நடுங்கியபோதும் அவன் விரல்கள் மெதுவாக தம் காரியத்தில் கண்ணாக இருக்க தவறவில்லை. என் முன்னழகுகள் சாதாரணமாகவே பிராவினுள் அடங்கமுடியாமல் பிதுங்கிக் கொண்டிருக்கும். வீட்டிலிருக்கும் நேரம் தவிர வெளியில் செல்லும்போது பிராவை இறுக்கமாகவே அணிந்து கொள்வேன் முயல் குட்டிகள் அதிகம் துள்ளிவிடக்கூடாதென்று. என் உணர்ச்சிகள் இப்போது தூண்டப்பட்டிருந்ததால் முயல்கள் பிராவின் பக்கவாட்டு இடைவெளியில் திமிறிக் கொண்டிருந்தன. பிதுங்கிக்கொண்டிருந்த ஜாக்கெட்டின் பக்கவாட்டுப் பகுதி மீது அவன் விரல்கள் நடுங்கிக்கொண்டே தந்தி அடிக்கத் துவங்கின.
ஓரிரு நிமிடம் . . .அவன் கைகளை இப்போது விலக்கிக் கொண்டான். என் சீட்டின் மீது என் முதுகுக்கு பக்கத்தில் அவன் கைகள்; இன்னும் நடுக்கம் நிற்கவில்லை. பையன் இம்மாதிரி செயலுக்கு முற்றிலும் புதியவனாக இருக்கவேண்டும். எனக்கே பாவமாக இருந்தது. அவன் கையைப் பற்றி என் வனப்பின் மீது வைத்து ஆறுதல் கூற வேண்டும் போல் இருந்தது. ஆனால் பொறுத்திருந்தேன்.
5-10 நிமிடம் கழிந்திருக்கும். என் முதுகருகிலிருந்த அவன் விரல்களில் நடுக்கம் முற்றிலும் நின்றிருந்தது. எதிர்பார்த்தது போலவே அவன் கை முன்புறம் ஊர்ந்து வந்தது. என் ஜாக்கெட்டின் பக்கவாட்டில் அலை பாய ஆரம்பித்தது. மெதுவாக அழுத்தம் கூடியது. நடுக்கங்கள் சொல்லாமல் கொள்ளாமல் அவனிடம் விடை பெற்றிருந்தன. விரல் நுனியால் என் ப்ராவின் அவுட்லைனை அளவெடுக்கத்துவங்கினான். கையை தலைக்கு மேலே வைத்திருந்ததால் அவன் கை மேலெ பயணித்த போது என் அக்குள் பிரதேசத்தை எட்டியது. வேகமாக அடிக்கும் காற்றைத் தவிர்ப்பதற்க்காக என் பக்க ஜன்னலை மூடி வைத்திருந்தேன். எதிர்பார்ப்புடன் கூடிய உணர்ச்சி வெள்ளத்தில் நான் இருந்ததால் வேர்வை சுரந்து மெல்லிய ஈரத்துடன் இருந்த அக்குள் பகுதியை அவன் தடவியபோது கூச்சம் என்னைத் தாக்கியது.
