்றிக்கொண்டிருந்தாள். அவன் முழுக்க முழுக்க பருகியபிறகு, தளர்ந்து போனவளாக, தரையின் மீது அயர்ந்து விழுந்தாள். அரைக்கண்ணால் பார்த்தபோது, சுரேஷுக்கு மீண்டும் எழுச்சி ஏற்பட்டு அவனது சுண்ணி எழும்பி நிற்பதைக் கண்டு புன்னகைத்தாள்.
இன்னும் ஓர் முறை அவன் தன்னை ஓக்க விரும்பினாலும் விரும்புவான் என்று அவளுக்குத் தோன்றியது. லலிதா கலகலவென்று சிரிக்கத் தொடங்கினாள். எதிர்வீட்டில் தன் மகன் மனோ, சுரேஷின் அம்மாவை இதுவரைக்கும் எப்படி எப்படியெல்லாம் ஓத்திருப்பானோ என்று எண்ணியவளால் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை. எத்தனை முறை ஓத்தாலும் திருப்தியே அடையாத இரண்டு பிள்ளைகளைப் பெற தானும் சரி, காவேரியும் சரி, நிறையக் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும் என்று மனதுக்குள்ளே எண்ணிக்கொண்டாள். லலிதாவுக்கும், காவேரிக்கும் இப்போது மாற்றி மாற்றி அனுபவிக்க இரண்டு வாலிபர்கள் கிடைத்திருந்தனர். இது தவிரவும், அவர்கள் இருவரும் அவ்வப்போது ஒருவர் மற்றவர் புழையில் நாக்குப்போட்டு சுகமளித்துக்கொண்டும் தானிருந்தனர்.
சுரேஷ் தன் அம்மாவை மனோ தினசரி ஓத்துக்கொண்டிருப்பதை அறிந்திருந்தும் அதுபற்றி அவளிடம் கேட்கவில்லை. அவனுக்கு,லலிதாவை தான் தினசரி ஓத்துக்கொண்டிருக்கிற விஷயம் அம்மாவுக்குத் தெரியாமல் இருக்க வேண்டுமே என்ற கவலையே அதிகமாக இருந்தது. மகன் மனோவிடம் லலிதா தானும் காவேரியின் மகன் சுரேஷிடம் ஓள் வாங்கிக்கொண்டதை ஒப்புக்கொண்டிருந்தாள்.
அவன் அதிர்ச்சியடையவில்லை; இருப்பினும் அவனுக்கு சுரேஷின் மீது பொறாமை ஏற்பட்டது உண்மை. என்றாவது ஒரு நாள், அவர்களது குட்டு வெளிப்படும் என்பது அவர்கள் நால்வருக்குமே தெரிந்திருந்தது. இருந்தாலும் அதுவரைக்கும் அவர்கள் தகாத உறவு அளித்த சந்தோஷத்தை அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கலாமே என்று அவரவர் பயத்தை அலட்சியப்படுத்திக்கொண்டிருந்தனர். அப்படித் தான் ஒரு நாள்! அன்று மனோவுக்கு கிரிக்கெட் மேட்ச் இருந்தது. எப்படியும் அவன் திரும்புவதற்குள் இருட்டிவிடும் என்று லலிதாவுக்குத் தெரியும். இப்போதெல்லாம் சுரேஷ், முதலில் லலிதாவை ஓத்துவிட்டு, அதன் பிறகே வீட்டுக்குப் போய்க்கொண்டிருந்தான். அன்றும் அப்படித்தான். உள்ளே நுழைந்து கதவருகே நின்று கொண்டிருந்த சுரேஷின் அபாரமான எழுச்சியைப் பார்த்து லலிதா பிரமித்து நின்றிருந்தாள். இவனுக்கு அலுக்கவே அலுக்காதா? “வீட்டுக்குப் போயி உங்கம்மாவை ஓக்குறதுக்கு முன்னாடி, உன் பூலை நல்லா ஊம்பி விடட்டுமா சுரேஷ்?” உடம்பில் ஒட்டுத்துணியுமின்றி, மண்டியிட்ட நிலையில் சுரேஷின் எழுச்சியைப் பிடித்து அழுத்தியவாறே கேட்டாள் லலிதா. சுரேஷ் மீண்டும் ஆமோதிப்பது போலத் தலையசைத்தான்.
லலிதா அவனது பேண்ட்டைக் கழற்றி, பெருமிதத்தோடு துள்ளி வெளிவந்த அவனது சுண்ணியை விரல்களால் வளைத்துப்பிடித்துக் குலுக்கிவிட்டாள். அவனது சுண்ணியின் நுனியில் குபுகுபுவென்று வெள்ளை முத்துக்கள் வெளியே தலைகாட்டத்தொடங்கின. “வாயிலே போட்டுக்கோங்க,” என்று கிசுகிசுத்தான் சுரேஷ். அவனது கைகள் அவளது தலையைப் பிடித்து அழுத்தின. அவனது திடீர் ஈடுபாட்டை எண்ணி லலிதா சிரித்தாள். பிறகு, தனது வாய்க்குள்ளே அவனது சுண்ணின் முக்கால்வாசி நீளத்தையும் இழுத்துக்கொண்டு முனகியபடியே அவனை ஊம்பிவிடத் தொடங்கினாள். மிகக்குறுகிய காலத்திலேயே ஓள்வாங்கிக்கொள்ளவும் ஊம்பி விடவும் ஒன்றுக்கு இரண்டு பூல் கிடைத்ததில் அவளது வாழ்க்கையே மாறி விட்டிருந்தது. மனோ இல்லாத குறையைத் தீர்த்தபடி சுரேஷ் வந்திருந்தான். காவேரி, லலிதா இருவரில் எவரை ஒப்பதில் தனக்கு அதிக இன்பம் கிடைக்கிறது என்று அவனாலே உறுதியாகச் சொல்ல முடியவில்லை. “உன்னை ஊம்புறபோது மனோவை ஊம்புறமாதிரியே சந்தோஷமா இருக்கு,” ஒரு கணம் தலைநிமிர்த்தி லலிதா புன்னகையுடன் கூறினாள்.
