ఎలమంచిలి లో ఆ రోజు పొద్దుట రవి నూనె , దువ్వెనలు పట్టుకొని వచ్చి- ” ముందు ఎవరు వస్తారు భవీ ,ప్రమీ” అంటూ వాటిని గట్టు మీద పెట్టాడు.
ఇంతలో అక్కడే కుర్చీలో కూర్చొన్న రజని ” బావ నా సంగతి మరిచిపోయావా , ముందు నాకు రాసి తల దువ్వు ” అంది.
దువ్వెనతో మీ అత్తగారు చూస్తారు అన్నట్టు రవి సైగ చేస్తూ ఉంటే – ” అత్తయ్యకి తెలుసు బావా,చెప్పేసా,ఏమనుకోదు-వచ్చి నా జుత్తు పని చూడు,నీ చెయ్యి పడి చాలా రోజులు అయింది ” అంది. భవాని నవ్వుతూ “ముందు రజనికి చెయ్యి ,తర్వాత నాకు, ప్రమీలకి చేద్దుగాని ” అంది.
రవి రజని ముడి విప్పి జడని ఒక్కో విప్పిన పాయని దువ్వుతూ ఉంటే- అప్పుడే అక్కడికి వచ్చిన రజని అత్తగారు సుబ్బలక్ష్మి నిలబడి చూస్తొంది.రవి జడని విప్పి- జుత్తుని చేతిలో పెట్టుకొని దువ్వాడు.తరవాత రజని ఒత్తైన జుత్తుకి నూనె రాస్తూ ఉంటే-” బావా సాయత్రం నాకు పూల జడ నువ్వే వెయ్యాలి” అంది. రెండు చేతులతో రజని తల మాసాజ్ చేస్తూ “ఓరినాయనో ,ఓ రెండు గంటల పని పెడుతున్నావా గుంటా ” అన్నాడు నవ్వుతూ.
