வேகம் அதிகரிக்க அதிகரிக்க அவனது சுண்ணி வெப்பமடைந்து கொண்டே போனது. “அம்ம்மா! எனக்கு….வரப்போவது…” “குத்துடா! குத்து இன்னும் நல்லா….” லலிதா மகனின் சுண்ணியை சூத்தில் வாங்கிக்கொண்டே தனது புழையில் இரண்டு விரல்களை நுழைத்துக்கொண்டு விளையாடத் தொடங்கினாள். “அம்மா! வரப்போவுது…” “எனக்கும் தான்!” மனோ கண்களை இறுக்கிக்கொள்ள அவனது சுண்ணி பீறிட்டது. “மனோ, முடிச்சிட்டியாடா என் தங்கம்?” “அம்மா!” “நிறுத்தாதே, குத்திட்டே இரு!” லலிதாவின் விரல்களின் விளையாட்டில் அவளது புழையிலிருந்து ஒழுகத்தொடங்கிய நீர் ஊற்றாகி விட்டிருந்தது. மனோவின் சுண்ணி மேலும் சில குத்துக்களை இறக்கிய பிறகு அவளது சூத்துக்குள்ளே சுருங்கத் தொடங்கியது. லலிதா கண்களை மூடிக்கொண்டாள். மகனால் தன்னை இரண்டு துளைகளிலும் சந்தோஷப்படுத்த முடிவதை எண்ணிப் பெருமிதம் அடைந்தாள். அவளது உடல், மனம் இரண்டுமே மகிழ்ச்சியால் பூரித்திருந்தது. லலிதா நினைத்தது நடந்தேறியதால், கல்லூரியிலிருந்து திரும்பிய மகனிடம் செமத்தியாக ஓள் வாங்கிய களைப்பில் அவள் அன்றிரவு அயர்ந்து உறங்கிவிட்டிருந்தாள்.
ஆனால், எதிர்வீட்டில் காவேரி இருப்புக்கொள்ளாமல் புரண்டு புரண்டு படுத்துக்கொண்டிருந்தாள். நகைச்சுவைக்காகவோ, அரிப்பைத் தீர்த்துக்கொள்வதற்காகவோ லலிதா போன்ற நெருங்கிய தோழிகளிடம் அவள் செக்ஸ் குறித்துப் பேசுவதை வழக்கமாக வைத்திருந்தபோதும், இயல்பில் அவள் ஒரு சராசரி குடும்பப்பெண்மணியாக, எல்லைகளை மீற விரும்பாதவளாகவே கணவனின் மறைவுக்குப் பிறகும் கண்ணியமாகவே வாழ்க்கையை நடத்தி வந்தாள். ஆனாலும், அண்மைக்காலமாக அவளுக்கு அளவுக்கு அதிகமாகவே காமவேட்கை ஏற்பட்டிருந்தது. கொஞ்சம் விட்டுக்கொடுக்கத் தயாராயிருந்தால், அவளை வரிசையில் நின்று ஓக்க பலர் காத்துக்கொண்டிருப்பார்கள் என்பதை அவள் அறிவாள். சற்றே ஒடிசலான தேகத்துக்கு ஒவ்வாத பருத்த முலைகளும், நடக்கும்போது குண்டியை உரசுகிற கரிய கூந்தலும் அவளைக் காண்கிற ஆண்களைக் கண்களாலேயெ கற்பழிக்க வைத்தன. இருப்பினும் திருமணத்துக்கு முன்னும் சரி, கணவன் அகாலமாக இறந்தபின்னும் சரி, அவள் தன் உடலை இன்னொரு ஆடவனுக்குக் கொடுக்காமல் சுத்தமாகவே வைத்திருந்தாள்.
