“ఏంటీ ఇంత సేపు ఫోన్ తీయలేదూ?”
“స్నానం చేస్తున్నానురా, నీ ఫోన్ రింగ్ వినబడలేదు. ఇంతకీ అన్నం తిన్నావా? ఎక్కడా, అఫీస్ లో ఉన్నావా?”
“ఇందాకే తిన్నానులే. ఇంతకీ అంత సేపు బాత్ రూంలో ఏం చేస్తున్నావూ?”
“ఏం చేస్తాం!? స్నానమే కదా. వేడినీళ్ళు రాకపోతే వెయిట్ చేస్తున్నా..”
“అంతేనా!? లేకపోతే!!??” అంటూ నవ్వాడు సుమన్.
“ఏంటీ? అర్ధం కాలేదు.” అంటూ, “ఇంతకీ ఎందుకు ఫోన్ చేసావ్?” అడిగింది అమ్మ.
“పొద్దున్నుండీ నీ గురించే ఆలోచిస్తున్నా, నువ్వు బాగా గుర్తుకు వచ్చి ఫోన్ చేసా”
“ఎందుకురా నా గురించి ఆలోచన? నేను బాగానే ఉన్నా కదా. అయినా ఈమధ్య నువ్వు అర్ధం కావడం లేదు నాకు.”
“నువ్వు వంటరిగా ఉన్నావ్ కదా, నాన్న పోయిన తరువాత నీ మంచీ చెడ్డా నేనే చూడాలి కదా..స్నానం చేసి ఏం కట్టుకున్నావ్ అమ్మా!?” అంటూ నవ్వాడు సుమన్.
“ఏం కట్టుకుంటా!? చీరే కదా!” అంటూ, “అయినా నీకెందుకురా ఏం కట్టుకుంటే!?”
“నువ్వు రెడ్ చీర కట్టుకోవచ్చు కదమ్మా..” అన్నాడు సుమన్.
“ఈ మధ్య నీ వరసేం బాగోలేదు. ఎర్ర చీర కట్టుకో, పూలు పెట్టుకో అని అంటున్నావ్. మీ నాన్న లేకుండా ఎలా కట్టుకోనూ!!?”
“ఏం!? నాన్న లేకపోతే నేను లేనా!? నా కోసం కట్టుకో వచ్చుకదా? చెప్పమ్మా??” అని అడిగాడు.
“అదేరా, నాన్న అంటే నా భర్త కాబట్టి కట్టుకుంటా, నువ్వు నా కొడుకు కదా..”
“అమ్మా! ఆ రోజు నీ పక్కన రాత్రి పడుకున్నాను కదా, గుర్తు ఉందా!” అని అడిగాడు.
“ఎప్పుడురా!? ఆఁ..ఆ రోజు కదా.” అంది సిగ్గుపడుతూ అమ్మ.
“ఆ రోజు చాలా బావుంది కదమ్మా! నీ వెనుక పడుకొని, నిన్ను దగ్గరకి తీసుకొనీ…ఎలా ఉందమ్మా అప్పుడూ!?”
అమ్మ సిగ్గుపడుతూ “ఏంట్రా! ఆ మాటలూ?? ఏమో! నాకు గుర్తులేదు. ..” అంది.
“ఎందుకమ్మా అబద్దాలు చెప్తావ్? ఆ మాత్రం తెలుసుకోలేనా! దూరం జరుగూ జరుగూ అని ఎందుకన్నావ్ మరీ?”
“చోటు లేదని అన్నానేమో! అవన్నీ ఎందుకు అడుగుతున్నావురా ఇప్పుడూ!?”
“మరి తరవాత ఏమీ అనలేదు కదా దగ్గరకి వచ్చినా కూడా, చెప్పమ్మా!?” అడిగాడు.
“ఏమో తెలీదు..ఇదిగో ఏంట్రా ఆ మాటలూ వావీ వరసా లేకుండా? ఛీ పో..”
“అమ్మా! ప్లీజ్ అమ్మా..ఒక్కసారి చెప్పవా ప్లీజ్.” అడిగాడు సుమన్.
“ఇలా మాట్లాడితే ఫోన్ పెట్టేస్తా..పోయి పని చేసుకో..పో.” అంటూ అమ్మ ఫోన్ పెట్టేసింది.
