வருடம் 2014.
நான் (திவ்யா) கல்லூரியை முடித்தது விட்டு மலை 5 மணிக்கு வீட்டுக்குள் நுழைந்தேன், முகத்தைக் கழுவி விட்டு ஹாலுக்குள் நுழைய, அம்மா காபியை கொடுத்தாள்.
காபி டம்ளரை தரையில் வைத்து விட்டு, நான் கேட்டை திறக்க,
“ஏய், திவ்யா.. எங்கடீ வந்ததும் வராததுமா கெளம்பிட்டா?”
“அம்மா, நான் விஷ்ணு வீட்டுக்கு போறேன்”.
விஷ்ணு தான் என் முதல் பாய் பிரண்ட், என் முலையை தொட்டு, என் முலை மேல் படுத்து உறங்கிய முதல் ஆண் மகன். “ஐய்யய்யோ… வாசகர்களே! கொஞ்சம் பொறுமையா இருங்க..”
என் பக்கத்துக்கு வீட்டில் இருக்கும் வைசு அக்காவின் குறும்பு பையன். அவனுக்கு ஜஸ்ட் 1 வயசு தான் ஆகுது. மாலை நேரத்தில் சில சமயம் விஷ்ணு தூங்குவான். பாதி தூக்கத்தில் முழித்தால், அவ்வளவு தான். அழுது ஊரையே கூப்பிடுவான். என்னுடைய பொழுது போக்கு அவனுடன் விளையாடுவது தான்.
அவ தூங்குகிறானா? அல்லது முழித்து இருக்கானா? என்று தெரியாததால், நான் மெதுவாக கேட்டைத் திறந்து, வைசு அக்காவின் வீட்டுக்குள் நுழைய, விஷ்ணு கட்டை விரலை சப்பிக் கொண்டு தரையில் படுத்திருக்க, வைசு அக்காவை கிச்சனில் காண வில்லை.