ஆனால், அவள் பொத்தி வைத்திருந்த காமம், லலிதாவுடன் கழித்த அந்த மதியத்தில் அவளது கட்டுப்பாட்டிலிருந்து விடுபட்டு விட்டிருந்தது. லலிதாவின் காமவிளையாட்டை அவள் உண்மையிலேயே ரசித்திருந்தாள் என்பதை மறுப்பதற்கில்லை; எவரும் சந்தேகப்பட முடியாது என்பதால் இன்னும் இது போல லலிதாவுடன் பல மதியங்களைக் கட்டிலில் கழிக்க நேரிடலாம் என்ற எதிர்பார்ப்பும் அவளுக்கு இருந்தது. ஆனால், அவளுக்கு உடலுறவின் சுகத்தை முழுமையாக அளிக்க ஒரு ஆடவனாலேயே முடியும் என்பதையும் அவள் அறிந்திருந்தாள். அவன் யாராக இருக்க முடியும் என்று யோசித்து யோசித்து, அவளது மனம் தற்செயலாக மகன் சுரேஷைப் பற்றி எண்ணியதால் ஏற்பட்ட பரபரப்பு, அவமானம், கூச்சம் மற்றும் குழப்பம் காரணமாக அவள் தூக்கமின்றி அவதிப்பட்டுக்கொண்டிருந்தாள். ஆனால், யோசிக்க யோசிக்க அவளுக்குக் கணவன் இறந்தபிறகு, மகன் மீது ஒரு தனி ஈடுபாடு ஏற்பட்டிருப்பது புரிந்தது. அதன் பொருளை விளக்குவது போலவே லலிதாவுடனான உறவு ஏற்பட்டிருக்குமோ என்றும் எண்ணத் தோன்றியது.
சுரேஷ் மகனாக இருந்தாலும் வாலிபமுறுக்கோடு இருந்த ஒரு இளைஞன். தற்செயலாக மகனின் உறுப்பை அரைகுறையாகத் தான் பார்க்க நேரிட்டபோதெல்லாம் அவளது பிராவுக்குள்ளே முலைக்காம்புகள் விடைத்துக்கொண்டதையும், அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டதையும் அவள் எண்ணிப்பார்த்தாள். ஒவ்வொரு முறையும் அது போன்ற எண்ணங்களை அவள் தள்ளிவைக்க முயன்றபோதும் அவனது பிம்பங்களே அவளது கண்முன்பு தோன்றிக்கொண்டிருந்தன. லலிதாவினால் தூண்டப்பட்டிருந்த விரகதாபம் உடலைத் தணலாய் தகிக்க, காவேரிக்கு மீண்டும் மீண்டும் மகன் சுரேஷின் நினைவே வந்தது. லலிதாவின் வீட்டிலிருந்து திரும்பியதும் தனிமையில் வலுப்பட்டிருந்த காமவேட்கை, மகன் கல்லூரியிலிருந்து திரும்பியதும் அவளது விரகத்தை வேறு திசையில் அழைத்துச் சென்றது. அவனைப் பார்க்கிறபோதெல்லாம், அவனது இளம் உடலை அணைத்து சுகம் பெற்றாலென்ன என்று எண்ணத்தொடங்கியது. இரவின் அமைதியில், தனிமையில் அவளது விரகம் அவளைக் கொல்லவே, அவளுக்கு உடனடியாக ஆறுதல் தேவைப்பட்டது; அதை அவளது மகனே அளித்தாலும் சரி, அவள் பெற்றுக்கொள்ளத் தயாராகி விட்டிருந்தாள். இன்றே, இப்போதே, அதைச் செய்தால் தான் என்ன? போர்வைக்கடியிலே புரண்டு புரண்டு படுத்தவள், உறங்குகிற முயற்சியைக் கைவிட்டு விட்டு, கடியாரத்தைப் பார்த்தபோது அதிகாலை ஒரு மணியாகியிருந்தது.
இதற்கு மேல் தூங்கித்தான் என்ன பயன்? சலிப்போடு படுக்கையை விட்டு எழுந்தவள், குறிக்கோளின்றி முன்னறையை நோக்கி நடந்தாள். ஆனால், மகனின் அறையிலிருந்து மெல்லிய வெளிச்சம் வந்து கொண்டிருப்பதைக் கண்டு அவளுக்கு ஆச்சரியம் ஏற்பட்டது. இன்னும் உறங்காமல் அவன் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறான்? இவ்வளவு நேரம் படித்துக்கொண்டிருப்பதற்கு, அவனுக்கு பரீட்சைகளும் நடந்து கொண்டிருக்கவில்லை. ஒரு விசித்திரமான உந்துதல் ஏற்படவே, அவன் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறான் என்று பார்க்க அவள் விரும்பினாள். ஒரு வேளை அவன் இன்னும் படித்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு நல்ல தாயாக அவனை உறங்குமாறு அறிவுறுத்தலாமே? அப்படியேனும் தனது மனதில் ஏற்பட்டிருந்த அசிங்கமான ஆசைக்கு ஒரு முற்றுப்புள்ளி வைக்கலாமே? “சுரேஷ்!” காவேரியின் குரல் மகனுக்குக் கேட்டிருக்க வாய்ப்பில்லை. குழம்பியிருந்த நிலையில், கதவைத் தட்டாமல் உள்ளே நுழைந்தவள் அப்படியே நிலைகுத்தி நின்றபடியே சுரேஷை வெறித்தாள். அவள் எதிர்பார்த்தது போலவே, சுரேஷ் படித்துக் கொண்டுதானிருந்தான் என்றபோதிலும், கண்டிப்பாக அது பாடப்புத்தகமாக இருக்க வாய்ப்பிலை.
