பேப்பரை விளம்பரங்களை கூட ஒன்றுவிடாமல் படித்துவிட்டு போர் அடிச்சு உட்கார்ந்து இருந்தேன். பேருவிஸ்வநாதன். 30 வயது. தொழில் வக்கீல். கொஞ்சம் காம உணர்ச்சி அதிகமானவன். ஆனா எனக்கு வாய்த்தகாயத்திரி அப்படி இல்லாதது ஒரு கஷ்டம். அவள் உடம்பும் அவளோட மனசு மாதிரி. ஒல்லியான தேகம்.அடிக்கடி உடம்புக்கு முடியாமல் போய்விடும். அப்படி இருந்தும் என்னுடைய பசிக்கு அவளை அனுபவிச்சதன்பலன்தான் இந்த இரண்டாவது முறையாக கர்ப்பம்.
அப்படி இப்படி அல்லாடிக்கொண்டு இருந்த என் மனம் அப்படியே சகிலா மேலே போய் நின்றது. சகிலா என்வீட்டு வேலைக்காரி. வயசு 35க்கு மேலே 40க்கு கீழே இருக்கும். சரியான நாட்டுக்கட்டை. எனக்கு என்னவோசின்ன வயதில் இருந்தே கீழ்மட்ட பெண்கள் மேல் ஒரு ஆசை. அவர்களின் பேச்சு, உடை அணியும் விதம்எல்லாமே எனக்கு ஒரு கிக்.
சகிலா என் வக்கிரமான ஆசைகளுக்காகவே பிறந்தவள் போல் இருந்தாள். நிறம் கருப்பு. முகம் களையாகஇருக்கும். உடம்பு அப்பப்பா. செக்ஸ்காகவே படைக்கப்பட்ட மாதிரி உடல் அமைப்பு. நல்ல குண்டு.அவளுடைய முலைகள் ரெண்டுமே சிறு குன்றுகள். ஒரு 38 சைஸ் இருக்கும். இடுப்பில் ரெண்டு மடிப்பு.மடிந்த இடம் கொஞ்சம் நிறம் மாறி இருக்கும். அவளுடைய மொத்த அழகே அவளுடைய பெருத்தகுண்டிதான். 40க்கு மேலேதான் இருக்கும் அளவு எடுத்தால். நானோ ஒரு சூத்து ரசிகன்.
சேலையில்தான் வேலைக்கு வருவாள். ஜாக்கெட் எப்பவுமே பத்தாத மாதிரி இருக்கும். அவளுடையகொழுத்த முலைகள் பிதுங்கியேதான் இருக்கும் அவளுடைய டைட்டான ஜாக்கெட்டில். பின்பக்கம் ஒரு 3அல்லது 4 இன்ஞ் அகலம்தான். வேலை செய்யும்போது லேசாக சுருண்டு விடும் அந்த 3 இன்ஞ் அகலமும்.
காயத்திரி இருக்கும்போது என்னோட கண்கள் சகிலா மேலே படாமல் பார்த்துக்கொள்வேன். அவள்இல்லாதபொழுது சகிலாவின் கிளுகிளுக்க வைக்கும் உடம்பை என் கண்கள் மேயும். சில நாட்களிலேயேசகிலாவும் அதை தெரிந்து கொண்டாள். என்னுடைய அறை சுத்தம் செய்யும்போது சேலையை கொஞ்சம்நெகிழ விட்டுக்கொள்வாள். மெதுவாக வேலையை செய்வாள். அந்த பருத்த பெருத்த முலைகளை பார்த்துநான் ரசிப்பேன். அவளும் அவளுடைய பெருத்த கனத்த குண்டிகளை கொஞ்சம் கூடவே ஆட்டி ஆட்டிநடப்பாள்.
அப்பப்போது நானும் மனைவிக்கு தெரியாமல் பணம் கொடுப்பேன். ஆசை இருந்தது ஆனால் வாய்ப்புஅமையவில்லை. அப்பொழுது கதவை யாரோ தட்டினார்கள். இந்த நேரத்தில் யாரக இருக்கும்.
கதவை திறந்தால் சகிலா நின்று கொண்டு இருந்தாள். வியர்த்து விறுவிறுத்துபோய் இருந்தாள்.வியர்வையால் ஜாக்கெட் அக்குள்பக்கம் ஈரம். சேலை சற்று விலகி இருந்ததால் அந்த பெரிய முலைகள்அவளுடைய மூச்சுக்கு விம்மி எழுவது நன்றாக தெரிந்தது.