பிறகு, மீண்டும் சுரேஷை ஊம்பத் தொடங்கினாள். அவளது நாக்கு சுரேஷின் சுண்ணியின் மீது சுழன்று சுழன்று விளையாடி, ஒழுகிய அவனது திரவத்தை உண்டு மகிழ்ந்து கொண்டிருந்தது. சுரேஷுக்கு இப்போது லலிதாவை வாயில் ஓப்பதும் பிடித்துப்போயிருக்கவே, அவன் இடுப்பை முன்னும் பின்னும் அசைத்தபடி அவளது வாய்க்குள்ளே தனது சுண்ணியைக் குத்திக்கொண்டிருந்தான். சிறிது நேரத்தில் அவனுக்கு எழுச்சியின் உச்சம் நெருங்கியது. “வா சுரேஷ்,” என்று நிறுத்தினாள் லலிதா. “உன் பூலை எனக்குள்ளே சொருகு!” முலைகள் குலுங்கக் குலுங்க, இரண்டு கைகளையும் தரையில் மடக்கிக்கொண்டும், கால்களை மடக்கியபடி, தொடைகளை விரித்துக்கொண்டும் அவள் சுரேஷிடம் நாய் ஓள் வாங்கத் தயாராகப் படுத்துக்கொண்டாள். அவனது சுண்ணியிருந்த எழுச்சிக்கு, என்றும் போலவே இன்றும் செமத்தியாக ஓள் வாங்கப்போகிறோம் என்ற எதிர்பார்ப்போடு அவள் இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டு, அவனது பூல் தனது புழையில் நுழைவதற்காகக் காத்திருந்தாள்.
“இன்னிக்கு எனக்கு ரொம்பவே ஒழுகுது சுரேஷ்! சீக்கிரமா வா, போட்டுத்தள்ளு என்னை,” என்று முனகினாள். அவளுக்குப் பின்னால் மண்டியிட்ட சுரேஷ், அவளது உடலின் மீது கவிழ்ந்து அவளது கொழுகொழு முலைகளைப் பிடித்துக் கசக்கினான். அதே சமயம் அவனது சுண்ணியின் நுனி, அவளது புழையுதடுகளைப் பிரித்துக்கொண்டு உள்ளே நுழையத் தொடங்கியது. லலிதா தனது குண்டியால் அவனது இடுப்பின் மீது மோதவும் அவளது புழைக்குள்ளே அவனது சுண்ணி மேலும் ஓரிரு அங்குலங்கள் நுழைந்தது. “சீக்கிரமாப் பண்ணு! உங்கம்மா காத்திட்டிருப்பா, மனோவும் வர்ற நேரம் தான்.” லலிதாவின் முலைகளைப் பிடித்துப் பிசைந்து கொண்டே, சுரேஷ் தனது சுண்ணியை அவளது புழைக்குள்ளே விட்டும் எடுத்தும் விளையாடத் தொடங்கினான். எடுத்த எடுப்பிலேயே சுரேஷின் சுண்ணி தனது புழைக்குள்ளே முழுமையாக, அழுந்தி இறங்கியதில் இன்பபெருமூச்சு விடுத்த லலிதா தலையைத் தரையோடு தரையாக அழுத்திக்கொண்டாள். அவன் ஒவ்வொரு முறை குத்தும்போதும் அவளது உடல் குலுங்கியது. “இன்னும்! இன்னும்!! இன்னும்!!!” லலிதா வெறியோடு கத்தினாள். அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியை ஒவ்வொரு முறையும் ஆழமாகப் புதைத்து எடுத்துக்கொண்டிருந்த சுரேஷ் முனகினான்.
லலிதாவை அன்றுதான் முதல் முதலாக ஓத்துக்கொண்டிருப்பது போல, அவனுக்கு மிகவும் அதிகமான பரபரப்பும் எழுச்சியும் ஏற்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. அவனது கைகள் அவளது முலைகளைப் பிடித்து மிருகத்தனமாக கசக்கிக்கொண்டிருந்தன. சிறிது நேரத்தில் இருவருமே உரக்க உரக்க முனகிக்கொண்டிருந்தனர். சுரேஷின் ஒவ்வொரு குத்தும் அவளது கணவாயை அடைத்து அடைத்து அழுந்தி அழுந்தியபடி இறங்கிக் கொண்டிருந்தது. “அப்படித்தான்…விடாதே…இன்னும்…குத்து..பலமாக் குத்து!” என்று ஒரு கையால் தரையில் ஓங்கி ஓங்கி அறைந்தபடி அலறிக்கொண்டிருந்தாள் லலிதா. அவளது இந்த வெறியே, சுரேஷை உசுப்பி விட்டுக்கொண்டிருக்க, அவனது சுண்ணி மேலும் சுறுசுறுப்படைந்து கொண்டிருந்தது. அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணி மென்மேலும் நீண்டு இறுகிக்கொண்டிருப்பதையும் அவன் உணர்ந்தான்.
