பிறகு, அவள் புரண்டு மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டாள். விடைத்த நீளமான காம்புகளோடு விம்மிக்கொண்டிருந்த அவளது கொழுத்த முலைகளைப் பார்த்து விக்கித்துப்போன மனோ, அவற்றையே கண்கொட்டாமல் பார்த்தான். பிறகு, அவளது உடலில் ஊர்ந்து இறங்கிய அவனது கண்கள் அவளது மயிர்படர்ந்திருந்த கூதிமேட்டைக் குறுகுறுப்போடு பார்த்தன. “மை காட்!” என்று வாயடைத்துப் போனான் மனோ. “இப்போ சொல்லு! எனக்கு என்ன வலின்னு புரியுதா உனக்கு?” கூச்சமேயின்றி காவேரி தனது கால்களை விரித்துக்கொண்டாள். மனோவின் பேண்ட்டில் ஏற்பட்டிருந்த வீக்கம், கூடாரம் போலாகி விட்டிருந்தது. அவனது கண்கள் ஈரத்தில் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த அவளது புழையுதடுகளை வெறித்தன. அவன் பார்வையிலிருந்த ஆர்வத்தை அதிகரிப்பவள் போல, காவேரி வெட்கத்தை மூட்டை கட்டி வைத்து விட்டு, தனது புழைக்குள்ளே விரல்போட்டு விளையாடத் தொடங்கினாள். “ஓ!” மனோ முனகினான்.
“மனோ, நாக்குப் போடறியா?” காவேரியின் முகத்தில் தென்பட்டது காமவேட்கையா அல்லது வேதனையா என்று மனோ யோசித்துக் கொண்டேயிருக்க, அவளோ தனது புழையில் வேகவேகமாகத் தனது விரல்களை இறக்கி ஏற்றி விளையாடினாள். அதற்கு மேலும் தாள முடியாதவனாய், மனோ காவேரியின் தொடைகளுக்கு நடுவே ஊர்ந்தான். தனது இரண்டு முலைகளுக்கும் இடைப்பட்ட பள்ளத்தாக்கின் வழியாக, காவேரி மனோவின் முகத்தை வெறித்து நோக்கினாள்.
குறுகுறுத்துக்கொண்டிருந்த தனது புழையில் மனோவின் உதடுகள் பட்டதும் அவள் முனகினாள். “யெஸ்ஸ்ஸ்! நாக்குப்போட்டு நல்லா நக்கிவிடு!” தனது விரல்களால் காவேரி, தன் புழையுதடுகளைப் பிரித்து விரித்துக் காட்டினாள். அவளது மொட்டு, விசுக்கென்று வீறுகொண்டு எழுந்து வெளியே தலைநீட்டியது. “இது தான் எனக்கு வேணும்! நக்கு!” மனோ தனது நாக்கை காவேரியின் புழைக்குள்ளே நுழைத்து, ஒழுகத்தொடங்கியிருந்த அவளது கனிரசத்தின் சுவையை ரசித்து உண்ண ஆரம்பித்தான். அம்மாவின் புழையை விடவும் காவேரியின் புழைநீரின் ருசி சற்றே வித்தியாசமாக இருப்பது போல அவனுக்குத் தோன்றியது. தனது இரண்டு கைகளாலும் அவளது குண்டியைப் பிடித்து இறுக்கினான். பிறகு, உரத்த சத்தம் எழுப்பியபடியே, மயிரடர்ந்த காடுபோலிருந்த காவேரியின் கூதிமேட்டில் முகம்புதைத்தபடி, நாக்கால் அவளது புழையை நக்கியபடி பசியாறத் தொடங்கினான். காவேரி ஒரு கையால் அவனது தலையைத் தன் புழையின் மீதுவைத்து அழுத்திவிட்டு, அவனது பின்னங்கழுத்தைப் பிடித்துக்கொண்டாள். “நல்லாயிருக்கு மனோ! சூப்பராப் பண்ணுறே!” மனோ தனது முகத்தை புசுபுசுவென்றிந்த காவேரியின் கூதியின் மீது வைத்துத் தேய்த்தபோது, அவனது கன்னங்களில் காவேரியின் புழையிலிருந்து ஒழுகிய நீர் பூசிக்கொண்டது. அம்மா சொல்லிக்கொடுத்த வித்தையில் பெற்றிருந்த தேர்ச்சியைக் காட்டியபடி, மனோ தனது நாக்கை காவேரியின் புழைக்குள் எவ்வளவு முடியுமோ, அவ்வளவு ஆழமாக இறக்கி விட்டிருந்தான்.