அதை ரசித்து கொண்டே “என்ன சகிலா இந்த நேரத்தில்…”
“ஐயா நீங்கதான் உதவி பண்ணணும். எனக்கு என்ன பண்றது யாரை கேட்கறது ஒன்னுமே புரியலை. அதான்இங்கே ஓடி வந்தேன். “
“விஷயம் என்ன சகிலா அதை சொல்லு. “
“ஐயா கபாலி சாரயக்கடைலே ஏதோ கலாட்டா பண்ணான்னு போலிஸ் புடிச்சிட்டுப் போய்டாங்க ஐயா .நீங்கதான் சொல்லி வெளிலே கொண்டு வரணும்.”
“அவ்வளவுதானா. இதோ ரெடி ஆகிட்டு வரேன். உடனே வெளியே எடுத்திடலாம். கவலை படாதே.”
உள்ளே போய் வேஷ்டி மாத்தி பேண்ட் போட்டுட்டு வந்தேன்.
“எந்த ஸ்டேஷன் சகிலா.”
“எங்க சேரி பக்கம் இருக்கற ஸ்டேஷன் ஐயா.”
அவள் குடி இருக்கும் சேரி டவுனை விட்டுதள்ளி ஒரு 10 கிமீ தொலைவில் இருந்தது. நேரமோ ஒரு 6 மணி.பஸ் கிடைக்கறது கஸ்டம். என்னோட பைக்கை எடுத்தேன். அந்த பைக் காயத்திரியோட சேர்ந்து வந்தது.அவளை மாதிரியே அப்பப்பொழுது மக்கர் பண்ணும்.
“சரி உட்காரு சகிலா . போகலாம்.”
“ஐயா நான் எப்படி உங்க கூட அதுவும் பைக் வண்டிலே…..” ன்னு இழுத்தாள்.
“நீ தனியா பஸ் பிடிச்சு எப்போ வரது. நான் எங்கே போய் யாரை எப்ப வெளியில் எடுக்கறது. சும்மா உட்காருசகிலா. உனக்கு ஒரு தம்பி இருந்தா அவனோட பைக்ல போக மாட்டியா.”
பைக்கோ சின்னது. காயத்ரி உட்கார்ந்த சரியா இருக்கும். சகிலாவோ ஒவர்சைஸ்.
அவளோட பெரிய குண்டிக்கு இடம் பத்தலை. என் மேலே இடிக்காம உட்கார முடியாது. ஏறி உட்கார்ந்ததுமேசரி இன்னைக்கு ஜாலிதான்னு நினைத்தேன். சகிலாவோட உடம்பு என் முதுகு மேலே பட்டுக்கிட்டு இருந்தது.பைக்கை எடுத்தேன்.
“நல்லா பிடிச்சுக்கோ சகிலா.”
டவுன் விட்டு வெளியே வந்ததுமே வேகம் பிடிச்சேன். ரோடு வெறே கொஞ்சம் குண்டும் குழியுமா. அவளோடடன்லப் தலகாணி முலை முதுகிலே பட்டு ஒரு கிக் ஏத்திட்டு இருந்தது. இன்னும் ஜாலி பண்ண அடிக்கடிபிரேக் அடிச்சேன்.
“ரோடு ரொம்ப மோசமா இருக்கு சகிலா. நல்லா பிடிச்சுக்கோ.” என்னை பிடிக்காமல் வந்த சகிலா, ஒருகுழியில் விட்டு வண்டியை எடுக்கவும் பட்டும்படாமலும் என் இடுப்பை பிடிச்சாள். அவள் முலை இன்னும்நல்லா என் முதுகில் அமுங்கின.
அவளிடம் இருந்து ஒருவிதமான வாசனை. வியர்வை, மரிக்கொழுந்து, பூ, சில தெரியாத வாசனைகளுடன்அவளது கிறங்க வைக்கும் தனி பெண் வாசனையும். என்னோட சுன்னி லேசாக விறைத்தது.
ஸ்டேஷன் போன பொழுது மணி 7.30. எல்லாம் முடிந்து வெளியே வரும்பொழுது 8.45. கையோடு கொண்டுவந்த ஆணியை பின் சக்கரத்தில் குத்தினேன். அப்புறம் ஒரு வயரையும் பிடுங்கி விட்டேன். இது எல்லாம் ஒருபிளான்தான். கையெழுத்து எல்லாம் போட்டுவிட்டு சகிலாவும், கபாலியும் வெளியே வரும்முன் என் வேலைஎல்லாம் முடித்து தயாரக இருந்தேன்.
ரெண்டு பேரும் வெளியே வந்தார்கள். வந்ததுமே சகிலா என் காலில் விழுந்தாள்.
“என்ன சகிலா இது . எழுந்திரு. அப்படி என்ன நான் பண்ணிட்டேன். “ கிடைச்ச சான்ஸை விடாமல் அவளைதொட்டு தூக்கி விட்டேன். கபாலி அப்பாவி மாதிரி நின்று கொண்டு இருந்தான்.