உடம்பில் ஒட்டுத்துணி கூட இன்றி, ஒரு கையால் முகத்தை மறைத்தபடி புத்தகத்தை வாசித்துக்கொண்டே இன்னொரு கையால் தனது பூலைப் பிடித்துக்கொண்டிருந்தான். அடுத்த கணமே காவேரியின் புழையில் ஒழுக்கு ஏற்படுவது போலிருந்தது. அவளது கண்கள் வலுவான கால்களில் தொடங்கி, மயிர்ப்பிரதேசத்திலிருந்து செங்குத்தாக எழும்பி நின்ற மகனின் பருத்த சுண்ணி வரையிலும் அளவெடுத்தன. தன் ஒரே மகன், செக்ஸ் புத்தகம் படித்தவாறே சுய இன்பம் பெற்றுக்கொண்டிருப்பதை அவள் உணர அதிக நேரம் பிடிக்கவில்லை. “சு..சுரேஷ்!” காவேரி திணறியபடியே அழைத்தாள். “ஐயோ!” சுரேஷ் பதறினான். அவனது கைகளிலிருந்த புத்தகம் கீழே விழுந்தது. ஒரு கணம் பதற்றத்தோடு அம்மாவை ஏறிட்டவன், தலை குனிந்து கொண்டான். அவன் முகம் அவமானத்தில் சிவந்தது. “சாரிம்மா..,” கூச்சத்தில் தலையணையை எடுத்து முகத்தை மூடிக்கொண்டான்.
அவனை நெருங்கிய காவேரி, வீரியத்தோடு விரைத்து நின்றிருந்த மகனின் பூலை வைத்த கண் வாங்காமல் கவனித்தாள். அது விடுவிடுவென்று சுருங்கிக்கொண்டிருந்தபோதும், அதை இந்தக் கோலத்தில் பார்ப்பது காவேரிக்கு அதுவே முதல் தடவை. அதன் நீளமான பருமனான தண்டையும், உருண்டையான பளபளத்துக்கொண்டிருந்த தலையையும், அடித்தளத்தில் பந்துகள் போல் தென்பட்ட இரண்டு விரைகளையும் பார்த்து காவேரி பிரமிப்பில் உறைந்தே போனாள். “அந்தத் தலையணையை எடு,” என்று குரலைத் தழைத்துக் கூறினாள் காவேரி.”உன்னை ஒண்ணும் சொல்ல மாட்டேன்.” தயக்கத்தோடு தலையணையை விலக்கிய சுரேஷ், அதைத் தன் தலைக்குக் கீழேயே மீண்டும் வைத்தான்.
அவனருகில் கட்டிலில் அமர்ந்த காவேரி, மிகுந்த சிரமத்துடன் அவனது முகத்தை மட்டுமே பார்த்தபடியிருந்தாள். “சாரிம்மா,”சுரேஷ் குறுகுறுப்போடு சொன்னான். “கோவிச்சுக்காதே…இனிமே இந்த மாதிரி…..” “இதுலே தப்பு ஒண்ணுமில்லையே சுரேஷ்,” என்றாள் காவேரி மென்மையாக. “என் மேலே தான் தப்பு. கதவைத் தட்டிட்டு உள்ளே வந்திருக்கணும்.” சுரேஷ் தலைநிமிர்ந்து அவளை வியப்புடன் நோக்கினான். அவனது கண்கள் தன்னிச்சையாக அவளது முகத்திலிருந்து இறங்கின. காவேரிக்கு அப்போது தான் தான் அணிந்து கொண்டிருந்த நைட்டியின் பொத்தான்கள் கழன்றிருந்ததும், உள்ளே தான் பிரா அணிந்திருக்கவில்லையென்பதும் உறைத்தது. ஆனால், அது மீண்டும் சுருங்கிக்கொண்டிருந்த சுரேஷின் சுண்ணிக்கு எழுச்சியை அளித்துக்கொண்டிருப்பதை அவள் கவனிக்கவில்லை. “சுரேஷ்!” “அம்மா!” “இதை…நானும் பண்ணுவேன்.” சுரேஷ் அதிர்ந்து அமைதியானான்.
