மாலை பொழுதின் சுகந்தம் என்னை, (அட நான் யாருன்னு சொல்லலையே. +2 படிப்பை முடித்துவிட்டு அடுத்து கல்லூரியில் சேர காத்திருப்பவன்.)
மயக்கி பருவ நினைவுகளுக்குள் தள்ளி விளையாட்டு காட்டியது.இந்த நேரத்தில்தான் என் அண்டை வீட்டு ஆண்டி என் அறையின் சன்னல் ஓரம் தன் முந்தானையை சரி செய்து சரி செய்து தன் மார்புகளை ரசித்து கொண்டிருந்தாள். அவளுக்கு 30 வயதிருக்கும், நல்ல உடல்வாகு.
கோதுமை நிறம் இல்லைன்னாலும் கொஞ்சம் சிவப்பு கலந்த வெளுப்பு.கொஞ்ச நாளாகவே நான் அவள் உடலை என்னை அறியாமலேயே ரசிக்க தொடங்கி விட்டேன். சில சமயம் அவள் அதை பார்த்துவிடுவதும் உண்டு. என் கள்ள சிரிப்புக்கு அவளும் நகைத்து கொள்வாள்.
என் அறை சன்னல் கோல்டு நிற கூலிங் கண்ணாடியால் ஆனது. பகலில் வெளியில் இருந்து பார்த்தால் பார்ப்பவர் முகமே தெரியும். இரவில் அறைக்குள் வெளிச்சம் இருந்தால் வெளியில் இருப்பவர்களுக்கு அறைக்குள் இருப்பது அப்படியே தெரியும்.
என்னைக்கும் இல்லாமல் இன்றைக்கு அவளுடைய நடவடிக்கையில் மாற்றம் தெரிந்தது. சன்னல் கண்ணாடியை பார்ப்பதும் மாராப்பை சரி செய்வதும் பல முறை நடந்தேரிவிட்டது. இருந்தும் மீண்டும்மீண்டும் ஏன் என்பது எனக்கு புரியவிட்டாலும் எனக்கு பேரின்பமாகவே இருந்தது. சமயத்தில் நான் செய்வது தவறென்றே தோன்றும். ஆனாலும்.