“என்ன கபாலி. ஏன் இப்படி தொல்லை கொடுக்கற சகிலாவுக்கு. இனியாவது ஒழுங்கா குடிக்காம ஒரு நல்லபுருஷனா இரு” ன்னு ஒரு அட்வைஸ்.
“சரி கிளம்பறேன்” வண்டி எடுக்க போய் ஒரு சின்ன நாடகம்.
“அடடா. இந்த ரோட்டுல வந்தது டையர் பஞ்சர் ஆயிடுச்சே. கபாலி இங்கே எதும் மெக்கானிக் கிடைப்பானா.”
கபாலி பேசலை . சகிலாதான் பேசினாள்.
“ஐயா இங்கே யாருமே இல்லை. டவுனுக்குதான் போகனும். இருட்டி வேறே போச்சு. ஐயா நீங்க எப்படிபோவீங்க டவுன்க்கு.”
“உருட்டிக்கிட்டே போக வேண்டியதுதான்.”
“அய்யோ நீங்க ஏன் அப்படி போகனும். இந்தா நீ ஐயா வண்டியை அந்த முருகேஷ் மீன் பாடி வண்டிலே ஏத்திடவுனுக்கு போய் ரிப்பேர் பார்த்திட்டு வா. அவசரப்படாம நல்லா நிதானமா பார்த்திட்டு வா.”
நான் கபாலியை கூட்டிப்போய் வண்டிகிட்ட வந்து சாவி கொடுத்திட்டு ஒரு 500 ரூபாய் நோட்டை அவன்கையில் அழுத்தினேன். பார்த்ததும் அவன் முகத்தில் பரவசம்.
“நல்லா பார்த்திட்டு வா. உன் ப்ரண்டையும் கொஞ்சம் கவனிச்சுக்கோ. ரொம்ப லேட் ஆனா ராத்திரி வரவேண்டாம். காலையில் சீக்கிரம் வந்தால் போதும்.”
பல்லெல்லாம் தெரிய ஒரு பெரிய சிரிப்புடன் விடை கொடுத்தான்.
“ஏண்டி இங்கே ஐயா தங்கற மாதிரி இடம் எல்லாம் இல்ல. ஐயாவை நம்ம ஊட்டுக்கே இட்டுன்டு போ. நல்லாகவனிச்சுக்கோ. அய்யா என்ன வேணுமோ கேட்டு அது கொடு என்ன. ஐயா அப்போ கிள்ம்புங்க எல்லாம்சகிலா பார்த்துப்பா.”
அவனை அங்கேயே விட்டு விட்டு நாங்கள் கிளம்பினோம் சகிலாவின் வீட்டுக்கு.
“ஐயா பார்த்து என் பின்னாலேயே வாங்க. கொஞ்சம் சேறும் சகதியுமா இருக்கும்பாதை.”
சகிலா பின்னாலே வர எனக்கு என்ன கஷ்டம். அந்த அரைகுறை வெளிச்சத்திலே சகிலாவின் ஆட்டத்தைரசித்து கொண்டே போனேன். சுன்னி நல்லா விறைச்சுடுச்சு. உனக்குஇன்னைக்கு விருந்து இருக்குடா ன்னுஅதை கொஞ்சம் அமுக்கிவிட்டுக்கொண்டேன்.
சிறிய ஒரு குடிசை. சேரியின் ஒரு ஓரத்தில். பூட்டை திறந்து வாங்கையா என்று உள்ளே அழைத்தாள்.இருட்டை சாக்காக வைத்து அவளுடைய பின்னழகில் ஒரு தடவை மோதினேன்.
அவள் லைட்டை போட்டு உள்ளே சென்றாள். சின்ன குடிசை. பாதி மண் சுவர்.
பாதி தகரம். ஒரு சைடிலே ஒரு கயற்று கட்டில் சாத்தி வைத்து இருந்தது. எதர் பக்கம் சமையல் சாமான்கள்,அடுப்பும். ஒரு ஓரத்திலே பாத்திரங்கள் கழுவ கல் போட்டு அதன் மேல் மண் பரப்பி இருந்தது.
உட்காருங்கையா ன்னு அந்தக் கட்டிலை எடுத்து போட்டாள்.
“ஐயா உங்களுக்கு எப்படி நன்றி சொல்றதுன்னு தெரியலை. நீங்க மட்டும் இல்லைனா நான் என்ன பண்ணிஇருப்பேன் எனக்கே தெரியலை.”
“எப்படி நன்றி சொல்றதுன்னு நான் சொல்றேன் செய்வியா. “
“என்னையா இப்படி கேட்டுட்டீங்க. நீங்க என்ன சொல்றீங்களோ அது செய்வேன்”