“சொல்லு சுரேஷ்! எத்தனை நாளா இதை நீ பண்ணிட்டிருக்கே? உன் வயசுப்பசங்களுக்கு ரொம்ப அதிகமா குறுகுறுக்குமாமே? ஒரு நாளைக்கு எத்தனை தடவை பண்ணுவே?” ஒரு தாய் மகனிடம் கேட்கக்கூடிய கேள்விகள் அல்ல என்று தெரிந்திருந்தபோதும், காவேரியால் கேட்காமல் இருக்க முடியவில்லை. சுரேஷ் அவளை ஏறிட்டபோது அவனது முகம் சிவந்திருந்தது. காவேரியோ தனது பார்வை அத்துமீறி மகனின் எழும்பிக்கொண்டிருந்த சுண்ணியையே திரும்பத் திரும்பப் பார்க்க விரும்பியதை எண்ணி தன்னோடு போராடிக்கொண்டிருந்தாள். “கொஞ்ச நாளாத் தாம்மா…,”சுரேஷ் முணுமுணுத்தான். “ஓஹோ!” என்று ஒரு கணம் நிதானித்த காவேரி,”இதைப் பண்ணும்போது மனசுலே என்ன நினைப்பே சுரேஷ்? உன் கூட காலேஜிலே படிக்கிற பொண்ணுங்களைப் பத்தியா…?” “சில சமயங்களிலே…,”என்று இன்னும் தயக்கத்தோடே கூறினான் சுரேஷ். “சில சமயங்கள்லே வேறே பொண்ணுங்களைப் பத்தியும்….” “வேறே பொண்ணுங்க….,” காவேரி திரும்பக் கூறிப் பார்த்துக்கொண்டாள். “அவங்களை என்ன பண்ணுறா மாதிரி நினைச்சுப்பே…?” காவேரியின் மனசாட்சி அவளை உடனே எழுந்து மகனின் அறையை விட்டு வெளியேறுமாறு அலறியதைப் பொருட்படுத்தாமல், அவள் ஆடாமல் அசையாமல் அப்படியே அமர்ந்திருந்தாள்.
அவளது கண்கள் தயக்கத்தைக் கைவிட்டு விட்டு துணிச்சலாக மகனின் சுண்ணியையே வெறிக்கத் தொடங்கியிருந்தன. அவள் பார்க்கப் பார்க்க சுரேஷின் சுண்ணி மென்மேலும் விறைப்படைந்து கொண்டிருப்பது போலத் தோன்றியது. அவனது தொடைகளுக்கு நடுவே ஒரு உயரமான கோபுரம் போல எழுந்து நின்றிருந்த அவனது சுண்ணியின் மீது அவனது மெல்லிய நரம்புகள் புடைத்துக்கொண்டிருந்தன. “என்ன சொல்றது…?” ஒரு பத்து நொடிகளுக்கு அந்த அறையை அமைதி ஆட்கொண்டது. ஆனால், சுரேஷின் சுண்ணி கடப்பாரை போல இறுகி விட்டிருந்தது. சுயகட்டுப்பாட்டை இழந்த காவேரியின் ஒரு கை நீண்டு, மகனின் சுண்ணியை விரல்களால் வளைத்துப் பிடித்தது. “ஹும்…அம்..ம்ம்மா!” “சுரேஷ்! இதென்னடா இப்படி நிக்குது? உன் மனசுலே என்ன இருக்குது?” “ஹும்ம்ம்ம்!” “பதில் சொல்லுடா!” காவேரி அவனது சுண்ணியை மெல்ல மெல்லக் குலுக்கி விடத் துவங்கினாள். மகனின் சுண்ணி தனது உள்ளங்கையில் துடிப்பதை உணர்ந்து பெருமூச்செரிந்தாள்.