‘ఇదేంటీ అమ్మ ఫోన్ పెట్టేసిందీ! నేనేమైనా మరీ తొందర పడ్డానా!? అమ్మను ఎలాగైనా ట్రేప్ చేయాలని మనసులో ఉంది. తనకు ఇష్టమో లేదో చూద్దామని రకరకాలుగా ప్రయత్నిస్తున్నా. కానీ తను బయటపడడం లేదు. ఛా! ఫోన్ పెట్టేసింది. మళ్ళా ఫోన్ చేయాలా వద్దా!? ఊహూఁ..నేను చేయను. తను ఒకవేళ ఆ రోజు గురించి ఆలోచించి గుల కలిగితే తనే చేస్తుంది. తనకు గుల ఎక్కువ. నాకు తెలుసు. నాన్న పోయి మూడు నెలలు అయింది. తనకు జిల ఉండకుండా ఎందుకు ఉంటుందీ? అందులోనూ కొడుకుతో దెబ్బ వేయించుకుంటే, అబ్బా! ఆ ఊహకే మొడ్డ విపరీతంగా గోల పెడుతుంది.’ అనుకుంటూ పనిలో మునిగిపోయాడు సుమన్.
టైం 5:45 అయింది. సుమన్ పని చేసుకొని గెస్ట్ హౌస్ కి బయలుదేరాడు. తిరిగి అమ్మ ఆలోచనలు ముసురుకున్నాయ్. అమ్మకు ఫోన్ చేద్దామా, వద్దా అని ఆలోచిస్తూ, సిగరెట్ వెలిగించాడు ఆఫీస్ వెనకకు వచ్చి. “అయినా నేను చేయకూడదు. తనకి ఇష్టమైతే తనే చేస్తుంది.” అనుకుంటూ దమ్ము లాగుతున్నాడు.
సరిగ్గా అప్పుడే అమ్మనుండి ఫోన్ వచ్చింది. ఒకపక్క సంతోషం, మరో పక్క యాంగ్జైటీ తో ఫోన్ ఎత్తాడు సుమన్.
“ఏంటీ! ఫోన్ పెట్టేసి, మళ్ళీ ఎందుకు చేసావూ?” అని అడిగాడు కోపం నటిస్తూ.
అమ్మ ఒక్క నిమిషం మౌనంగా ఉండి, “ఉండు ఒక్క నిమిషం. తలుపు వేసి వస్తాను.” అని వెళ్ళి తలుపువేసి వచ్చింది, “ఇప్పుడు చెప్పు.” అంటూ.
“నేనేం చెప్పేదీ? నేను అడిగిన దానికి సమాదానం చెప్పలేదు కదా.” అన్నాడు ఉక్రోషం నటిస్తూ. ఒకవైపు యాంగ్జైటీగా ఉంది మనసులో.
“నేను ఫోన్ పెట్టేస్తే నువ్వు మళ్ళీ చేయవచ్చుకదా.” అని అడిగింది.
“నేను చేయడం నీకు ఇష్టం లేకపోతే ఎందుకు చేయాలీ?”
అమ్మ మౌనంగా ఉంది కొద్దిసేపు. “అయినా ఏం సమాధానం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు నాకు.” అంది చిన్నగా.
“ఎందుకు నటిస్తావ్ అమ్మా. ఆ రోజు నిన్ను వెనకనుండి కౌగిలించుకున్నాను కదా..” అని అంటూ ఉండగా, అమ్మ అడ్డుపడి “ఒరేయ్! పక్కన ఎవరైనా ఉంటారు. చూసి మాట్లాడు.” అంది.
“ఇక్కడ ఎవరూ లేరులే…ఆ మాత్రం జాగ్రత్తలు చెప్పడం తెలుసు కానీ, ఆన్సర్ మాత్రం ఇవ్వవు.” అన్నాడు అసహనంగా.
అమ్మ అటువైపు మౌనంగా ఉంది. “అమ్మా! చెప్పమ్మా! మధ్యాహ్నం నుండీ మనసు మనసులో లేదు. నీ గురించే ఆలోచన. తట్టుకోలేక పోతున్నా.” అన్నాడు సుమన్.