லலிதாவின் புழை அடுப்பைப் போலக் கொதித்துக்கொண்டிருந்தது. சுரேஷின் ஒவ்வொரு குத்துக்கும் லலிதாவின் புழை பிளந்து பிளந்து வழிகொடுத்துக் கொண்டிருந்தது. மிகுந்த சிரமத்துடன் தனது மொட்டை விரல்களால் பற்றித் தேய்த்துக்கொண்டாள் லலிதா. அவனது உடல் மின்சாரத்தில் இயங்குகிற இயந்திரம்போலாக, அவனது சுண்ணி சம்மட்டிபோல லலிதாவின் புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தது. “எனக்கு வருது சுரே…ஷ்ஷ்ஷ்!” என்று அலறினாள் லலிதா. அவளது கைகள் அருகிலிருந்த நாற்காலியின் கால்களை இறுக்கப்பற்றிக்கொண்டன. அவளது புழையிலிருந்து பாற்கடல் கடைந்தது போல அமுதப்பெருக்கு ஊறிப்பெருகத் தொடங்கியது. அவள் இன்பப்பெருக்கு எடுத்துக்கொண்டேயிருக்க, சுரேஷ் நில்லாமல் கொள்ளாமல் அவளை இடைவிடாது வேகவேகமாக ஓத்துக்கொண்டே போனான். அவன் அனாயாசமாக, தனது சுண்ணியைப் பீறிடவிட்டு விடாமல், அந்த வேட்கையிலும் தன்னைக் கட்டுப்படுத்திக்கொண்டிருந்தான். இன்னும் நிறைய நேரம் லலிதாவின் புழையோடு விளையாடவேண்டும் என்று திட்டமிட்டிருந்தான் போலும்.
லலிதா அலற அலற, அவன் விருட்டென்று தனது சுண்ணியை முற்றிலுமாக அவளது புழையிலிருந்து வெளியேற்றியதும், அடுத்து அவன் என்ன செய்ய விரும்புகிறான் என்பது அவளுக்குப் புரிந்து போனது. “பாத்-ரூம்…வெளக்கெண்ணை…வெளக்கெண்ணை…” என்று அவள் முணுமுணுத்தாள். அப்படியே தரையில் குப்புற விழுந்து, இழுத்து இழுத்துப் பெருமூச்சு விடுத்தாள். இன்று எல்லாமே புது அனுபவம் போல இருந்தது அவளுக்கு. “சீக்கிரமா எடுத்துட்டு வா சுரேஷ்…” லலிதா இரைந்தாள். அதே சமயம்…… தொலைக்காட்சிப்பெட்டியில் காவேரியின் மனம் லயித்திருக்கவில்லை. இன்னும் சுரேஷ் ஏன் வீடு திரும்பவில்லை என்று அவளது மனமும்,புழையும் ஏங்கிக்கொண்டிருந்தன. கடியாரத்தை அடிக்கொருதடவை பார்த்துக்கொண்டிருந்தவள், பொறுமையிழந்தவளாய், பாத்-ரூமுக்குள்ளே நுழைந்தாள். மகன் சுரேஷ், சினேகிதியின் மகன் மனோ, இருவரும் இருக்கையிலே மீண்டும் விரல்போட்டு சுகம் காணவேண்டியிருக்கிறதே என்று அவள் நொந்து கொண்டாள். பாத்ரூமின் ஜன்னல் வழியாக அவள் எதேச்சையாக வெளியே பார்த்தபோது, அவளது கவனத்தை அந்தக் காட்சி ஈர்த்தது.
லலிதாவின் வீட்டு ஜன்னல் திரை சற்றே காற்றில் அசையவும், உள்ளே சுரேஷ் நின்று கொண்டிருப்பதை அவளால் உடனே காண முடிந்தது. இடுப்புக்கு மேலே தான் பார்க்க முடிந்தது என்றபோதிலும் அவன் நிர்வாணமாக இருக்கிறான் என்பதையும் அவள் கவனித்து விட்டாள்.எவ்வளவு தூரத்தில் நின்றாலும் ஒரு தாயால் மகனை அடையாளம் கண்டு கொள்ள முடியாதா என்ன? அவனுக்கு லலிதாவின் வீட்டில் என்ன வேலை? அதுவும், மனோ இல்லாத சமயத்தில்..? ஒரு வேளை…? ஐயோ! பொங்கி வந்த கோபத்தை அடக்கியவாறு, அவள் கதவைத் திறந்து கொண்டு லலிதாவின் வீட்டை நோக்கி விரைந்தாள். லலிதாவின் வீட்டில் கிணற்றடியிலிருந்து, சமையலறை வழியாக வீட்டுக்குச் செல்ல ஒரு வழியிருப்பது அவளுக்குத் தெரியும்.
