கனவு நனவனாது

0
121
திங்கட்கிழமை!

காலை 9.40க்கு லட்சுமி வீட்டு காலிங் பெல்லை அழுத்தினேன்.

கதவை திறந்த லட்சுமி பிரகாசமாய் மின்னினாள். பளபளப்பான நைலெக்ஸ் புடவையில் காலையில் pooத்த மல்லிகையாய் pooரிப்பாக இருந்தாள். இப்போது ஏனோ அநியாயத்திற்கு அழகாய் தெரிந்தாள். முகமெல்லாம் punனகை மிளிர பளீரென்ற சிரிப்புடன் குதுகாலமாய் வரவேற்றாள்.

“ வாங்க.. “

உள்ளே சென்றேன்.

“ யாரையும் காணோம்..? “

“ புள்ளைங்க ஸ்kooலுக்கு போயிருக்காங்க. அவரு ஆபிஸுக்கு போயிருக்காரு.. “ சிரிப்பு குறையவில்லை.

“ அக்கா எப்படி இருக்கீங்க..”

“ O!..நீ ஒரு சுத்து பெருத்துட்டபோல..”

“ ஹிஹி.. நீங்கதான் என்னிக்கும் இல்லாம இன்னிக்கு சூப்பரா இருக்கீங்க.. வாட் எ பியூட்டி ”

“ ச்ச்சீ போடா.. “

“ .. “

“ சரி சரி.. சீக்கிரம் குளி.. டிபன் ரெடியா இருக்கு… சாப்பிட்டதகப்புறம் பேசிக்கலாம்..”

என்னைப் பார்த்து அடிக்கடி சந்தோசமாய் சிரித்தாள். அவ்வப்பொழுது என்னை விழுங்குவதைப்போல பார்த்தாள். நானும் அவள் அழகை மில்லிமீட்டர் மில்லிமீட்டராக ரசித்தேன்.