அவளது கை சுரேஷின் சுண்ணித்தண்டை அழுத்தவும், அவனது எழுச்சியின் அறிகுறியாக ஒரு வெள்ளைத்திரவத்தின் முத்து அவனது சுண்ணியின் நுனியில் வெளிப்பட்டது. “இப்போ நீ என்னைத் தானே பார்த்திட்டிருக்கே…?” “அம்ம்மா!” “உன்னோட கண்ணு அம்மாவோட மாரையே முறச்சிட்டிருக்கு! எந்தப்பொண்ணப் பார்த்தாலும் அதைத்தான் கவனிப்பே இல்லே? உன் காலேஜுப் பொண்ணுங்க யாருக்காவது உங்கம்மா மாதிரி மாரு இருக்காடா?” சுரேஷ் முனகியபடி படுக்கை மீது தனது இடுப்பைத் தூக்கித்த் தூக்கி, காவேரியின் விரல்களுக்குள்ளே தனது சுண்ணியால் குத்தினான். எது முறையானது, எது முறையற்றது என்பது பற்றிய சிந்தனையைத் துரத்திவிட்டு, காவேரி குனிந்து கொண்டு மகனின் சுண்ணியில் தனது கைவேலையை ஆரம்பித்து விட்டிருந்தாள். “ஓ! ம்ம்ம்மா!” “புடிச்சிருக்கா சுரேஷ்! அம்மா சரியாப் பண்ணுறேனா? தன்னோடயே விளையாடுறது தப்பு. நீ இதை நிறுத்துறதா இருந்தா, தினமும் ராத்திரி அம்மா வந்து உனக்கு பண்ணி விடுறேன். சம்மதமா?” சுரேஷின் கண்கள் அகன்றிருக்க, காவேரி சொல்லுவதன் உள்ளர்த்தத்தைப் புரிந்துகொண்டு அவன் அதிர்ச்சியும் பரபரப்பும் அடைந்தான்.
அம்மாவின் கனத்த முலைகள் அவளது மெல்லிய நைட்டிக்குள்ளே குலுங்குவதை ஆர்வமாகக் கவனித்தவன், அவளது காம்புகள் நைட்டியின் மீது புடைத்திருப்பதைப் பார்த்ததும் எழுச்சியின் சிகரத்தையே எட்டிவிட்டான். அவனது சுண்ணியில் ஏற்பட்ட எழுச்சியின் விளைவாக, காவேரியின் விரல்கள் அதைப் பற்றி வைத்துக்கொள்ளப் படாத பாடு பட்டன. “சொல்லப்போனா, இப்படிக் குலுக்குறதை விட இன்னொரு விளையாட்டு நல்லாயிருக்கும் தெரியுமா?” என்று ஒரு கணம் அவனை திகைப்பில் ஆழ்த்திய காவேரி,”வாயிலே கொடுக்கறியா?” “அம்ம்மா!” “ஏன்? இதுவரைக்கும் எவ வாயிலேயும் கொடுத்ததில்லையா?” சுரேஷ் “இல்லை” என்பது போலத் தலையசைத்தான். காவேரி தனது விரல்களை சுரேஷின் சுண்ணியின் மீது இன்னும் கீழே இறக்கிவிட்டு, தலையைத் தாழ்த்தி, வாயைத் திறந்து, அவனது வீங்கியிருந்த சுண்ணியின் தலையை விழுங்கினாள்.
அவனது சுண்ணித்தண்டின் மத்தியில் அவளது வெதவெதப்பான இதழ்கள் இறுக்கமாகக் கவ்விப்பிடித்துக்கொண்டன. அதே நேரத்தில் அவளது புழையிலிருந்து அசாத்தியமாக ஒழுகத்தொடங்கி அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே பிசுபிசுத்துக்கொண்டிருந்தது. இடைவிடாது எதையோ முனகியவாறு, வினோதமான சத்தங்களை எழுப்பியபடி காவேரி மகனின் சுண்ணியை ஆசை ஆசையாய் ஊம்பிக்கொண்டிருந்தாள். கன்னத்தை உப்பியும், சப்பியும் அவனது சுண்ணியில் அழுத்தம் கொடுத்தவாறே, நடந்து கொண்டிருப்பதை நம்ப முடியாதவன் போலத் திகைத்துப் போய் உட்கார்ந்திருந்த சுரேஷின் உறுப்பை நாக்கால் வருடி வருடி சுகமளித்தாள். சுரேஷின் திகைப்பும் வியப்பும் மெல்ல மெல்ல வேட்கையாக உருமாறிக்கொண்டிருந்தன. “ஹோ! நல்லாயிருக்கும்மா! ரொம்ப நல்லாயிருக்கும்மா!” தனது கைகளை காவேரியின் தோள்களில் வைத்து, அப்படியே ஊர்ந்து சென்று அவளது தலையை இறுகப்பற்றித் தனது சுண்ணியின் மேலே அழுத்திக்கொண்டான். இடுப்பை மேலும் கீழும் ஆட்டி ஆட்டி, ஊம்பிக்கொண்டிருந்த அம்மாவின் வாயைத் துள்ளித் துள்ளி ஓக்கத்தொடங்கினான்.