எனவே, அவள் வீட்டைச் சுற்றியபடி, கிணற்றடியை நெருங்கினாள். இதையறியாமல், உள்ளே…! லலிதாவின் குண்டித்துளையிலும், தனது சுண்ணியிலும் மொழுமொழுவென்று விளக்கெண்ணையைத் தடவியபிறகு, சுரேஷ் தனது சுண்ணியின் நுனியை மெதுவாக சூத்துக்குள்ளே திணிக்க முயன்றான். “சுரேஷ்!” லலிதா முணுமுணுத்தாள். “வலிக்காமப் பண்ணணும். உன்னோடது ரொம்பப் பெருசு! பதமாப் பார்த்துப் பண்ணனும். சரியா?” சுரேஷ் லலிதா சொன்னதுபோலவே, அவளுக்கு வலித்துவிடக் கூடாது என்ற கவனத்தோடு மெல்ல மெல்ல தனது சுண்ணியை அவளது சூத்தில் சொருக முயன்றான். “ஓவ்வ்வ்!” லலிதா முனகினாள். “சுரேஷ்! லலிதா!” லலிதாவும் சுரேஷும் திடுக்கிட்டுத் திரும்பவும், காவேரி சிவந்த கண்களோடு கோபம் கொப்பளிக்க அவர்களை வெறுப்போடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். “லலிதா, உன்னை ரெண்டு துண்டா வெட்டிப்போடப்போறேன். என்ன காரியம் பண்ணிட்டிருக்கே நீ?” லலிதா முகத்தைத் திருப்பிக்கொண்டாள். இனி தப்ப முடியாது. காவேரிக்கு விஷயம் தெரிந்து விட்டது. “சுரேஷ்!” காவேரி சீறினாள். “கீழே இறங்குடா!” சுரேஷ் விருட்டென்று லலிதாவின் சூத்தில் நுழைய முற்பட்டிருந்த தனது சுண்ணியை வெளியேற்றிவிட்டு, எழுந்து நின்று கொண்டான். ஆனால், அவனது முகத்தில் எந்தக் கலவரமும் இல்லை.
“என்னடா பண்ணிக்கிட்டிருக்கே?” “காவேரி..ப்ளீஸ்…நான் சொல்லுறதை….” லலிதா ஏதோ சொல்ல முயல…. “வாயை மூடு லலிதா! நீ சொல்லுடா! எத்தனை நாளா நடக்குது இது..?” காவேரி உறுமினாள். “நிறுத்தும்மா,” சுரேஷ் இரைந்தான். “உன்னைப் பத்தி எனக்குத் தெரியாதா? நீ மனோ கிட்டே தினசரி ஓள் வாங்கிட்டிருக்கே, நான் என்னிக்காவது கேட்டேனா?” காவேரி நிலைகுலைந்தாள். இதை அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை. லலிதாவையும் மகனையும் மாறி மாறிப் பார்த்தாள். அவளால் எதுவும் பேச முடியவில்லை. லலிதா கலகலவென்று சிரித்தபடி எழுந்து அமர்ந்தாள். “சுரேஷ்! என்ன பேத்தறே…?” காவேரிக்குத் தொண்டையடைத்தது. “நீ அவன் கிட்டே தினமும் ஓள்வாங்கினே தானே?” சுரேஷ் கேட்டபடியே அம்மாவை நெருங்கினான். “இன்னிக்கு மனோ வர்லே! அதான் கோபம் உனக்கு! உன்னைப் பொறுத்தவரைக்கும் எனக்கு அடுத்ததா அவன்தான் வேணும்.
அப்படித்தானே?” “சுரேஷ்!” காவேரி விக்கித்துப்போய் நின்றாள். தனக்கும் தன் மகனுக்கும் இடையே இருந்த தகாத உறவுபற்றி, லலிதா அறிந்திருக்க வழியில்லை என்று அவள் எண்ணியிருந்தாள். இப்போது அதை அவளது மகனே உடைத்துக்கூறவும் அவளால் பதில் பேச முடியவில்லை. “சுரேஷ்! தயவு செய்து இங்கே இதையெல்லாம் பேசாதே!” என்று கெஞ்சத் தொடங்கினாள். “ஏன்? லலிதா ஆன்ட்டிக்கு எல்லாம் தெரியும்,” என்று அழுத்தம் திருத்தமாகக் கூறினான் சுரேஷ். “இப்போ ஒண்ணே ஒண்ணு தான் பாக்கியிருக்கு! லலிதா ஆன்ட்டி முன்னாலே நீ என்கிட்டே ஓள் வாங்கணும்.” “மாட்டேன்,” தன் மீது மகன் பாய்ந்ததும் காவேரி அலறினாள். ஆனால், அதற்குள்ளாக சுரேஷின் தலை அவளது பருத்த முலைகளுக்கு நடுவே புதைந்திருந்தது. அவனது கைகள் அவளது குண்டியைப் பிடித்து அமுக்கிக்கொண்டிருந்தன. அவள் எவ்வளவோ போராடியும் மகனின் வலுவான பிடியிலிருந்து அவளால் தன்னை விடுவித்துக்கொள்ள முடியவில்லை. என்ன ஏது என்று அவள் புரிந்து கொள்வதற்குள்ளாகவே, அவளை சுரேஷ் முழுநிர்வாணமாக்கியிருந்தான். “ம்ம்ம்ம்ம்! சுரேஷ்! பெரிய கில்லாடி தான்!” என்று கைதட்டினாள் லலிதா.
அவளது கண்கள் காவேரியின் கொழுத்த முலைகளையும், மயிர்படர்ந்திருந்த கூதியையும் காமத்தோடு வெறித்தன. சினேகிதியின் கூதியை ஒரு சிலமுறை நக்கிச் சுவைத்த அனுபவங்கள் நினைவுக்கு வந்தன. “சுரேஷ்! அப்படியே உங்கம்மாவைக் கீழே தள்ளி நல்லா ஓத்திடு!” லலிதா கட்டளையிட்டாள். “ஐயோ, சுரேஷ்! பண்ணாதேடா!” “வாடி என் கப்பக்கிழங்கே!” சுரேஷ் அவளைக் கீழே வலுக்கட்டாயமாக உட்காரவைத்தபோது, அவனது சுண்ணி அவளது முகத்துக்கு நேராக துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தது. பிறகு, அவளது தலையை இரண்டுகைகளாலும் இறுக்கிப்பிடித்தவன், தனது சுண்ணியை அம்மாவின் வாய்க்குள்ளே வைத்து அழுத்தினான்.
