నేను ఆరోజు చాలా హాయిగా నిద్రపోయాను, నాకు ఎందుకో తెలియదు… రోజంతా చాలా ఉల్లాసంగా గడిచిపోయింది. ఎప్పటిలా ఆఫీస్ కి వెళ్లాను, గతంతో పోలిస్తే ఈరోజు నేను చాలా యాక్టీవ్ గా పనిచేశాను.
నా డ్యూటీ టైమ్ అయిపోయింది, క్యాబ్ కోసం వెళ్లాను, జావేద్ నాకోసం వెయిట్ చేస్తున్నాడు. నేను వెళ్లి వెనుక సీట్లో కూర్చున్నాను. డ్రైవర్ నాకు హలో చెప్పాడు, బదులుగా నేను నవ్వి… నా కళ్ళతోనే జావేద్ ని విష్ చేశాను.
మేము ఆఫీసు క్యాంపస్ నుండి బయటికి వచ్చాక, “మేడమ్… మనం గ్రౌండ్ కి వెళదామా” అని జావేద్ నన్ను అడిగాడు. ఆ ప్రశ్నతో నాలో ఏదో తెలియని వణుకు, నాకు నిన్న గ్రౌండ్ లో జరిగింది అంతా గుర్తొచ్చి… వెళ్ళాలా… వద్దా… అనే సందిగ్ధంలో మౌనంగా ఉన్నాను.
కాని డ్రైవర్ మళ్ళీ నన్ను అడిగాడు, అకస్మాత్తుగా నా నోటి నుండి “అవును” [b]అ[b]ని [/b]వచ్చింది. [/b]