అమ్మ “ఊఁ..” అంటూ మళ్ళీ కొద్దిసేపు మౌనం…తరువాత “ఎందుకూ?” అంది చిన్నగా స్వరం వణుకుతూ ఉండగా.
“అమ్మా! ఆ రోజు ఎలా ఉందో చెప్పు.” అన్నాడు.
అమ్మ చిన్నగా “ఆ మాత్రం అర్ధం చేసుకోలేవా!?” అంటూ, “తరవాత నేనేం అనలేదుగా..” అంది.
“అదికాదమ్మా.నీకు నచ్చిందా ఆ విధంగా ఉండడం?” అన్నాడు చిన్నగా. ఏమంటుందో అన్న భయం మనసులో.
అమ్మ తిరిగి కొద్దిసేపు మౌనం. “అమ్మా! చెప్పవా ప్లీజ్!” అన్నాడు సుమన్.
అమ్మ “అయినా అదేం బుద్దిరా నీకూ? అమ్మ అని కూడా చూడవా!?” అంది విసుగు నటిస్తూ.
“అమ్మా! చెప్పు…ప్లీజ్..” అన్నాడు సుమన్. అప్పుడు అమ్మ “అబ్బా! వదలవు కదరా నువ్వు.” అంటూ, “బావుంది..చాలా..” అంటూ సిగ్గుపడింది
సుమన్ మనసులో ఆనందం. గ్రీన్ సిగ్నల్ ఇచ్చే అవకాశం…అమ్మకు ఇష్టమే అనుకుంటూ “థేంక్స్ అమ్మా.” అన్నాడు.
“అమ్మా!” అన్నాడు. అమ్మ మౌనం. “అమ్మా!” అని తిరిగి పిలిచాడు. “ఊఁ..ఏంటో చెప్పు.” అంది.
“అమ్మా! నీకోసం నీ శారీస్ మధ్య కొన్ని బుక్స్ పెట్టాను చూసావా..” అన్నాడు.
“ఏం బుక్స్? నేను చూడలేదు.” అంది చిన్నగా నవ్వుతూ..
“ఇదిగో..అబద్దం చెప్పకు…చదివావా లేదా చెప్పు.” అన్నాడు సుమన్. మనసులో ఆనందం. ఈ సారి ఇంటికి వెళ్తే దీని పనిపట్టాలి అనుకుంటూ, “ప్లీజ్ అమ్మా! చెప్పు..” అన్నాడు.
“అయినా ఏంట్రా ఆ బుక్సూ? ఎక్కడనుండి తెచ్చావ్? ఛీ, ఆ బొమ్మలూ, వాటితోపాటూ ఆ కథలూ..”
“అవి కథలు కావమ్మా..నిజంగా జరిగిన స్టోరీస్..అయినా నువ్వు చదివావా లేదా చెప్పూ.. నిజం చెప్పు…చదివావు కదా…అమ్మా, ప్లీజ్ చెప్పు..”
“అయినా అలాంటి కథలు, అదికూడా నా బట్టల మధ్యలో ఎందుకు పెట్టావురా?”
“బట్టల మధ్యలో కాదు. నీ గులాబీరంగు లంగా మడతల మధ్య పెట్టాను నువ్వు చదవాలనే..”
“ఛీ! అయినా ఆ కథలు ఏంట్రా అసహ్యంగా…అసలు నీకు బుద్ది లేదు…ఏం ఆలోచనలురా బాబూ నీవి.”
“అమ్మా నీకు నచ్చాయా లేదా చెప్పు, ప్లీజ్..”
అమ్మ కొద్దిసేపు మౌనం. తిరిగి రెట్టించి చూసుకొని మాట్లాడు.” అంది అమ్మ.
“ఎవరూ లేరులే ఇక్కడ, నువ్వు చూసుకో ముందు.” అన్నాడు.
“నేనెప్పుడో డోర్ లాక్ చేసి, బెడ్ రూం డోర్ కూడా వేసి మాట్లాడుతున్నా.” అంది అమ్మ.
సుమన్ మనసులో ఆనంద పడుతున్నాడు. అంటే అమ్మ కూడా సీక్రెట్ గా మాట్లాడడానికి ఇష్టపడుతున్నట్లు ఉంది. అంటే తప్పకుండా కొడుకుతో కుమ్మించుకుంటుంది.