“ஊம்பு! ஊம்பு! லலிதா ஆன்ட்டி பார்க்கணும் நீ என்னை எப்படி ஊம்புவேன்னு…உம்..ஊம்பு…” விளக்கெண்ணை தடவப்பட்டு மொழுமொழு வென்றிருந்த மகனின் சுண்ணி, தனது வாய்க்குள்ளே நுழைந்து கொண்டதும் காவேரிக்கு மூச்சுத்திணறியது. அவள் தலையைத் திருப்ப முயன்றும் முடியாமல், அவனது சுண்ணியின் நுனி அவளது தொண்டையோடு உராயத் தொடங்கியது. “ஊம்புடீ காவேரி!” சுவற்றோடு சாய்ந்து உட்கார்ந்த லலிதா, அம்மாவின் வாயில் மகன் சுண்ணியைத் திணிக்கிற காட்சியைப் பார்த்தவாறே, தன் புழையில் விரல்போட்டுக்கொண்டு விளையாட ஆரம்பித்தாள். “அவனோடது எவ்வளவு பெருசுன்னு உனக்கா தெரியாது? நல்லா ஊம்பிவிடு உன் புள்ளையை! நீ ஊம்பாட்டா நான் காத்திட்டிருக்கேன்.” காவேரி திரும்பிப்பார்த்து, லலிதாவின் முகத்தில் தென்பட்ட காமவெறியைக் கவனித்ததும் அதிர்ந்து போனாள்.
இந்தத் தருணத்தைப் பயன்படுத்திக்கொண்ட சுரேஷ், அம்மாவின் தொண்டையைத் தனது சுண்ணியால் முழுமையாக அடைத்து ஏறக்குறைய அவளை மூச்சுத்திணற வைத்தான். ஆரம்பத்தில் அவமானமும் வெட்கமும் ஆட்கொண்டிருந்த அவளது மனதில், திடீரென்று காமம் மெள்ள மெள்ளத் தலைதூக்கத்தொடங்கியது. அவளையுமறியாமல் அவளது புழை ஈரமாகி விட்டிருந்தது. அவளது காம்புகள் விடைத்துக்கொண்டிருந்தன. ஆர்வம் அவளை மெல்ல மெல்ல உட்கொள்ளத் தொடங்கி விட்டிருந்தது. இன்னொருத்தியின் முன்னால், தன் வாய்க்குள்ளே மகன் வலுக்கட்டாயமாக தன் பூலைத்திணித்திருப்பதும், வேறு வழியின்றி அவள் அதை ஊம்பிக்கொண்டிருப்பதும் ஒரு புதுவிதமான கிளர்ச்சியை அவளுக்குள் ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தது.
“உம், ஊம்பு! ஊம்பு நல்லா…” சுரேஷ் உறுமினான். காவேரியின் தயக்கத்தை அவளது கையாலாகாத்தனம் விரட்டியடித்தது. வெட்கம் பிடுங்கித்தின்ற போதிலும், அதை வெளிக்காட்டாமல் அவள் மகனின் சுண்ணியைத் தனது இதழ்களால் இறுக்கக் கவ்வினாள். பிறகு, வீட்டில் அவனை எப்படி ஊம்பிவிடுவாளோ, அதே போல அழுத்தமாக அவனது சுண்ணியை உறிஞ்சத்தொடங்கினாள். “ஊவ்வ்வ்வ்வ்!” லலிதா கூவினாள். அவளது விரல்கள் அவளது புழையில் வேகவேகமாக இயங்கிக்கொண்டிருந்தன. “காவேரி, புகுந்து விளையாடு.” மகனின் அருவருக்கத்தக்க ஆசைக்கு இணங்கிவிட்டிருந்த காவேரி, அவனது சுண்ணியை வெறிவந்தவளாக ஊம்பினாள். அவளது கை சுரேஷின் சுண்ணியின் அடித்தளத்தைப் பிடித்து இறுக்கியது. அவளது முட்டி மகனின் சுண்ணியை வேகவேகமாகக் குலுக்கிக்கொண்டிருந்தது. அந்த அறையை அபாரமான ஊம்பலின் ஓசைகள் நிரப்பிக்கொண்டிருந்தன. கண்களை இறுக்க மூடியபடி, தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டியபடி காவேரி அபாரமாக மகனின் சுண்ணியை உறிஞ்சினாள். சுரேஷ் தனது இடுப்பை வேகவேகமாக ஆட்டியபடி, அம்மாவின் வாயை ஓத்துக்கொண்டிருந்தான்.
காவேரியின் இரண்டு விரல்கள் அவளது புழையுதடுகளைப் பிரித்து உள்ளே சென்று அவளது புழைக்குள்ளே குத்திக் குடைந்து கொண்டிருந்தன. இதற்கு மேலும் கட்டாயப்படுத்த வேண்டிய தேவையில்லை என்பதைப் புரிந்து கொண்ட சுரேஷ், தனது கைகளால் அவளது தலையை இறுக்கப்பிடித்துக்கொண்டு இன்பமாக முனக ஆரம்பித்தான். “அம்மா! உன்னை மாதிரி யாராலயும் ஊம்ப முடியாதும்ம்மா!” விளக்கெண்ணையின் சுவடேயில்லாமல் போயிருந்த அவனது சுண்ணி காவேரிக்குக் கரும்பு போலச் சுவைத்தது. தனது நாக்கால் அவள் மகனின் சுண்ணித்தண்டை சுற்றிச் சுற்றி நக்கிக் கொடுத்தாள். சுரேஷின் கொட்டைகள் பெரிய பந்துகளைப் போல வீங்கிவிட்டிருந்தன. திடீரென்று, சுரேஷ் அவளைத் தள்ளினான். “அம்மா! இது போதும், உன்னை நாய் ஓக்குறா மாதிரி ஓக்கணும். திரும்பிக் குனிஞ்சு படுத்துக்க!” என்று கட்டளையிட்டான். காவேரி வெட்கத்தோடு லலிதாவைப் பார்த்தபடி, திரும்பிக்கொண்டு முழங்கைகளிலும் முழங்கால்களிலும் படுத்தவாறு மகனுக்குக் குண்டியைக் காட்டியபடி காத்திருக்கத் தொடங்கினாள்.