பிறகு, தனது வாயை அவளது புழையின் மீது உயர்த்தியவன், விரைத்து நின்ற அவளது மொட்டைக் கவனிக்கத் தொடங்கினான். அவனது உதடுகள் தனது மொட்டை முதல்முதலாகத் தீண்டியதும் காவேரி துள்ளினாள். மனோ நக்கி,முத்தமிட்டபடியே அவளது மொட்டை பக்கவாட்டில் அசைத்து அசைத்து வருடினான். “ஆவ்வ்வ்வ்வ்!” காவேரி இப்போது முன்பை விட உரக்க உரக்க அனற்றத்தொடங்கி விட்டிருந்தாள். அவனது முகத்தை தனது கூதியால் மோதினாள். “விரல் போடு,” என்று முணுமுணுத்ததோடு நின்றுவிடாமல், அவளே தனது குண்டியைப் பிடித்துக்கொண்டிருந்த மனோவின் ஒரு கையை எடுத்து விட்டாள். “விரல் போட்டுக் குத்திவிடு!” மனோ பால்போலப் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த அவளது பருத்த தொடைகளை வருடினான். பிறகு, தனது இரண்டு விரல்களை அவளது புழைக்குள்ளே ஆழமாக அழுத்தி நுழைத்தான். தனது கணவாய்க்குள்ளே ஒரே நேரத்தில் இரண்டு விரல்கள் நுழைந்ததும் காவேரி ஒரு கணம் மூச்சுவிடுவதையே நிறுத்தினாள். இரண்டு விரல்களும் முழுமையாக காவேரியின் புழைக்குள்ளே புதைந்து கொண்டதும், சற்று நிதானித்த மனோ, பிறகு காவேரியின் புழையைக் குத்தி விடத் தொடங்கினான்.
“ஆஹ்ஹ்ஹா! ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹா!” மகிழ்ச்சியின் துடிப்பில் காவேரியின் முனகல்கள் மிகவும் உரத்து உரத்துக் கேட்டபோதிலும் அது குறித்து அவள் கவலைப்படவில்லை. கட்டிலின் மீது அவளது குண்டி பூனைக்குட்டிகளைப் போலத் துள்ளிக்கொண்டிருந்தது. மனோ, தனது உதடுகளால் அவளது மொட்டைக் கவ்விப்பிடித்து,அதை உறிஞ்சினான். அவனது நாக்கு சுறுசுறுப்பாக அதைச் சவுக்கால் அடிப்பது போல விளாசியது.இப்படிச் செய்தால் எந்தப் பெண்ணையும் அடிமைப்படுத்தி விடலாம் என்று அம்மா சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. கிட்டத்தட்ட வெறிவந்தவனாக, காவேரியைத் துள்ளத்துடிக்க வைக்க விரும்புகிறவனைப் போல அவன் தனது விரல்களால் அவளது புழையை அதிரடி வேகத்தில் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். காவேரி மனோவின் தலையின் பின்பக்கத்தை நகங்கள் அழுந்தியவாறு இறுக்கிப்பிடித்திருக்க, அவளது கொழுகொழு முலைகள் குலுங்கிக் குதித்துக்கொண்டிருக்க, அவளது முலைக்காம்புகள் இரண்டும் பாறையாய் இறுகி விட்டிருந்தன. “சாப்பிடு மனோ! ஐயோ, எனக்கு வருதே! சாப்..பிடு…! அவளது புழை சுருங்கி விரிய, அவளது புழையுதடுகள் துடிதுடிக்க, அவளது அம்மண உடலை வியர்வை அபிசேகம் செய்வித்திருந்தது. மீண்டும் மீண்டும் காவேரிக்கு இன்பப்பெருக்கு எடுத்தது. சினேகிதியின் செல்லமகன் நாக்குப் போட்டு அளித்த மகிழ்ச்சியில் அவளது புழை பூரித்துக்கொண்டிருந்தது. காமரசம் அவளது கணவாயிலிருந்து கடகடவென்று வெளியேறிக் கொண்டிருந்தது.
