అక్క స్నానం చేసి రెడీ అయ్యింది….11.50 అయ్యింది. ఇంకో 10 నిమిషాల్లో 12 అవుతుంది. రాఖి పండగ మొదలు అవుతుంది.
శోభనం కి తెల్ల చీర కట్టుకుంది. జల్లో మల్లెపూలు పెట్టుకుంది. పాల గ్లాస్ తీస్కొని నా గది తలుపు తెరిచింది.
తలుపు తెరుచుకునే చప్పుడు వినిపించేటప్పటికి తలుపు వైపు చూసా……. అక్క పాల గ్లాస్ తో సిగ్గు పడుతూ తలొంచుకొని మెల్లిగా నా వైపు వస్తోంది.
అబ్బా… భలే ఉంది అక్క..
అక్క: పాలు తీస్కో ర.
గోపి: ముందు రాఖి కట్టు అక్క..
అక్క: కళ్ళు ముస్కో.
గోపి: ఎందుకు అక్క. రాఖి కట్టడానికి కాలు ఎందుకు ముస్కోవాలి.
అక్క: ఎందుకంటే రాఖి నువ్వు చూడకుండా ఉండే చోట దాచా…దాన్ని అక్కడి నుండి బయటకి తీయాలి..
గోపి: అబ్బా……. ఎక్కడ దాచావు అక్క. కొంపదీసి
నీ పుకులో పెట్టుకున్నావా ఏందీ రాఖి ని..
అక్క: చీ …. కాదు…
గోపి: మరి
అక్క: నా గుండెల మీద పెట్టుకున్న..
గోపి: అంటే నీ జాకెట్ లోపల, సల్ల మీద పెట్టుకున్నవన్నమాట… సూపర్ అక్క…… కసేక్కిపోయి ఉన్న… నువ్వు రాఖి అక్కడ పెట్టుకున్నవని తెలియంగానే నా బుజ్జిగాడు లేచేసాడు.
అక్క: రాఖి తీస్తున్న……
గోపి: ఆగు అక్క. నేనే తీస్తా అని అక్క దగ్గరకి వెళ్లి…. జాకెట్ లోపల చెయ్యి దూర్చ….
వెతుకుతున్న రాఖీ కోసం….తాడు వెల్లకి తగిలింది. ఇదే రాఖి అయ్యింటుంది అని చేత్తో పట్టుకొని లాగా…
అక్క: అబ్బ్బా….
గోపి: ఇదిగో అక్క రాఖి. కట్టు……
అక్క: చేయి చాపు తమ్ముడు.
గోపి: చెయ్యి చాప. అక్క రాఖి కట్టింది. తర్వాతా జరగబోయేది శోభనం కార్యక్రమం అని అక్క కి తెలుసు.. సిగ్గు తో తల వంచుకొని ఉంది.
అక్క ఇప్పుడు ఏమి జరగబోతోందో తెలుసా..
అక్క: హ్మ్మ్….
గోపి: చెప్పు అక్క ఏమి జరగబోతోంది.
అక్క: నాకు సిగ్గు…గా ఉంది ర..
గోపి: నా ముద్దుల అక్క వి కదా.. అని అక్క గడ్డం పట్టుకొని బతిమాలుతున్న..
అక్క: నీకు నాకు సో…… చీ పో ర..
గోపి: చెప్పు అక్క .. నీకు నాకు ఏంటి..
అక్క: నీకు నాకు శోభనం……
అని తన రెండు చేతులతో అక్క మొహాన్ని ముసేసుకుంది..