“అమ్మా! ఎవరూ లేరు కదా, చెప్పు ప్లీజ్.” అన్నాడు.
“అబ్బా! చంపేస్తున్నవ్ కదరా..సరే బాబూ…నాకు నచ్చాయి..” అంటూ సిగ్గుపడుతూ, లో గొంతుకలో అంది అమ్మ.
ఓహ్..ఒక వేడి నిట్టూర్పు…మనసులో ఆనందం..
“బాబూ ఎవరైనా ఉంటారు పక్కన…నాకు టెన్షన్ గా ఉంది.” అంది అమ్మ.
“నా ముద్దుల అమ్మా, ఎవరూ లేరులే..” అన్నాడు నవ్వుతూ.
“ముద్దుల అమ్మా!!? ఇదెప్పట్నుంచీ?” అంటూ చిన్నగా నవ్వింది అమ్మ.
సుమన్ కు మొడ్డ కంచు కాగడాలా కాలిపోతుంది. మొడ్డ బాగా లేచి కట్ డ్రాయర్ చిరిగిపోయేలా ఉంది. అమ్మ ముగ్గులో దిగేలా ఉందన్న ఆనందం..అమ్మను ఫస్ట్ టైం టచ్ చేస్తే ఎలా ఉంటుందో అన్న యాంగ్జైటీ…అమ్మకు కూడా నాలాగే ఫీలింగ్స్ ఉంటాయేమోనని అనుకుంటూ, ఇంకా మాట్లాడి అమ్మను లోబరచుకోవాలని ఆలోచిస్తూ ఉన్నాడు సుమన్.
“అమ్మా! అందులో ఏ కథ బాగా నచ్చిందో చెప్పవా ప్లీజ్.” అన్నాడు సుమన్.
“ఏంటీ?” అని అడిగింది అమ్మ
“అదేనమ్మా! ఏ కథ బాగా నచ్చింది అందులో, ప్లీజ్ చెప్పమ్మా..” అన్నాడు.
“ఓహ్..” అంటూ అమ్మ “ఏమో తెలియదు.” అంటూ…”ఏంట్రా ఈ ప్రశ్నలూ? నేను చెప్పను. అయినా ఇంతసేపు మాట్లాడుతున్నావ్…బిల్ ఎక్కువ వస్తుంది, పెట్టేయ్.” అంది.
“బిల్ వచ్చినా నీ కోసమే కదా..” అన్నాడు సుమన్.
“అబ్బో, మాటలకేం తక్కువ లేదు..డబ్బు వేస్ట్ చేయకురా..” అంటూ, “నీకో విషయం తెలుసా!!” అంది అమ్మ.
“ఏంటమ్మా చెప్పు.”
“మన పనమనిషి పద్మ మొగుడుచనిపోయాడు తెలుసా?”
“అరే! ఎప్పుడూ?” అన్నాడు సుమన్.
“నిన్న ఇవెనింగ్…ఏడుస్తూ వచ్చి చెప్పింది..తనకు ఇంకెవరూ లేరట…ఎలా బతికేదీ అని ఏడుస్తూ అడిగింది.”
“పీడ వదిలింది. ఆ లంజాకొడుకు చచ్చాడు…రోజూ తాగి దాన్ని తన్నడమే..” అన్నాడు సుమన్.
అమ్మ “ఛా! ఆ బూతులేంట్రా? నేను నీ అమ్మను, నా ముందే అలా..” అంది.
“నాకు బూతులు మాట్లాడడం అంటే ఇష్టం. అమ్మా..నీకు ఇష్టమేనా??” అని అడిగాడు సుమన్. అమ్మ నవ్వి ఊరుకుంది.
“పాపం పద్మ మొగుడు పోయాడు..తనను ఎవరు పట్టించుకుంటారు?” అని అడిగాడు సుమన్.
“ఏముందీ..మీ అమ్మను నువ్వు పట్టించుకున్నట్లే..” అంటూ అమ్మ ఏదో ఆలోచిస్తూ అని, సర్ధుకొని, “ఏంట్రా కథా, దాని గురించి ఎక్కువ ఆలోచిస్తున్నావ్?” అడిగింది అమ్మ కొంటెగా.
“తన మంచీ చెడ్డా చూడాలి కదా.” అన్నాడు సుమన్ నవ్వుతూ.