சினேகிதி பார்த்திருக்க, மகன் தன்னைப் பின்னாலிருந்து ஓக்கப்போகிறான் என்ற எதிர்பார்ப்பில் அவள் உடல் சிலிர்த்தது. எந்த நொடியிலும் தன் புழைக்குள்ளே மகனின் சுண்ணி ஊடுருவலாம் என்று அவள் காத்திருக்க, சுரீர் என்ற உறுத்தலோடு சுரேஷின் சுண்ணியின் தலைப்பகுதி அவளது குண்டித்துளைக்குள்ளே அழுந்தி இறங்கியது. “ஓவ், சுரேஷ்! வேண்டாம்!” லலிதாவின் கண்கள் அகன்றன. அதுவரை தாய்-மகன் இருவரின் காமக்களியாட்டங்களையும் பார்த்து புழையில் விரல்போட்டுக் கொண்டிருந்தவளுக்கு, திடீரென்று மகன் மனோவின் ஞாபகம் வந்தது. அவனும் இப்போது இங்கு இருந்திருக்கக் கூடாதா என்று அவளது மனம் ஏங்கத் தொடங்கியது. ஆனால், அதற்காக அவள் அதிக நேரம் காத்திருக்க வேண்டிய அவசியம் ஏற்படவில்லை. காவேரியின் கொழுத்த முலைகள் விம்மி விம்மிக் குலுங்கிக்கொண்டிருந்தன. சுரேஷின் கண்களில் காமத்தீ கொழுந்து விட்டு எரிந்து கொண்டிருந்தது. அம்மாவின் சூத்தில் தன் சுண்ணியைச் சொருகி ஓக்கப்போவதை, லலிதா ஆர்வத்தோடு கவனித்துக்கொண்டிருப்பது அவனுக்கு மேலும் வெறியேற்றியது.
“வேண்டாம்…சுரேஷ்!” “வேணும்மா!” சுரேஷின் கைகள் காவேரியின் இடுப்பை இறுக்கிப்பிடித்துக்கொண்டன. “நான் ஒருத்தன் குத்துக்கல்லாட்டம் இருக்கும்போது, மனோவுக்குக் கொடுத்தேயில்லே? உன்னை சூத்துலே ஓத்து பாடம் கற்பிக்கப்போறேன்.” அம்மாவிடம் வாங்கிய ஊம்பலில் அவனது சுண்ணியில் சிறிதளவு போக மீதமிருந்த விளக்கெண்ணை ஏறக்குறைய மாயமாகிவிட்டிருந்தது. ஆனால், மீண்டும் எண்ணையைத் தடவுகிற அளவுக்கு அவனுக்குப் பொறுமையில்லை. “ஐ..யோ!” தனது குண்டித்துளையைப் பிளந்தபடி, மகனின் பூல் உள்ளே ஊடுருவுவதை உணர்ந்த காவேரி, இதழ்களைக் கடித்தபடி வலியை அடக்கி முனகினாள். “வேண்டாண்டா சுரேஷ்!” அவளது முனகல்கள் மிகவும் சன்னமாக, கெஞ்சினாலும் பயனில்லை என்று புரிந்து கொண்டது போலத் தொனித்தது. “காய்ஞ்சு போய்க் கிடக்குடா! வலிக்குண்டா….!!” சுரேஷ் அவள் சொல்லுகிற எதையும் கேட்கிற மனநிலையில் இல்லை.
காமவெறியால் ஆட்கொள்ளப்பட்டிருந்தவன், தனது இரண்டு கைகளாலும் அம்மாவின் முலைகளை அள்ளிப் பிசைந்தான். பார்த்துக்கொண்டிருந்த லலிதாவுக்கு, சுரேஷுக்குள்ளிருந்த ஒரு மிருகம் வெளிப்படுவது புரிந்தது. ஆனால், காவேரியை இம்சித்து இம்சித்து இன்பம் பெற விரும்பிய அவனது காமக்குரூரத்தை அவள் காண விரும்பினாள். அம்மாவின் மறுப்பை அலட்சியப்படுத்தியவாறு, அவளது சூத்துக்குள்ளே தனது சுண்ணியை நுழைத்த சுரேஷை அவள் திகைப்போடு பார்த்தாள். காவேரி தரையோடு தரையாக விழுந்தாள். சுரேஷின் கொட்டைகள் அவளது குண்டியோடு மோதுமளவுக்கு, அவனது சுண்ணி தனது சூத்தில் ஆழமாக இறங்கியதும் அவள் உடல் சிலிர்த்தாள். அவளது சின்னஞ்சிறிய துளையை, தனது பெருத்த சுண்ணி நுழைவதற்கு பதப்படுத்துவதைப் பற்றியெல்லாம் அவன் கவலையே படவில்லை. உள்ளே நுழைந்தது தான் தாமதம், அவன் விடுவிடுவென்று சுண்ணியை உள்ளே வெளியே என்று விட்டும் எடுத்தும் அம்மாவைக் கதறடித்தபடி ஓக்கத் தொடங்கினான். “எப்படியிருக்கு அம்மா? சூப்பரா இருக்கா..? சொல்லு..! எப்படியிருக்கு…???” மீண்டும் மீண்டும் இடிபோல அவன் தனது சுண்ணியை அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே அதிரடிவேகத்தில் இறக்கி ஏற்றி விளையாடினான்.
