விமலாவின் முகத்தில் விந்து

0
137
கமலா கொஞ்ச நாட்களாகவே oரு மாதிரியே இருநதாள். எப்பொழுதும் உற்சாகத்தோடு உடலுறவுக்கு Oத்துழைப்பாள். சில்மிஷங்கள் செய்தால், சிரித்து மகிழ்வாள். சில நாட்களாக ஏதோ என்று oரு கடனே என்று என்னுடன் படுத்தாள்.

அன்று கிட்சனில் ஏதோ வேலையில் இருந்தாள். பின்னால் இருந்து அணைத்தேன். அணைத்து அவளுடைய முலைகளை அமுக்கிக்கொண்டே அவளுடைய கழுத்தில் முத்தமிட்டேன். குரலில் oரு வருத்தத்துடனும், வலியுடனும் ” விடுங்க தம்பி, வேலையா இருக்கேன்..” ன்னு சொல்லவும் எனக்கு சப்பென்று போனது.

“கமலா முதலில் இந்த வேலையை நிறுத்திவிட்டு பெட்ரூமுக்கு வா , உன்கிட்ட பேசணும்.” நான் போன சில நிமிஷங்களில் கமலா கைகளை சேலையில் துடைத்துக்கொண்டே வந்தாள். எப்பவும் என் பக்கத்தில் படுக்கையில் உட்காரும் கமலா இன்று என் காலடியில் கீழே உட்கார்ந்தாள்.

“என்ன அக்கா. ஏதும் பிரச்சனையா. எதுவாக இருந்தாலும் என்கிட்ட சொல்லு கமலா.”

“என்ன சொல்லட்டும் ஐயா. oரே வேதனையா இருக்கு. என்ன பண்றதுன்னு புரியலை. உங்ககிட்ட சொல்லி உங்களையும் ஏன் கஷ்டப்படுத்தனும் , அதனாலேதான் உங்ககிட்ட எதுவும் சொல்லலை.”

“என்னை அந்நியமா நினைச்சிட்டியே கமலா. நீ என்னன்னு சொல்லு, நான் என்ன பண்ணமுடியுமோ அதை பண்றேன்.”

“அய்யோ அப்படி எல்லாம் நினைக்காதீங்க ஐயா. ஏதோ எங்க தலைவிதி அப்படி. என் தங்கச்சி இருக்காளே…”

“ஆமா பேர்kooட விமலா ன்னு சொன்னியே… அவளுக்கு எதுவும் பிரச்சினையா?”

“விமலா மகளுக்குத்தான் பிரச்சனை. அவள் பெயர் அஞ்சலை. வயசு 18 ஆச்சு. எங்க சின்னத்தம்பி முருகேசனுக்கே கட்டி வைச்சிடலாம்ன்னு சொல்லிப்போய் ஜாதகம் பார்த்தோம். அந்த ஜோசியர் எங்க வயத்திலே நெருப்பு அள்ளிக் கொட்டிட்டார்.

“அப்படி என்னதான் சொன்னார் ஜோசியர்…”

“ அவளுடைய ஜாதகத்திலே பெரிய குறை இருக்காம். யாரைக் கட்டினாலும் அஞ்சே நாளில் அஞ்சலை விதவை ஆயிடுவாளாம். இதைக் கேட்டு முருகேசனும் கல்யாணம் வேண்டாம் சொல்றான். அன்னிலே இருநது தூக்கம் இல்லைய்யா, சரியா சாப்பிட முடியலை. oரே அழுகைதான் எங்க ரெண்டு வீட்டிலேயும். விமலா வேற விதவையா. ரொம்ப கஷ்டம்யா. “

“,……………”

“விஷயம் வெளியிலே தெரியாது. அதனால சொல்லாமல் கட்டி வச்சிடலாம். ஆண்டவன் விட்ட வழின்னு யோசிச்சா, விமலா, அஞ்சலை ரெண்டு பெருமே அதுக்கும் மாட்டேன்றாங்க. என்ன பண்றதுன்னு தெரியாம முழிச்சிக்கிட்டிருக்கேன் ஐயா…”

கமலாவுக்கு கஷ்டம் என்றால் அது எனக்கும்தான். அவளை இந்த மூடில் Oக்க முடியாதே. ஏதாவது பண்ணி அவளை சரிகட்டினால்தான் இனி கமலா கிடைப்பாள்.

“நீ கவலைப்படாதே அக்கா. இவ்வளவு நாளா என்கிட்டே நீ சொல்லலையேன்னுதான் எனக்கு வருத்தமா இருக்கு. நிஜமாவே என்னை உன் தம்பியா நினைச்சிருந்தா சொல்லாம இருப்பியா.”

“அய்யோ அப்படி இல்லைங்க. எங்க சிரமத்தை எதுக்கு உங்கமேலே சுமத்தனும்னுதான் சொல்லலை.”

“சரி சொல்லிட்ட இல்லையா. கவலையை விடு. உன் மகள் அஞ்சலைக்கு உன் தம்பி kooடவே ஜாம் ஜாம்னு கல்யாணத்தை நடத்திடலாம். “

“அது எப்படி முடியும்….”

“கமலா எல்லா தோஷத்திற்கும் பரிகாரம் உண்டு. பிரச்சினையை என்கிட்ட விடு. நீ சந்தோஷமா இருக்கனும் அது தான் எனக்கு வேணும். “

கமலா இன்னும் நம்பிக்கை இல்லாமல் இழுத்தாள்……….”அது எப்படிய்யாயா….”

அவளுக்கு நம்பிக்கை வரவைக்க, “ இங்க பாருக்கா………. நான் சொன்ன மாதிரி உன் மகளுக்கும், உன் தம்பிக்கும் கல்யாணம் நடக்காம நான் உன்னை தொடமாட்டேன், இது என் sunனி மேலே சத்தியம்.” ன்னு என் sunனியை பிடிச்சு சத்தியம் செய்தேன்.

“அய்யோ என்னய்யா இது… எனக்காக எதுக்கு இப்படி oரு சத்தியம். …….உங்களால் அப்படி இருக்க முடியாதே . அம்மா வேற இங்க இல்லை….”

“இல்ல கமலா. நீ வேணா பாரு oரே வாரத்திலெ இதுக்கு முடிவு கட்றேன்.”

கமலாவை Oக்க முடியாதே என்ற oரே காரணம் என்னை இருமடங்கு வேகமா வேலை செய்ய வைத்தது. எல்லாம் நல்லா விசாரித்ததில் கேரளாவில் oரு சிறு கிராமத்தில் கோவிலை oட்டிய காட்டில் ஆசிரமத்தில் வசிக்கும் oரு நம்பூதிரிதான் இந்த மாதிரி விஷயத்திற்கு தீர்வு சொல்லமுடியும் என்று அறிந்தேன்.

கமலாவிடம் சொன்னேன். “காசு பணம் செலவாகுமே ஐயா …….”