“ఆఁ..నాకు తెలుసులే మంచీ చెడ్డా, నోర్మూసుకో..” అంది అమ్మ.
“తనకు మొగుడు లేని లోటు తీర్చాలని ఉంది.” అని నసిగాడు సుమన్.
అమ్మ నవ్వుతూ “అయితే తనను మన ఇంటి పై రూంలో ఉండమననా?” అంది కొంటెగా.
“నీ తరవాతేనమ్మా ఎవరైనా..” అన్నాడు సుమన్ ప్రేమగా.
“సరేరా ఉంటాను. పద్మ వచ్చినట్టుంది. 4:30 అయ్యీంది. మళ్ళా చేస్తా..” అంటూ ఫోన్ పెట్టేసింది.
సుమన్ మనసులో కోరికలు సెగలై పోరు పెడుతున్నాయి. , తరువాత పద్మ మీదా పోతుంది. అమ్మదీ, పద్మదీ ఇంచుమించు ఒకటే వయసు. అమ్మ మాట్లాడే విధానం చూస్తే, పద్మను లైన్ లో పెట్టడానికి తను కూడా హెల్ప్ చేసేలా ఉంది. దానికి ముందు ఎలాగైనా అమ్మ లంగా ఎత్తాలి అనుకుంటూ గెస్ట్ హౌస్ కి బయలుదేరాడు సుమన్.
మధ్యలో ఆగి, సిగరెట్ తాగుతూ అమ్మ గురించే ఆలోచిస్తున్నాడు. ‘అమ్మకు ఫోన్ లోనే జిల పుట్టించి, ఇంటికి వెళ్ళి తనివితీరా దెంగాలి. దానికి ముందు త్వరగా గెస్ట్ హౌస్ కి వెళ్ళి మొడ్డకు పని చెప్పాలి.’ అనుకుంటూ గెస్ట్ హౌస్ కి వెళ్ళాడు.
స్నానం చేసి, భోజనం మెస్ లో చేసాడు. తరవాత మెస్ నుండి బయటకి వచ్చి, సిగరెట్ తాగుతుండగా, అమ్మ తిరిగి ఫోన్ చేసింది. సుమన్ కు ఆశ్చర్యం, మనసులో ఆనందం. “ఈ లంజకు గుల మొదలయ్యినట్టుంది.” అనుకుంటూ ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసాడు.
“ఏరా ఏం చేస్తున్నావ్?” అంది అమ్మ.
“ఏముందీ, ఇప్పుడే భోజనం చేసా, నీ భోజనం అయిందా అమ్మా?” అని అడిగాడు ప్రేమగా.
“ఇప్పుడే అయ్యింది. ఇదిగో నిద్రపోడానికి ట్రై చేసున్నాను.” అంది అమ్మ.
“నన్ను ఇలా వదిలేసి నీకు నిద్ర ఎలా పడుతుందమ్మా?” అన్నాడు కొంటెగా..
అమ్మ తేరుకొని, “ఏమయ్యిందో అబ్బాయిగారికి?” అంది చిలిపిగా..
“ఏమయ్యిందో తెలీదా అమ్మ గారికి?” సుమన్ కొంటెగా అంటూ, అంతలోనే..“నువ్వు నాకు సమాధానం చెప్పలేదుగా, నీతో మాట్లాడను పో.” అన్నాడు కోపం నటిస్తూ.
“ఏమడిగావూ ఇంతకూ?” అంది నవ్వుతూ.
“ఏంటో తెలియదా, చిన్నపిల్ల, ఇప్పుడే పుట్టింది.” అన్నాడు సుమన్ నవ్వుతూ..
“పిల్లను కాదు, అమ్మను. చెప్పు ఏంటో?” అంది కొంటెగా అమ్మ..
“అదేనమ్మా, ఆ స్టోరీస్ లో ఏది బాగా నచ్చింది? ప్లీజ్ చెప్పవా..” అన్నాడు.
“ఎంతసేపూ అదేనా! వేరే ధ్యాస లేదా నీకూ?” విసుక్కుంటూ కోప్పడింది అమ్మ.
“ప్లీజ్ అమ్మా! చెప్పు.” అన్నాడు.
“పక్కన ఎవరైనా వింటారు…జాగ్రత్త..” అంది అమ్మ లో గొంతుకతో..