மனோ அதை ஆர்வத்துடன் அள்ளி அள்ளிப் பருகினான். பிறகு, அவன் மீண்டும் அவளது மொட்டைச் சீண்டத் தொடங்கினான். அவளால் பொறுக்க முடியாமல் போகும்வரைக்கும் அதனைக் கவ்வி உறிஞ்சினான். “போதும் மனோ..போதும்,” காவேரிக்கு மூச்சிரைத்தது. “போது.ம்….போதும்..! மனோ, இப்போ நீ எல்லாத்தையும் கழட்டு….உடனே!” மனோ மண்டியிட்டு நின்றபோது, அவனது பேண்ட்டில் ஏற்பட்டிருந்த வீக்கத்தைப் பார்த்த காவேரி, இன்று இவனிடம் செமத்தியாக ஓள் வாங்கப்போகிறோம் என்று புரிந்து கொண்டாள். அவனுக்கு ஏற்பட்டிருந்த எழுச்சி அவளைப் பிரமிக்க வைத்தது. தன் மகனைப் போலவே, லலிதாவின் மகனுக்கும் பெரிய பூல் இருப்பது அவளுக்கு ஆச்சரியாமாக இருந்தது. “சீக்கிரமா பேண்ட், ஜட்டி எல்லாத்தையும் கழட்டு! உன்னோடது எவ்வளவு பெருசுன்னு காமி!” கட்டிலிலிருந்து கீழிறங்கிய மனோ, தனது உடைகளை முற்றிலும் களைந்துவிட்டு, முழு நிர்வாணமாக காவேரியை நோக்கித் திரும்பியதும் அவள் மலைத்துப்போய் பெருமூச்செரிந்தாள்.
இவ்வளவு பெரிய பூலை உடனடியாகத் தனது புழைக்குள்ளே இறக்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்று அவளுக்குப் பேராசை ஏற்பட்டது. “வா வா! மேலே ஏறு!!” அவள் தனது கால்களை விரித்துக்கொண்டு மனோவுக்கு அழைப்பு விடுத்தாள். “உன்னோட பெரிய தடியை எனக்குள்ளே சொருகிடு மனோ!” மனோ கட்டிலில் ஏறி, ஒரு கையால் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த தனது சுண்ணியைப் பிடித்துக்கொண்டு, காவேரியின் விரிந்த கால்களுக்கு நடுவில் புகுந்து கொண்டு, தனது சுண்ணியின் நுனியை அவளது புழையுதடுகளுக்கு நடுவே வைத்துத் திணித்தான். இந்தச் சின்னப்பையனுக்கு இதையெல்லாம் யார் சொல்லிக் கொடுத்திருப்பார்கள் என்ற கேள்வி காவேரிக்கு எழாமல் இல்லை. ஆனால், அவளை அதிகம் சிந்திக்க விடாமல், மனோ இடுப்பை முன்னுக்குத் தள்ளியபடி, தனது சுண்ணியின் தலையை அவளது புழைக்குள்ளே வைத்து அழுத்தினான். அவனது சுண்ணியின் இறுக்கத்தை காவேரி, தனது புழையின் விளிம்புகளில் உணர்ந்தாள். “ஊஹ்ஹ்ஹ்!” தன்னிச்சையாக, அவளது கால்கள் காற்றில் உயர்ந்து, பிறகு மனோவின் இடுப்பை வளைத்துக்கொண்டன. அவளது நாக்கு வேட்கையோடு வெளியேறி இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டது.
