நான் மெல்ல எழுந்து என்னுடைய பேக்கை எடுத்து கஷ்டப்பட்டு தோளில் மாட்டிக் கொண்டு அந்த வீட்டை விட்டு வெளியே வந்தேன்..
எனக்குள் அழுகை அழுகையாக வந்தது..
சே.. கோபால் மாமா என்னை இப்படி ஏமாத்தி என்னை அனுபவிச்சிட்டாரே என்று அவர் மேல் கொஞ்சம் கோபமும் இருந்தது..
தெருக்களை கடந்து.. ரோட்டிற்கு வந்தேன்..
ஆட்டோ.. என்று கை நீட்ட.. என் முன்னே ஒரு ஆட்டோ ஏறி அமர்ந்தேன்..
எங்கம்மா போகணும்.. என்று ஆட்டோ டிரைவர் கேட்க..
டிரஸ்ட்டுபுரம்பா.. என்றேன்..
ஆட்டோ விரைந்தது..
அந்த அதிகாலை நேரத்தில் எனக்கு என் மனதும் உடம்பும் நிறையவே வலித்தது..
வீட்டிற்குள் சென்று கதவை அடைத்துக் கொண்டேன்..
நேராக பெட்டில் போய் விழுந்து அழுதேன்..
டிரிங்..
டிரிங்..
டிரிங்..
டிரிங்..
என் மொபைல் கத்தியது..
யாரிடமும் நான் பேச விரும்பவில்லை..
யார் போன் பண்றாங்கனு கூட பார்க்க விருப்பம் இல்லை..
எனக்கு கோபமும் அழுகையும் தான் வந்தது..
