கல்யாணம் முடிந்து நாங்கள் தேனிலவுக்குப் போய்விட்டு ஊருக்குத் திரும்பிய போது முழுசாகரெண்டுவாரம் ஓடியிருந்தது. வீட்டுக்கு வந்ததும் வராததுமாக அப்பா சொன்னார், டேய் நீ உடனே உன்பொண்டாடியோட உன் மாமனார் வீட்டுக்குப் போகணும்..அங்கே உன் மாமனாருக்கு உடம்பு சரிஎல்லேன்னுசெய்தி வந்தது..கெளம்புங்க சீக்கிரம் என்றார். பதறியடித்துக் கொண்டு நாங்கள் ஊருக்குப் பயணமானோம்.என் மனைவின் ஊர் ஒரு கிராமமும் இல்லாத நகரமும் இல்லாத ரெண்டான்கெட்ட ஊர்.கோயமுத்தூரிலிருந்து டவுன் பஸ் பிடித்துப் போய் சேரும் போது ராத்திரி ஆகிவிட்டது. நல்லவேளைநாங்கள் பயந்ததுபோல் மாமனாருக்கு அப்படி ஒன்றும் ஆபத்தில்லை.. மனுஷன் மோடோர்பைக்கில்போகும்போது திடீரென்று குறுக்கே ஒரு மாடு பாய, பேலன்ஸ் தவறி அவர் கீழே விழுந்துவிட்டார்..ஹெல்மெட் போட்டிருந்ததால் தலையில் அடியில்லை..காலில் மட்டும் கொஞ்சம் பலமானஅடி..புத்தூர் கட்டுபோட்டு தொங்க விட்டிருந்தார்கள். மற்றபடி நன்றாகவே இருந்தார்.
என் மனைவியின் வீடு ரொம்பப் பெரியது. மாமனார் கொஞ்சம் வசதியான ஆள். தோட்டம்தொரவு, தோப்புஆள் அம்பு என்று தடபுடலாக இருந்தார். மாமியார் சுலோச்சனா என் மனைவிக்கு அக்கா மாதிரி இருந்தார்.தேக்குக்கட்டை போல் தேகம். தளராத மார்பகங்கள்..என் மாமியார் சுலோச்சனா நல்லதொருநாட்டுக்கட்டைக்கு தக்க உதாரணம் என்றே சொல்லலாம். மாமனார் ஒரு அறையில் படுத்திருந்தார். புதுமணதம்பதிகளான நாங்கள் இன்னொரு அறையில் இருந்தோம். மாமியார் மிகவும் நல்லபடியாக எங்களைஉபசரித்து வரவேற்றார். நாங்கள் அங்கு போய் இரண்டு நாட்கள் ஆனதும், ஊருக்குப் புறப்படத் தயாரானோம்.அப்போது மாமியார் எங்கள் இன்னும் இரண்டு நாட்கள் தங்கிவிட்டுப் போகும்படி கூறவே..வேண்டாவெறுப்புடன் தங்கினோம்.
