அடுத்த நாள் காலையில் வினியும் ஷோபனாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து ரகசியமாய் புன்னகைத்துக் கொண்டார்கள். ஷோபனாவுக்கு நேற்று மேஜை மேல் படுத்துக் கிடந்ததை நினைத்ததும் வெட்கம் துள்ளி வர அவனிடமிருந்து விலகி விலகிச் சென்றாள். வினி அவளையே விரட்டிக் கொண்டு போக அவளுக்கு சிரிப்பு வந்தது. ருசி கண்ட திருட்டுப் பூனை சும்மாவா இருக்கும் என நினைத்தாள்.
தனியாய் இருக்கும் சந்தர்ப்பம் கிடைத்த போது ஷோபனா அவனிடம் ‘வினி….இனிமேல் இந்த கள்ளத்தனம் கூடாது. எனக்கோ உன் பரீட்சைக்கோ இடைஞ்சல் வரலாம். அதனால் இனிமேல் எதுவும் கிடையாது’ என்றபோது அவன் பரிதாபமாய் அவளைப் பார்த்தான்.
‘இது என்ன கொடுமை…ஓக்கிற ஆசையைக் காட்டி விட்டு இப்படி என்ன மோசம் செய்கிறாள்’ என நினைத்து புலம்பினான்.
“மோசமான கண்டிஷனா இருக்கே…இன்னும் இரண்டு வாரம் கழிச்சித்தானே டெஸ்ட் எல்லாம் ” என்றான் தவிப்புடன். கண்டிப்புடன் இருந்தால் தான் காரியம் நடக்கும் என்று ஷோபனா நினைத்தாள். “இப்படியே இருந்தா நீ பரீட்சை எழுத மாட்ட.. மனம் திரும்ப திரும்ப இதிலேயே நிக்கும்…இதை நிற்பாட்டினால் தான் உனக்கு நல்லது’ என்று கறாராய் சொல்லி விட்டு அன்று வேலைக்கு கிளம்பினாள்.
அன்று முதல் அவள் இரவு மாடிக்கு படுக்கச் செல்லுமுன் ப்ளாஸ்கில் காபியோ டீயோ போட்டு வைத்து விட்டு சென்றாள். லேட்நைட் கீழே வந்தால் வாலை மட்டும் ஆட்டாமல் கோலையும் சேர்த்து ஆட்டுவான் என்று அவளுக்கு நன்றாகவே தெரியும். வினிக்கும் ஆரம்பத்தில் இது கசப்பாய் இருந்தாலும் போகப் போக அது உபயோகமாகத்தான் இருந்தது. ஆனாலும் அவனுக்கு அடிக்கடி ஆசை தலை காட்டும். தனியாய் இருக்கும் போது பக்கம் போய் மெதுவாய் அவளை உரசுவான். ஷோபனா உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டே திறமையாய் அத்தனையும் சமாளித்து விலகிச் சென்றாள்.