நாசிகள் விடைக்க மூச்சுவிட்டவாறே, காவேரி எவ்வளவு முடியுமோ, அவ்வளவு ஆழமாக மகனின் சுண்ணியை உறிஞ்சினாள். ஊம்புவதில் அவள் எப்போதுமே மிகுந்த தேர்ச்சியுடையவளாக இருந்தபோதிலும், கணவனைக் காட்டிலும் பெற்ற மகனின் சுண்ணியை ஊம்புவதில் இருந்த வினோதமான விபரீதமான மகிழ்ச்சிக்கு ஈடு இணையேது? தனது தொண்டைக்குள் இறங்கிய சுண்ணியின் ருசியும், துடிப்பும் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்துப்போயிருக்க, அவனது சின்னஞ்சிறிய துளையிலிருந்து ஒழுகத் தொடங்கிய விந்துவின் நெடி அவளை ஆட்கொண்டது. ஒரு கணம் தன் வாயிலிருந்து மகனின் பூலை விடுவித்து, நாக்கால் அதன் நுனியைச் சுற்றி வளைத்து வளைத்து நக்கிக்கொடுத்து விட்டு, அவனது கொழுகொழு திரவத்தைப் பருகினாள். பிறகு, அவனது சுண்ணியின் நீளத்தில் சரிபாதியைத் தனது தொண்டைக்குள்ளே இறக்கிக்கொண்டாள். “குலுக்கி விடும்மா! எனக்கு நெருங்கிட்டிருக்கு,” சுரேஷின் சுண்ணி நம்பமுடியாத அளவுக்கு இறுகித் துடிதுடித்துக் கொண்டிருக்க, காவேரி தனது இதழ்களாலும் நாக்காலும் அதற்கு விருந்தளித்துக்கொண்டிருந்தாள். மயிரடர்ந்த அவனது கொட்டைகளிலிருந்து வெள்ளைத்திரவம் வெளிவரப்போவதை அவள் உணர்ந்திருந்தாள்.
மேலும் அவனது சுண்ணியின் ஓரிரெண்டு அங்குலங்களை அவள் அழுத்தமாக விழுங்கினாள். அவளது முட்டி அவனது சுண்ணியின் அடித்தளத்தில் இறுகியது. உறிஞ்சி உறிஞ்சி அவனது சுண்ணியை இழுத்து இழுத்துக் கறந்தவாறே அவள் அதைக் குலுக்கிவிட்டாள். “வருதும்மா..வருது,” சுரேஷ் முனகினான். ஒரு கையால் மகனின் தொடைகளை வருடியபடியே அவனது வீங்கிவிட்டிருந்த விரைகளைக் காவேரி தொட்டு அமுக்கினாள். மறுகணமே, சுரேஷின் சுண்ணி அவளது வாயில் துடித்து இறுக, அவனது நுனியிலிருந்து பீறிட்டுக் கிளம்பிய விந்துவெள்ளம் அவளைத் திணறவைத்தபடி தொண்டைக்குள்ளே குபுக்கென்று இறங்கியது. அவளது வாயை நிரப்பியதோடு வழிந்த விந்துத்துளிகள் கட்டிலில் சிந்தின. மகனின் இன்பத்திரவத்தை உட்கொண்ட மனநிறைவில் காவேரியின் புழையிலிருந்து கடையப்பட்ட தயிராய் நீர் ஒழுகவும், அவள் ஆவலாக மகன் அளித்த அபிசேகத்தை அள்ளிப்பருகினாள்.
