கே-டிவியில் ‘சொக்கத்தங்கம்’ படம் ஒளிபரப்பாகிக் கொண்டிருந்தது. சௌந்தரியாவைப் பார்த்ததும் ‘இப்படியரு அழகான பொண்ணு அனியாயமா செத்துப் போய் விட்டாளே’ என்று அங்கலாய்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது தான் படத்தில் விஜயகாந்த்தின் தங்கையாக நடித்த அந்த நடிகையை
நான் கவனித்தேன்.
“யாரு இது? பார்க்கவே ரொம்ப ஹோம்லியா இருக்காளே?” என்று கேட்டேன். பக்கத்தில் மெஸ்
மேனேஜர் பார்த்தசாரதியும் படம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.
“அதுவா? பேரு உமா..சுமித்ராவோட பொண்ணு,” என்றார் பார்த்தசாரதி.
“யாரு? அம்மா கேரக்டரெல்லாம் பண்ணுவாங்களே, அவங்களா?” என்று கேட்டேன் நான்.
“இப்ப அம்மா கேரக்டர் தான் பண்ணறா..ஆனா ஒரு காலத்திலே இவ பேரு என்ன தெரியுமா? ‘ரேப் ஸ்பெஷலிஸ்ட்’ சுமித்ரா,” என்று சிரித்தார் பார்த்தசாரதி. அவருக்கு என்னை விட இரண்டு மடங்கு வயதிருந்தபோதும், வயது வித்தியாசம் பார்க்காலே என்னுடன் பழகி வந்தார்.
“ஏன்? அவ்வளவு ‘ரேப்’ சீன்ல நடிச்சிருக்காங்களா என்ன?” என்று நான் ஆர்வத்துடன் கேட்டேன்.
“இல்லையா பின்னே? போஸ்டரிலே சுமித்ராவைப் பார்த்தாலே, தியேட்டரிலே கூட்டம் அலைமோதும்,” என்று பழைய நினைவுகளில் ஆழ்ந்தவர் போல, பார்த்தசாரதி கண்களை மூடிக்கொண்டார்.
“அவங்க என்ன அவ்வளவு அழகா என்ன?” நான் நம்ப முடியாதவன் போலக் கேட்டேன்.
“என்ன இப்படிக் கேட்டுட்டீங்க? ஒரு காலத்திலே நான் அவளோட பரம் விசிறியா இருந்தேன்
தெரியுமோ? முதல் இரவுன்னு ஒரு படம்..அதுலே ஹீரோ சிவகுமார்..சும்மா புகுந்து விளையாடுவார்
தெரியுமோ? அண்ணன் ஒரு கோயில்னு ஒரு படம் வந்தது..அதிலே வர்ற ‘ரேப்’ சீனுக்காகவே நான் அந்தப் படத்தைப் பத்து தடவை பார்த்தேன் தெரியுமோ?” என்று ஆர்வத்தோடு சொன்னார் பார்த்தசாரதி.
“என்ன அங்கிள், நீங்களும் உங்க ரசனையும்,” என்று நான் வாய் விட்டு சிரித்தேன். “நான் அவங்க நடிச்ச படம் ரெண்டு மூணு பார்த்திருக்கேன். அவங்களும் அவங்க சப்பை மூக்கும்..சதுர மூஞ்சியும்…”
“அவ்வளவு தான் இந்தக் காலத்துப் பசங்களோட ரசனை,” என்று கெக்கலித்தார் பார்த்தசாரதி.
“நீங்க ஏண்டா மூக்கையும் மூஞ்சியையும் பார்க்கறேள்? விளக்கை அணைச்சா யாருடா மூக்கையும் மூஞ்சியையும் கவனிச்சுணுருக்கா..அவளை மாதிரி மார் யாருக்குடா இருக்கு இன்னிக்கு? அவளோட பிருஷ்டத்தைப் பார்த்திருக்கியோ நீ? சும்மா விண்விண்ணுன்னு இருக்கும்.
அவளாலேயே என் உடம்பு பாதி இளைச்சுப் போயிடுத்து தெரியுமோ? எத்தனை வேஷ்டியைப் பாழ் பண்ணிட்டா தெரியுமோ?” என்று பார்த்தசாரதி தொடர்ந்து அவளது புராணத்தைப் பாடிக்கோண்டே போக, உண்மையிலேயே சுமித்ரா அவ்வளவு அழகாகவே இருந்திருப்பாளோ என்ற சந்தேகம் எனக்கே ஏற்படத் தொடங்கி விட்டது.
“சித்த நாழி இருங்கோ; இதோ வந்துடறேன்,” என்றபடி பார்த்தசாரதி மாமா, எங்கேயோ அவசர அவசரமாகக் கிளம்பினார்.