“ఎవరూ లేరులే..చెప్పు.” అన్నాడు సుమన్.
“ఏమో పోరా…అయినా ఏం కథలు అవీ, బాబోయ్..అయినా వాటిని పోయిపోయి నా లంగాల మధ్యలోనే పెట్టాలా!” అంది అమ్మ చిన్నగా.
“అమ్మా! నువ్వంటే నాకు చాలా ఇష్టం..ఎప్పటినుండో నీకు చెప్పాలనుకుంటున్నాను అది.” అన్నాడు సుమన్.
“ఓహ్..” అని అమ్మ ఒక వేడి నిట్టూర్పు విడిచి, “ఎప్పట్నుంచో!” అంది ప్రశ్నార్ధకంగా.
“నాన్న చనిపోక ముందునుండే నీమీద మనసు ఉంది నాకు.” అన్నాడు మెల్లగా సుమన్, ఏమంటుందో అన్న టెన్షన్ తో..
అమ్మ కొద్దిసేపు మౌనం తరవాత, ధైర్యం తెచ్చుకొని సుమన్ అన్నాడు “నాన్న చనిపోయినప్పుడు నాకు చాలా సంతోషం అనిపించింది.” అన్నాడు మెల్లగా..
“సుమన్, ఏంట్రా ఆ మాటలూ, బాధ వేస్తుంది. ఎంతైనా నీ తండ్రి కదా..” అంది అమ్మ.
“చచ్చాడు కదా, వాడి గురించి ఎందుకూ? అయినా నీకు అప్పుడు బాధ అనిపించి ఉండొచ్చు..కానీ ఇప్పుడు ఎలా ఉందీ మనసులో? సంతోషంగా ఉంది కదా..నిజం చెప్పు అమ్మా.” అన్నాడు.
అమ్మ తిరిగి మౌనంగా ఉండిపోయింది. “అమ్మా! ప్లీజ్ చెప్పమ్మా.” అన్నాడు సుమన్.
“ఏం చెప్పాలీ?” అంది అమ్మ వణుకుతున్న గొంతుతో..తన గొంతులో జీర ద్వనిస్తూ ఉంది..అది సుమన్ కి తెలుస్తూ ఉంది.
“ఏ స్టోరీ బావుందమ్మా? ప్లీజ్ చెప్పవా?” అని అడిగాడు గోముగా. “ఊఁహూఁ చెప్పను..ఇంటికిరా చెప్తా..” అంది అమ్మ కొంటెగా..
“నాకూ రావాలని ఉంది..కానీ ఇప్పుడు కాదు..వస్తే ఒక కార్యక్రమం జరగాలి, అప్పుడు వస్తాను.” అన్నాడు సుమన్.
“ఏంటదీ?” అంది అమ్మ.
“చెప్తాలే ఏంటో…అమ్మా చెప్పూ ప్లీజ్..” అన్నాడు సుమన్.
కొద్దిసేపు అమ్మ మౌనం, చెప్పాలా వద్దా అన్నట్లు. అమ్మా ప్లీజ్..” అన్నాడు సుమన్.
అమ్మ “ఛీ నాకు సిగ్గు బాబూ.” అంది. “కొడుకు ముందు సిగ్గేంటీ, చెప్పు నా ముద్దుల అమ్మా..” అన్నాడు నవ్వుతూ.
“అబ్బాయిగారికి అన్నీ విడమర్చి చెప్పాలి, ఆ మాత్రం అర్ధం చేసుకోలేవా? అన్నీ చదివానని చెప్పా కదా. టైం పదకొండు అయ్యింది, పడుకోవా? ” అంది అమ్మ.
“ఇదిగో టాపిక్ మార్చకు. చెప్తావా లేదా?” అన్నాడు.
“అబ్బబ్బా వదలవు కదా..మ్..అదే ఆ మూడో కథ, రమేష్ వాళ్ళ అమ్మ గురించి.” అంది అమ్మ సిగ్గుపడుతూ.
“అమ్మా!” సుమన్ మనసులో ఆనందం. తనకు నచ్చిందే అమ్మకు కూడా నచ్చిందీ అంటే, అమ్మ లైన్ లో పడుతుంది అనుకుంటూ..”అమ్మా! అందులో రమేష్ వాళ్ళ అమ్మను ఎంత ప్రేమగా చూసుకుంటాడో కదా..” అన్నాడు.