காவேரியின் குண்டித்துளை அவனது சுண்ணியை இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண்டது. “இன்னிக்கு நீ செம டைட்டா இருக்கேம்மா,” என்று முனகினான் சுரேஷ். “ஓ! சுர்..சுரேஷ்!!” தரையின் மீது தத்தளித்தபடி காவேரி அலறினாள். மகனின் சுண்ணியால் தனக்கு மரணமே நிகழ்ந்துவிடுமோ என்ற அச்சம் ஏற்பட்டது அவளுக்கு. “முடியலே…முடியலேடா…!” ஆனால், அவளது வலியும் அவஸ்தையும் அதிகநேரம் நீடிக்கவில்லை. சில நொடிகளில் அவளது உடலில் இன்பத்தின் அறிகுறிகள் அதிர்வுகளாகத் தோன்றத் தொடங்கின. சூத்தில் அவள் ஓள்வாங்குவது அது முதல்முறையல்ல என்பதாலோ என்னவோ, மகனின் சுண்ணிக்கு தனது சின்ன்ஞ்சிறிய துளை இணங்கியவாறே விரிந்து கொடுத்துக்கொண்டிருப்பதை அவளால் உணர முடிந்தது. தீவிரமான வலியிருந்த இடமெல்லாம் தித்திக்கும் சுகம் ஏற்படத்தொடங்கியது. செய்வதறியாத காவேரி, தன்னிச்சையாக மகனுக்குத் தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள்.
“நல்ல அம்மா…,” என்று குரூரமாகச் சிரித்தான் சுரேஷ். அவனுக்கு வியர்க்கத் தொடங்கியிருந்தது. “சொல்லும்மா…என்ன வேணுமுன்னு சொல்லு…!” “குத்துடா…குத்து…! குத்து!!” காவேரியின் உரத்த கெஞ்சல் அவளது கூச்சம், தயக்கம் எல்லாவற்றையும் காற்றில் பறக்க விட்டு வெளியேறியது. அவளது முலைக்காம்புகள் விடைத்திருந்தன. அவளது முகம் வெட்கத்தில் சிவந்திருந்தது. அதே நேரத்தில் அவளது இடுப்பு முன்னை விட வேகமாக அசைந்து அசைந்து மகனுக்குத் தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தது. “நல்லாக் குத்து அவளை!” லலிதா உறுமினாள். புழையில் விரல்கள் புகுந்து விளையாடிக்கொண்டிருக்க, சுரேஷ் காவேரியின் விளையாட்டுக்களைப் பார்த்துக்கொண்டே அவள் தனது எழுச்சியின் உச்சத்தை அடைந்து கொண்டிருந்தாள். சுரேஷுக்கு மேலும் உற்சாகப்படுத்த வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டிருக்கவில்லை.
தன்னால் எவ்வளவு வேகமாக, எவ்வளவு ஆழமாக, எவ்வளவு அழுத்தமாக முடியுமோ, அவ்வளவும் செய்தபடி அம்மாவின் சூத்தைச் சின்னா பின்னமாக்கிக் கொண்டிருந்தான். காவேரியின் முட்டிகள் இறுகியிருக்க, அவளது உள்ளங்கைகளில் வியர்வை ஆறாகப் பெருகியது. அவளது மனதில் அப்போது காமவேட்கை தவிர பிறிதொரு உணர்ச்சியே இல்லாமல் இருந்தது. “குத்துடா! குத்து! நல்லாக் குத்துடா!” அவள் கதறிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது குண்டி சுரேஷின் தொடைகளோடு மோதிய ஓசை அறையின் சுவர்களில் மோதி மோதி எதிரொலித்துக்கொண்டிருந்தது. ஒரு கையால் அடிவயிற்றுக்கும் கீழே சென்று, தனது புழையைத் தொட்டு வருடி, தனது மொட்டைத் துழாவத் தொடங்கினாள் காவேரி.
இப்போது காவேரியும் சுரேஷும் ஒருமித்து சுகமளித்து சுகம்பெற்றுக் கொண்டிருந்தனர் என்பது அவர்களது முகத்தில் தென்பட்ட மகிழ்ச்சியிலிருந்தே லலிதாவுக்குப் புரிந்தது. அவளது புழையிலிருந்து நீரூற்று புறப்படத் தயாரானது. எரிமலை போல அவளது புழை வெடித்துச் சிதறி விடப்போகிறது என்று அவள் எண்ணிக்கொண்டிருந்த போது…. எங்கிருந்தோ மனோ வந்து சேர்ந்திருந்தான்.
“வாவ்!” என்று வியப்பில் கூவினான் மனோ. அவன் கையிலிருந்த புத்தகங்கள் அறையின் வெவ்வேறு மூலைகளில் வீசப்பட்டு விழுந்தன. இன்னொருவன் அந்த அறைக்குள் வந்திருப்பதைக் கூட கவனிக்கவோ, பொருட்படுத்தவோ மனமின்றி காவேரியும் சுரேஷும் தங்களது காமவிளையாட்டில் மிகவும் மும்முரமாகியிருந்தனர். அவர்களையே மனோ சிறிது நேரம் வெறித்தான். பிறகு, திரும்பி புழைக்குள்ளே விரல் போட்டிருந்த தன் தாயைக் கவனித்தான். லலிதாவின் கண்கள் மகனின் எழுச்சி விரைவாக வீங்கிக்கொண்டிருப்பதைக் கவனித்தன. “அவங்க விளையாடட்டும் மனோ!” லலிதா முனகினாள். “என் கிட்டே வாடா என் செல்லம்! வந்து அம்மாவை நல்லா நாக்குப்போட்டு நக்குடா என் தங்கம்!” கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் மனோ அம்மணமாகினான்.