தனக்குள்ளே மனோவின் சுண்ணி மெல்ல மெல்ல இறங்குவதை அறிந்தபடி அவள் முனகத்தொடங்கினாள். பத்துக்கு இருபது விரல் போட்டாலும் இப்படியொரு சுண்ணியால் ஓள் வாங்குவதற்கு ஈடாகாது என்பதை அவள் புரிந்து கொண்டாள். “என் பூலு நல்லாயிருக்கா?” என்று கிசுகிசுத்தான் மனோ. தனது உடலின் எடையை, கைகளை விரித்துக் கட்டிலில் ஊன்றியபடி அவன் தாங்கியவாறே, காவேரியின் முகத்தில் ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த மாறுபாடுகளைக் கவனித்துக்கொண்டிருந்தான். மெல்ல மெல்ல தனது சுண்ணியை காவேரியின் புழைக்குள்ளே நுழைத்தபோது, அவளது முலைகள் குலுங்குவதையும் கவனித்தான். “இது போதுமா? உன் புருசனோடது இத விடப் பெருசா இருந்ததா? எத்தனை நாளாச்சு, நீ ஓள் வாங்கி…?” காவேரியைச்
சீண்டுவதற்காகவே மனோ ஆபாசமாகப் பேசத்தொடங்கினான்.
“தேவடியா மகனே!” என்று செல்லமாக, மனோவின் குண்டியில் காவேரி அறைந்தாள். “பேச்சைக் குறைச்சிட்டு ஓக்கறதுலே கவனம் வை!” மனோ தனது சுண்ணியை அங்குலம் அங்குலமாக, காவேரியின் புழைக்குள்ளே இறக்கத் தொடங்கினான். அவளது மெத்துமெத்தென்ற முலைகளின் நடுவே முகம்புதைத்து ஒரு கணம் நிதானித்தவன், மெல்ல தனது சுண்ணியை வெளியேற்றி விட்டு, மீண்டும் சரேலென்று ஒரே குத்தாக அவளது புழைக்குள்ளே தனது மொத்தநீளத்தையும் இறக்கினான். “உஸ்ஸ்ஸ்! குத்து…குத்து…!” ஓடுகிற குதிரையை உற்சாகப்படுத்துவது போல, காவேரி மனோவின் குண்டியைத் தட்டிக்கொண்டேயிருந்தாள். அவளை மனோ ஏமாற்றவில்லை. சீக்கிரமே அவன் சீரான வேகத்தோடு அவளை ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். தனது உடலை மெதுவாகத் தாழ்த்தியபடி, அவளது முலைகளைத் தனது மார்புக்குக் கீழே நசுக்கினான். அவர்களது உடல்கள் மோதிக்கொண்டிருந்த சத்தம் அறையில் எதிரொலித்தது.
அவனது கொட்டைகள் அவளது குண்டியின் மீது பெருத்த ஓசையுடன் மோதிக்கொண்டிருந்தன. “இன்னும் வேகமா..குத்து…இன்னும்..இன்னும்…” காவேரிக்கு, அடுத்த இன்பப்பெருக்கு நெருங்கிக்கொண்டிருப்பதை அறிய முடிந்தது. மனோவின் பெரிய பூல் அவளது புழையை அடைத்தது போல முழுமையாக உள்ளே இறங்கியிருந்தது. ஏறக்குறைய, மகன் சுரேஷிடம் ஓள் வாங்கியபோது ஏற்பட்டது போலவே மனோவின் சுண்ணியும் மகிழ்ச்சியை அளித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது கால்கள் மேலேறி அவனது முதுகின் மீது பின்னிக்கொண்டதால், அவளது குண்டிக்கோளங்கள் கட்டிலிலிருந்து உயர்ந்திருக்க, அவனது சுண்ணி செங்குத்தாக அவளுக்குள்ளே இறங்கி ஏறி விளையாடத்தொடங்கியது.
