కొన్ని గంటలపాటు నన్నెవరూ ఇబ్బంది పెట్టలేదు, కాబట్టి నేను నా పనిపై దృష్టి పెట్టాను, నేను మధ్యాహ్నం 2.00 గంటల సమయంలో లంచ్ చేద్దాం అని అనుకుంటూ… డోర్ తీసి హాల్ లోకి వెళ్లి పని ఎలా జరుగుతుందో చూశాను. వాళ్లందరూ నిశ్శబ్దంగా పని చేస్తున్నారు.
A: హేయ్ మీరందరూ భోజనం చేశారా?
గై 1: లేదు మేడమ్, వాస్తవానికి మేము ఈ భాగాన్ని పూర్తి చేసి భోజనానికి వెళ్ళాలనుకున్నాము.
A: సరే.
గై 3: మేడమ్, మీరు భోజనం చేశారా?
A: ఇంకా లేదు. ఏదైనా పనుందా నాతో…
గై 2: మేడమ్, మీరు లోపలికి వెళ్ళే ముందు మాకు వాటర్ ఇవ్వగలరా?
A: పర్వాలేదు…
నేను వంటగదిలోకి వెళ్లి బాటిల్ నింపి హాలుకు తిరిగి వెళ్ళాను. బాటిల్ ఇవ్వడానికి నేను చేయి చాపుతున్నప్పుడు, ఈ రెండవ వ్యక్తి తన చేతులను నేరుగా నా ఛాతికి ఎదురుగా పెట్టాడు. చున్నీ లేని నా యదకి అతని రెండు చేతులు కేవలం సెంటీమీటర్ల దూరంలో ఉన్నాయి. అతను నన్ను చూసి నవ్వుతున్నందున నేను కూడా ఏం మాట్లాడకుండా… నేను కూడా నవ్వి, బాటిల్ అతని చేతికిచ్చి వేగంగా వంట గదిలోకి వెళ్లాను.
