என் தங்கை கிருபாவுக்கு 18 வயது ஆகிவிட்டிருந்த சமயம். சிறு வயதில் நடந்தவை எல்லாம்எங்களிருவருக்கும் மறந்துவிட்டிருந்த சமயம். எனக்கு அவள் மீது மிகுந்த பாசம். அவளுக்கு ஏதாவதுஒன்றென்றால் துடித்துப்போய்விடுவேன். இருந்தாலும், அவளின் உடல் வளர்ச்சி ஒரு ஆண்மகனுக்கேற்றமுறையில் என்னைப்பாடாய்ப்படுத்தியது.
பிறந்ததிலிருந்து அவள் மிகவும் ஒல்லியாக தட்டையான மார்புடன் இருப்பாள். ஆனால் கடந்த மூன்றுவருடங்களாக வியக்கத்தக்கவிதத்தில் அவள் வளர்ச்சியடைந்திருந்தாள். 5 அடி 2 அங்குலம் அவளின்உயரம். 34 அவளுடைய மார்பகங்களின் அளவு (இப்பொழுது 36). 36 அவளின் இடுப்பின் அளவு.இவையனைத்தையும் அவளுடைய உடைகளை அடுக்கி வைக்கும் பொழுது நான் பார்த்தது. என் ஒரு கைஅவளின் ஒரு மார்பை முழுவதுமாக பிடிக்க முடியாது என அவளைப் பார்க்கும்பொழுதே எனக்கு தெரிந்தது.
ஒரு நாள் சாயங்கால வேளை வீட்டில் எல்லோரும் ஒரு பரிய அழைப்புக்காக வெகுதூரப் பயணத்தில்சென்றுவிட்டிருந்தனர். அப்பொழுது என் தங்கை கல்லூரியிலிருந்து வந்திருந்தாள். அவளுக்கு பிடித்தபழைய ஸ்கூல் யூனிபார்மை போட்டுக்கொண்டுபடிக்க உட்கார்ந்தாள். அது வெளிர்நீல (Light blue) கலரில்இருந்தது. ஏனோ தெரியவில்லை. படிக்கும் பொழுது மிகுந்த சோகத்தில் இருந்தாள். என்னவென்றுகேட்டேன். எனக்கு என்னவோ தெரியவில்லை. படிக்க முடியவில்லை. மனது ஒரே குழப்பமாக இருக்கிறது.மண்டையில் எதுவும் ஏற மறுக்கிறது என்றாள்.
என்னடா… எதுக்கும் கவலைப்படாதே. அண்ணா இருக்கிறேன் அல்லவா என்று அவளுக்கு சமாதனம்கூறினேன். அவளுக்குAdolescence என்ற இரண்டும் கெட்ட வயது வந்திருப்பதை கண்டுக்கொண்டேன்.அவளுக்கு சரியான முறையில் சிந்திக்க உதவி செய்யவேண்டும் என்று முடிவு செய்துக்கொண்டேன்.எனக்கு கவனம் படிப்பில் இருக்க மறுக்கிறது. என்ன செய்வது அண்ணா… என்று கேட்டாள். ஒன்றும்கவலைப்படாதே. இரு. சிறிது யோசித்து சொல்கிறேன் என்று கூறி யோசிக்க தொடங்கினேன். சரி என்றுஅவள் காத்திருந்தாள். எனக்கு ஒன்று மட்டும் தான் பட்டது. ஏதாவது ஒரு வகையில் உணர்ச்சிகளை ஒருநிலைப்படுத்தினால் கவனம்சிதறாது. அதனால் உடலில் இருக்கும் உணர்ச்சிகளை வைத்து வேறு எங்கோசெல்லும் மனதை நம் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வர முடியும் என்று எங்கோ படித்த நியாபகம் வந்தது.அவள் உடலில் தேங்கிக்கிடக்கும் உணர்ச்சிகளை உந்திவிட்டால் அவளால் படிப்பையும் உடலையும் தவிரவேறு எங்கும் சிந்தனையை செலுத்த முடியாது என்று எண்ணி ஒரு முடிவுக்கு வந்தேன்.