அவனது குத்துக்களைச் சந்திக்க காவேரி எம்பி எம்பித் தாழ்ந்ததில் கட்டில் கிறீச் கிறீச்சென்று அலறியது. அவனது சுண்ணித்தண்டு அவளது மொட்டை உரசி உரசி உள்ளேயும் வெளியேயும் போய் வந்து கொண்டிருந்தது. அவளது உடலெங்கும் இன்ப அலைகள் பாய்ந்து கொண்டிருந்தன. “எனக்கு வந்திடுச்சு!” மனோ முனகத் தொடங்கினான். அவனது சுண்ணி திடீரென்று இரண்டு மடங்கு பருத்து நீண்டு விட்டாற்போலிருந்தது. “உங்க கூதி செமை டைட்!” “நிறுத்தாமக் குத்து! குத்து! எனக்கும் வருது மனோ! குத்து! குத்து!! குத்து!!!” அவளது கூதி அதிர்ந்தது; புழை அவனது சுண்ணியை இறுக்கியது. அவளது உடலெங்கும் இன்பம் அணையிலிருந்து புறப்பட்ட புதுவெள்ளமாய் ஆர்ப்பரித்துக்கொண்டு கிளம்பியது.
அவளது இன்பப்பெருக்கு நில்லாத நீரோட்டம் போல வெளியேறத்துவங்கியது. காவேரியின் தொடைகளுக்கு நடுவே, மனோ இழுத்து இழுத்து மூச்சு விட்டுக்கொண்டிருந்தான். பெருக்கெடுத்துக்கொண்டிருந்த அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியை அழுத்தி அழுத்தி இறக்கி ஏற்றிக்கொண்டிருந்தான். அவனது கொட்டைகளிலிருந்து வெப்பமான வெள்ளைத்திரவம் கட்டுக்கோப்பின்றிப் புறப்பட்டு அவனது சுண்ணித்தண்டில் மின்னதிர்வுகளை ஏற்படுத்தியபடி, பீறிட்டுக்கொண்டு காவேரியின் புழைக்குள்ளே பீச்சியடித்து அடித்து நிரப்பியது. நில்லாது மீண்டும் மீண்டும் அவனது எழுச்சித்திரவம் குபுகுபுவென்று பாய்ந்தபடி அவளது புழையைக் குளமாக்கியது. கூச்சநாச்சம் எல்லாவற்றையும் தூக்கியெறிந்தபடி, தனது புழையை மனோவின் காமத்திராவகம் நிரப்பிய களிப்பில் காவேரி ஒரு பெருமிதப்புன்னகை பூத்தாள்.
அவளது புழை, மனோவின் சுண்ணியைப் பிடித்து இறுக்கி, கடைசித் துளி விந்துவையும் கறந்து கொண்டிருந்தது. எல்லாம் முடிந்தபின்னரும், மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருந்தபோதும், அவளது வாழ்க்கையின் மிகப்பெரிய அதிர்ஷ்டம் இதுவாகத்தானிருக்க வேண்டும் என்று அவள் எண்ணிக்கொண்டிருந்தாள். கூப்பிடு தூரத்தில் இருக்கிற மனோவிடம் தான் அடிக்கடி ஓள் வாங்கிக்கொள்ளலாம் என்பதால், மகனைத் தொந்தரவு செய்யாமல் தன்னால் இருக்க முடிந்தாலும் முடியலாம் என்று அவள் மனக்கணக்கு போட்டுக்கொண்டிருந்தாள். ஆனால், அவள் அறியாதது ஒன்றிருந்தது. அது…..! தன் தாய், அவளது சினேகிதியின் மகனிடம் ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருப்பதைப் பற்றி அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லாத சுரேஷ், அவசர அவசரமாக வீடு திரும்பிக்கொண்டிருந்தான். காவேரியின் புழையை மனோ நிரப்பிய அதே நேரத்தில், சுரேஷ் தெருமுனையில் திரும்பி, வீட்டை நோக்கி ஓட்டமும் நடையுமாக வந்து கொண்டிருந்தான். வாசலில் நின்றிருந்த லலிதா, எதிர்வீட்டில் என்ன நடந்து கொண்டிருக்கும் என்பதை எண்ணியபடி மனதுக்குள்ளே சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள்.