“ఆఁ…చూసుకుంటాడు. చూసేవన్నీ చూసేసాడు కదా.” అంది అమ్మ చిన్నగా నవ్వుతూ…
“అందులో రమేష్ వాళ్ళ నాన్న చనిపోయినందుకు ఆనంద పడతాడు కదా, ఆ సీన్ నాకు బాగా నచ్చింది…మరి నీకు?” అన్నాడు సుమన్.
అమ్మ కొదిసేపు మౌనంగా ఉంది. “అదేనమ్మా, ఆ లంజకొడుకు చనిపోయాడు కదా, నీకు ఆనందంగా ఉందా?” అని అడిగాడు ధైర్యం చేసి.
అమ్మ “రేయ్! ఎవరైనా వింటారు. బాబూ ఏంట్రా ఆ మాటలూ..” అంటూ, “నాకు కూడా థ్రిల్లింగ్ గానే ఉంది.” అంది చిన్నగా.
“మనం స్వేచ్చగా మాట్లాడుకోవచ్చు. ఎవరికీ అనుమానం రాదు. మనిష్టం.” అంటూ నసిగాడు సుమన్. “అంటే?” అంది అమ్మ అర్ధం కాక.
“అదేనమ్మా, మనిద్దరి మధ్యా ఈ మాటలూ, ఒకరికి ఒకరు ఇష్టం. తల్లీకొడుకుల అనుబంధంలో చాటు వ్యవహారాలు తీసుకువస్తే..అందులో ఉండే ఆనందం.” అన్నాడు సుమన్. “చెప్పమ్మా, ఆ లంజాకొడుకు చచ్చాడు కదా, నువ్వు ఈ క్షణంలో ఆనంద పడుతున్నావు కదా, మనిద్దరి మధ్యా ఇక ఎవరూ ఉండరు కదా..” అన్నాడు.
అమ్మ “ఊఁ…” అంటూ ఒక వేడి నిట్టూర్పు విడిచి, “ఒరేయ్! నువ్వు నాతో ఏమేమో చెప్పిస్తున్నవ్..” అంటూ, “అవును, కరెక్టే. వాడు ఉన్నప్పుడు ఏం సుఖపడ్డాలే..” అంది చిన్నగా.
“అందుకే కదమ్మా, కొడుకుకు వదిలిపెట్టి పోయాడు ముద్దుల అమ్మని. నిన్ను ప్రేమగా చూసుకుంటా.” అన్నాడు కవ్వింపుగా..
“అబ్బాయిగారి ప్రేమ ఏమిటో ఆ కథలు చదివితే తెలుస్తుంది..” అంది అమ్మ నవ్వుతూ.
“అందులో ఉండే బూతు మాటలంటే నాకు చాలా ఇష్టం. అమ్మా, ఆ కథలో బాగా బూతులు మాట్లాడుతూ, కొడుకుతో అన్నీ చేయించుకుంటుంది కదా.” అన్నాడు సుమన్.
అమ్మ సిగ్గుపడుతూ “అయినా విధవ కదా…మల్లెపూలు కూడా తెస్తాడు. అది నచ్చింది నాకు.” అంది సిగ్గుపడుతూ.
“అమ్మా, చాలా థేంక్స్, నీ అభిప్రాయం చెప్పినందుకు..నాకు వాడు వాళ్ళ అమ్మను పూజ గదిలో దెంగాడే, అది బాగా నచ్చింది.” అన్నాడు.
“ఒరేయ్! ఏంట్రా ఆ బూతు మాటలూ?” అంది సిగ్గుపడుతూ. “అమ్మా, నీకు మాట్లాడడం ఇష్టమేనా?” అన్నాడు సుమన్. అమ్మ ఏమీ మాట్లాడకుండా మౌనంగా ఉంది.
“వాడు చనిపోయి మంచిపని జరిగింది…కొడుకుతో కాపురం చేసుకో అని, విడిచి వెళ్ళాడు లంజకొడుకు.” అంది అమ్మ, కొద్దిగా జీరబోయిన గొంతుతో..