அவனது கண்கள் காவேரியும் சுரேஷும் ஆடிக்கொண்டிருந்த ஆட்டத்தையும், அம்மாவின் ஒழுகத்தொடங்கியிருந்த புழையையும் மாறி மாறிப் பார்த்தன. பிறகு, அவன் அம்மாவின் விரிந்து கிடந்த கால்களுக்கு நடுவே பாய்ந்தான். “வாடா என் சிங்கக்குட்டி! என் வெல்லக்கட்டி! நக்குடா!!” லலிதா மகனின் தலையைக் கையால் பிடித்துத் தனது கூதியின் மீது வைத்து அழுத்தினாள். மனோவின் உதடுகள் அம்மாவின் புழையைக் கவ்விக்கொண்டன. ஒழுகிக்கொண்டிருந்த அம்மாவின் காமத்திரவத்தை முழுமையாகப் பருகுவதில் அவன் கவனம் செலுத்தினான். அவளை இன்னும் இன்பத்தின் எல்லைக்கே அழைத்துச் செல்ல விரும்புபவன் போல, அவளது மொட்டின் மீது நாக்கால் வருடத் தொடங்கினான். “அப்படித்தாண்டா என் செல்லமே!” லலிதா தனது புழையுதடுகளைப் பிரித்துக் கொள்ள, மனோவின் உதடுகள் அவளது மொட்டைக் கவ்விக்கொண்டன. “உறிஞ்சுடா என் ராஜா!” மனோ லலிதாவின் மொட்டை அழுத்தி அழுத்தி உறிஞ்சினான். அதே சமயம் அவனது இரண்டு விரல்கள் அம்மாவின் புழைக்குள்ளே ஊடுருவிக் குத்திக் குடைந்து விடத் தொடங்கின. “எனக்கு வந்திரிச்சி!” அங்கே சுரேஷ் அனற்றினன். அவனது முகத்தில் முழுநிறைவும் அயர்வும் கலந்து காணப்பட்டன.
காவேரியின் முகத்தை அவளது கூந்தல் மூடியிருந்தது. அவளது குண்டித்துளைக்குள்ளே சுரேஷின் விந்து வெள்ளமாகப் பாய்ந்து நிரப்பி, வெளியே வழியத் தொடங்கியது. காவேரி மீண்டும் மீண்டும் தனது குண்டித்துளைக்குள்ளே மகனின் சுண்ணியை இறுக்க முயன்று முயன்று கொண்டிருக்கும்போதே, அவளது விரல்களின் விளையாட்டின் விளைவாக, அவளது புழையிலிருந்து இன்பப்பெருக்கு மடைதிறந்து வெளியேறத் தொடங்கியது. சுரேஷ் தனது சுண்ணியை அவளது சூத்திலிருந்து வெளியேற்றியதும், இருவரும் களைத்துப்போய் தரையில் சாய்ந்தனர். சிறிது நேரம் கழித்து இருவரும் மெதுவாகத் தலைதூக்கி, லலிதாவின் புழையை மனோ நக்கிக்கொண்டிருப்பதை ஆர்வத்தோடு கவனித்தனர்.
லலிதாவின் நகங்கள் மனோவின் கழுத்தில் அழுந்தியிருந்தன. அவளது புழையிலிருந்து வெளியேறத்தொடங்கிய காமரசத்தை மனோ புசித்துக்கொண்டிருந்தான். லலிதாவின் அடுத்தடுத்த அதிர்வுகள் முடியும் வரையிலும் மனோ அவளது இன்பப்பெருக்கின் ஒரு துளியையும் வீணாக்காமல் உண்டுகளித்தான். சிறிது நேரம் இழுத்து மூச்சு விட்ட இருவரும் ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டதும் ஒருவரை நோக்கி மற்றவர் புன்னகைத்தனர். அடுத்த சில நிமிடங்களில்…. கட்டிலின் நடுவே லலிதாவும் காவேரியும் இறுகத்தழுவியபடி முத்தமிட்டுக்கொண்டிருந்தனர். சுரேஷும் மனோவும் ஒருவருக்கு ஒருவர் கைகுலுக்கியபடி கண் சிமிட்டினர். காவேரியை ஒட்டியபடி மனோவும், லலிதாவை ஒட்டியபடி சுரேஷும் படுத்துக்கொண்டனர். “இன்னிலேருந்து எங்களுக்கு ரெண்டு பிள்ளைங்க!” என்று சிரித்தாள் காவேரி. “இன்னிலேருந்து எங்களுக்கும் ரெண்டு அம்மாங்க!” என்று சிரித்தான் மனோ. Tamil Sex Stories

RELATED ARTICLESMORE FROM AUTHOR

சித்தியின் சிதி பாயாசம்

என் எதிர் வீட்டு அக்காவின் சூத்து சும்மா கும்முனு இருக்கும்

சித்தியின் நடவடிக்கையால் என் உடல் சூடேறியது

LEAVE A REPLY Cancel reply

Please enter your comment!

Please enter your name here

You have entered an incorrect email address!

Please enter your email address here

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.