மதனியொடு ஒரு தேனிலவு
வணக்கம் நண்பர்களே… இந்த கதை ஒரு குடும்ப கதை மற்றும் தொடர்கதை
கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பதிவிடுவேன்…எடுத்ததும் தூக்கி போட்டு குத்துவது அல்ல இதன் கரு. பாசம் தொட்டு காதல் துளிர்த்து காமம் விளையாடும் ஒரு குடும்ப கதை. ஒரு கிராம புற சூழலாக மனதில் கொண்டு படிக்கவும். மேலும் குறை மற்றும் நிறைகளை comment செய்யவும்
மதனியொடு ஒரு தேனிலவு
என் ராசா இப்படி இந்த சிறுக்கி மவள ஏமாத்திட்டு போக உனக்கு எப்படி ராசா மனசு வந்துச்சு . நான் பெத்த மகாராசா இப்புடி கடேசி காலத்துல கூட உன் மொவத்த பாக்க முடியாத பாவி சிறுக்கி ஆய்ட்டேனே . அடே பாவி இனிமே இந்த பாவி சிறுக்கி நான் பெத்த மவ எப்புடிடா நீ பெத்த புள்ளய தனியா பாத்து வளத்து ஆளாக்க போரா . போர வயசா சாமி இது. நான் பட்டணத்தில் இருந்து பஸ் இறங்கி வீட்டுக்குள்ள நுழையும் போது கேட்ட ஒப்பாரி சத்தமே இது. எனது அண்ணன் ரவி சவுதியில் வேலை பாக்கும்போது கொரோனா காரணமாக இறந்துபோனதாக அவன் கூட வேலை பாக்குற எங்க ஊரு காரங்க சொல்லி நேத்து நைட் தெரியவந்துச்சு . உடனே நானும் கெளம்பி வந்துட்டேன் . கொரோனால இறந்ததால பாடிய கூட அனுப்பமாட்டாங்க அதனால அங்கேயே அடக்கம் இறுதி மரியாதை பண்ணனும் முடிவு பண்ணிட்டதா தெரிவிச்சுட்டாங்க.