సుమన్ ఆశ్చర్యపోయాడు. మొడ్డ విపరీతంగా లేచిపోయింది. ఇప్పుడే ఊరికి వెళ్ళి అమ్మను కుమ్మాలి అనిపించింది కానీ, తను కంప్లీట్ గా సరెండర్ అయిందని తెలిసేదాకా వెయిట్ చేయాలనుకుంటూ, “అమ్మా, నిన్ను నాన్న బతికుందగా గమనించేవాడిని. నిన్ను తలచుకొని ఎన్ని సార్లు చేసుకున్నానో తెలుసా?” అన్నాడు సుమన్.
అమ్మ సిగ్గుపడుతూ “ఏంట్రా ఆ మాటలూ!? అమ్మతో మాట్లాడుతున్నావ్ అని కూడా లేకుండా…నాకు సిగ్గేస్తుంది బాబూ.పాడుపిల్లోడు..అమ్మను ఏమేమో చేస్తున్నాడు.” అంది చిన్నగా నవ్వుతూ.
ఇక ఏమయితే అయ్యింది అనుకొని, సుమన్ ధైర్యం తెచ్చుకొని, “అమ్మా! నా కోరిక తీరుస్తావా!?” అన్నాడు సుమన్.
“ఏంట్రా అది?” అంది అమ్మ వణుకుతున్న గొంతుతో..
“నీ పూకు నాకాలని ఉందమ్మా..” అన్నాడు లో గొంతుతో. అమ్మ ఒక్కసారి “ఛీ! ఏంట్రా ఆ మాటలూ, ఎవరన్నా ఉన్నారేమో చూడు పక్కన..” అంది.
“ఎవరూ లేరిక్కడ..” అన్నాడు సుమన్.
“మీ నాన్న చచ్చి, నన్ను నీ లంజను చేసాడురా..” అంది అమ్మ జీరబోయిన గొంతుతో..అమ్మ వేడి నిట్టూర్పులు ఫోన్ లో వినిపిస్తున్నాయ్..
“అమ్మా, నీ ముద్దుల కొడుకు లంజగా ఉండడం నీకు ఇష్టమేనా?” అన్నాడు సుమన్..ఒకవైపు మనసులో ఆనందం..
“ఊఁ…ఇష్టమనే కదరా ఇంతసేపు మాట్లాడుతున్నా..లంజకొడకా..” అంది అమ్మ నవ్వుతూ…
“అమ్మా! ఇప్పుడేం చేస్తున్నావ్?” అన్నాడు సుమన్..
“ఏం చేస్తున్నానూ, బెడ్ రూంలో పడుకొని, నీతో మాట్లడుతున్నాను.” అంది అమ్మ.
“ఏం శారీ కట్టుకున్నావూ?” అడిగాడు సుమన్.
“హుమ్..” అంటూ, “విధవను కదా, తెల్లచీర తప్ప వేరేది కట్టుకోలేను కదా.” అంది అమ్మ.
“ప్లీజ్ అమ్మా, అలా అనకు. నేను ఉన్నంత వరకూ, నువ్వు విధవ కాదు. నువ్వు ఇప్పుడే చీర మార్చుకొని, ఆరెంజ్ కల్ర్ కాటన్ శారీ కట్టుకొని నాతో మాట్లడు.” అన్నాడు సుమన్.
“ఏయ్! ఏంటీ!? అది ఎలా కుదురుతుందీ? అత్తయ్య చూస్తే?” అంది అమ్మ కొద్దిగా భయంభయంగా..
“ఓ! ఆ లంజ గురించి మరిచేపోయా..అదొకటి ఉందికదా మనకు అడ్డు. అయినా నా కోసం కొద్దిసేపు కట్టుకోలేవా..” అన్నాడు సుమన్.
అమ్మ నవ్వుతూ “ఏంటో అబ్బాయి గారికి అంత కోరిక?” అంది.
“ప్లీజ్ అమ్మా, నా కోసం..” అన్నాడు సుమన్..
“అబ్బా, వినవు కదా.” అంటూ, “ఒక్క నిమిషం ఉండు, ఆ ముండ నిద్ర పోయిందేమో చూస్తాను.” అంటూ అమ్మ వెళ్ళింది. కొద్దిసేపు తరవాత “నిద్రపోతుంది..” అంటూ డోర్ లాక్ చేసింది అమ్మ.
