அதிகாலை பொழுது. காகங்கள் போட்டி போட்டு சத்தமிட்டு கொண்டு இருந்தன. தூக்கம் கலைந்து எழுந்த நான் முதல் வேலையாக கடிகாரத்தைப் பார்த்தேன். மணி ஐந்து நாற்பத்தி ஐந்து.
டெல்லியில் இருக்கும் போது இவ்வளவு சீக்கிரம் எழுந்ததே இல்லை. இரவு எல்லாம் நண்பர்களோடு ஊர் சுற்றி வீடு திரும்பவே மணி மூன்று ஆகி விடும். தினமும் கும்மாளம்தான். அதில் ஏற்பட்ட பிரச்சினை காரணமாகத்தான் அப்பா என்னை மெட்ராசுக்கு அனுப்பி விட்டார். மெட்ராஸ் எனக்கு ஒரு புது அனுபவம். ஏதோ டைம் மெஷின் ஏறி பத்து பதினைந்து வருஷம் பின்னாலே போய்ட்ட மாதிரி இருந்தது எனக்கு. மெட்ராஸ்லே அப்பாவோட நண்பர் ஹரி இருந்தார். அவர் வீட்டிலே தங்கி காலேஜ் போய்கொண்டு இருந்தேன். வீட்டிலே ஹரி மாமாவும், சந்தியா மாமியும் மட்டும்தான். ரெண்டு பேருக்கும் குழந்தை இல்லை. மாமிக்கு வயசு 35 இருக்கும், மாமா வயசு ஜாஸ்தி 48 இருக்கும். மாமா எப்பவும் வேலை, வேலைனு ஒரே அலைச்சல். நிதம் வீட்டுக்கு வரவே 11 மணி ஆகும். வந்த புதிசிலே எனக்கு பிடிக்கவே இல்லை. ரொம்ப போர் அடிச்சது. லாங்வேஜ், சாப்பாடு அப்படினு ஒரே தகராறு. நண்பர்கள் வேறே இல்லை.
இந்த கதையோட கதாநாயகி பத்தியும் சொல்லனுமே. சந்தியா மாமி ஒரே வார்த்தையில் சொல்லனும்னா செம கட்டை. 35 வயசிலேயும் சூப்பர் பிகர் . நல்ல பெரிய முலைகள் (சைஸ் 38 மாமி பிரா பாத்ரூமிலே விட்டுட்டா அதில் இருந்து கண்டு பிடிச்சது), நல்ல கலர், செக்க செவேல்னு. இடுப்பு 30 இருக்கும், லேசா லேசா ஓரே ஒரு மடிப்பு அந்த இடுப்பிலே. பருத்த குண்டி, சைஸ் 40. பார்த்தாலே ஆசை வந்திடும், அப்படி ஒரு அமைப்பு சந்தியா மாமிக்கு. ஆனா மாமா தான் மாமியை அப்படி ரசிச்ச மாதிரியோ, ருசிச்ச மாதிரியோ தெரியலே எனக்கு. மாமி நல்லா சமைப்பா, மாமா அதைகூட ரசிச்சது இல்லை. அவசர அவசரமாக அள்ளி கொட்டிட்டு ஆபிஸுக்கு ஒடிடுவார். முக்கால்வாசி நாள் நானும், மாமியும்தான் ஒன்றாக சாப்பிடுவோம். டின்னரும் அதே மாதிரிதான். மாமா வர லேட் ஆகும், நானும் மாமியும் சாப்பிடுவோம். மாமா வரும்வரை பேசிக்கொண்டு இருப்போம்.
மெட்ராஸ் வந்த புதிசில் மாமியை கவனிக்கலை. டெல்லி விட்டு வந்த வருத்தத்திலே இருந்தேன்.
அதிகாலை பொழுது. காகங்கள் போட்டி போட்டு சத்தமிட்டு கொண்டு இருந்தன. தூக்கம் கலைந்து எழுந்த நான் முதல் வேலையாக கடிகாரத்தைப் பார்த்தேன். மணி ஐந்து நாற்பத்தி ஐந்து.
டெல்லியில் இருக்கும் போது இவ்வளவு சீக்கிரம் எழுந்ததே இல்லை. இரவு எல்லாம் நண்பர்களோடு ஊர் சுற்றி வீடு திரும்பவே மணி மூன்று ஆகி விடும். தினமும் கும்மாளம்தான். அதில் ஏற்பட்ட பிரச்சினை காரணமாகத்தான் அப்பா என்னை மெட்ராசுக்கு அனுப்பி விட்டார். மெட்ராஸ் எனக்கு ஒரு புது அனுபவம். ஏதோ டைம் மெஷின் ஏறி பத்து பதினைந்து வருஷம் பின்னாலே போய்ட்ட மாதிரி இருந்தது எனக்கு. மெட்ராஸ்லே அப்பாவோட நண்பர் ஹரி இருந்தார். அவர் வீட்டிலே தங்கி காலேஜ் போய்கொண்டு இருந்தேன். வீட்டிலே ஹரி மாமாவும், சந்தியா மாமியும் மட்டும்தான். ரெண்டு பேருக்கும் குழந்தை இல்லை. மாமிக்கு வயசு 30 , மாமா வயசு ஜாஸ்தி 42 . மாமா எப்பவும் வேலை, வேலைனு ஒரே அலைச்சல். நிதம் வீட்டுக்கு வரவே 11 மணி ஆகும். வந்த புதிசிலே எனக்கு பிடிக்கவே இல்லை. ரொம்ப போர் அடிச்சது. லாங்வேஜ், சாப்பாடு அப்படினு ஒரே தகராறு. நண்பர்கள் வேறே இல்லை.
